Psycholog Terapeuta Joanna Zbroniec

22/04/2025

❤️❤️❤️

„ W relacjach zakorzeni” — o wymiarze systemowym w psychoterapii pozytywnej.

Dziś podczas rozmowy telefonicznej z bliską mi osobą odkryłyśmy, że pomimo dużej odległości jaka dzieli nasze obecne miejsca zamieszkania- nasze rodziny dawno temu mieszkały
w sąsiednich miejscowościach. Było to impulsem do dalszych rozważań nt. istoty przekazów rodzinnych oraz historii, która jest zarówno wyjątkowa, bo różna w każdej rodzinie, ale często także wspólna/podobna z uwagi na charakterystykę miejsca zamieszkania oraz czasów, w których żyjemy.

W psychoterapii pozytywnej patrzymy na człowieka nie tylko przez pryzmat jego indywidualnych doświadczeń, ale również jako część większego systemu – rodziny, społeczności, historii kulturowej. Wymiar systemowy pomaga dostrzec, że nasze trudności często mają swoje źródło (lub sens)
w relacjach, w dynamice między nami a naszym otoczeniem.

To nie oznacza przerzucania odpowiedzialności na innych, lecz zaproszenie do szerszego spojrzenia. Czasem cierpienie jednej osoby może być wyrazem napięć całego systemu.
A zmiana w jednym elemencie może uruchomić proces uzdrawiania w całości.

W nurcie psychoterapii pozytywnej mówimy,
że każda trudność niesie ze sobą potencjał – nie tylko indywidualny, ale również systemowy.
Gdy zaczynam rozumieć, w jakim kontekście się znalazłem, mogę podjąć decyzje, które będą miały wpływ nie tylko na mnie, ale też na tych, którzy są mi bliscy.

Czasem to, co boli, to echo czyjejś milczącej historii. Czasem to początek nowej narracji.

02/04/2025

Niedawno zaprzyjaźniony dziennikarz zapytał mnie, czy ten dzień autyzmu świętujemy, a jeśli tak, to czego nam w to święto życzyć?

Zastanowiłam się, czy Dzień Wiedzy o Autyzmie można świętować tak jak świętuje się na przykład imieniny? Na co my w tym dniu chcemy zwrócić uwagę? Przez lata wychodziliśmy z trudnych stereotypów i wojowaliśmy z dosyć wydumanymi mitami. Kiedy na spokojnie można już uznać, że autyzm nie jest tylko niebieski, a osoby w spektrum nie składają się z puzzli, żarówek i znaków nieskończoności, zastanowiłam się, czego możemy sobie, jako to bardzo różnorodne środowisko, życzyć. Ułożyłam taką listę punktów, ważnych dla mnie (nie mogę się wypowiadać za wszystkich), i gdybym mogła sobie czegoś życzyć, to pragnęłabym, żeby jak najwięcej osób zechciało tę listę przeczytać i chwilę zastanowić się nad nimi. Jeśli tylko ktoś miałby ochotę, porozmawiać o tym, wziąć coś z tego — coś dobrego, życzliwego, coś, co wspiera porozumienie i budowanie rozwojowych, bezpiecznych relacji między ludźmi. Wszystkimi ludźmi.

🔹 1. Czym jest autyzm – od metafory do rzeczywistości.
Autyzm to jak jazda przez miasto, gdzie wszyscy znają zasady ruchu drogowego, a Ty nie widzisz żadnych znaków. Pomyśl, jaki to ogromny lęk i jaka odpowiedzialność. Każdego dnia osoby w spektrum wybierają jednak tę podróż.

🔹 2. Autyzm nie jest fanaberią ani błędem wychowawczym.
To odmienna ścieżka neurorozwojowa – nie wymysł, nie moda, nie niedopatrzenie rodziców.
AUTOS – ja – Badania kory przedczołowej (w ogromnym uproszczeniu) mówią o tym, że autysta myśli o sobie i o innych tak samo. Nie różnicuje – i dzięki temu empatia autystów jest tak ogromna – tak, dobrze czytasz. Autyści są bardzo empatyczni, często natomiast kod tej empatii jest inny niż osób neurotypowych.

🔹 3. Nie „inni” – tylko różnorodni.
Słowo „inni” sugeruje wykluczenie. Mówmy o neuroróżnorodności – bo ona jest faktem biologicznym.

🔹 4. Autyzm to również inna budowa mózgu.
Inna kora, ciało migdałowate, niższa aktywność neuronów lustrzanych – to naukowo udowodnione różnice. Różnica, która nie definiuje, co jest lepsze, a co gorsze! Dla osoby w spektrum obserwacja nie równa się automatycznemu zrozumieniu działania innych. Poczytaj, co te „lustrzanki” dają, a co uniemożliwiają. Nie oczekuj przez pryzmat własnych możliwości.

🔹 5. Zaburzenie centralnej koherencji – widzieć drzewa, ale nie las
Osoby w spektrum skupiają się na szczególe, ale często nie widzą ogólnego sensu sytuacji. Pomyśl o tym, jak Ty czujesz się w zderzeniu z czymś całkiem nowym, kiedy nie masz „schematu na łączenie kropek”.

🔹 6. Autyzm nie mieści się w szufladkach.
Nie da się go opisać jednym zdaniem – każdy człowiek w spektrum to odrębny świat. Bang! A to zazwyczaj tak oczywiście przypisane prawo do indywidualizmu dla osób neurotypowych (No! Stereotypy bolą).

🔹7. Maskowanie – cicha trauma osób w spektrum.
Udawanie „normalności”, zwłaszcza gdy samo już słowo boli, a stanu tak nazywanego przez innych się „nie zna”, jest jak noszenie kostiumu, który boli – codziennie.

🔹 8. System edukacyjny nie uwzględnia potrzeb neuroróżnorodnych dzieci.
45 minut w ławce to tortura, nie szansa na rozwój – szczególnie dla dziecka z ADHD i autyzmem. Kratki, centyle i regulaminy to tylko pochodne naszych prób systematyzowania świata. Wiele z nich jest już skrajnie nieadekwatnych do świata, w którym żyjemy.

🔹 10. Szkoła to poligon społeczny, nie tylko miejsce nauki.
Dla dziecka w spektrum szkoła to coś więcej niż lekcje. Tam, gdzie umiejętnościami twardymi są znajomość tabliczki mnożenia, pustyń i wzoru na masę, small talk i przetrwanie w szatni podczas przerwy okazuje się często wyprawą w Himalaje. Nie zapominaj o tym.

🔹 11. Społeczne oczekiwania wobec dzieci są sprzeczne i nierealne.
Mają być grzeczne i niezależne jednocześnie. A do tego jeszcze uprzejme, ale asertywne. Uległe, ale stanowcze. Pomyśl czasem, czy dałbyś radę być dziś dzieckiem na miarę współczesnych oczekiwań wobec np. „grzecznego ucznia”... nero typowego czy atypowego - mało istotne!

🔹 12. Zrozumienie zamiast karania
Dzieci w spektrum nie uczą się przez kary i nagrody. Uczą się przez poczucie bezpieczeństwa i sens. Czyż nie my wszyscy? Czy pamiętasz jakąkolwiek radość czy dumę z kary, która „zadziałała”, gdy byłeś dzieckiem?

🔹 13. Trudne zachowania to reakcja na przeciążenie, na frustrowane potrzeby etc. To nie złośliwość. Szukaj przyczyn zamiast skupiać się i oceniać finał.

🔹 14. System punktów i nagród nie działa, bo nie przynosi natychmiastowej satysfakcji.
Autystyczny mózg reaguje tu i teraz. Przyszła nagroda nie ma tej samej wartości. Nie da się zbierać gwiazdek za grzeczne siedzenie na dywanie, gdy ciało jest w bólu przez przeciążenia i jedynym ratunkiem jest ruch. Wewnętrzne poczucie klęski w obliczu niedostosowania do regulaminu daje w kość bardziej niż każda odebrana gwiazdka.

🔹 16. Język mówiony to często nie jest “pierwszy” język dziecka w spektrum tak jak to
że nie mówi, nie znaczy, że nie ma nic do powiedzenia. Czasem potrzebuje ciszy, nie słów. Jego mózg najpierw szuka odpowiedzi w skojarzeniu i obrazie. Daj ten czas.

🔹 18. Empatia zaczyna się od chęci zrozumienia, nie od znajomości terminów

Autyzm nie jest rocket science – to są potrzeby. Takie same jak nasze, tylko mocniej odczuwane.
Dodacie jakiś punkt? Co jest ważne w waszym domu/ środowisku? Czego sobie życzycie? Może mieć nr 9. Z autyzmem czy bez takie detale często umykają. Prawda?

Asia Klaga Fundacja Autika
Mama Stashka PodzielsiezeStashkiem

16/03/2025

"Tylko zaakceptowawszy przeszłość, uzyskamy swobodę zmierzania ku bardziej obiecującej przyszłości" A. Lowen
Ten cytat może rodzić duże emocje. Dla wielu osób jest namową do przyjęcia porażki, pogodzenia się z dramatem niespełnionego dzieciństwa - tak to zaakceptowanie przeszłości taką jaka była jest dla wielu najtrudniejszym, a jednocześnie najbardziej wyzwalającym osiągnięciem życia. Czasami wymaga miesięcy, lat przemyśleń, własnego rozwoju, zrozumienia, że przeszłość jest przeszłością, którą możemy pamiętać, ale która nie musi już nas przytłaczać. ❤️

19/09/2024

Masz prawo czuć się źle
Masz prawo o siebie zadbać ❤️

W najbliższym czasie można spodziewać się wielu reakcji związanych z radzeniem sobie z kryzysem - mogą pojawić się objawy lęku, ataki paniki, poczucie przytłoczenia czy bezradności, wściekłość i gniew, odrętwienie. Można sobie pomóc poprzez stabilizację układu nerwowego i wsparcie w budowaniu poczucia bezpieczeństwa.

Polecamy wskazówki Polskie Stowarzyszenie Somatic Experiencing - Terapia Traumy dla wszystkich osób znajdujących się obecnie w trudnej sytuacji👇

06/09/2024

Zapraszam Oława
Pl. Zamkowy 24a/17a

14/08/2024

❤️

Po piaszczystej drodze szła niziutka staruszka.
Chociaż była już bardzo stara, to jednak szła tanecznym krokiem, a uśmiech na jej twarzy był tak promienny, jak uśmiech młodej, szczęśliwej dziewczyny. Nagle dostrzegła przed sobą jakąś postać.
Na drodze ktoś siedział, ale był tak skulony, że prawie zlewał się z piaskiem.
Staruszka zatrzymała się, nachyliła nad niemal bezcielesną istotą i zapytała:
"Kim jesteś?" Ciężkie powieki z trudem odsłoniły zmęczone oczy, a blade wargi wyszeptały: "Ja? ... Nazywają mnie smutkiem"
"Ach! Smutek!", zawołała staruszka z taką radością, jakby spotkała dobrego znajomego.
"Znasz mnie?", zapytał smutek niedowierzająco.
"Oczywiście, przecież nie jeden raz towarzyszyłeś mi w mojej wędrówce.
"Tak sądzisz ..., zdziwił się smutek, "to dlaczego nie uciekasz przede mną.
Nie boisz się?" "A dlaczego miałabym przed Tobą uciekać, mój miły?
Przecież dobrze wiesz, że potrafisz dogonić każdego, kto przed Tobą ucieka.
Ale powiedz mi, proszę, dlaczego jesteś taki markotny?" "Ja ... jestem smutny."
odpowiedział smutek łamiącym się głosem.
Staruszka usiadła obok niego. "Smutny jesteś ...", powiedziała i ze zrozumieniem pokiwała głową. "A co Cię tak bardzo zasmuciło?"
Smutek westchnął głęboko.
Czy rzeczywiście spotkał kogoś, kto będzie chciał go wysłuchać?
Ileż razy już o tym marzył. "Ach, ... wiesz ...", zaczął powoli i z namysłem, "najgorsze jest to, że nikt mnie nie lubi.
Jestem stworzony po to, by spotykać się z ludźmi i towarzyszyć im przez pewien czas.
Ale gdy tylko do nich przyjdę, oni wzdrygają się z obrzydzeniem.
Boją się mnie jak morowej zarazy." I znowu westchnął.
"Wiesz ..., ludzie wynaleźli tyle sposobów, żeby mnie odpędzić.
Mówią: tralalala, życie jest wesołe, trzeba się śmiać.
A ich fałszywy śmiech jest przyczyną wrzodów żołądka i duszności.
Mówią: co nie zabije, to wzmocni. I dostają zawału.
Mówią: trzeba tylko umieć się rozerwać.
I rozrywają to, co nigdy nie powinno być rozerwane.
Mówią: tylko słabi płaczą. I zalewają się potokami łez.
Albo odurzają się alkoholem i narkotykami, byle by tylko nie czuć mojej obecności."
"Masz rację,", potwierdziła staruszka, "ja też często widuję takich ludzi."
Smutek jeszcze bardziej się skurczył. "Przecież ja tylko chcę pomóc każdemu człowiekowi.
Wtedy gdy jestem przy nim, może spotkać się sam ze sobą.
Ja jedynie pomagam zbudować gniazdko, w którym może leczyć swoje rany.
Smutny człowiek jest tak bardzo wrażliwy.
Niejedno jego cierpienie podobne jest do źle zagojonej rany,
która co pewien czas się otwiera. A jak to boli!
Przecież wiesz, że dopiero wtedy, gdy człowiek pogodzi się ze smutkiem
i wypłacze wszystkie wstrzymywane łzy, może naprawdę wyleczyć swoje rany.
Ale ludzie nie chcą, żebym im pomagał.
Wolą zasłaniać swoje blizny fałszywym uśmiechem.
Albo zakładać gruby pancerz zgorzknienia." Smutek zamilkł.
Po jego smutnej twarzy popłynęły łzy: najpierw pojedyncze, potem zaczęło ich przybywać, aż wreszcie zaniósł się nieutulonym płaczem.
Staruszka serdecznie go objęła i przytuliła do siebie.
"Płacz, płacz smutku.", wyszeptała czule.
"Musisz teraz odpocząć, żeby potem znowu nabrać sił.
Ale nie powinieneś już dalej wędrować sam.
Będę Ci zawsze towarzyszyć, a w moim towarzystwie zniechęcenie już nigdy Cię nie pokona."
Smutek nagle przestał płakać.
Wyprostował się i ze zdumieniem spojrzał na swoją nową towarzyszkę:
"Ale ... ale kim Ty właściwie jesteś?"
"Ja?", zapytała figlarnie staruszka uśmiechając się przy tym tak beztrosko,
jak małe dziecko. "JA JESTEM NADZIEJA!"

19/07/2024

Najtrudniej jest zaakceptować siebie. Trudno jest przyjąć komplement i krytykę, ale warto się tego nauczyć. Warto też zrozumieć, że pewnych rzeczy nie zmienimy, ale inne są warte pracy nad sobą. Droga do akceptacji siebie, ciągły rozwój, poznawanie siebie w nowych sytuacjach, miejscach to niesamowita podróż warta czasu i wysiłku. Alternatywą jest zrzucanie odpowiedzialności na innych i oskarżanie świata o wszystko co nas spotyka. Tylko czy słońce ma pretensje do księżyca, że podczas nocy to on świeci?
❤️
Psycholog Joanna Zbroniec
Oława Tel.509 798 348

09/07/2024

Grupa daje siłę ❤️

Zapraszamy osoby zainteresowane do uczestniczenia w terapii grupowej. Dlaczego zachęcamy do tej formy terapii?

- jesteśmy częścią sieci międzyludzkiej, tworzymy więzi z innymi, które będą miały szanse na odtworzenie i przekształcenie w grupie;
- rodzimy się z poczuciem przynależności, współistnienia i zależności - w grupie jest możliwość poszukiwania swojego miejsca pomiędzy symbiotycznym zlaniem a postawą antyzależną;
- dynamiczne procesy grupowe zachęcają do tworzenia autentycznych i otwartch - bardziej korzystnych sposobów kontaktowania się z innymi;
- życzliwa postawa prowadzących umożliwia przyglądanie się sobie i swoim schematom funkcjonowania, bez oceniania i krytyki.

Większy opis można znaleźć tutaj:
https://www.psychoserwis.com/uncategorized/nowosc-w-psychoserwis/1/

* prosimy o udostepnianie posta

24/06/2024

Oficjalnie stałam się
Certyfikowanym Konsultantem Transkulturowej Psychoterapii Pozytywnej oraz Positive Consultant in Autistic Spektrum.

Dziękuję za wiedzę i mentoring fantastycznej Ewie Dobiała oraz wsparcie cudownej grupie, z którą rozpoczęłam tą drogę.
Cieszę się, że to nie koniec, ale początek ❤️

09/06/2024

Zasoby - warto poznać swoje i wykorzystywać w trudnych sytuacjach

W Somatic Experiencing® przykładamy dużą wagę do pracy z zasobami, ponieważ wspierają obniżanie aktywacji układu nerwowego oraz pomagają poczuć się pewniej i spokojniej.

💎 Zasoby to wszystko co nas wspiera i daje nam siłę, uspokaja, cieszy i stabilizuje. Możemy z nich czerpać, aby się dobrze poczuć. Poprawiają jakość życia.

🌸 Dzięki nim czujemy się lepiej, radośniej, spokojniej, przyjemniej oraz lepiej radzimy sobie z trudnościami i przeciwnościami losu.

🌸Zasoby wspierają proces samoregulacji, przynoszą ulgę, pomagają również odpocząć od stresów, napięć i traum.

🌸 Możemy się do nich odwołać zawsze wtedy, kiedy jest nam trudno, czujemy się źle, jesteśmy zaniepokojeni, smutni, przytłoczeni i mamy poczucie, że wszystko się sypie i rozpada.

Metod pracy z zasobami jak i podział na nie jest wiele. Ja najczęściej pracuję z tym, który tutaj prezentuję.

Dzielę zasoby na wewnętrzne, zewnętrzne, mieszane, wyobrażone i kompetentnego protektora.

🍀 ZASOBY WEWNĘTRZNE
nasze uzdolnienia, umiejętności

🌱 elastyczność, kreatywność, koncentracja, empatia, intuicja, wytrwałość, cierpliwość, wyobraźnia, odwaga, wrażliwość, współczucie, poczucie humoru, zaufanie do siebie, kontrola, odwaga, obserwacja, orientacja
🌱 poczucie granic, kontakt z ciałem, emocjami; zdolność do czucia, radości, miłości
🌱 zdrowe ciało, poczucie przestrzeni; bystry umysł, siła i zręczność fizyczna
🌱 odporność, umiejętność kontenerowania, medytacja, uważność, duchowość, spokój, autodotyk
🌱 poczucie misji, sensu; pomaganie innym,

🍀 ZASOBY ZEWNĘTRZNE
osoba, miejsce, przedmiot, aktywność

natura, zwierzęta, ruch (sport, taniec), kultura, sztuka, muzyka, teatr, film, książki, rytuały, praca, religia i praktyki duchowe/religijne, rozmowa, ludzie/grupa/wspólnota, hobby, ulubione miejsca/bezpieczna strefa, podróże, ulubione przedmioty; wolontariat, dotyk, ulubiona potrawa/jedzenie; przekonanie/motto, ulubiony przedmiot

🍀 ZASOBY MIESZANE
ludzie, sytuacje i miejsca czasami wspierając a czasami stresujące

Czasami ten sam zasób może być wspierający a czasami stresujący np. lubię dotyk ale gdy mam za dużo bodźców to nie będzie on mnie wspierał.

🍀 ZASOBY WYOBRAŻONE
czerpanie z zasobów w wyobraźni

Możesz wyobrazić sobie BEZPIECZNE MIEJSCE lub że Cię ktoś przytula lub jak głaszczesz i przytulasz się do swojego pupila.

Gdy jest Ci trudno i pod ręką nie masz nikogo, kto mógłby Ci pomóc to możesz w wyobraźni przenieść się do miejsca, w którym czujesz się bezpiecznie i dobrze np. polana w lesie, plaża nad morzem, widok zachodzącego słońca, fotel w domu i pozostać z tym obrazem do momentu, gdy poczujesz się lepiej.

Uruchamia się wtedy pamięć ciała, pojawiają się obrazy, przyjemne emocje i odczucia związane z tym miejscem a nawet możesz poczuć zapachy i usłyszeć dźwięki związane z tym obrazem.

Możesz też wyobrazić sobie osobę, kompetentnego protektora, który mógłby Ci pomóc, ochroniłby Cię i dał wsparcie.

🍀 KOMPETENTNY PROTEKTOR
wyobrażone wsparcie innej osoby, bohatera z filmów / bajek, istoty duchowej

Wyobrażenie sobie wsparcia innej osoby, autorytetu, bohatera z filmów / bajek czy istoty duchowej również jest pomocne. Miałam klientkę, która przywoływała Hulka (taki duży silny, zielony stwór), który ją chronił i pomagał dźwigać ciężary.

Zachęcam Was dzisiaj do przygotowania swojej własnej listy tego co Was wspiera i śmiało sięganie po nie!

Zapraszam też do komentowania i podzielenia się z nami Waszymi zasobami!

P.S. Dzielenie się z innymi to nasz zasób oraz świetna praktyka wspierająca wychodzenia z traumy i budowania rezyliencji.

Marta 🦋

Autorka: Marta Targońska - łagodnie do życia

14/04/2024

Wychowanie nastolatka to bardzo trudne wyzwanie. Potrzebne jest do tego wielkie ❤️