Gabinet Psychologiczny - Joanna Antoszewska

08/04/2023

"Chociaż ludzie się kochają, nie potrafią po prostu ze sobą być. Wiedzą, że święta są najlepszą okazją, by cieszyć się swoją bliskością, ale nie mają pojęcia jak właściwie to "cieszenie się" ma wyglądać. Zamiast radości pojawia się więc trudne do zniesienia napięcie. Rodziny radzą sobie z nim na różne sposoby: włączają telewizję, dzieci zaczynają rozrabiać, a niektórzy dorośli wywołują awantury. W ten sposób zapobiega się też kłopotliwej ciszy. Mimo, że to właśnie z niej rodzą się prawdziwe rozmowy, niewiele osób jest w stanie ją znieść."

Andrzej Wiśniewski
fot Annie Spratt

06/04/2023

"Jeśli robisz wszystko co możesz, by wspomagać osobisty rozwój swojego potomka, przygotuj się na to, że będziesz musiał radzić sobie z niepokojącymi skutkami tego rozwoju. Jeśli twoje dzieci w ogóle siebie odnajdą, to nie zadowolą się, dopóki nie odnajdą całych siebie, a to będzie obejmowało zarówno agresję i niszczycielskie elementy destrukcyjne, jak i elementy, które określamy jako miłosne. Nastąpi długa szarpanina, którą musisz przeżyć.
Przy niektórych dzieciach będziesz miał szczęście i twoje zabiegi szybko pomogą im używać symboli, bawić się, być twórczymi w satysfakcjonujący sposób, ale mimo wszystko droga jaka do tego prowadzi, może być wyboista. I zawsze będziesz popełniał błędy, które będą spostrzegane i odczuwane jako fatalne, a twoje dzieci będą chciały sprawić, byś czuł się odpowiedzialny za porażki, nawet za te, za które w rzeczywistości nie odpowiadasz. Twoje dziecko powie po prostu: "Nie prosiłem się na ten świat".
Nagrodą będzie dla Ciebie bogactwo, jakie się stopniowo wyłoni z osobistego potencjału danego chłopca czy danej dziewczyny. Jeśli ci się uda, musisz być przygotowany na zazdrość, jaką będziesz czuł wobec dzieci, które mają lepsze warunki do osobistego rozwoju niż ty miałeś. Poczujesz się nagrodzony jeśli pewnego dnia córka poprosi cię, byś został z jej dziećmi, wykazując w ten sposób, iż myśli, że możesz to dobrze zrobić; albo jeśli twój syn będzie chciał być taki jak ty pod względem lub zakocha się w dziewczynie, która i tobie by się podobała, gdybyś był młodszy. Nagrody przychodzą nie wprost. I oczywiście musisz zdawać sobie sprawę z tego, że nikt ci nie podziękuje."

D.W.Winnicott, "Zabawa a rzeczywistość"
fot Nathan Dumlao

08/02/2023

Gdy ludzie przychodzą na terapię w celu znalezienia pomocy, często zdarza się, że pierwszą rzeczą o jakiej wspominają jest wyczerpanie. Czują się wyczerpani bardziej niż kiedykolwiek. Są przytłoczeni, zirytowani i wyraźnie czują, że nie są wstanie brnąć dalej. Ich medyczne badania nie wykazują żadnych problemów zdrowotnych. A mimo to stracili swój “życiowy oddech”.

Nie tylko niestabilne osobowości poszukują terapii. Nie zawsze są to też ludzie z konkretnymi potrzebami klinicznymi lub pacjenci, którzy nie dysponują odpowiednimi strategiami postępowania z emocjami lub problemami. Często pojawiają się osoby, które są bardzo świadome swoich poziomów stresu.

Są na bieżąco z różnymi mechanizmami konfrontacji. Wiedzą wszystko o uważności (mindfulness) i innych narzędziach, które starali się stosować, jednak bez uzyskania jakichkolwiek wyników. Ich wydajność i umiejętności samopomocy zostały tak rozcieńczone wyczerpaniem, że nie są w stanie rozpoznać siebie w lustrze. A byłem taką silną osobą! Co się ze mną stało?

To mężczyźni i kobiety, którzy są przyzwyczajeni do lekceważenia swoich potrzeb, aby utrzymać wizerunek kogoś silnego. W ten sposób stają się stałym i wiecznym światłem lub latarnią dla innych. Jednak w zamian wielokrotnie otrzymują tylko gorycz, egocentryzm i samotność.

Piękno umysłu Artykuł w komentarzu
Fot: Oskar Keys

25/08/2020

Już od wtorku przyjdzie się nam zmierzyć z kolejnym rokiem szkolnym. Niektórzy po raz pierwszy przekroczą próg szkoły warto się do tego przygotować wcześniej 😊

O rozpoczęciu roku szkolnego i o tym, dlaczego w tym roku może być wyjatkowo trudno, już było ostatnio.

Dziś dzielę się infografiką z kilkoma radami z rodzicami najmłodszych dzieci - szczególnie tych, które pójdą do szkoły pierwszy raz, a ze względu na obostrzenia sanitarne nie będą mogli im w tym towarzyszyć rodzice.
Enjoy!

(a niedługo będzie coś dla nauczycieli trochę starszych dzieci :) )

25/08/2020

https://twojstyl.pl/artykul/braterstwo-krwi,aid,695
Warto przeczytać 😊

Tacy bliscy, tacy dalecy – wielu z nas tymi słowami opisuje relacje z rodzeństwem. Czy musimy być blisko z bratem czy siostrą? I co zrobić, by

27/07/2020

Stres podczas ciąży.
Stres odczuwany przez przyszłe matki przekazywany jest automatycznie dziecku. Badania Janet di Pietro i współpracowników wskazują, że w czasie trwania zdrowej ciąży niewielki stres, a także niepokój może przyczynić się do przyśpieszenia rozwoju układu nerwowego, rozwoju poznawczego i motorycznego rozwijającego się płodu. Efekty takie zaobserwowano u dzieci do drugiego roku życia. Jednak silne i długotrwałe napięcie, chroniczny stres może mieć negatywny wpływ na rozwijający się układ emocjonalny, a także na późniejsze funkcjonowanie poznawcze. Konsekwencją, którą można najszybciej zaobserwować to niska masa urodzeniowa potomka, a w przyszłości pojawiające się dolegliwości zdrowotne, na przykład choroby serca, cukrzyca. Dzieci narażone na przewlekły stres w czasie ciąży mogą odznaczać się większą skłonnością do silniejszych reakcji stresowych w relacjach z innymi. Może to wynikać między innymi z wpływu hormonu stresu na ciało migdałowate i hipokamp dziecka. Struktura ciała migdałowatego rozwija się do piętnastego tygodnia ciąży. Przed tym czasem wysoki poziom hormonu stresu może spowodować zwiększenie jego objętości oraz aktywności. Inaczej ma się sprawa z hipokampem, który odpowiada za pamięć, gdyż wysoki poziom hormonu stresu zmniejsza jego objętość, co w późniejszym czasie może spowodować obniżenie funkcjonowania poznawczego dziecka, czyli trudności w zapamiętywaniu danego materiału, a także kontroli stresu.
https://www.focus.pl/artykul/stres-kobiet-w-ciy-zagraa-dzieciom-do-tej-pory-nie-wiedzielimy-jak-bardzo

To, że kobieta w ciąży powinna unikać stresu nikogo nie dziwi. Jednak wyniki badań pokazują, że nie jest to tylko kwestia empatii. To konieczność dla zdrowia jej i dziecka

12/07/2020

Ukończyłam psychologię w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Sopocie. Podjęłam czteroletnie szkolenie z zakresu psychoterapii w podejściu psychodynamicznym w Krakowie. Swoje doświadczenie zdobywałam pracując przez wiele lat z młodzieżą. Odbyłam praktykę, a także wolontariat na Oddziale Klinicznym Onkologii i Hematologii Dziecięcej w Szpitalu Dziecięcym w Olsztynie. Zdobywam doświadczenie pracując w Szpitalu Uniwersyteckim w Olsztynie z pacjentami dorosłymi z zaburzeniami psychosomatycznymi oraz neurologicznymi, przebywającymi w stanie śpiączki oraz w Ośrodku Psychologiczno-Psychoterapeutycznym w Olsztynie. Moją pracę poddaje regularnej superwizji w Krakowskim Centrum Psychodynamicznym. Jestem członkiem Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Psychodynamicznej