Psychoterapeuta, psycholog kliniczny Dorota Bandurska

11/07/2025

🫂

Źródło: instagram _psycho.logyy_

06/07/2025

🎓📃

Mazowiecka Klinika Psychoterapii i Psychiatrii 💚

12/06/2025

"Rozczarowanie to tyle, co uwolnienie się od czaru, pozbycie się złudzeń. Przeżyte w pełni, nie pozostawia goryczy. W naszym życiu, w naszym rozwoju, spełnia dobrą i ważną rolę. Staje się z reguły impulsem do przemiany. Inna sprawa, czy chcemy, czy odważymy się na dokonywanie przemian, które rozczarowania dyktują."
Wojciech Eichelberger

A urealnienie otwiera drzwi ku autentycznemu życiu...🌱🌿

07/06/2025

‼️



Źródło: www.manufaktura-radosci.pl

03/06/2025

💚

W tym, co małe, łagodne i bezbronne rodzi się wrażliwość.

02/06/2025

"Róbmy wszystko, co w naszej mocy, ale też zaakceptujmy to, że nie wszystko możemy".

Agnieszka Jucewicz, "Czując. Rozmowy o emocjach".



Fot. Pixabay

25/05/2025

„Dla dziecka najlepszym przekazem jest zobaczenie tego, że mama dba o swoje potrzeby i potrzeby swojego dziecka, adekwatnie dla każdej ze stron.

Gdy zrobię wszystko dla swojego dziecka, zapominając o sobie, wchodzę w rolę męczennicy i poświęcam się, by tylko ono miało jak najlepiej, powstaje dług nie do spłacenia, bardzo obciążający z dwóch powodów.

Po pierwsze, że dziecko nigdy nie prosi o takie poświęcenie i nic nie może zrobić z faktem, że je dostaje. Po drugie - dzieci nie przychodzą na świat po to, żeby w dorosłości oddać swoim rodzicom wszystko, co od nich dostały - wtedy świat nie miałby szansy iść do przodu.

Dajemy naszym dzieciom tyle, ile możemy, nie prosząc świadomie ani nieświadomie o rekompensatę i nie decydujemy za nie, co zrobią z tym, co od nas dostają”

/Beata Krokowska/

15/05/2025

🔹 O zasadzie 70%, zamiast "Wszystko albo Nic"

🔹 "Polecamy również podanie zasady siedemdziesięciu procent jako alternatywnej propozycji wobec tendencji "Wszystko albo Nic".

Terapeuta może powiedzieć pacjentowi, że nikt nie może realistycznie oczekiwać od innej osoby, by była obecna, wrażliwa, i rozumiejąca przez więcej niż 70 % czasu. Ale pacjent nie musi się godzić na znacznie mniej. Standard 70% jest realistycznym sposobem oceny i innych, i siebie".

🔹"Gdy rozszczepienie jest przepracowywane, pacjenci (borderline) zaczynają przejawiać:
1. realistyczną ambiwalencję wobec obiektu,
2. uznanie innych ludzi za oddzielne obiekty, pełne obiekty (mające własne potrzeby),
3. bardziej zintegrowane, a zatem także łagodniejsze funkcje superego,
4. poczucie adekwatnej winy z powodu krzywdzenia innych"
Wells, Glickhauf "Psychoterapia oparta na relacji z obiektem"

28/04/2025

"Cele terapii psychoanalitycznej obejmują: zrozumienie wszystkich aspektów Ja, nawet najbardziej prymitywnych i zaburzających, rozwój współczucia dla samego siebie (i innych w miarę jak zmniejsza się nasza potrzeba projekcji i przemieszczenia niepożądanych cech) oraz poszerzenie swej wolności, by móc rozwiązywać stare konflikty nowymi metodami.
Do celów terapii nie należy przeprowadzanie czystki w Ja i usuwanie niechcianych aspektów czy wymazywanie prymitywnych pragnień.

W trakcie terapii pacjenci mogą odbierać troskę jako zagrażającą duszy pokusę albo obawiają się, że wzbudzona przez nią tęsknota za czymś, czego im brakowało w dzieciństwie, spowoduje u nich stan regresji, albo też wiedzą, że ich poczucie własnej wartości legnie w gruzach, gdy obudzą się w nich pragnienia zależności.

W związku z tym, mimo, iż ciepła postawa terapeuty ma dobry wpływ na większość klientów, będą oni uważać podejmowane przez niego próby empatycznej reakcji za zwodzące, usidlające i pochłaniające – a więc za zagrożenie dla ich odrębności. Dynamika ta jest często spotykana u osób, które przeżyły traumę, wobec których trudno jest nie okazywać współczucia. Zazwyczaj udaje im się pokazać, że wolą, by dzielił nas pełen szacunku dystans, potem jednak, poddając nas nieświadomej próbie, swoim zachowaniem zachęcają, byśmy uratowali ich naszą miłością.”
Nancy McWilliams



Fot. Pixabay

26/04/2025

🧐 🎬 Polecam gorąco niedawno grany w kinach a obecnie dostępny na Netflix film "Światłoczuła".
Porusza wiele ważnych tematów, m.in życie z niepełnosprawnością, radzenie sobie z traumą, społeczne wykluczenie, brak empatii, poczucie winy, depresja, samotność.
To subtelna, oszczędna w środkach historia o miłości, akceptacji i odwadze bycia sobą; taka, która porusza zmysły, pobudza do refleksji. 💚
A towarzyszą jej piękne nastrojowe dźwięki autorstwa m.in Kaśki Sochackiej i Korteza 🎶

🎧 Posłuchaj w innych serwisach: https://e-muzyka.link/KaskaSochackaStronaB💰 Zamów album Kaśki Sochackiej - Ta druga: https://sklepjazzboy.pl/pl/p/Kaska-Soc...

18/04/2025

Spokoju, wiosennego optymizmu i wielu ciepłych, radosnych chwil z najbliższymi 🐣🌱🪻🌷

15/04/2025

„Proces, w wyniku którego następuje zahamowanie lub zaburzenie ruchu, nazywamy w terapii Gestalt retrofleksją. Polega on na zwróceniu się ku sobie i czynieniu wobec siebie tego, co pierwotnie miało być nakierowane na środowisko.

Niektóre objawy psychosomatyczne polegają właśnie na takiej zmianie kierunku ruchu na przeciwny. Pewnego razu poprosiłem kobietę cierpiącą na globus histericus (wrażenie dławienia się i ściskania w gardle), aby przy pomocy swoich rąk pokazała mi, jakiego typu są jej fizyczne doznania. Wykonując moje polecenie, nagle uświadomiła sobie swoją dawną wściekłość na matkę i chęć, aby chwycić ją za gardło i udusić. Kobieta ta dosłownie wolała udusić siebie, niż przyznać się sama przed sobą do tego rodzaju uczuć i pragnień wobec matki. Ale ta chęć, aczkolwiek już nieświadoma, pozostała w niej jako pozornie izolowany objaw fizyczny.

(…) Praktyka psychoterapeutyczna wymaga od nas, abyśmy umieli zidentyfikować i określić retrofleksje, przenieść je w obszar świadomości pacjenta, doprowadzić do jego utożsamienia się z kryjącymi się za nimi biegunowościami i ruchami je wyrażającymi oraz pomóc mu w nowy, twórczy sposób dostroić swoje Ja do środowiska i do własnego organizmicznego funkcjonowania”

/James I. Kepner/
zdj. autor nieznany