Gabinet psychoterapii „My way” Rafał Zieliński

19/09/2025

12/09/2025

No to udanego weekendu;)

11/09/2025

Prośba do Ciebie Rodzicu

Czy wiesz z jakich komunikatorów i z kim oraz o czym rozmawia Twoje dziecko?

W odpowiedzi najczęściej słyszę
a) wiem
b) nie wiem
c) mówi mi z kim ale szanuję jego prywatność a i moje dziecko walczy o prawo do prywatności

W 2024 roku 66% polskich internautów zetknęło się z hejtem, a 84% nastolatków doświadczyło cyberprzemocy, w tym wyzwisk i stalkingu.

Wnioski:)
W każdej klasie się to dzieje. Z jednego, mojego gabinetu i na mapie tysiąca gabinetów rysuje się zatrważającą fala hejtu. Grupy klasowe, lub pojedyncze osoby na komunikatorach szczują i hejtują.
Rodzice, kiedy się dowiadują się o tym, często nie do końca ufają szkole, specjalistom by zgłosić taki fakt. Czują się zagubieni i brakuje im odwagi. A co mówić o braku odwagi u dzieci?
Nie mam tygodnia, w którym ktoś nie zgłasza przemocy w sieci, na szkolnym korytarzu podobnie.

Może nie ma prostych i świetnych rozwiązań, ale milczenie, nie mówienie o tym, że się wie, jest przyzwalaniem na przemoc.
Słyszę często od młodych pacjentów i ich rodziców, że nauczyciele nie reagują. Nie myślę , że kłamią. Podają smutne przykłady i fakty.
Oczywiście, są przykłady wspaniałych szkół i reakcji na przemoc. Odnoszę się do swoich doświadczeń i wyników badań.

Co straszne, często rodzice w bezradności i braku zaufania do szkoły „radzą” swojemu dziecku by nie reagowało, żeby nie zaogniać sytuacji. Pozostawianie dziecka na froncie pojedynczych czy grupowych zachowań przemocowych jest pozostawianiem go w sieci przemocy. Uczeniem, że trudno liczyć na sieć wsparcia.

Rozmawiajcie ze swoimi dziećmi, sprawdzajcie z kim rozmawiają. Można to czynić na różne sposoby. „Dawanie” prawa do prywatności korespondencji w takich sytuacjach jest dawaniem prawa do czynienia zła lub zgadzania się by zło działo się np. waszemu dziecku.

30/08/2025

"Nie ma prawdziwego odsłonięcia się, kiedy odsłania się w nas tylko dorosły. Bycie dorosłym jest zawsze pozostawaniem w masce. Człowiek prawdziwie dojrzały sprowadza się do dziecka, od którego się zaczął. Tylko to dziecko zawiera całą naszą prawdę, bo cała nasze prawda tkwi w samotności, opuszczeniu, straconych złudzeniach, dziecinnym oczekiwaniu uwagi ze strony całego świata. (...) To, co później robi się w życiu, jest ciągłym prowadzeniem dialogu ze sobą jako dzieckiem".

Olga Tokarczuk