27/03/2025
Ostatnio rozmawiałam z nastolatkiem, który ma diagnozę Aspergera, poruszyliśmy temat zasobów i deficytów u ludzi. Był zrozpaczony, bo czuł, że diagnoza sprawia, iż staje się łatwym celem do oceniania – masz Aspergera, więc „coś z tobą jest nie tak”.
Diagnoza, taka jak Asperger czy ADHD, często staje się łatwym pretekstem do oceniania innych, ale również do postrzegania siebie przez pryzmat tych etykiet. Wiele osób, szczególnie młodych, może poczuć się „inna” lub „gorsza” z powodu tego, że ma określoną diagnozę. Ważne jest jednak, by zrozumieć, że każda osoba – niezależnie od diagnozy – ma zarówno zasoby, jak i deficyty. Diagnoza nie definiuje całości osoby. To, że ktoś ma trudności w pewnych obszarach, nie oznacza, że jest mniej wartościowy.
W rzeczywistości, ludzie z diagnozą Aspergera czy ADHD lub inną często mają unikalne talenty i zdolności, które mogą przynosić im sukcesy w innych dziedzinach. Warto skupić się na tym, co danej osobie wychodzi dobrze, co może ją rozwijać i co ją motywuje. Równocześnie, rozpoznawanie obszarów, w których możemy potrzebować wsparcia, jest naturalnym procesem. Kluczowe jest, by nie widzieć diagnozy jako wyroku, ale raczej jako narzędzie, które pomoże lepiej zrozumieć siebie i zbudować strategie radzenia sobie z wyzwaniami. Każdy człowiek, niezależnie od diagnozy, ma prawo do rozwoju, akceptacji i szansy na spełnianie swoich marzeń.
