19/06/2025
Lekcja. Rozluźnienie podbrzusza
Feldenkrais był inżynierem i doktorem fizyki. Dla niego człowiek jest głównie przedmiotem nauki. Zasadniczym elementem tego przedmiotu jest układ nerwowy, który napina „głupie” mięśnie i je skraca, te z kolei skracając się pociągają przyczepione do nich kości i narządy wewnętrzne. Tak zadziewa się ruch całego ciała i jego przemieszczanie. Wystarczy, aby układ nerwowy rozwijał się i działał sprawniej (tworzył nowe połączenia neuronalne), a ruch stanie się automatycznie lepszy. Taki człowiek jest wewnętrznie pusty, bez duszy. Jest tylko biologicznym organizmem reagującym na własne fizjologiczne potrzeby oraz bodźce ze środowiska. W zasadzie nie wiadomo, dlaczego on w ogóle napina się ponad miarę. Feldenkraisa generalnie mało interesuje pytanie „dlaczego” choć czasami wskazuje na przyczyny społeczne (władzę) jako wyjaśnienie nadmiernych napięć – wpływ innych ludzi sprawia, że się np. wstydzimy i napinamy powstrzymując się przed czymś. Ma rację nazywając pytanie „dlaczego” meta-fizycznym, a jego interesuje przede wszystkim fizyka, czyli pytanie „jak”: jak człowiek napina się i jak sprawić, aby napinał się lepiej (mniej). Moshe nie jest filozofem ani socjologiem, pozostaje inżynierem, który chce rozwiązać praktyczny problem (co samo w sobie jest już jakąś postawą życiową). To duży atut, bowiem każdy bez względu na światopogląd może korzystać z jego genialnych lekcji i ewentualnie samodzielnie odpowiadać na pytania typu „dlaczego”.
Na szczęście bądź nie żyjemy w czasach postmodernizmu i dziś możemy podjąć dowolną teorię, uznać ją za zgrabną narrację i dowolnie bawić się nią - przyłożyć do technicznej koncepcji Feldenkraisa, aby zobaczyć, co stanie się z praktyką jego lekcji. Lubię następujące wyjaśnienie zaczerpnięte z Bataille’a: człowieka przepełnia naturalne pragnienie i jest ono o wiele większe niż potrzeba zaspokojenia swoich podstawowych potrzeb. To sprawia, że działa on i porusza się duże więcej niż potrzebowałby do przeżycia. Pragnienia pchają go do przodu ponad wszelką miarę, aby doświadczyć kresu możliwości. Ciekawość, ambicje oraz pragnienie rozkoszy w zdrowej, silnej jednostce wygrywają z wygodą i poprzestaniem na zaspokojeniu podstawowych potrzeb. Dla takiej osoby lekcje Feldenkraisa przy zachowaniu odpowiedniej ich intensywności mogą pomóc jej w ogarnięciu (choć trochę) tych żywiołowych pragnień, w ukierunkowaniu ich i tym samym uproszczeniu, aby jej działania były bardziej konsekwentne i skuteczne.
***
Feldenkrais często wraca do strategii rozluźniania mięśni poprzez rotację i następnie wydłużanie oraz skracanie. Pozycja jest zrotowana i w tej pozycji jest ruch zgięcia do przodu, do tyłu lub w bok. To sprawia, że skręcone w rotacji mięśnie wydłużają się z jednej strony ciała, a z drugiej skracają. To wszystko, co robi sama lekcja. Po czymś takim rozluźnione mięśnie lepiej się układają względem siebie i lepiej ze sobą współpracują na rzecz jakiegoś ruchu.
Ta lekcja „niby nic, a jednak” będzie na niektórych najbliższych warsztatach. Szczegóły tutaj - https://www.facebook.com/strona.pawla.wojtowicza/events Zapraszam. 😊
***
1. Połóż się na plecach. Połóż nogi i złącz. Ręce połóż na podłodze.
a. Poczuj wysiłek, jaki potrzebujesz, aby utrzymać nogi złączone. Poczuj podbrzusze. Czy ono porusza się, kiedy jest wdech i wydech?
b. Nie zmieniaj pozycji np. rąk dlatego, że jest ci niewygodnie, ale spróbuj w tej pozycji zmniejszyć napięcie i wysiłek.
2. Rozluźnij nogi i połóż je oddzielnie.
a. Poczuj kontakt kręgosłupa z podłogą i jego długość.
b. Poczuj długość nóg.
3. Zegnij prawą nogę i postaw stopę. Prawą dłoń połóż grzbietem do podłogi.
a. Naciskaj prawą stopę w podłogę, oddalaj kolano od głowy. Unoś prawy pośladek i przetaczaj miednicę na lewo. Klatka piersiowa i głowa też mogą przetaczać się na lewo. Prawy bark nic nie robi, pozostaje luźny i odrobinę opada.
b. Zatrzymaj się z uniesionym pośladkiem. Przekręcaj głowę w prawo, aby spojrzeć na prawą dłoń na podłodze.
c. Dodaj do ruchu głowy przesuwanie prawej dłoni w kierunku prawej pięty.
d. Połóż nogi i ręce swobodnie. Odpocznij i porównaj obie strony.
e. Zrób cały punkt na drugą stronę.
4. Ta sama pozycja. Prawa noga zgięta. Miednica przechylona na lewo. Głowa zwrócona w prawo do prawej dłoni. Prawa dłoń przesunięta w kierunku prawej pięty. Prawa pięta stoi w prawej dłoni.
a. Unoś palce prawej stopy, a za nimi całą stopę bez pięty. Ta pozostaje w dłoni.
b. Przyśpiesz.
c. Połóż nogi i ręce swobodnie. Odpocznij i porównaj obie strony.
d. Zrób cały punkt na drugą stronę.
5. Zegnij prawą nogę. Postaw prawą piętę w prawej dłoni.
a. Oddalaj prawe kolano od twarzy i unoś prawy pośladek. Przetaczaj miednicę na lewo i obracaj głowę w prawo w stronę prawej dłoni. Poczuj rotację w kręgosłupie.
b. Przesuń prawą dłoń głębiej pod stopę, aby środek stopy stał w dłoni. W tej pozycji unoś palce stopy, a za nią całą stopę.
c. Przyśpieszaj. Poczuj długość kręgosłupa i ruch mięśni brzucha.
d. Połóż nogi i ręce swobodnie. Odpocznij i porównaj obie strony.
e. Zrób cały punkt na drugą stronę.
6. Zegnij prawą nogę. Postaw prawą stopę w prawej dłoni. Wsuń kciuk od spodu między palucha i drugi palec.
a. Przekręcaj głowę w prawo, aby spojrzeć na prawą dłoń.
b. Dodaj do tego przechylanie prawego kolana w lewo, do środka i jednocześnie od siebie.
c. Połóż nogi i ręce swobodnie. Odpocznij i porównaj obie strony.
d. Zrób cały punkt na drugą stronę.
7. Zegnij prawą nogę i postaw stopę w prawej dłoni.
a. Przechylaj prawe kolano w prawo i w lewo. W lewo odkładaj je miedzy nogami, a w prawo odkładaj je na zewnętrznej stronie na ile to łatwe. Pomagaj sobie prawą ręką i przesuwaj nią stopę po podłodze w przeciwną stronę niż przechylasz kolano.
b. Wsuń prawy kciuk między palucha i drugi palec od spodu i kontynuuj ruch.
c. Połóż nogi i ręce swobodnie. Odpocznij i porównaj obie strony.
d. Zrób cały punkt na drugą stronę.
8. Zegnij obie nogi i postaw stopy.
a. Unoś miednicę.
b. Unieś miednicę i poruszaj nią w prawo i w lewo. Poczuj, na jakim punkcie się opierasz. Poczuj siódmy krąg szyjny.
c. Przekręcaj głowę w przeciwną stronę niż poruszasz miednicą.
d. Jeszcze raz unoś miednicę. Czy jest łatwiej niż poprzednio?
e. Połóż miednicę. Chwyć prawą dłonią prawą piętę i zobacz, czy jest łatwiej. Unoś prawe biodro.
f. Zrób to samo na drugą stronę.
9. Powtórz punkt 1 i poczuj różnicę.
Dziękuję.
