Co to jest strona internetowa?

https://www.facebook.com/101963525627480/

Gosia Okuszko - Integracja Zapisów Prenatalnych

Strona główna
Polska
Piaseczno
Gosia Okuszko - Integracja Zapisów Prenatalnych

Psychobiolog, Specjalistka Terapii Psychosomatycznych. Witaj w mojej PRZESTRZENI! W życiu i pracy prowadzi mnie Biologia, System, Dusza i Ciało.
(1)

W swojej praktyce zajmuje się integracją zapisów prenatalnych u osób dorosłych - w obszarze pracy z podświadomością, pamięcią ciała, z uwzględnieniem aspektów biologicznych i transgeneracyjnych. JESTEM Gosia Okuszko — Psychobiolog, Specjalistka Terapii Psychosomatycznych, Współtwórczyni metody i terapeutka Ustawień Źródła. Terapeutka, kobieta i matka absolutnie zafascynowana okresem prenatalnym - jego dynamiką, transformacją i tworzeniem nowych nowych wzorców. W swojej praktyce zajmuję się emocjonalnymi przyczynami chorób, traumą prenatalną i rodową oraz tworzeniem nowych wzorców poprzez integrację odrzuconych cząstek w nas. Główną część mojej praktyki stanowi praca z tematem odkodowywania programów urodzeniowych, nowymi wzorcami porodowymi, płodnością i świadomym połączeniem w relacjach partnerskich i biznesowych. Prywatnie żona i mama dwóch córek — Gai i Bianki, które są moimi największymi życiowymi nauczycielami. W mojej PRZESTRZENI podczas sesji i warsztatów... w wewnętrznej ciszy, w uważności na siebie, TU i Teraz…
- Odkryjesz źródło swojej choroby
- Odblokujesz swoją Płodność
- Odkodujesz swój program urodzeniowy
- Odkodujesz program urodzeniowy swojego dziecka
- Odzyskasz odżywczy kontakt ze swoim JESTEM
- Odważysz się wyjść do świata ze swoją firmą
- Odkryjesz drogę do bycia RAZEM, bez zatracania SIEBIE

Zapraszam na sesje indywidualne w nurcie Psychobiologii, Terapii Psychosomatycznych, Ustawień Systemowych i Ustawień ŹRÓDŁA:
- sesje oraz ustawienia indywidualne stacjonarne w Piasecznie pod Warszawą
- sesje indywidualne on-line
oraz do udziału
- w grupach i warsztatach rozwojowych

31/07/2025

Integracja Zapisów Prenatalnych: Nowa Perspektywa w Pracy z Klientem.✨️

W pracy terapeutycznej, coachingowej, czy pracy z ciałem często szukamy klucza do głębszego zrozumienia ludzkich zachowań, wzorców i blokad. Zazwyczaj skupiamy się na dzieciństwie, relacjach czy dorosłych traumach. Ale co, jeśli prawdziwe korzenie wielu wyzwań tkwią znacznie głębiej – w okresie prenatalnym? Integracja pracy z zapisami prenatalnymi to innowacyjne podejście i klucz do bardziej holistycznej i skutecznej pracy z drugim człowiekiem.

Dlaczego według mnie zapisy prenatalne są tak ważne? 🎯

Podczas spotkań z Klientem dążymy do precyzyjnego dotarcia do źródła problemu. Zapisy prenatalne oferują zupełnie nową perspektywę, która może wyjaśnić wiele "niewytłumaczalnych" objawów i wzorców:
➡️ Dostęp do Pierwotnych Wzorców i Korzeni Problemów: Wiele naszych głęboko zakorzenionych przekonań, lęków (np. lęk przed porzuceniem, poczucie braku bezpieczeństwa) czy nawet fizycznych napięć może mieć swoje źródło w okresie prenatalnym. Praca z nimi pozwala dotrzeć do samych korzeni.
➡️ Wyjaśnienie "Niewytłumaczalnych" Objawów: Czy Twój Klient odczuwa chroniczny lęk bez widocznej przyczyny? A może ma trudności z budowaniem zaufania? Zapisy prenatalne często wyjaśniają takie pozornie niewytłumaczalne objawy.
➡️ Uzupełnienie Tradycyjnych Metod: Terapie skoncentrowane na dzieciństwie czy dorosłości są cenne, ale często nie sięgają tak głęboko. Integracja pracy z zapisami prenatalnymi uzupełnia je, otwierając drzwi do wcześniejszych, nieświadomych doświadczeń.
➡️ Praca z Pierwotnymi Zasobami: Okres prenatalny to nie tylko potencjalne wyzwania, ale też czas ogromnych zasobów – poczucia połączenia, bezpieczeństwa, głębokiego spokoju i bezwarunkowej miłości. Dostęp do nich może być niezwykle wzmacniający.
➡️ Uwolnienie Blokad na Poziomie Komórkowym i Nerwowym: Badania neurobiologiczne potwierdzają, że doświadczenia prenatalne wpływają na rozwój mózgu i układu nerwowego. Praca z tymi zapisami może prowadzić do głębokiej integracji na poziomie ciała i umysłu, co ma szczególne znaczenie w pracy z ciałem.
➡️ Głębsza Empatia i Efektywność Terapii: Dla Ciebie jako terapeuty, praca z zapisami prenatalnymi poszerza empatię i zrozumienie ludzkiego doświadczenia, oferując bardziej holistyczne i skuteczne wsparcie.

Grupa Treningowawa dla Specjalistów: Integracja Zapisów Prenatalnych 🚀

Jeśli czujesz, że w Twojej pracy z Klientami docierasz do punktu, gdzie tradycyjne metody przestają być wystarczające, moje zaproszenie do grupy treningowej dedykowanej integracji zapisów prenatalnych dla specjalistów i osób w trakcie kształcenia jest właśnie dla Ciebie. Jako praktyk doskonale wiesz, jak kluczowe jest wsparcie Klienta na wszystkich poziomach. Aby w pełni integrować i wykorzystywać potencjał pracy z zapisami prenatalnymi w sesjach indywidualnych, musimy zacząć od siebie.

Dlaczego ta grupa treningowa ma tak dużą wartość? ✨

Ta unikalna oferta skupia się na indywidualnej pracy z Twoimi własnymi doświadczeniami prenatalnymi. Dlaczego jest to tak fundamentalne?
▫️Fundament Autentyczności i Empatii:
Nie możesz skutecznie prowadzić kogoś w obszarze, którego sam nie eksplorowałeś. Objęcie własnych zapisów prenatalnych pozwoli Ci rozwinąć głęboką autentyczność i empatię.
▫️Uwolnienie Własnych Blokad:
Podobnie jak Twoi Klienci, Ty również nosisz w sobie ślady swoich doświadczeń prenatalnych. Uwalniając własne pierwotne blokady, otwierasz się na nowy poziom osobistego i zawodowego rozwoju.
▫️Pogłębienie Własnych Zasobów:
Poznając i integrując swoje własne prenatalne zasoby – takie jak poczucie bezpieczeństwa, spokoju i głębokiego połączenia – wzmocnisz swój wewnętrzny fundament.
▫️Bezpośrednie Doświadczenie Metody:
Grupa treningowa to nie tylko teoria, to intensywna, doświadczeniowa praca, która pozwoli Ci osobiście przejść przez proces integracji. To najlepszy sposób, aby zrozumieć, jak działa ta metoda.
▫️Poszerzenie Twoich Narzędzi Pracy:
Po zakończeniu treningu zyskasz nową perspektywę i narzędzie do wspierania Klientów na znacznie głębszym poziomie.

Zapraszam Cię do wzięcia udziału w tej transformującej podróży. Zaczynając od swoich własnych korzeni prenatalnych, nie tylko wzbogacisz swoją ofertę dla Klientów, ale przede wszystkim znacząco poszerzysz swoje możliwości jako specjalista, otwierając się na nowy wymiar rozwoju.

Czy jesteś gotów/gotowa zainwestować w siebie i swoje korzenie, by stać się jeszcze bardziej skutecznym wsparciem dla swoich Klientów? 🤔
Dołącz do GRUPA TRENINGOWA DLA SPECJALISTÓW - doświadczenia własne | Integracja Zapisów Prenatalnych
Dostępne ostanie 3 miejsca❗️
Start: 27.09.25 r.

Zapraszam 🧡
Gosia Okuszko - Psychobiolog, Specjalistka Terapii Psychosomatycznych i Integracji Zapisów Prenatalnych

29/07/2025

Od Progu do Nowego Poczucia Bezpieczeństwa: Adaptacja w Przedszkolu a Początki Życia ✨
Okres adaptacji do przedszkola to dla wielu rodzin czas pełen wyzwań, ale kryje w sobie również potężny, często niedoceniany potencjał. Może on symbolicznie „rehabilitować” i wspierać integrację zapisów prenatalnych oraz doświadczeń z porodu, dając dziecku szansę na nowy, bardziej świadomy start. 🚀

Kojarzycie ten obraz, który rozgrywa się codziennie w wielu przedszkolach? Dzieci w przedszkolnej szatni, tuż przy progu do sali, nagle zastygają w bezruchu, ich oczy szukają ratunku. Stoją zatrzymane w przejściu, jakby nie mogły przekroczyć niewidzialnej granicy, z desperackim płaczem lub chowając się za nogami rodziców. To scena, która łamie serca, ale jednocześnie stanowi klucz do zrozumienia głębokich procesów, jakie zachodzą w psychice malucha podczas adaptacji. 🚪🧒💔

Ten moment, pełen lęku i niepewności, jest niczym echo pierwotnych doświadczeń. Czy nie przypomina to symbolicznego zatrzymania się w kanale rodnym tuż przed wyjściem na świat? To nagłe oddzielenie od bezpiecznego świata, konieczność opuszczenia znanej przestrzeni i wejścia w nieznane. Ugrzęźnięcie w progu, kurczowe trzymanie się rodzica, to nic innego jak naturalna reakcja na poczucie zagrożenia, tęsknotę za utraconym bezpieczeństwem. W ten sposób dziecko komunikuje swoje trudności w radzeniu sobie z nową sytuacją, która dla niego jest prawdziwym wyzwaniem. 👶➡️🌍

Symboliczne Znaczenie Adaptacji 💖

Wyobraźmy sobie okres prenatalny, gdzie macica matki jest pierwszym domem dziecka – bezpiecznym, ciepłym i zaspokajającym wszystkie potrzeby. Poród to natomiast nagłe, intensywne przejście z tego pierwszego domu do zupełnie nowej rzeczywistości – świata zewnętrznego.

Podobnie jest z przedszkolem. Dla dziecka, które do tej pory funkcjonowało głównie w bliskości z rodzicami, w bezpieczeństwie swojego rodzinnego domu, wejście do nowej, nieznanej przestrzeni, pełnej obcych ludzi i zasad, jest swoistym powtórzeniem procesu narodzin. Mamy tu do czynienia z przeniesieniem tej dynamiki wyjścia do świata z domu, co tym samym otwiera możliwość rehabilitacji tego doświadczenia przy tej adaptacji:
➡️ Opuszczenie „bezpiecznej przystani” (łona/domu rodzinnego): Tak jak dziecko opuszcza swój pierwszy dom (łono matki), aby narodzić się w świecie, tak teraz opuszcza swój drugi dom (dom rodzinny), aby po raz kolejny „narodzić się” w szerszym społeczeństwie – grupie przedszkolnej. To symboliczne rozstanie, które uczy samodzielności. 🤰➡️🏡
➡️ Konfrontacja z nowym środowiskiem (świat zewnętrzny/grupa przedszkolna): Po porodzie dziecko musi przystosować się do zupełnie odmiennych warunków życia. W przedszkolu staje przed podobnym wyzwaniem – poznaje nowe osoby (nauczycieli, rówieśników), nowe zasady i rytm dnia. 🧑‍🏫👧👦
➡️ Nauka zaufania (do opiekunów medycznych/nauczycieli): Podczas porodu dziecko uczy się ufać procesowi i osobom, które mu towarzyszą. W przedszkolu rozwija zaufanie do nowych opiekunów, co jest kluczowe dla jego poczucia bezpieczeństwa i możliwości eksploracji. 🙏
➡️ Ustanowienie własnej tożsamości (oddzielenie od matki/indywidualizacja w grupie): Poród jest aktem fizycznego oddzielenia od matki. Adaptacja do przedszkola to kolejny etap psychicznego oddzielenia, w którym dziecko zaczyna postrzegać siebie jako niezależną jednostkę w grupie rówieśniczej. Uczy się wyrażać swoje potrzeby i radzić sobie w społeczeństwie poza ścisłym kręgiem rodzinnym. 🧑‍🤝‍🧑

Rehabilitacja Prenatalnych i Okołoporodowych Zapisów 🌈

Dlaczego mówimy o rehabilitacji? Wiele badań wskazuje, że doświadczenia prenatalne i okołoporodowe mogą mieć wpływ na późniejsze zachowanie i rozwój dziecka. Jeśli poród był trudny, stresujący, lub jeśli w okresie prenatalnym występowały czynniki niepokojące, ciało i psychika dziecka mogły „zapisać” te doświadczenia.
Okres adaptacji do przedszkola, przeżyty w bezpiecznym, wspierającym i pełnym empatii środowisku, może stanowić swoisty „korekcyjny poród”. Jeśli dziecko doświadczy:
🧡 Poczucia bezpieczeństwa i akceptacji: Tam, gdzie być może wcześniej czuło się zagrożone, teraz może doświadczyć ochrony i przynależności.
🧡 Łagodnego przejścia i wsparcia: Jeśli poród był gwałtowny, adaptacja może być procesem stopniowym, z dużą ilością czułości i zrozumienia, ucząc dziecko, że zmiany mogą być bezpieczne. Dajemy dziecku czas na przejście tej drogi.
🧡 Możliwości wyrażania emocji: Przedszkole, które pozwala na wyrażanie smutku, lęku, ale także radości, pomaga dziecku przetwarzać trudne doświadczenia.
🧡 Budowania zdrowych relacji: Pozytywne relacje z nauczycielami i rówieśnikami mogą „nadpisać” ewentualne wczesne wzorce lęku przed odrzuceniem czy samotnością, a nawet przekroczeń doświadczonych przez matkę i dziecko w porodzie.

Dzięki temu dziecko może w pewnym sensie przepisać swój pierwotny „scenariusz”. Doświadczenia, które mogły być obciążeniem, mogą zostać zintegrowane i przetworzone w pozytywny sposób, dając dziecku nową podstawę do budowania poczucia własnej wartości, bezpieczeństwa i zdolności do nawiązywania relacji. 💖

Pamiętajmy: Kluczem do tej „rehabilitacji” jest cierpliwość, empatia i świadome wspieranie dziecka w procesie adaptacji. To nie tylko czas na naukę nowych umiejętności, ale przede wszystkim na głębokie doświadczenie emocjonalne, które może wzmocnić jego wewnętrzne zasoby. 🧡

----------------
UWAGA! Zapraszam do kontaktu Przedszkola: jest.taka.cisza@gmail.com, kom. 604 644 123

Jeśli jesteś Dyrektorem Przedszkola i chciałbyś pogłębić wiedzę swojego zespołu na temat znaczenia adaptacji dzieci w kontekście integracji zapisów prenatalnych i okołoporodowych, serdecznie zapraszam do kontaktu. Razem możemy zorganizować warsztaty lub szkolenie dostosowane do potrzeb Twojej placówki, aby wspólnie stworzyć jeszcze bardziej wspierające środowisko dla najmłodszych.

Gosia Okuszko
Psychobiolog, Specjalistka Terapii Psychosomatycznych i Integracji Zapisów Prenatalnych

28/07/2025

Jak ja widzę Integrację Zapisów Prenatalnych oraz ucieleśnianie zmian w życiu?

Życie to ciągła droga, prawda? 🛣
Czujecie to? Te stare programy, te wzorce, które wydawały się dawno pożegnane, nagle podnoszą się w nas jak fale. Ale wraz z naszą świadomością, z tą uważnością, te fale opadają, robiąc miejsce na coś nowego. I to jest ten moment, kiedy szukamy w sobie tego wewnętrznego impulsu – impulsu, żeby pożegnać się z tym, co stare, i znaleźć odwagę na nowy ruch w sobie.
To tak, jak dziecko w porodzie. Poród – dobry poród – powinien trwać. Dlaczego? Bo mamy jakiś świat do pożegnania, a idziemy do zupełnie nowego.
Dziecko idzie tą drogą. Szuka w sobie tego wewnętrznego impulsu. Żegna się ze starym światem.
➡️ Rusza.
⏸️ Czasem opada, zatrzymuje się, odpoczywa.
💔 Czasem nie ma mocy, czuje, że dzieje się w nim za dużo.
✨️ Ale potem... znowu czuje ten wewnętrzny impuls i swoją MOC.

Dla mnie właśnie na tym polega praca z Integracją Zapisów Prenatalnych w życiu. Na szukaniu tej pierwotnej, wewnętrznej siły, która popchnie nas do nowego, odważnego i pełnego życia. ✨

-----------------------
Jeżeli chcesz ruszyć w drogę do integracji osobistych zapisów prenatalnych zapraszam w sierpniu na 1-dniowe warsztaty Ustawień Prenatalnych, które otwierają drzwi do dalszej pracy i poszerzają świadomość prenatalną.

➡️ Wydarzenie: Warsztaty 1-dniowe | Integracja Zapisów Prenatalnych ( niedziela 24.08.25 r.)

To nie jest kolejny warsztat. To podróż do źródła Twoich wewnętrznych wzorców, oparta na holistycznej wiedzy z zakresu psychobiologii, psychosomatyki, analizy więzi prenatalnej, pracy z podświadomością, odrzuconymi częściami w nas oraz zrozumienia wpływu traumy transgeneracyjnej. 🧬

Ten warsztat jest dla Ciebie, jeżeli:
🌿 Chcesz otworzyć drogę do świadomości prenatalnej i odkryć źródło swoich zapisów – to może być Twój początek!
🌿 Jesteś w terapii od lat lub pracujesz innymi metodami, ale czujesz, że pewien obszar nadal jest zamknięty – ten warsztat może być dopełnieniem Twojego procesu!
🌿 Czujesz stagnację i pragniesz ruszyć z miejsca.
🌿 Poszukujesz motywacji i energii do działania.
🌿 Masz wyzwania finansowe lub szukasz większej radości w życiu.
🌿 Zmagasz się z nawracającymi dolegliwościami fizycznymi i szukasz ich emocjonalnych przyczyn.
🌿 Chcesz pełniej realizować swój potencjał lub zrozumieć powtarzające się wzorce w relacjach.
🌿 Jesteś specjalistą lub rodzicem i pragniesz poszerzyć wiedzę o wczesnych zapisach życia.

Gotowa/y na nowe perspektywy? Zarezerwuj swoje miejsce! ✅ Kameralna grupa, tylko 4 pracę własne.

🗓️ Zapisy i szczegółowe informacje:
▫️ Wiadomość prywatna
▫️ Telefon: 604 644 123
▫️ E-mail: jest.taka.cisza@gmail.com

➡️ Termin: niedziela, 24 sierpień 2025,
godz. 10:00 - 16:00
➡️ Lokalizacja: Mój gabinet w Piasecznie pod Warszawą - tylko 7 km od Ursynowa (05-500 Piaseczno ul. Młynarska 19 lok. 106)

23/07/2025

ADHD a Niewidzialne Dziedzictwo Ciążowych Doświadczeń: Czy wiesz, że początki ADHD mogą tkwić w Twojej prenatalnej historii? 🤰✨

Zrozumienie ADHD wyłącznie jako zaburzenia neurorozwojowego ujawniającego się w dzieciństwie jest niepełne. Coraz więcej podejść psychologicznych wskazuje na prenatalne (przedurodzeniowe) źródła tego stanu! To oznacza, że czynniki genetyczne, środowiskowe, a także głębokie psychologiczne doświadczenia matki i płodu w okresie ciąży, mogą znacząco wpłynąć na późniejsze ryzyko rozwoju ADHD.

Nie chodzi tu o proste dziedziczenie genów, ale o złożone interakcje między genetyką a niezwykle wrażliwym środowiskiem prenatalnym. 🧬🌱

Integracja Zapisów Prenatalnych: Kiedy trauma i lęk kształtują ruch 🧠💫
W psychobiologii i integracji zapisów prenatalnych, przyjmuje się, że doświadczenia płodu, nawet te nieświadome, są głęboko zapisywane w jego rozwijającym się układzie nerwowym. Dwa szczególne scenariusze ciążowe rzucają nowe światło na powiązanie tych wczesnych doświadczeń z późniejszą nadruchliwością i objawami ADHD:

1. Zespół Znikającego Bliźniaka: Trauma Utraty i Walka o Przetrwanie 💔👣

W przypadku ciąż mnogich, zwłaszcza tych, w których jeden z płodów obumiera we wczesnym etapie – zjawisko nazywane zespołem znikającego bliźniaka – doświadczenie to jest postrzegane jako potężna trauma prenatalna dla żyjącego bliźniaka. Nawet jeśli świadomie nie wiemy o tym, na poziomie komórkowym i neuronalnym ten proces jest zapisywany.
Obumarcie drugiego płodu może być odczytane przez rozwijający się układ nerwowy jako bezpośrednie zagrożenie dla własnego istnienia. W odpowiedzi na to, organizm żyjącego płodu może wejść w stan chronicznego pobudzenia. Nadmierna aktywność ruchowa w łonie matki może stać się pierwotną, instynktowną strategią adaptacyjną, mającą na celu "utrzymanie się przy życiu" i "niezniknięcie" tak jak ten drugi. Ta wzmożona aktywność, będąca wyrazem pierwotnego lęku o przetrwanie, zakorzenia się w systemie nerwowym, potencjalnie predysponując do późniejszych objawów ADHD, takich jak nadruchliwość i impulsywność.

2. Lęk Matki Po Wcześniejszych Stratach: "Uspokoję Mamę, Bym Był Widziany" 🙏💖

Dla matki, która doświadczyła poronienia, martwego urodzenia, czy innej straty dziecka, każda kolejna ciąża jest często naznaczona intensywnym lękiem o żywotność i przetrwanie płodu. Ten głęboki lęk może prowadzić do nieświadomej, kompulsywnej potrzeby ciągłego sprawdzania obecności i ruchliwości dziecka w brzuchu – na przykład poprzez częste dotykanie czy delikatne stukanie w brzuch, aby sprowokować ruch. Każde poruszenie to dla niej oddech ulgi i potwierdzenie, że "jest żywe".
Z perspektywy psychobiologii, ten ciągły bodziec i oczekiwanie na odpowiedź stanowią formę intensywnej, choć nieświadomej, prenatalnej komunikacji. Płód "uczy się", że aby uspokoić matkę i zapewnić sobie jej uwagę (kluczową dla przetrwania), musi się ruszać. Im większy lęk matki, tym silniejsza "presja" na płód, aby wykazywał aktywność.
W ten sposób nadmierna ruchliwość staje się dla płodu strategią przetrwania i zapewnienia sobie bezpieczeństwa – potwierdzania swojej obecności i "uspokajania" matki, że "wszystko jest dobrze". Ten wzorzec, utrwalony w okresie prenatalnym, może głęboko zakorzenić się w rozwijającym się układzie nerwowym. Dziecko, a później dorosły, może nieświadomie powtarzać ten wzorzec "bycia w ruchu", "bycia zauważonym", "bycia żywym", aby ukoić nieświadomy lęk o swoje istnienie i "uspokoić" wewnętrzną reprezentację zatroskanej matki. To nieświadome przesłanie: "Zobacz mamo, jaka jestem żywa! Zobacz, jaki jestem żywy!" – może stać za nadmierną ruchliwością, ciągłą potrzebą stymulacji i trudnościami z usiedzeniem w miejscu.

Niewidzialne Echa: Jak wczesne Doświadczenia Kształtują ADHD 🌘💡

To, co czyni to podejście do ADHD tak rewolucyjnym, to głębokie przekonanie, że nasze najwcześniejsze, nieświadome doświadczenia prenatalne nie są jedynie cichym preludium do życia. One aktywnie kształtują naszą neurologię i psychikę, pozostawiając "niewidzialne echa", które mogą manifestować się jako objawy ADHD.
Zamiast patrzeć na nadruchliwość czy impulsywność jedynie jako na dysfunkcję, możemy zacząć postrzegać je jako pierwotne strategie przetrwania w obliczu wczesnej traumy lub lęku. Wyobraź sobie płód, który w obliczu zagrożenia (jak w przypadku zespołu znikającego bliźniaka) "uczy się", że ruch to życie, aktywność to bezpieczeństwo, jedyna dostępna odpowiedź na potężny lęk o istnienie. Albo dziecko, które nieświadomie przyjmuje rolę "uspokajacza" dla zatroskanej matki, ucząc się, że bycie widocznym i aktywnym to sposób na otrzymanie uwagi i potwierdzenie swojego istnienia, kluczowe dla poczucia bezpieczeństwa.
Te wczesne "lekcje" nie znikają po urodzeniu. Zostają głęboko zapisane w układzie nerwowym, wpływając na to, jak funkcjonujemy w dorosłym życiu. Nadmierna potrzeba stymulacji, trudności z usiedzeniem w miejscu, ciągła pogoń za nowymi wrażeniami – czy to nie może być właśnie to pierwotne wołanie o potwierdzenie, echem dawnej potrzeby "jestem tu, jestem żywy/żywa, zauważ mnie!" w odpowiedzi na nieświadomy lęk?
Zrozumienie tych prenatalnych korzeni otwiera zupełnie nowe ścieżki do pracy z ADHD. Pozwala spojrzeć na siebie lub swoje dziecko z większą empatią i zrozumieniem, widząc nie tylko zestaw objawów, ale także głęboką odpowiedź na niezwykle wczesne i pierwotne potrzeby bezpieczeństwa i przeżycia. Może to być klucz do lepszego zrozumienia i ukojenia tych ukrytych, prenatalnych zapisów.

22/07/2025

🔥 NOWOŚĆ W OFERCIE! 🔥 Przygotujcie się na niezwykły Retreat "Zasiedlanie się w sobie"!
Mam dla Was ekscytujące wieści, które z radością ogłaszam! Moja przeprowadzka w malownicze okolice Zalewu Sulejowskiego, w otulinie lasu i wody, otwiera nowy rozdział – przestrzeń prawdziwego azylu spokoju, idealnego do głębokiej pracy nad sobą. 🏡💧

Dlatego z ogromną przyjemnością zapraszam Was na Retreaty wyjazdowe „Zasiedlanie się w sobie”, które będą w pełni zgodne z biologicznymi cyklami i rytmem natury. To wyjątkowa okazja, by doświadczyć głębokiej harmonii i odnowy w otoczeniu, które sprzyja powrotowi do siebie. 🧘‍♀️🌳

🍁 Pierwszy Jesienny Retreat "Zasiedlam się w sobie - jesienne otulenie" odbędzie się w dniach 7-9 listopada 2025 roku. Koniecznie zapiszcie tę datę w kalendarzu! 🗓️ Szczegóły już wkrótce! 🚀

Zasiedlam się w sobie: Jak znaleźć dom we własnym wnętrzu 🗝️❤️

W ciągłym biegu i szumie świata zewnętrznego, łatwo jest stracić z oczu to, co najważniejsze – nasze własne wnętrze. Często szukamy stabilizacji, spokoju i poczucia przynależności na zewnątrz: w relacjach, karierze, podróżach czy w przedmiotach. Ale co, jeśli prawdziwy dom czeka na nas tam, gdzie najmniej go szukamy – w nas samych?
Pojęcie „zasiedlania się w sobie” to piękna metafora procesu, w którym przestajemy być „gośćmi” we własnym życiu, a stajemy się jego pełnoprawnymi gospodarzami. To świadoma decyzja o powrocie do swojego centrum, o zapuszczeniu korzeni w glebie własnych myśli, uczuć i doświadczeń. 🌱✨

Na czym polega zasiedlanie się w sobie? 🧭

To nie jest jednorazowy akt, ale ciągła podróż, która ma kilka kluczowych etapów:
🔎 Akceptacja i poznanie.
Zanim coś zasiedlimy, musimy to poznać. Chodzi o spojrzenie na siebie bez osądu, z ciekawością. Pozwól sobie na bycie tym, kim jesteś – z całą gamą uczuć, lęków i pragnień. Zamiast uciekać od trudnych emocji, powitaj je jak gości, zrozum, co chcą ci powiedzieć, i pozwól im odejść.

🚧 Ustanowienie granic.
Zasiedlanie wymaga stworzenia bezpiecznej przestrzeni. Oznacza to ustalenie jasnych granic – zarówno w relacjach z innymi ludźmi, jak i w stosunku do oczekiwań, które stawia przed nami świat. Chronisz w ten sposób swój wewnętrzny spokój i energię, nie pozwalając, by inni dyktowali, jak ma wyglądać twoje życie.

🧘‍♀️🏡 Tworzenie rytuałów.
Dom ma swoje rytuały, które nadają mu rytm i poczucie bezpieczeństwa. Podobnie jest z naszym wnętrzem. Znajdź swoje codzienne praktyki – może to być medytacja, prowadzenie dziennika, spacer w ciszy czy po prostu kilka minut spędzonych z filiżanką ulubionej herbaty. Te małe momenty stają się kotwicami, które pomagają ci powracać do siebie w każdej chwili.

🛀🍎 Samoopieka.
Zasiedlić dom to też o niego dbać. Pamiętaj, że twoje ciało, umysł i dusza są ze sobą nierozerwalnie połączone. Dbaj o sen, odżywianie, ruch i relaks. Traktuj siebie z czułością i szacunkiem, tak jak troszczysz się o miejsce, w którym mieszkasz.

Czego uczy nas przyroda?
Psychobiologia cykli 🌳🌻🍂❄️

Zasiedlanie się w sobie to proces, który odzwierciedla naturalne cykle przyrody. Z perspektywy psychobiologii, nasze ciało i umysł są nierozerwalnie związane z rytmem pór roku. Wsłuchując się w ten naturalny puls, możemy lepiej zrozumieć i wspierać własny proces zasiedlania.
🍂 Jesień: To czas spowolnienia i puszczania. Tak jak drzewa zrzucają liście, by przygotować się na zimę, tak i my potrzebujemy odpuścić to, co już nam nie służy – stare przekonania, niezdrowe nawyki, relacje, które nas obciążają. To idealny moment na refleksję i porządkowanie swojego wnętrza.
❄️ Zima: Czas na regenerację i introspekcję. Przyroda zapada w sen, a my powinniśmy pójść w jej ślady. Zima uczy nas, że nie zawsze musimy być aktywni i produktywni. To okres na głęboki odpoczynek, marzenia i czerpanie siły z ciszy. To w tej wewnętrznej hibernacji rodzą się nowe pomysły.
🌸 Wiosna: To symbol odrodzenia i nowego początku. Po zimowym uśpieniu, natura budzi się do życia. To idealny czas, by zasiać nowe intencje, podjąć świeże wyzwania i z energią ruszyć do działania. Wiosna inspiruje nas do wyjścia z cienia i manifestowania naszej wewnętrznej siły.
☀️ Lato: Czas pełni, obfitości i ekspresji. Przyroda kwitnie, a my możemy w pełni czerpać z życia, celebrować, dzielić się radością z innymi. Lato uczy nas, że po okresie pracy i wzrostu przychodzi czas na cieszenie się owocami naszych wysiłków.

Kiedy poczujesz, że zasiedlasz się w sobie? ✨🏡

Poczujesz to, kiedy zaczniesz mniej reagować na zewnętrzne bodźce, a więcej czerpać z własnego spokoju. Kiedy krytyka innych przestanie mieć tak wielkie znaczenie, bo będziesz znać swoją wartość. Kiedy „samotność” zamieni się w „bycie ze sobą” – moment, na który będziesz czekać z utęsknieniem. 😊 Prawdziwa stabilizacja nie tkwi w żadnym zewnętrznym punkcie odniesienia. Ona jest w tobie. To świadomość, że bez względu na to, co się dzieje wokół, masz w sobie miejsce, do którego zawsze możesz wrócić. Miejsce, które jest ciche, bezpieczne i tylko twoje. 💖
I ty też możesz tam zamieszkać. Gotowi na powrót do domu?

21/07/2025

✨ Odkryj Zasoby Ukryte pod Traumą Prenatalną
To, co nosimy w sobie z wczesnych doświadczeń w łonie matki, ma ogromny wpływ na całe nasze życie. Trauma prenatalna to nie tylko rana, ale również punkt wyjścia do wzrostu i odnalezienia w sobie mocy.
Poniżej przedstawiam przykładowe zasoby, które mogą kryć się pod warstwą traumy. Pamiętaj, że każdy z nas ma unikalną historię, a odkrywanie własnych zasobów jest procesem bardzo osobistym.

📖 Czym jest trauma prenatalna?
Trauma prenatalna to długotrwały stres matki, trudne emocje czy brak poczucia, że dziecko jest chciane. Te doświadczenia, choć nieświadome, zapisują się w naszym ciele i psychice na bardzo głębokim poziomie, manifestując się w dorosłym życiu jako lęk czy problemy w relacjach.

🌱 Zasoby, które nosisz w sobie od początku
Zamiast postrzegać traumę wyłącznie jako balast, możemy spojrzeć na nią przez pryzmat nurtów takich jak psychologia prenatalna, analiza więzi prenatalnej czy psychobiologia. To dzięki pracy z nimi, oraz z integracją zapisów prenatalnych, trudne doświadczenia, które pierwotnie mogły nas ograniczać, stają się źródłem potężnych zasobów.

💔 Zapis nieplanowanego dziecka ➡️ 💎 Głębszy zasób: Zaufanie do życia
Trauma: Poczucie głębokiego bycia niechcianym, nieprzyjętym i nieplanowanym. To pierwotne doświadczenie może prowadzić do nieświadomej potrzeby planowania i kontrolowania wszystkiego, by stworzyć iluzję bezpieczeństwa i pewności, której brakowało u samych początków.
Zasób: Kiedy uleczymy ten zapis, odkrywamy, że początkowy brak planu na nasze życie był w rzeczywistości darem. Uwalnia nas to od konieczności podążania za sztywnymi scenariuszami i daje głębokie zaufanie do naturalnego nurtu życia. Uczymy się płynąć zamiast walczyć.

🌪️ Zapis trudnego porodu ➡️ 💎 Głębszy zasób: Mistrzostwo transformacji
Trauma: Doświadczenie wysiłku, walki, a nawet zagrożenia w trakcie przechodzenia na świat.
Zasób: Uleczenie tej traumy pozwala odnaleźć w sobie pierwotne mistrzostwo transformacji. To nie tylko wytrwałość, ale głęboka wiedza, że zmiany i przejścia wymagają wysiłku. Odkrywamy w sobie siłę, która pozwala nam mierzyć się z największymi wyzwaniami w poczuciu, że to one budują naszą moc.

🖤 Macica pełna śmierci ➡️ 💎 Głębszy zasób: Żywa iskra istnienia
Trauma: Nieświadome przesiąknięcie energią straty, smutku i śmierci w łonie matki, która doświadczyła poronień lub aborcji.
Zasób: Kiedy uzdrowimy ten zapis, uwalnia nas nie tylko głęboka cześć dla życia, ale także namacalna świadomość własnej witalności. Pod warstwą tej traumy możemy odnaleźć żywą iskrę życia, która musiała być niezwykle silna, by przetrwać. To wewnętrzna pewność, że pomimo wszystko – ja jestem.

🔑 Integracja jako klucz do odblokowania potencjału
Gdy tkwimy w traumie, nasz układ nerwowy pozostaje w trybie przetrwania, a zasoby są zablokowane. Właśnie dlatego tak kluczowa jest praca z integracją zapisów prenatalnych. To proces uwalniania. To tak, jakbyśmy odgruzowywali dawno zasypane źródło. Z każdym krokiem, z każdą zintegrowaną warstwą traumy, zbliżamy się do pierwotnej, czystej wody – naszej witalności i autentycznej siły. Praca ta pozwala nam nie tylko uleczyć ból, ale też świadomie korzystać z tych potężnych zasobów, które były z nami od początku.

18/07/2025

Kiedy mama nie może „poczuć” i „zobaczyć” swojego dziecka – głębiej niż myślisz...
Ciąża i macierzyństwo to czas, w którym naturalnie chcemy czuć silną więź z naszym dzieckiem. Mówimy o pierwszych kopnięciach, o uśmiechu maluszka, o tym, jak go kochamy. Ale co, jeśli brakuje tego głębokiego „czucia” i „widzenia” swojego dziecka – nie tylko w brzuchu, ale i po porodzie?
To nie zawsze chodzi o fizyczne doznania, ale o coś znacznie bardziej subtelnego, co może wpływać na naszą relację z dzieckiem.

👁️ Czy naprawdę „widzimy” i „czujemy” nasze dziecko?

Gdy myślimy o „czuciu” dziecka w ciąży, najpierw przychodzą nam na myśl ruchy. Ale „czucie” to coś więcej – to poczucie bliskości, intuicji, tworzącej się więzi. Podobnie jest z „widzeniem”. Widzimy nasze dziecko na USG, potem po porodzie, ale czy naprawdę „widzimy” je takim, jakie jest – z jego własną, unikalną osobowością i potrzebami, czy może widzimy je przez pryzmat naszych oczekiwań, lęków, a nawet starych ran?
Czasami nasze własne doświadczenia, a nawet te odziedziczone po przodkach, mogą tworzyć swego rodzaju zasłonę, która utrudnia nam to autentyczne połączenie:
▪️Pułapka własnych wyobrażeń: Zamiast poznawać nasze dziecko, projektujemy na nie nasze niespełnione marzenia, nadzieje, a nawet obawy. Dziecko staje się wtedy bardziej nosicielem naszych fantazji niż osobną istotą, którą możemy naprawdę poznać i pokochać. Trudno jest poczuć i zobaczyć swoje dziecko, kiedy ma ono pełnić rolę wypełnienia naszego wewnętrznego braku czy samotności.
▪️ Echo naszych traum: Jeśli przeżyłyśmy trudne doświadczenia, nasza psychika może nieświadomie stawiać mur. To tak, jakbyśmy chroniły się przed potencjalnym bólem, a przez to nie dopuszczały do siebie pełni bliskości z dzieckiem. Dziecko, zamiast być źródłem radości, może budzić nieświadome lęki.

⛓️ Niewidzialne dziedzictwo: Jak przeszłość rodziny wpływa na naszą więź

Może się to wydawać nieprawdopodobne, ale na to, jak czujemy i widzimy nasze dziecko, mają wpływ nawet historie naszych babć czy dziadków. To właśnie nieświadome wzorce i tajemnice przekazywane z pokolenia na pokolenie mogą tworzyć tę „zasłonę”.

▪️Zablokowana kobiecość i zapisy z „pola rodowej matki”: Bycie kobietą, a w szczególności matką, to nie tylko fizyczny proces, ale także wejście w pole energetyczne i informacyjne wszystkich kobiet w naszym rodzie. Jeśli w historii naszej rodziny bycie kobietą wiązało się z cierpieniem, poczuciem zagrożenia czy utraty – na przykład z powodu przemocy, trudnych porodów, braku równouprawnienia, czy konieczności rezygnacji z siebie na rzecz innych – te zapisy stają się częścią naszego niewidzialnego dziedzictwa. Wówczas bycie kobietą może być nieświadomie postrzegane jako niebezpieczne. Kobieta może odcinać się od swojej kobiecości, stając się twarda i nieprzystępna, tracąc swoją naturalną miękkość, by w ten sposób chronić się przed potencjalnym bólem. Ta potrzeba kontroli rodzi się z głębokiego lęku i poczucia zagrożenia, które są echem tamtych trudnych zapisów. W rezultacie, matka może stać się nadmiernie kontrolująca, próbując zarządzać każdym aspektem życia dziecka w nadziei na zminimalizowanie ryzyka i uniknięcie powtórki przeszłego cierpienia. Jednak ten mur kontroli uniemożliwia autentyczny dostęp do dziecka i do własnej, intuicyjnej natury macierzyństwa. Zamiast budować relację opartą na zaufaniu i bliskości, buduje się relację opartą na lęku i zasadach, które zamiast chronić, odcinają od autentycznego połączenia.

▪️Cień dawnych strat: Jeśli kobieta wcześniej straciła dzieci – czy to przez poronienie, aborcję, czy z powodu wczesnej śmierci – ten ból i lęk mogą nieświadomie stworzyć barierę. Trudno jest wtedy w pełni połączyć się z obecnym, żywym dzieckiem, ponieważ dawna rana może zasłaniać jego realną obecność. Takie doświadczenia mogą osłabiać więź z dzieckiem i sprawiać, że mama boi się w pełni otworzyć, aby nie cierpieć ponownie.

▪️Osobiste zapisy z życia płodowego i więź z mamą: Podczas ciąży aktywują się w nas także nasze własne, wczesne zapisy z życia płodowego. W wyniku tej aktywacji możemy być bardzo mocno połączeni z naszą zranioną stroną, zranionym wewnątrzmacicznym dzieckiem, które jest odzwierciedleniem tych zapisów. Ten proces jest nierozerwalnie związany z naszą relacją z naszą własną mamą. Nasze własne doświadczenie w życiu płodowym było pierwszym wzorcem bliskości lub jej braku, pierwszym zapisem tego, jak to jest być w relacji z matką. Jeśli ta pierwotna więź była z jakiegoś powodu trudna lub obarczona lękiem, w macierzyństwie możemy nieświadomie powielać te wzorce. Nasze wewnętrzne, zranione dziecko może dążyć do uzdrowienia tej pierwotnej relacji, skupiając się na własnym bólu, co odwraca naszą uwagę od realnego, potrzebującego miłości dziecka, które nosimy lub trzymamy na rękach. Zamiast otwierać się na nowe, zdrowe połączenie, nieświadomie próbujemy uzdrowić to, co było trudne w relacji z naszą własną matką.

Jak sobie pomóc❓️
Jeśli te historie rezonują z Twoim doświadczeniem, pamiętaj, że nie jesteś sama. To, co czujesz, jest naturalną reakcją na trudne, nieprzepracowane doświadczenia.
🧡 Jeśli jesteś w ciąży, zapraszam Cię na sesję Analizę Więzi Prenatalnej, aby świadomie tworzyć autentyczne połączenie z Twoim dzieckiem już teraz.
🧡 Jeśli już jesteś mamą, lub czujesz, że te zapisy z przeszłości wpływają na Twoje życie i relacje, zapraszam na sesję Integracji Zapisów Prenatalnych, aby uzdrowić to, co blokuje Twoje pełne otwarcie na siebie i bliskość z innymi.
W tych procesach towarzyszę Ci w odkrywaniu i uwalnianiu tego, co nieświadomie tworzy zasłonę, byś mogła w pełni „poczuć” i „zobaczyć” siebie i swoje dziecko.

Zapraszam
Gosia Okuszko - Psychobiolog, Specjalistka Terapii Psychosomatycznych i Integracji Zapisów Prenatalnych

Adres

Młynarska 19/lokAleja 106
Piaseczno
05-500

Strona Internetowa

facebook.com

Ostrzeżenia

Bądź na bieżąco i daj nam wysłać e-mail, gdy Gosia Okuszko - Integracja Zapisów Prenatalnych umieści wiadomości i promocje. Twój adres e-mail nie zostanie wykorzystany do żadnego innego celu i możesz zrezygnować z subskrypcji w dowolnym momencie.

Skontaktuj Się Z Praktyka

Wyślij wiadomość do Gosia Okuszko - Integracja Zapisów Prenatalnych:

Skróty

Chcesz aby twoja praktyka była na górze listy Klinika w Piaseczno?

Udostępnij

Kategoria

Terapeuta