Psycholog Natalia Staniszewska-Karłowicz

04/06/2025

ZMIANA ADRESU
Uprzejmie informuję, że zmieniła się lokalizacja mojego gabinetu - aktualnie przyjmuję na ul. Jasna Rola 36L/3 w Poznaniu.
Zapraszam do kontaktu :)

25/09/2024

Kolejna świetna rozmowa Igora z Kamą na temat związków - polecam serdecznie!

#114 Współzależność, związki koluzyjne i zagrażająca złość | Igor Rotberg Psychologia Współczesna

Czym różnią się związki współzależne od zależnych? Dlaczego tak trudno wyjść z roli ratownika i co ma do tego chemia schematów? Czy wyrażenie złości może grozić utratą bliskości? I jak przestać wchodzić w relacje koluzyjne?

Po raz trzeci gościłam u siebie Igora Rotberga, psychologa, psychotraumatologa i psychoterapeutę integracyjnego. Porozmawialiśmy o związkach koluzyjnych, gdzie dysfunkcyjny schemat jednego z partnerów jest komplementarny do schematu drugiego, co utrudnia budowanie bezpiecznej więzi. Jest również o zdrowej współzależności, jak i zalewaniu miłością i nadmiernej zależności, która pozbawia nas poczucia Ja i autonomii. Zastanawiamy się nad tym, dlaczego dla wielu osób wyrażenie złości na partnera jest tak trudne i jakie inne zastępcze emocje wychodzą wtedy na wierzch. Jeżeli zdarza Wam się wchodzić w rolę ratownika/ratowniczki lub osoby wymagającej ratunku, albo ciągle gonić za niedostępnymi emocjonalnie osobami, być może znajdziecie w tej rozmowie cenne tropy. Zapraszam do odsłuchu!

• miłość • związki • terapia par • współzależność • psychoterapia • psychologia • złość • relacje •

10/02/2023

Psychologowie wiedzą już, że da się zmienić styl przywiązania, choć wymaga to czasu, wysiłku i cierpliwości. Badania pokazują, że związanie się osoby z pozabezpiecznym stylem przywiązania z osobą z bezpiecznym na ogół nie skutkuje tym, że ta pierwsza zmieni ten styl, lecz raczej, że związek się rozpadnie. Oczywiście, wszystko zależy jeszcze od stopnia nasilenia pozabezpiecznego stylu. Osoba z nie bardzo silnym stylem unikowym ma szanse na korektywne doświadczenie w takiej relacji – nadal jednak będzie wymagało to od niej świadomości i pracy nad zmianą wzorców przywiązaniowych. Może ona poprzez swoje obserwacje zauważać: aha, czyli ona mnie nie zostawi, jak powiem, że mam inne zdanie; aha, czyli on się na mnie nie obrazi, jeśli będę wolała spędzić czas, realizując moją pasję, a nie z nim. Tak to działa w dużym uproszczeniu.

Ważne jest więc rozpoznanie danego stylu i adekwatna do tego praca nad zmianą komunikacji w związku oraz sposobów radzenia sobie z emocjami. Drugim sposobem jest psychoterapia. W jej trakcie klient może przyjrzeć się swoim wzorcom wchodzenia w relacje, reakcjom emocjonalnym, sztywności w myśleniu o sobie i innych ludziach. Może wtedy testować w bezpiecznych warunkach rzeczywistość. I wreszcie – co jest najważniejsze – przeżywać w relacji z terapeutą korektywne doświadczenie ukierunkowane na zmianę stylu przywiązania.

Fot. Greg Montani / Pixabay

24/12/2022

06/03/2022

Materiał: "Jak pomóc innym podczas ataku paniki" w języku ukraińskim. Inicjatywa: Wioletta Matusiak, tłumaczenie: Maria Erdman. Dziękujemy🙏

06/03/2022

06/03/2022

Materiał: "TSR w sytuacji kryzysowej" w języku ukraińskim. Inicjatywa: Katarzyna Panejko-Wanat, tłumaczenie:Mariana Andrun. Dziękujemy🙏
Puśćmy to w świat - niech dotrze do wszystkich pomagaczy, którzy wspierają teraz Ukrainców!💙💛

06/03/2022

Zamieszamy kieszonkowa ściągawke dla pomagaczy. Po zabezpieczeniu najważniejszych potrzeb podstawowych (schronienie, jedzenie, picie itd), kiedy stan psychiczny nie wymaga wsparcia psychiatrycznego, jak możemy wspierać:
(Coś jeszcze Wam się sprawdza?)

14/02/2022

Staramy się jednak inaczej! ❤️ (nie tylko w Walentynki!).
Za: Dmuchawiec

21/01/2022

Akceptacja emocji rodzi przekonanie, że nie ma nic złego w tym, co czujemy. Kiedy doświadczamy, że bliscy szanują nasze uczucia i widzą ich sens to odczuwamy ulgę. Buduje to poczucie bezpieczeństwa i zwiększa możliwości samoregulacji emocjonalnej.
Gdy słyszymy komentarze typu "Nie przesadzaj", "nie dramatyzuj", "nie ma powodu tak się przejmować" pojawia się w nas poczucie winy, że w ogóle taka emocja w nas jest. Tymczasem emocje nie działają na komendę. Kiedy spotykamy się z bagatelizowaniem naszych uczuć rodzi to coraz więcej napięcia, więc coraz trudniej jest sobie z nimi poradzić.

10/11/2021

O wypaleniu zawodowym-rozmowa z Igorem Rotbergiem, polecam.

Każdy z nas ma czasem dość swojej pracy – to normalne. Gorzej, gdy niechęć i zmęczenie przejdą w stan permanentny. Wypalenie zawodowe to zespół czynników, na które składają się wyczerpanie emocjonalne, depersonalizacja i obniżone poczucie własnych dokonań. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) uznała wypalenie zawodowe za dolegliwość medyczną, wciągając je na listę Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób ICD-11. Od 1 stycznia 2022 r. może być ono powodem zwolnienia lekarskiego.

Gdzie są granice między zwykłym przeciążeniem obowiązkami a wypaleniem zawodowym? Co zrobić, by nie pozwolić pracy przejąć kontroli nad swoim życiem – wyjaśnia Igor Rotberg, psycholog, psychoterapeuta.
https://bit.ly/wypaleniewpracy

Fot. mrkaushikkashish / Pixabay

14/10/2021

Takiej szkoły życzę nam wszystkim, nawet jeśli nie przekroczymy już nigdy jej progu.