Julia Rosada psycholog psychoterapeutka

08/07/2025

Coś w tym jest...

co prawda, to prawda

02/07/2025

"Czasami myślę, że jestem najbardziej samotnym człowiekiem ze wszystkich (...)"

Czasami myślę, że jestem najbardziej samotnym człowiekiem ze wszystkich, którzy kiedykolwiek istnieli.(...) nie ma to nic wspólnego z obecnością innych; w istocie nienawidzę tych innych, którzy ograbiają mnie z samotności, a zarazem nie oferują mi prawdziwego towarzystwa.

Irvin David Yalom "Kiedy Nietzsche szlochał" (tłum. Anna Tanalska-Dulęba)
fot. Céline |

01/07/2025

MIARĄ RODZICIELSTWA NIE JEST TO, JAK SOBIE RADZISZ ZE SWOIMI DZIEĆMI
TYLKO JAK SOBIE RADZISZ SAM ZE SOBĄ… będąc w roli rodzica.
To, czy dziecko krzyczy, rzuca się na ziemię, nie chce się słuchać, odpowiada agresją lub ucieka w milczenie, nie jest wskaźnikiem Twojej skuteczności.
Znacznie ważniejsze jest to, CO TY ROBISZ, GDY CZUJESZ SIĘ ZMĘCZONY, BEZRADNY, PRZECIĄŻONY I NIEZROZUMIANY.
Czy potrafisz nazwać to, co się w Tobie dzieje?
Czy jesteś gotów przyjąć swoje emocje... zanim cokolwiek narzucisz drugiej osobie?
Wychowanie nie zaczyna się od metod, lecz od WEWNĘTRZNEGO STANU OSOBY... która te metody próbuje stosować.
Jeśli w środku panuje chaos, lęk, frustracja lub złość... trudno zbudować prawdziwe poczucie bezpieczeństwa, nawet jeśli powtarzasz piękne komunikaty.
DZIECI CZUJĄ DUŻO BARDZIEJ TO, CO W TOBIE UKRYTE, NIŻ TO, CO NA ZEWNĄTRZ ZAPLANOWAŁEŚ.
To, w jakim jesteś kontakcie z własnym wnętrzem, przełoży się bezpośrednio na jakość WASZEJ RELACJI.
Rodzicielstwo jest codzienną praktyką ŚWIADOMEJ OBECNOŚCI.
Nie pytaj jak nauczyć dziecko reagować inaczej...
Tylko zrób wszystko, by stać się bardziej obecnym, łagodnym i świadomym... ponieważ dzieci nie potrzebują doskonałych rodziców...
Potrzebują takich, którzy pamiętają, gdy sami byli dziećmi... Którzy potrafią wracać do siebie... i dojrzewają razem z nimi.
WPIS AUTORSTWA:
© ALCHEMIA ŚWIADOMOŚCI

01/07/2025

Genialne :D Randka z osobą o bezpiecznym stylu przywiązania...

https://www.facebook.com/reel/1530303711267033

30/06/2025

Seksualizacja czyli "mechanizm obronny polegający na przekształcaniu trudnych emocji w napięcie erotyczne, fantazję, flirt lub prowokację, by w ten sposób uniknąć zranienia, upokorzenia, samotności, niepokoju itp.".

Zjawisko tyleż fascynujące, co boleśnie trudne. Więcej o tym niezwykłym mechanizmie można przeczytać poniżej. Thanks for Zdrowe Głowy

29/06/2025

Rozmowa z Gaborem Mate, uwielbianym na całym świecie wybitnym specjalistą w dziedzinie psychologii traumy i uzależnień. Gabora zawsze warto posłuchać ;)

Gabor Mate przyjechał w Polski by w kilku miastach poruszyć bardzo ważny temat jakim są skutki traumy w kontekście wojny Izrael - Palestyna. Rozmawiamy o tym...

29/06/2025

Lękowa relacja z ciałem...

Można by powiedzieć, że Twój kontakt z ciałem opiera się głównie na strachu i lęku. Strach związany jest z obawami przed tym, jakie dolegliwości somatyczne mogą się znowu pojawić i jak bardzo zakłócają Twoje funkcjonowanie.

Lęk zaś jest podstawową składową Twojego wewnętrznego świata. Stale odczuwany pod skórą, zabierający oddech, obezwładniający atakami paniki.

🟡 Ciągły fokus na ciele kosztuje Cię mnóstwo energii. Wiesz, jak je obsługiwać będąc z nim, jak najmniej połączoną(ym). Jesteś ekspertem(ką) w odczytywaniu języka objawowego, ale zupełnie nie łączysz go z tym, co dzieje się w Twoim życiu. Tym bardziej reakcje ciała wydają Ci się niebezpieczne i pozbawione logiki.

🟡 Sygnały z ciała odbierasz jako zapowiedź nadchodzących kłopotów: wiesz, że ono Cię znowu „zaatakuje". Obawa o zdrowie stale karze Ci wypatrywać zagrożeń w somie. Nie ustajesz w wysiłkach, by wyjaśnić, co Ci jest i ciągle szukasz pomocy.

🟡 Nie bardzo rozumiesz, co mają emocje do ciała. Ty masz dotkliwe, przestraszające objawy i różne stany fizjologiczne, które świetnie niuansujesz i szczerze się nimi dzielisz. Niestety masz też wrażenie, że ludzie Cię nie słuchają.

🟡 Z czasem najmniejszy sygnał z ciała, już bez obecności wzrostu uczuć, wzbudza w Tobie falę lęku. Nie znajdujesz słów na to, co czujesz. Mylisz emocje z różnymi reakcjami fizycznymi i to właśnie przez nie wyrażasz swoje Ja. Jako małe dziecko w taki sposób, mogłaś(eś) za pośrednictwem ciała mieć jakiekolwiek poczucie łączności z opiekunami.

🟡 A oni pochłonięci lękiem, z własnymi zmaganiami emocjonalnymi, nie rzadko przekroczeni przez swoich rodziców, nie byli wstanie widzieć Twoich potrzeb i wspierać odrębności. To ich specyficzny stosunek do własnego ciała, a wtórnie również do Twojej fizyczności zaważył na przechyleniu szali w stronę lękowej relacji z ciałem.

CDN

27/06/2025

Każdy ma prawo do własnej drogi rozwoju, we własnym tempie i na sobie właściwy sposób...

Czasem bardzo chcemy, żeby ktoś nas „dogonił” - żeby rozumiał tyle, co my, czuł podobnie, widział więcej. Jednak rozwój psychiczny i emocjonalny to nie wyścig ani wspólny bieg. Każdy z nas ma swoje tempo, swój moment gotowości, swoje rany do opatrzenia.

Dojrzałość to nie tylko wzrost, to także (!) umiejętność zostawienia drugiemu człowiekowi przestrzeni, by był tam, gdzie jest. Nie dalej. Nie szybciej. Nie według naszych oczekiwań. I tyle. Pamiętaj o tym!

Uściski dobre!
_ Karo

26/06/2025

Psychologiczne znaczenie stawiania granic trudno przecenić. A jednak tak często wiąże się ono z poczuciem winy. Jak sobie z nim radzić?

24/06/2025

Jak wyleczyć głęboki lęk?

21/06/2025

Kolejny Poznański Marsz Równości za nami.

Odbył się on jak zwykle w klimacie radosnej atmosfery i dobrej zabawy. Ja i moi znajomi również bardzo dobrze się bawiliśmy, gdyż organizatorzy zadbali o świetną muzykę dostosowaną do osób starszych 30+ takich jak my.

No i to zawsze jest dla mnie radość, patrzeć jak cały tłum osób LGBT+ dobrze się bawi, a przy tym głośno i odważnie celebruje swoją tożsamość i orientację w rzeczywistości, w której dla wielu wciąż jeszcze jest to coś złego lub nienormalnego.

Dobrze było być z Wami! Do zobaczenia następnym razem

21/06/2025

Wyjątkowo trafna charakterystyka obojętnej relacji z ciałem, bardzo powszechnej niestety.

Jeśli Twój wewnętrzny model operacyjny opiera się głównie o adaptację unikającą to Twoja relacja z ciałem będzie zapewne w dużym stopniu obojętna. Co to znaczy?

🔹 Ciało traktujesz przedmiotowo, jak dobry sprzęt sportowy, o który dbasz, bo pozwala Ci osiągnąć jak najlepsze rezultaty.

🔹 Ma być sprawne, wytrzymałe, niezawodne, ale też ładnie i zdrowo się prezentować, by wzmacniać fasadę niezależności.

🔹 Mówisz o ciele w bardzo specyficzny sposób przez ono: „Ono jest chore i ono ma objawy". Czasem ono przechodzi w je: „Je trzeba odchudzić albo wzmocnić".

🔹 Jeśli pojawia się jakaś dolegliwość mobilizujesz się, by przywrócić porządek. Kiedy ciało dalej niedomaga odbierasz to jako „bunt ciała". Myślisz, że Cię zawodzi, a może nawet zdradza. Nie rozumiesz swoich objawów, a ich obecność zaskakuje Cię. Podejmujesz jeszcze więcej wysiłków, by zapanować nad dolegliwościami i stłumić tę rebelię.

🔹 Emocje kojarzą Ci się ze słabością, wstydem i bólem. Złożona sieć obron somatycznych ma zgasić w zarodku fale wzrastających uczuć. Spłycisz oddech, usztywnisz kręgosłup, przeprostujesz kolana, wciągniesz brzuch, zaciśniesz zęby. Przyjmiesz również maskowaty, nieprzenikniony wyraz twarzy, by nikt nie zobaczył, co się dzieje we wnętrzu.

🔹 Twoi Opiekunowie nie dość, że nie koili, to często pogarszali Twoje samopoczucie. Chłodni emocjonalnie, skupieni na sobie, szorstcy i usztywnieni w kontakcie fizycznym mieli znikomą zdolność do odzwierciedlania czy rezonowania z Tobą. Nie mieli dobrego kontaktu ze swoimi uczuciami, więc Twoja emocjonalność zagrażała im.

🔹 Twoje impulsy do bliskości mogły być źle przyjmowane: „Ależ jesteś ciepła, odsuń się, bo mi za gorąco", czy „Ciągle byś tylko chciał na ręce, zajmij się sobą". Nic więc dziwnego, że czucie kojarzy się ze słabością i upokorzeniem. Dzień po dniu różne zachowania unikające stawały się dla Ciebie ocalającym rozwiązaniem. Z czasem emocjonalny dystans bliskich przestał boleć i stał się naturalny, a więc i Ty tę „naturalność" przeję(ą)łaś(eś) w relacji ze sobą, swoim ciałem i z innymi.

CDN