01/01/2025
Za tych, którzy cierpią w ciszy.
Za tych, którzy zasypiają z łzą na policzku, a rano wstają z uśmiechem, jakby nic się nie stało. Za tych, którzy ukrywają swoje zmartwienia, bo wiedzą, że nie każdy je zrozumie. Za tych, którzy pomagają innym, choć sami potrzebują pomocy.
Za siłę, która rodzi się z bólu. Za odwagę, która każe iść naprzód, mimo że serce czasem krzyczy, by się zatrzymać.
Niech ten toast będzie hołdem dla wszystkich cichych bohaterów codzienności. 🥂
~ Duszą Podszyty ©
