17/09/2025
Nieprawidłowa pozycja spoczynkowa języka może utrudniać utrwalenie efektów leczenia ortodontycznego. Nawet najlepiej ustawione aparatem zęby mogą się przemieścić, jeśli język nie wspiera prawidłowej funkcji.
Mięśnie nadgnykowe i mięsień bródkowy mają kluczowe znaczenie dla prawidłowego ułożenia języka w jamie ustnej:
Mięśnie nadgnykowe – odpowiadają m.in. za unoszenie i stabilizację kości gnykowej, (to ta kosteczka, do której przyczepia się język i której mobilizację wykonuje z pełną współpracą Żuczków, choć nie zawsze jest przyjemna ale bezcenna) co warunkuje, czy język ma szansę spoczywać wysoko przy podniebieniu. Ich nadmierne napięcie albo osłabienie może powodować, że język „ucieka” w dół lub do przodu, zamiast być oparty o podniebienie. K
Mięsień bródkowy – gdy jest zbyt napięty, powoduje charakterystyczne „dołeczki” na brodzie i ciągłe unoszenie wargi dolnej. To napięcie bywa kompensacją za niską pozycję języka. W praktyce oznacza to, że dziecko nie utrzymuje języka na podniebieniu, tylko na dnie jamy ustnej.
Praca manualna w tym obszarze pozwala:
• obniżyć nadmierne napięcie,
• ułatwić dziecku odnalezienie prawidłowej pozycji języka,
• wesprzeć efekty leczenia ortodontycznego
•utrwalić prawidłowy sposób połykania i oddychania (poprzez przywrócenie PSJ)
Dlatego w terapii ważna jest nie tylko praca ortodonty, ale i wsparcie fizjoterapeuty oraz terapia miofunkcjonalna języka.
W terapii GOPex skupiam się na pracy z ciałem zarówno w obszarze układu stomatognatycznego- i tu potrzeba cierpliwości i współpracy dzielnych Żuczków, bo kiedy tyle pomysłów w głowie i zmęczenie po przedszkolu czy szkole to czasem ciężko uleżeć. Koncentrujemy się też na postawie całego ciała. Po wakacjach sprawdzimy kto pracował i komu uda się dotknąć paluszkami do podłogi.
GOPex & Ortopedia dziecięca
