16/08/2025
Nienawiść matki – to zazdrość.
Trudno w to uwierzyć. Trudno uwierzyć i w nienawiść, i w zazdrość – to temat mroczny, wstydliwy, o którym w polskich domach mówi się szeptem, jeśli w ogóle.
Była sobie dziewczyna, której mama mówiła wiele. Wiele przykrych rzeczy. Potrafiła boleśnie umniejszać jej sukcesy, powtarzając, że to tylko chwilowe, że i tak sobie nie poradzi. Robiła kąśliwe uwagi o wyglądzie – niby z miłości, niby „dla jej dobra”. Aż pewnego dnia doprowadziła swoją łagodną i posłuszną córkę do krzyku.
Córka kupiła sobie sukienkę. Zapracowała na nią i kupiła – porządną, elegancką. Mama spojrzała i powiedziała, że nie pasuje do brzydkich nóg i braku talii. A w ogóle, po co ci sukienki? I tak nie pomogą ci w życiu, choćbyś się owinęła w sobole.
Dziewczyna rozpłakała się i wykrzyczała:
– Mamo, za co ty mnie nienawidzisz?
Może liczyła, że matka ją przytuli, przeprosi, powie: „Kocham cię, po prostu chcę dla ciebie dobrze”. Ale mama, spokojnym, twardym głosem odpowiedziała:
– Za to, że nie musisz się malować o poranku i wyglądasz świeżo. Za to, że wystarczy, że przeczeszesz swoje gęste, lśniące włosy, zamiast godzinami siedzieć u fryzjera. Za to, że nie masz czego masować ani ukrywać. Za to, że nie wydajesz całej pensji na kosmetologa, na zastrzyki i liftingi. Za to, że nie robisz nic, żeby patrzyli na ciebie mężczyźni – a i tak patrzą. Za to, że niczym nie zasłużyłaś – a wszystko dostałaś za darmo!
Matka długo jeszcze wyliczała powody swojej „nienawiści” – a właściwie zazdrości. A na koniec dodała:
– Jeszcze się przekonasz, jeszcze popłaczesz!
Choć córka nie zrobiła nic, za co mogłaby żałować.
Odeszła z domu i wynajęła mieszkanie.
Tak bywa. Są matki, które nie potrafią znieść, że ich córki rozkwitają. W miejsce miłości wchodzi zazdrość i rywalizacja. Ale z młodością i urodą nie da się wygrać. Można tylko umniejszyć, podtruć radość, zniszczyć to, co w kimś piękne.
W takiej sytuacji pozostaje tylko dystans. Trzeba nauczyć się chronić swoje granice, mniej opowiadać o sobie, przypominać sobie dobre chwile – jeśli były. Bo kiedy bliską osobę opanują ciemne uczucia, zazdrość zaczyna pchać ją do złych słów i czynów.
Niezasłużona, skrywana nienawiść – to zawsze zazdrość.
