04/06/2025
Nie wiem dlaczego ale ten temat w ostatnich dniach wzbudził we mnie tyle emocji jak żaden inny.
Wydawałoby się, że z pozoru naturalna czynność uwarunkowana rozwojem staje się gigantycznym problemem.
Rozwijając istotę problemu i prezentując to co wzbudziło we mnie emocje porównywalne do ostatniego wybuchu Etny na Sycylii 🌋zacząć powinnam od wyjaśnienia czym w ogóle jest ssanie .
🤱Ssanie jest fizjologicznym odruchem typowym dla wszystkich ssaków.
🤱Dzieci zaczynają ssać kciuk będąc jeszcze w łonie matki. Już w II trymestrze ciąży taki obraz jest zauważalny podczas rutynowego badania USG wykonywanego u ginekologa.
🤱 U prawidłowo rozwijającego się dziecka odruch ten powinien samoistnie wygasnąć około 2 roku życia dziecka.
❗Ale ...
Z wielu przyczyn i powodów ten proces może.trwac dłużej ❗
❗Droga Mamo, Drogi Tato ! To nie jest tak , że w momencie, kiedy pojawia się druga urodzinowa świeczka na torcie waszego maleństwa odruch ssania odejdzie w niepamięć ❗
❓Co.daje nam ssanie ?
🤱Dzięki odruchowo ssania dziecko jest w stanie zaspokoić jedna z podstawowych potrzeb fizjologicznych jaka jest głód.
🤱Ssanie palców, wkładanie rączek czy innych przedmiotów do buzi poprzez stymulację czucia w obrębie twarzoczaszki przygotowuje jamę ustną do wprowadzania pokarmów o innej fakturze niż dotychczas znane mleko matki.
🤱Ssanie działa na waszego malucha jak papieros, czekolada, muzyka relaksacyjna na was w stresujących sytuacjach. Ssanie kciuka to pierwszy samodzielny sposób radzenia sobie z emocjami u niemowlaka. Przywraca ono poczucie bezpieczeństwa, pozwala wyciszyć się w stresującej sytuacji. Dlatego też ssanie kciuka najczęściej u niemowląt pojawia się przy zasypianiu.
👶Dziecko bezpośrednio po urodzeniu przystawianie jest do piersi matki nie w celu zaspokojenia potrzeby głodu! Przystawianie jest w celu wyciszenia i zapewnienia sobie poczucia bezpieczeństwa!
U większości dzieci odruch ssania kciuka stopniowo wygasa po szóstym miesiącu życia kiedy to zastępuje go odruch żucia. ( JEST TO OKRES ROZSZERZANIA DIETY U MALUCHA)
Całkowity zanik odruchu ssania kciuka powinien wystąpić między pierwszym a drugim rokiem życia dziecka. Sporadyczne ssanie kciuka nawet po przekroczeniu tej granicy wiekowej nie musi być traktowane jako problem, o ile nie towarzyszą mu problemy z jedzeniem.
Niekiedy jednak ssanie kciuka może przerazić się w zaburzenie. Może być wynikiem podwrażliwości dotykowej i w tej sytuacji wiemy, że dziecko potrzebuje mocniejszych i intensywniejszych bodźców w sferze jamy ustnej ( bodźce smakowe, dotykowe).
Odruch ssania kciuka u przedszkolaka który pojawia się nagle lub jest bardzo intensywny może mieć podłoże psychologiczne. Może być to reakcja na zmianę w życiu rodzinnym, na zdarzenie które miało miejsce jakiś czas temu i intensywnie wpłynęło na samo dziecko.
Może być też reakcją przedwcześnie wymuszoną przez rodziców na samodzielność dziecka i mam tutaj na myśli odstawienie od piersi, wymuszenie samodzielnego zasypiania lub coraz częściej przeze mnie zauważalny brak poczucia bezpieczeństwa spowodowany zbyt szybkim oddaniem dziecka do żłobka.
❓ Czy ssanie kciuka jest szkodliwe?
Przetrwałe ssanie kciuka jak najbardziej jest szkodliwe. Często może dochodzić do zniekształcenia samego kciuka, infekcji jamy ustnej, przetrwałych niemowlęcych sposobów połykania, chorób skóry, zranień i otarć, wad wymowy, wad zgryzu, braku poprawności w torze oddychania a w konsekwencji może dojść do opóźnionego rozwoju samej mowy.
♥️ Jak sobie radzić ze ssaniem kciuka.
Rozwiązań jest kilka i należałoby indywidualnie podejść do każdego dziecka.
Dla niektórych alternatywą jest smoczek, gdyż kształtem przypomina brodawkę sutkową, jest miękki i jest anatomicznie dostosowane do podniebienia dziecka. Poza tym o jego podaniu każdorazowo decyduje opiekun natomiast kciuk jest cały czas w zasięgu dziecka.
Kolejnym ze sposobów na oduczenie ssania mogą być wspólne zabawy które będą kierować uwagę na inną formę aktywności. W szczególności przydadzą się wszystkie zabawy paluszkowe, zabawy w materiałach sypkich angażujące dłonie w taki sposób by bodźce dostarczane do dłoni były ciekawszym doznaniem dla dziecka niż ssanie kciuka.
Jeśli problemów w dalszym ciągu nie udało się rozwiązać warto jest udać się i skorzystać z pomocy specjalisty, neurologopedy, psychologa dziecięcego, terapeuty integracji sensorycznej, pedagoga.
❗ Drodzy Rodzice!
Wiem, że w takich sytuacjach radzicie sobie jak możecie. I chwała wam za to!
Jednakże nie warto zawsze stawiać na swoim i budować przed sobą muru, którego nie da rady przeskoczyć. Temat ssania kciuka nie jest prosty dla nikogo. Sytuacja ta będzie trudnością zarówno dla samych rodziców, opiekunów dziecka a w szczególności dla samego dziecka.
Proście o pomoc, korzystajcie z pomocy, nie zamykajcie się a będzie dobrze.
Pozdrawiam!
Jednocześnie przypominam o jutrzejszym spotkaniu z niezastąpioną Luiza P***k Lula Gadula w Vita-Med Centrum Opieki nad Matką i Dzieckiem Barbara Krasnodębska . Tam też dowiecie się więcej na temat ssania.
