Renata Olejniczak - psychoterapia, rozwój osobisty

13/10/2025

❣️

Być jak zebra?

Zwierzęta mają w sobie mądrość regulowania napięcia, której my, ludzie, często zapominamy używać.

Weźmy na przykład… zebrę.

Podobno kiedy zebra ucieka przed drapieżnikiem, jej ciało wchodzi w pełną mobilizację - aktywuje się układ współczulny: serce bije szybciej, mięśnie są gotowe do biegu, krew odpływa z układu trawiennego.

A kiedy niebezpieczeństwo mija — zebra zatrzymuje się i… potrząsa całym ciałem.

To nie przypadek.

To reset fizjologiczny – sposób, w jaki ciało „strząsa” napięcie i sygnalizuje układowi nerwowemu: „Jestem bezpieczna. Możesz wrócić do równowagi.”

🔬 Co się wtedy dzieje?

To, co robi zebra po ucieczce przed drapieżnikiem, ma swój odpowiednik w ludzkim ciele.

Badania nad tzw. neurogennym drżeniem (neurogenic tremors) pokazują, że potrząsanie ciałem może pomagać regulować układ nerwowy.

Ruchy tego typu aktywują nerw błędny, który odpowiada za przełączanie organizmu z trybu „walcz lub uciekaj” w stan regeneracji i bezpieczeństwa.

Podobne mechanizmy wykorzystują metody terapeutyczne, takie jak TRE (Tension & Trauma Releasing Exercises) czy Somatic Experiencing - gdzie pozwalamy ciału na drżenie, by rozładować nagromadzone napięcie.

W badaniach (np. PMC11580556, PMC4316402) opisano, że takie drżenia pomagają obniżyć stres, poprawić jakość życia i przywrócić równowagę w autonomicznym układzie nerwowym.

🌿 Jak możesz być jak zebra:

- po stresującym spotkaniu,
- po kłótni,
- po trudnym dniu

zatrzymaj się,
weź głęboki oddech
i potrząśnij całym ciałem: ramionami, dłońmi, nogami.

Niech wszystko, co napięte, ma szansę się rozluźnić, a układ nerwowy dostanie szansę odzyskać równowagę.

🦓✨
Bądź jak zebra - spróbuj strząsnąć to, co już niepotrzebne.

Źródła:

Berceli, D. (2014). Effects of Self-induced Unclassified Therapeutic Tremors [artykuł]. PMC.

Payne, P., Levine, P. A., & Crane-Godreau, M. A. (2015). Somatic experiencing: using interoception and proprioception as core elements of trauma therapy. PMC4316402.

Zhao, Y., et al. (2024). Study protocol for a randomized controlled trial evaluating the effects of TRE (Tension & Trauma Releasing Exercises) in mother-child intervention. Frontiers in Psychology, PMC11580556.

10/10/2025

10 październik Światowy Dzień Zdrowia Psychicznego❣️
To dobry moment, by przypomnieć sobie, że troska o siebie – o swoje emocje, potrzeby, ciało i relacje – to nie luksus, ale konieczność.
Zdrowie psychiczne zaczyna się od uważności na siebie i od odwagi, by prosić o pomoc.

🌿Warto zatrzymać się dziś na chwilę.
Zadać sobie pytanie: „Czego potrzebuję, żeby poczuć się trochę lepiej?” To może być pierwszy krok ku trosce o siebie.

07/10/2025

Cele
- same w sobie są czymś wartościowym i pomocnym.
Nadają kierunek, pomagają się rozwijać, wspierają w procesie leczenia.
Ale bywa, że zamiast wspierać - zaczynają przygniatać.

Siłownia, angielski, codziennie wykwintne posiłki dla rodziny, wcześniejsze wstawanie, by pomedytować i do tego kurs terapii traumy wieczorami.
Angielski, korki z matmy, kurs rysunku, tenis, basen, powtórki do matury.

Za dużo.
Robimy to sobie i robimy to dzieciom.
Obserwuję to w codzienności i obserwuję to w gabinecie terapeutycznym, spotykając się z młodym człowiekiem i/lub jego rodzicami.

Chcemy często wszystko naraz. Dużo i szybko.

I czasem to jest problem.
Że jest za dużo i za szybko.
Że cele, choćby najbardziej rozwojowe i "wspierające", potrafią przygnieść.

Zamiast zmiany, rozwoju, satysfakcji,
jest przytłoczenie, presja i to ciągłe nawracające przekonanie o niedawaniu rady i byciu gorszym / niedopasowanym.

A to nie tak.
Czasami jest po prostu za dużo naraz.
Czasami zbyt szybko.
Czasami zbyt dużymi skokami, z naciskiem na efekt.
..a czasami to brak szycia na miarę.
Z dala od wartości i od możliwości.
Chęć wrzucenia młodego człowieka w schemat
"wszyscy tak mają/robią", który nie pasuje i uciska.

Tak właśnie powstaje przekonanie "jestem niewystarczający".
Nie dlatego, że czegoś brakuje dziecku lub dorosłemu, ale dlatego, że ciężar celów i oczekiwań nie pozwala wstać i ruszyć.

Cele wyznaczają drogę.
Ale te, które nie są szyte na miarę, a w zamian utkane z presji i oczekiwań,
potrafią przygnieść.

♡
-------

Jak zawsze czekam na Wasze refleksje po przeczytaniu wpisu.
Jeżeli ten post Was wspiera - zostawcie ślad ♡ - to wspiera.

21/09/2025

Cierpliwość to umiejętność spokojnego oczekiwania i wytrwania mimo trudności. Buduje wewnętrzną siłę. Pozwala zachować równowagę, gdy coś nie dzieje się od razu i pomaga zaufać procesowi. Dzięki niej uczymy się, że nie wszystko przychodzi natychmiast. Często to, co wartościowe, wymaga czasu.

Fot. Unsplash

13/09/2025

Dojrzała rozmowa to taka, w której nie chodzi o wygraną, ani o rację. To relacja i spotkanie. To odwaga mówienia wprost, a jednocześnie uważność, by słowa nie zamykały, lecz otwierały drogę. To moment, w którym słowa stają się mostem, a nie murem. Dojrzałość pojawia się tam, gdzie chcemy się naprawdę zobaczyć, gdzie ważniejsze od zwycięstwa jest prawdziwe spotkanie.

02/09/2025

“Nie wszystko trzeba wiedzieć, żeby coś poczuć. I nie wszystko trzeba zmieniać, żeby coś zrozumieć.”

Ewa Woydyłło

25/08/2025

Powrót zawsze niesie w sobie coś wyjątkowego.
Radość z powrotu jest jak oddech po długiej wędrówce – głęboki, kojący, pełen wdzięczności.
To ciepło w sercu, poczucie bezpieczeństwa i bliskości, a także wdzięczność za to, że można znów być „u siebie”.
To spotkanie ze znanym, które nagle staje się cenniejsze, bo na chwilę było utracone.

Powrót to też tęsknota, bo serce wciąż zostaje trochę w drodze – przy miejscach, które zachwyciły, przy chwilach, które minęły zbyt szybko, przy ludziach, których spotkaliśmy. Ale właśnie ta tęsknota sprawia, że wspomnienia żyją w nas dalej, a codzienność nabiera nowego smaku.

02/08/2025

Podróż to coś więcej niż zmiana miejsca – to chwila, gdy zostawiamy codzienność za sobą i pozwalamy sobie na oddech. Wakacje to czas, kiedy słońce grzeje nie tylko skórę, ale i duszę. Odpoczynek to nie lenistwo – to troska o siebie. W ciszy gór, szumie morza czy zapachu lasu odnajdujemy spokój, który na co dzień łatwo gubi się w biegu. Jak mówił Seneka: „Podróże i zmiana miejsca dostarczają umysłowi nowej siły.”

08/07/2025

Taniec i psychologia łączą się w niezwykły sposób — ruch ciała staje się językiem emocji. Taniec pomaga wyrażać to, czego często nie da się ubrać w słowa: żal, radość, lęk, nadzieję. Z psychologicznego punktu widzenia taniec może wspomagac proces terapii — porusza nie tylko ciało, ale też emocje. W tańcu odnajdujemy kontakt z samym sobą, regulujemy napięcie, wzmacniamy poczucie sprawczości, przeżywamy. Ruch spontaniczny czy zaplanowany może stać się pomostem między ciałem a psychiką — i drogą do głębszego zrozumienia siebie.

Fot. Pixabay

26/06/2025

" Żegnaj - powiedział Mały Książę.

- Żegnaj - odpowiedział lis. - A oto mój sekret. Jest bardzo prosty: dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu.

- Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu - powtórzył Mały Książę, aby zapamiętać."

-Antoine de Saint-Exupéry, Mały Książę

11/06/2025

"Gdy lęk się czai trudno iść
Przed siebie inną drogą,
Trzeszczy pod stopą każdy liść,
Nad głową ciemny obłok.

Idziesz, a w sercu ciągły strach
Patrzy bezdusznie w oczy
I czujesz jak ci siły brak,
By ścieżką pewnie kroczyć.

Nie bój się - wychodź prosto w noc,
Choć lęk wyciąga dłonie,
Tuli cię niczym ciężki koc,
W otchłani strachu toniesz.

Idź i zaufaj leśnym mchom,
Melodii, co kołysze
Wśród kolorowych polnych łąk
Słowa wpisane w ciszę.

Nieś tę odwagę, co od lat
W sercu twoim gościła,
Niech cię prowadzi w mroku dnia
Największa ludzka siła.

Nie pozwól nigdy, aby strach
Wyznaczał ci granice,
Masz w sobie nadzwyczajną moc
I musisz ją usłyszeć."

Jolanta Redmann

03/06/2025

"Dlaczego tak wielu ludzi ma trudności z oddychaniem głęboko, pełną piersią? Odpowiedź brzmi: ponieważ oddychanie pobudza uczucia, a tego właśnie ludzie się boją. Boją się czuć smutek, złość,  lęk.
Jako dzieci wstrzymywali oddech żeby przestać plakac; prostowali plecy I usztywniali klatkę piersiową,  żeby powstrzymać złość; zaciskali gardła, żeby nie wydostał się z nich krzyk.  Skutkiem każdego z tych działań jest ograniczenie i osłabienie oddychania. I na odwrót: tłumienie każdego uczucia skutkuje ograniczeniem oddychania.
Teraz jako dorośli, takie osoby ograniczają oddychanie żeby uczucia nie wydostały się na powierzchnię. Tak oto niezdolność do prawidłowego oddychania przeradza się w największą przeszkodę w odzyskaniu zdrowia emocjonalnego"

A. Lowen " Głos ciała"