10/09/2024
Prawie trzy lata temu, 7 grudnia 2021 opublikowaliśmy Stanowisko w sprawie wskazań do podcinania wędzidełka języka (frenotomii) u noworodków i niemowląt - w związku z narastającym problemem, jakim jest nadrozpoznawalność skróconego wędzidełka języka i ankyloglosji, jako przyczyn problemów z karmieniem piersią oraz narażania niemowląt na nieuzasadnione zabiegi. (link w komentarzu)
Jako praktycy zajmujący się od lat poradnictwem laktacyjnym poczuliśmy ogromne zaniepokojenie falą neofitycznego zainteresowania wędzidełkiem, które zaczęło być uważane za główną przyczynę trudności w karmieniu, a frenotomia "cudownym" ich rozwiązaniem i pewnym zabezpieczeniem dziecka przed możliwymi problemami w przyszłości.
Po opublikowaniu stanowiska podniosły się liczne głosy, że prezentujemy przestarzałe poglądy, a nasze stanowisko cofa Polskę o 15 lat…
Tymczasem w sierpniu 2024 ukazało się stanowisko American Academy of Pediatrics Identification and Management of Ankyloglossia and Its Effect on Breastfeeding in Infants: Clinical Report (link w komenatarzu), które zawiera takie same wnioski. Rzetelna wiedza górą!
Pozdrawiamy wszystkich, którzy obdarzyli nas zaufaniem i uczestniczyli w naszych szkoleniach, trzymali naszą linię, pracując z pacjentami i nie dali się ponieść owczemu pędowi, który w medycynie nigdy nie jest wskazany!
Wybrane wnioski ze stanowisko AAP:
📌Podkreśla, że wszystkie wędzidełka w jamie ustnej niemowlęcia są normalnymi strukturami.
📌Definiuje objawową ankyloglosję jako restrykcyjne wędzidełko powodujące problemy w karmieniu piersią, które nie ulegają poprawie pomimo prawidłowego wsparcia.
📌Przestrzega przed diagnozowaniem ankyloglosji tylnej ze względu na brak definicji, brak badań, brak wskazań do podcinania.
📌Akcentuje mocno, że trudności w karmieniu piersią mają złożone przyczyny – najpierw musi być dokonana wnikliwa ocena przebiegu karmienia.
📌Wskazuje, że noworodki z podejrzanym wędzidełkiem powinny być uważnie monitorowane, a nie bez namysłu kierowane na zabieg.
📌Zwraca uwagę, że nie powinno się zalecać masaży rozciągających ranę po zabiegu ze względu na brak dowodów na ich skuteczność i ryzyko spowodowania awersji do jedzenia.
📌Jak większość publikacji z ostatnich lat – AAP stwierdza, że konieczne są dalsze badania porządkujące definicje, klasyfikacje, oceniające wyniki długofalowe zabiegu, obserwacje naturalnej historii ankyloglosji zależnie od jej ciężkości.
📌I wreszcie - uniewinnia nieszczęsny pęcherzyk na wardze, który jest normalnym zjawiskiem u noworodka, a nie flagowym objawem ankyloglosji.
💡Zachęcamy do lektury stanowiska AAP, jak również artykułu z praktycznymi wskazówkami, który ukazał się wiosną br. w Medycynie Praktycznej Pediatrii oraz zapraszamy na kurs "Frenotomia dla praktyków", który odbędzie się już 25.09.2024 w Warszawie.