23/04/2025
Podawanie witaminy D w terapii blizn, szczególnie w przypadku keloidów, w licznych badaniach dało obiecujące rezultaty. Domięśniowe wstrzyknięcia witaminy D zostały ocenione pod kątem ich skuteczności i bezpieczeństwa, a konkretne dawki i częstotliwości przyniosły znaczącą poprawę wyglądu blizny. Przedstawiam kluczowe ustalenia dotyczące dawkowania i częstotliwości w celu uzyskania skutecznych wyników terapii blizn na przykładzie podanej literatury medycznej.
1. Zalecenia dotyczące dawkowania:
- Witamina D podawana śródskórnie: typowa dawka to 200 000 IU na 1 cm zmiany, podawana w postaci zastrzyku 0,2 ml (Mamdouh i in., 2021) (Goyal i in., 2024).
- Doustna witamina D: wykazano, że wysokie dawki, takie jak 10 000 IU dziennie przez 5 do 14 dni, poprawiają wyniki leczenia chorób skóry (Bullock i in., 2022).
- Wskazano na potencjalne zastosowanie witaminy D jako interwencji terapeutycznej i przyszłego celu badań nad gojeniem się skóry po chemioterapii i/lub toksyczności skórnej wywołanej promieniowaniem. Pacjenci otrzymali 50 000–100 000 IU doustnej dużej dawki witaminy D3 i nastąpiła u nich poprawa objawów. (Cuong V. Nguyen , Kurt Q. Lu, 2024).
2. Częstotliwość podawania:
- Leczenie keloidów: zastrzyki z witaminą D były zazwyczaj podawane co tydzień, przy czym zalecano łącznie 3 do 4 sesji (Mamdouh i in., 2021).
- Badania porównawcze: w badaniach porównujących witaminę D z triamcynolonem; witaminę D podawano w odstępach 4-tygodniowych, a okres obserwacji wynosił 8 tygodni (Goyal i in., 2024)(Goyal i in., 2023). Zarówno acetonid triamcynolonu, jak i witamina D były skuteczne w leczeniu keloidów.
3. Do dalszych obserwacji i badań:
- Chociaż witamina D wykazuje potencjał jako bezpieczniejsza alternatywa dla tradycyjnych kortykosteroidów, jej skuteczność może nie dorównywać skuteczności triamcynolonu w leczeniu keloidów, co sugeruje potrzebę dalszych badań w celu optymalizacji protokołów leczenia (Goyal i in., 2024)(Goyal i in., 2023). Triamcynolon był skuteczniejszy, podczas gdy witamina D była bezpieczniejsza, co sugeruje, że jest to realna alternatywa w leczeniu keloidów.
Grafika z Wikipedii