Psycholog Patryk Wesołowski

01/09/2025

🔔 Początki mogą nie być łatwe. Ale nierzadko są najważniejsze.

⌛️ Koniec wakacji budzi we mnie mieszane uczucia. Z jednej strony wdzięczność za odpoczynek 🌅, z drugiej – napięcie ⚡, bo wiem, że zaczyna się coś nowego.

W szkole ten moment widać wyraźnie:
👦 uczniowie wchodzący nierzadko z nadzieją, ale i z niepewnością,
👩‍👦 rodzice być może z ulgą, ale i z troską i obawami,
👩‍🏫 nauczyciele czasem z energią, a czasem także ze zmęczeniem, które zabrali jeszcze sprzed wakacji.

🧠 Psychologia mówi, że mózg lubi ciągłość.
Potrzebuje mostów 🌉 między jednym doświadczeniem a drugim.

A początek roku szkolnego może być właśnie takim gwałtownym przejściem – z „wakacji” do „codzienności”. Dlatego pierwsze dni bywają trudniejsze niż kolejne.

Potrzeba czasu, by „z nowego” uczynić „znane”.

A jednak często mamy w głowie wymagania:
📌 że uczeń od razu „ma chcieć się uczyć”,
📌 że nauczyciel „musi mieć pełną kontrolę”,
📌 że rodzic „nie powinien się martwić”.

Tymczasem początki często nie są idealne.
Zazwyczaj są kruche 🌱.
I właśnie w tej kruchości potrzebna jest odrobina cierpliwości i życzliwości – dla siebie nawzajem, ale i dla siebie samego.

Bo może to właśnie w drobnych rzeczach kryje się siła dobrego początku:
😊 w uśmiechu,
🤝 w geście wsparcia,
⏸️ w chwili zatrzymania, która daje poczucie, że nie trzeba wszystkiego „od razu”.

To z takich małych mostów rodzi się poczucie bezpieczeństwa.
A dopiero na nim można budować relację i więź.
A na relacji i więzi – edukację i rozwój.

💬 A Ty? Jak przeżywasz swoje wrześniowe początki?

☕ PS Nowe początki wymagają energii – a tej, jak wiadomo, psycholog w szkole i w gabinecie potrzebuje podwójnie. Możesz więc postawić mi kawę. To taki drobny, a dla mnie ważny most między „tam” a „tu”: https://suppi.pl/psychologpatryk

20/08/2025

🛬 Czasem większym wyzwaniem niż sam wyjazd… okazuje się powrót.

Powrót z wakacji potrafi nieść ze sobą lekką pustkę. Niby wszystko wróciło „do normy”, a jednak coś nie do końca wróciło „w środku”. Motywacja spada. Myśli trochę się rozjeżdżają. Człowiek łapie się na tym, że zamiast skupić się na „tu i teraz” – zaczyna tęsknić za „tam i wtedy”.

💡Z perspektywy psychologicznej to w pełni zrozumiała – i dość częsta – reakcja adaptacyjna układu nerwowego na gwałtowną zmianę środowiska. Potocznie określana jako post-holiday blues.

Po okresie relaksu i poczucia swobody wracamy do rzeczywistości, w której możemy doświadczać więcej bodźców związanych z codziennymi zobowiązaniami – a mniej przestrzeni „na siebie”. Do tego dochodzi efekt kontrastu: mózg porównuje świeże wspomnienia z urlopu z obecną rzeczywistością. I nawet jeśli ta rzeczywistość – obiektywnie – nie jest szczególnie obciążająca, może przez pewien czas właśnie tak być przez nas doświadczana.

🔎 Badania (m.in. Nawijn, 2010; de Bloom, 2013) pokazują, że poziom dobrostanu psychicznego wyraźnie rośnie w czasie urlopu, natomiast najczęściej powraca do punktu wyjścia w ciągu 7–14 dni od jego zakończenia. To właśnie w tym czasie mogą się pojawić:
▪️ lekki spadek nastroju,
▪️ trudność z koncentracją,
▪️ obniżona motywacja,
▪️ tęsknota,
▪️ a czasem także poczucie „utknięcia”.

🧷 I to jest w porządku.
To nie oznacza, że „coś jest nie tak z Twoją psychiką”. To raczej informacja, że mózg i ciało dostrajają się do nowego rytmu.

❓ Co może pomóc w tym przejściu?
🔹 zachowanie choćby jednego wakacyjnego rytuału (np. poranna kawa bez pośpiechu, wieczorny spacer),
🔹 łagodny powrót do obowiązków – bez presji, że „wszystko musi ruszyć natychmiast”,
🔹 rozmowa lub świadome przywołanie tego, co na urlopie było ważne (to domyka doświadczenie i zmniejsza efekt „urwania”),
🔹 zadanie sobie pytania: „Co z tamtego czasu chciał(a)bym zachować – choćby w miniaturze – tu, gdzie teraz jestem?”.

💬 A Ty?
Jak wygląda Twoje „lądowanie” po wakacjach?
Co pomaga Ci przejść przez ten moment między „tam” a „tu”?

PS Sam parę dni temu wróciłem z urlopu.
I muszę przyznać – mój mózg nie przełączył się od razu. (Gdyby istniał przycisk „tryb gabinetowy”, bardzo chętnie bym go użył… 😉)

Powoli – we własnym tempie – osadzam się z powrotem w gabinecie. Na razie bez wielkiego tempa, bardziej z uważnością na to, że powrót też jest częścią drogi.

☕ A jeśli ten post Cię zatrzymał – możesz symbolicznie postawić mi kawę:
👉 https://suppi.pl/psychologpatryk

Po-wakacyjna kofeina bywa bezcenna – szczególnie ta, która płynie z życzliwości drugiego człowieka 😊.

07/08/2025

🧠 Twój mózg nie zawsze wie, że masz urlop. Bo choć ciało może być już „na wakacjach” – umysł nierzadko jeszcze przez pewien czas działa w trybie mobilizacji i działania. Odpoczynek? Może zacząć się… dopiero po kilku dniach.

📈 Z perspektywy neuropsychologicznej odpoczynek to nie tyle stan, co proces. Układ nerwowy potrzebuje czasu, by stopniowo przestawiać się z trybu „działam” na tryb „jestem”. Dlatego ciało może już leżeć na plaży – a głowa nadal siedzieć przy biurku. Czasem potrzeba paru dni, by:
▪️ myśli przestały galopować,
▪️ spięte dotychczas partie mięśniowe się rozluźniły,
▪️ oddech się wydłużył,
▪️ a wewnętrzny dialog przestał brzmieć jak lista zadań do odhaczenia.

⌛ Odpoczynek nie zawsze przychodzi od razu. I nie zawsze wygląda jak w katalogu podróży. Ale – być może – to właśnie wtedy, gdy przestajemy próbować z wakacji „wycisnąć maksimum”, dzieje się coś naprawdę ważnego: przestajemy traktować odpoczynek jak kolejne zadanie.

✅️ W takich chwilach – bez pośpiechu czy presji – mózg może uruchomić tzw. sieć trybu domyślnego (DMN - default mode network). To taka jego „przestrzeń bez zadań”, która aktywuje się, gdy... gdy po prostu jesteś i trwasz. Wtedy w centrum uwagi pojawia się Twoje wewnętrzne doświadczenie. Wracają niedokończone myśli, odłożone emocje i uczucia, niesformułowane potrzeby... To, co było gdzieś w tle – powoli wypływa na powierzchnię. I nie po to, by od razu się tym zająć. Ale po to, by w ogóle to zauważyć, obejrzeć, posłuchać, połączyć, poukładać...

❓ A zatem może warto:
🔹 odłożyć na chwilę telefon,
🔹 wyjść na spacer bez konkretnego celu,
🔹 dać sobie prawo do chwili „nicnierobienia” (a mózgowi do wprowadzenia DMN) ,
🔹 czy zapytać siebie: „Czego teraz naprawdę potrzebuję?”, zamiast: „Co jeszcze mogę zrobić?”

📍 PS A ja – pisząc ten post z urlopu – przypominam to sobie codziennie. Nawet jeśli w tle nadal odzywa się głos: „może jeszcze coś zrobić?”
To nie tyle przeszkoda, co zaproszenie.
Nie po to, by wszystko zostawić.
Ale po to, by siebie – choć na chwilę – usłyszeć.

💬 PPS A Ty?
Co Tobie pomaga naprawdę odpocząć?
I czy Twój umysł też potrzebuje czasu, by… „dojechać na wakacje”?

☕ PPPS Pisanie takich postów to dla mnie również forma wracania do siebie. Jeśli to, co tworzę, towarzyszy Ci w Twoim powrocie do siebie – możesz postawić mi kawę.

🤝 https://suppi.pl/psychologpatryk

To realne wsparcie, które pomaga mi działać dalej!

Dziękuję, że tu zaglądasz. 😊

01/08/2025

💪 Pojęcie „odporności psychicznej” – odnoszę wrażenie – często bywa utożsamiane z „grubą skórą”, „nieprzejmowaniem się”, a nawet chłodnym pragmatyzmem. Choć rozumiem, skąd bierze się taka potoczna intuicja, z psychologicznego punktu widzenia może ona skłaniać raczej do wyparcia emocji i uczuć niż do ich świadomej regulacji.

⚖️ Dlatego w swojej pracy częściej mówię o rezyliencji – czyli psychicznej zdolności do adaptacji, a tym samym powrotu do względnej równowagi po obciążającym, nierzadko urazowym doświadczeniu.

📚 Współczesne badania (np. Bonanno, Neff, Fonagy, Siegel) pokazują, że rezyliencja nie jest cechą wrodzoną dostępną tylko niektórym. To raczej kompetencja psychologiczna, którą każdy może rozwijać przez całe swoje życie. Co ciekawe – osoby określane jako „rezylientne” to wcale nie te, które nigdy się „nie załamują”. Ich siłą nie jest emocjonalna obojętność, lecz głęboko zakorzeniona zdolność do refleksji, łagodności wobec siebie czy elastyczności w patrzeniu na świat – także wtedy, gdy życie przestaje być łatwe.

❓ Co wspiera rozwój rezyliencji?

🤝 Bezpieczne więzi:
Zdolność do regeneracji po trudnym doświadczeniu zwiększa się wszędzie tam, gdzie istnieje choćby jedna emocjonalnie dostępna relacja – obecna realnie i/lub przechowywana w wewnętrznym obrazie. To nie musi być ktoś „tu i teraz”. Czasem wystarczy wspomnienie kogoś, kto kiedyś był blisko, kto nie oceniał i nie odchodził w chwili, gdy było trudno. Kogoś, kto – być może – powiedział wtedy:
🗣️ „Jestem przy Tobie.”

🪞 Więź z samym sobą oparta na rozumieniu, nie ocenie:
Zdolność do zauważania i rozumienia własnych stanów wewnętrznych to jeden z filarów zdrowia psychicznego. Osoby, które potrafią powiedzieć sobie:
🗣️ „Jest mi trudno, ale to nie znaczy, że sobie nie radzę”
– często szybciej odzyskują emocjonalną równowagę – nie dlatego, że jedno zdanie „załatwia sprawę”, ale dlatego, że taki wewnętrzny dialog bywa elementem bezpiecznej więzi z samym sobą.

Gdy ta zdolność zostaje wzmocniona postawą samowspółczucia, pojawia się przestrzeń nie tylko na rozpoznanie tego, co trudne – ale i na objęcie tego doświadczenia łagodnością. Zamiast przymusu, by się „naprawiać” lub „karcić za słabość”, może uruchomić się wewnętrzny system kojenia – ten sam, który w relacjach z innymi działa, gdy ktoś mówi:
🗣️ „Jestem z Tobą. I widzę, że to dla Ciebie trudne.”

Wewnętrzna obecność – zamiast wewnętrznego osądu – tworzy psychiczną przestrzeń do powrotu do równowagi.

🧠 Myślenie elastyczne, a nie skrajne:
Osoby określane jako „rezylientne” rzadziej trwają w myśleniu czarno-białym. Uczą się z czasem przyjmować dwie pozornie sprzeczne prawdy naraz:
🗣️ „To trudne” i „to nie koniec”.
🗣️ „Nie wiem jeszcze, jak sobie poradzę” i „mam prawo nie wiedzieć”.
Taka elastyczność poznawcza nie jest automatyczna – to proces, który rozwija się z czasem, np. gdy uczysz się widzieć niepowodzenie w pracy jako trudność, a nie jako dowód ostatecznej porażki. Ale właśnie ona pomaga zachować proporcje: unikać dramatyzowania, ale też nie bagatelizować tego, co realnie obciążające.

🔍 Znaczenie:
Badania nad adaptacją po doświadczeniach urazowych (np. Tedeschi i Calhoun) pokazują, że niektóre osoby – z czasem – znajdują dla swoich przeżyć jakąś formę osobistego znaczenia lub interpretacji. Nie chodzi przy tym o to, by każde cierpienie rozumieć, usprawiedliwiać czy przekuwać w coś „pozytywnego”. Czasem sens nie jest oczywisty – a niekiedy nie da się go w ogóle odnaleźć „tu i teraz”. Ale bywa, że z ostrożnością i czułością można zadać sobie pytania:
🗣️ „Czego to doświadczenie uczy mnie o tym, co jest dla mnie naprawdę ważne?”
🗣️ „Jak mogę zatroszczyć się o siebie, mając tę wiedzę, którą we mnie zostawiło to doświadczenie?”
To nie próba „naprawienia” przeszłości. Raczej forma psychicznego domykania – która może przynieść ulgę i pomóc odnaleźć kierunek dalszego rozwoju.

🧩 (Mikro)sprawczość:
W obliczu kryzysu psychicznego łatwo pojawia się przekonanie, że wszystko wymyka się spod kontroli – zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz. Właśnie wtedy szczególnego znaczenia nabierają drobne decyzje i rytuały, które pomagają stopniowo odzyskiwać poczucie wpływu.

Nie chodzi o spektakularne działania czy przełomowe zmiany.
Czasem wystarczy:
☑️ pościelenie łóżka,
☑️ przygotowanie sobie posiłku,
☑️ czy chwila kontaktu z kimś bliskim.
To gesty, które – choć nie zmieniają wszystkiego – mogą zmienić kierunek. Z doświadczenia „zamrożenia” – ku życiu.

⚖️ Rezyliencja nie jest stałością.
Nie oznacza, że już nigdy nic Cię „nie złamie”.
Oznacza, że nawet jeśli coś Cię poruszy – masz dokąd wracać. Do siebie.

A nierzadko wraca się powoli:
🗝️ przez gest, który Cię ugruntowuje,
🗝️ przez słowo, które nie ocenia,
🗝️ czy przez rytuał, który przypomina: „nawet jeśli dziś jest trudno – jestem po swojej stronie.”

📘 PS W minionym roku szkolnym, podczas Dnia Języka Polskiego, uczniowie zapytali mnie o moje ulubione słowo używane w języku polskim.

Odpowiedziałem: rezyliencja.

Wiem – nie ma rodzimych korzeni. Ale trafia w coś, co trudno wyrazić jednym słowem po polsku: umiejętność łagodnego powracania do siebie. Nawet po trudnym czasie.

📘 PPS Gdyby nie pewna Wykładowczyni, która kiedyś z pasją opowiadała o rezyliencji – być może to słowo nadal brzmiałoby dla mnie tylko jak teoria. Dziś to jeden z najważniejszych pojęciowo kluczy w mojej pracy. Dziękuję, Maja Pisarek Psycholog. 🔑

☕ Jeśli masz poczucie, że to, co piszę, coś w Tobie porusza lub zatrzymuje – będzie mi bardzo miło, jeśli zechcesz wesprzeć moją pracę:
👉 https://suppi.pl/psychologpatryk

🙏 Dziękuję, że tu jesteś.
Za uwagę, za życzliwość, za wspólną drogę przez treści, które nie zawsze są łatwe – ale, mam nadzieję, ważne.

30/07/2025

Kiedy bliska osoba cierpi – umiesz wysłuchać, powiedzieć: „Masz prawo tak się czuć.”, wesprzeć. Ale kiedy cierpisz Ty – słyszysz w głowie: „Nie przesadzaj.”, „Inni mają gorzej.”, „Znowu coś ze mną nie tak…”

Brzmi znajomo? 🤔

🧠 Psychologia, próbując wyjaśniać to doświadczenie, sięga m.in. do zjawiska więzi z samym sobą, wskazując, że to, jak odnosisz się do siebie samego jest jednym z kluczowych fundamentów Twojego dobrostanu psychicznego.

A jednak... Dla wielu z nas więź z samym sobą to terra incognita – uznana za niepotrzebną, niezbadana, zapomniana, zaniedbana… 🧭

❌ I to nie dlatego, że coś z nami jest nie tak.

Być może nikt wcześniej nie dał nam przestrzeni ani narzędzi, by ważność tej więzi uznać i nauczyć się ją budować. By być dla siebie takim wsparciem, jakie potrafimy dać innym. 🫂

Co to znaczy: więź z samym sobą?
To nie modne hasło... To psychologiczny konstrukt, który obejmuje:

✨ Uważność na siebie – czyli zdolność zatrzymania się przy sobie: „Co teraz czuję? Czego mi brakuje? Co mówi moje napięcie, moja irytacja, moje łzy?” To świadomość, że emocje i uczucia oraz potrzeby to komunikat – nie wróg.
✨ Akceptacja swoich ograniczeń – to przyzwolenie, by być człowiekiem, nie projektem do poprawy. To uznanie, że chwila słabości, zmęczenie czy potrzeba uzyskania pomocy nie są oznaką porażki – lecz sygnałem, że jesteś żywy i masz granice.
✨ Wewnętrzny głos, który wspiera, nie rani – który mówi: „To ma prawo boleć”, „Zrobiłeś tyle, ile mogłeś”, „Nie jesteś sam”.
✨ Umiejętność stawiania granic – płynąca z przekonania, że Twoje „nie” może być wypowiadane nie przeciwko komuś, ale w ochronie siebie.
✨ Samowspółczucie – to aktywne uruchamianie wewnętrznego systemu kojenia. To postawa, która zamiast wzmacniać napięcie, wzmacnia poczucie bezpieczeństwa i daje wewnętrzne wsparcie – szczególnie wtedy, gdy doświadczasz wyczerpania.

📚 Badania K. Neff (self-compassion), P. Fonagy’ego (mentalizacja) i D. Siegela (neurobiologia relacji) pokazują, że:
📌 Bezpieczna więź z samym sobą nie rodzi się spontanicznie – kształtuje się w oparciu o jakość więzi z ważnymi osobami, szczególnie w dzieciństwie i okresie dorastania.
📌 Gdy w tym obszarze powstają deficyty, mogą one skutkować większym ryzykiem chronicznego napięcia, depresji czy stanów lękowych.
📌 Ale dobra wiadomość jest taka, że więź z samym sobą można budować na każdym etapie życia – a nawet symboliczna obecność przy sobie działa jak psychiczna kotwica: rozwija rezyliencję (o niej też niebawem napiszę), wspiera emocjonalną równowagę i buduje poczucie bezpieczeństwa.

⚠️ A teraz najważniejsze:

Skoro więź z samym sobą to relacja do zbudowania, zacznij już dziś od małych gestów:

🟢 nazwij, co czujesz i czego potrzebujesz – bez oceny,
🟢 zadaj sobie pytanie: „Co bym powiedział teraz komuś, kto jest dla mnie ważny?”
🟢 i spróbuj powiedzieć to sobie.

📅 Codziennie.
🤫 Cicho.
✅ Ale konsekwentnie.

☕ Jeśli ten post zatrzymał Cię na chwilę przy sobie – możesz zatrzymać mnie na chwilę… przy kawie. Psycholog też człowiek – żyje nie tylko więzią, ale i kofeiną 😉:
👉 https://suppi.pl/psychologpatryk

🙏 Dziękuję, że wspieracie moją obecność w sieci – czy to poprzez lajki, komentarze, udostępnienia... Czy przez symboliczną kawę, która pomaga mi nie zgubić drogi między „tu i teraz” a „tam i wtedy”. 😉

Bez Was to miejsce byłoby tylko pustym ekranem. 🖥️

3 minuty i gotowe. 0% naszej prowizji i masa różnych podziękowań. Zarejestruj się już teraz na Suppi.pl.

08/07/2025

Czasami, żeby na nowo docenić wartość Więzi, trzeba się na chwilę zatrzymać ⏸️. Ostatni raz pisałem tutaj w marcu – dzisiaj wracam bogatszy nie tylko o wiedzę, ale i doświadczenie, które głęboko we mnie zapadło i wciąż trwa.

Zakończyłem studia podyplomowe z psychotraumatologii. Chcę wyrazić wdzięczność, szczególnie Wam, moi Wykładowcy - Maja Pisarek Psycholog i Przemek Staniszewski - za to, że na nowo zwróciliście moją uwagę na swego rodzaju obecnościowo-bliskościowy wymiar psychologii 🤝. Na bazie swojej zawodowej praktyki ukazaliście mi psychologię, która jest Uważna oraz Bliska i Obecna PRZY i W psychicznym, a nierzadko fizycznym doświadczeniu cierpienia Człowieka 💔. Psychologię, która zanim zacznie zmierzać ku Zmianie, potrafi się zatrzymać - Być i Trwać ⏸️. Wszak, co dzięki Wam ponownie pojąłem i doświadczyłem, właśnie tu zaczyna się Zmiana - w uważnej, bliskiej i bezpiecznej Obecności budującej Więź. Dziękuję za wspólny dobry Czas!

Dziś zostawiam to tutaj – jako myśl do zatrzymania się, dla siebie i dla tych, którym też jest ona potrzebna.

Psycholog ⏸️ Psychotraumatolog ⏸️ Warszawa ⏸️ Zdrowie Psychiczne ⏸️ Dobrostan Psychiczny ⏸️ Obecność ⏸️ Więź ⏸️ Bezpieczeństwo ⏸️

30/03/2025

🤝 To książka, która woła: Rodzicu, Nastolatku - możesz! Możesz pomóc - sobie i drugiemu!

🛠 Dzięki niej poznasz narzędzia, które wzmocnią poczucie Twojej sprawczości i pomogą przywrócić Ci realną sprawczość w codziennych zmaganiach z trudnościami.

🗣 Płynie z niej ważny przekaz: Twoja tożsamość nie może być definiowana wyłącznie przez pryzmat trudności, z którymi się zmagasz.

📖 Wśród wielu godnych uwagi myśli zawartych w poradniku dla rodziców pt. "Depresja Nastolatka. Możesz pomóc!" autorstwa Bogna Białecka - psycholog szczególnie te zapadły mi w pamięć.

🫂 Wierząc, że możesz pomóc, sięgnij po tę publikację.

Psycholog 🤝 Warszawa 🤝 Profilaktyka Zdrowia Psychicznego 🤝 Zdrowie Psychiczne 🤝 Zaburzenia Afektywne 🤝 Depresja 🤝 Rodzice 🤝 Dzieci 🤝 rodzice.co - Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii 🤝 Możesz pomóc 🤝

13/03/2025

„Sadząc w ziemi nasionko róży, widzimy, że jest maleńkie i nie krytykujemy go za to, iż nie ma korzeni i łodygi. Traktujemy je jak nasionko i zapewniamy mu wodę oraz potrzebne składniki odżywcze💧. Kiedy wreszcie roślina wybija się ponad powierzchnię 🌱, nie potępiamy jej za to, że jest niedojrzała i wciąż niedorozwinięta. Nie mamy również pretensji do pączków, że się jeszcze nie otworzyły. Patrzymy na ten cały proces w zachwycie i robimy wszystko, co jest potrzebne na danym etapie rozwoju rośliny, która jest różą od maleńkiego nasionka do czasu, gdy umiera. We wszystkich momentach w jej wnętrzu drzemie cały potencjał. Wydaje się, że roślina ciągle podlega zmianom, jednak na każdym etapie rozwoju jest w stu procentach sobą – różą 🌹.” (T. Gallwey).

Książka „Jesteś kimś więcej, niż myślisz” 🤔 G. R. Schiraldi już na samym początku ujęła mnie za rozum i serce 🧠❤️… Dlaczego? Rozpoczyna się bowiem powyższym cytatem. A gdyby tak spojrzeć na Siebie (i Drugiego) i Swój (i Drugiego) Rozwój z tej perspektywy – perspektywy, którą nazwałem okiem ogrodnika 👀? Czyżby okazało się wtedy, że Jestem (Jesteś) Kimś więcej, niż myślę (myślisz)?

Psycholog 🌱 Zdrowie Psychiczne 🌱 Dobrostan Psychiczny 🌱 Jesteś kimś więcej, niż myślisz 🌱 Poczucie własnej wartości 🌱

08/03/2025

Dziś Kobietom słowami Kobiety:

"Zanim cokolwiek powiesz, zanim cokolwiek zrobisz - uwierz tylko. [...] Uwierz tylko, że na całym świecie. Że nie ma nikogo, kto Ciebie zastąpić może. Nigdy, nigdzie, za nic."

PS Po więcej zajrzyj do "Każdy ważny w drodze. Listy do rodziców." autorstwa Anny Malec 📖.

PPS Anna Malec - choć słowa Twoje do rodziców adresowane, wierzę, że i ten zamysł pomieszczą.

Psycholog 💐 Warszawa 💐 Zdrowie Psychiczne 💐 Dobrostan Psychiczny 💐 Każdy Ważny 💐 Każda Ważna 💐 Dzień Kobiet 💐

03/02/2025

Dziś dzielę się z Tobą swoją radością 🎉. Nowy rok przyniósł mi wyróżnienie 🏅, które otrzymałem od platformy usług medycznych ZnanyLekarz 🧑‍⚕️.

Pozostając w tematyce analizy transakcyjnej 📚, mogę stwierdzić, że jej autor E. Berne, nazwałby moje doświadczenie otrzymaniem głaska. Czym jest głask w koncepcji E. Berne’a 🔎?

Głask jest „aktem uznania, który mówi: Widzę Cię, słyszę Cię, jesteś dla mnie ważny” 👀👂. Stąd w moim głasko-certyfikacie odnajduję przede wszystkim uznanie (w rozumieniu powyżej określonym), które otrzymałem od Wszystkich Tych, którzy dzięki naszej WSPÓŁpracy doświadczyli w swoim Tu i Teraz pozytywnej zmiany, niejednokrotnie werbalizując to doświadczenie w formie informacji zwrotnej na moim profilu na wspomnianej platformie. Wszak bez Tego, nie byłoby mojego głasko-certyfikatu. A co warto czynić po otrzymaniu głaska? Przyjąć i podziękować 🤲🤝. Stąd dziękuję Tym Wszystkim, których widzę i słyszę 👀👂, gdy patrzę na mój głasko-certyfikat 🏅. Chcę powiedzieć, że jesteście dla mnie ważni.

Po więcej informacji o głaskach sięgnij do książki T. Harrisa „Ja jestem OK – Ty jesteś OK. Praktyczny przewodnik po analizie transakcyjnej” 📖.

Psycholog 😇 Zdrowie Psychiczne 😇 Eric Berne 😇 Analiza Transakcyjna 😇 Jestem OK 😇 Ty jesteś OK 😇 Pozycje Życiowe 😇 Skrypty Życiowe 😇 Głaski 😇 Znany Lekarz 😇

01/02/2025

Moja fascynacja analizą transakcyjną E. Berne zrodziła się jeszcze na parę lat przed podjęciem studiów psychologicznych 📖 . Cieszę się, że choć długo nieobecna, wróciła do mnie, zwłaszcza, że jej wykorzystanie w praktyce psychologicznej przynosi dobre owoce 🍓.

„Pozycje życiowe to podstawowe przekonania na temat siebie i innych, które kształtują nasze relacje” 🤝. Analiza transakcyjna wyróżnia cztery pozycje (ja jestem OK – ty jesteś OK; ja jestem OK – ty nie jesteś OK; ja nie jestem OK – ty jesteś OK; ja nie jestem OK – ty nie jesteś OK;). „Kiedy mówię jestem OK, nie mówię, że jestem doskonały. Mówię, że akceptuję siebie takim, jaki jestem, z moimi mocnymi i słabymi stronami (…). Kiedy mówię ty jesteś OK, nie mówię, że zgadzam się ze wszystkim, co robisz. Mówię, że szanuję cię jako osobę i uznaję twoją wartość (…). Pozycja ja jestem OK, ty jesteś OK to stan, w którym akceptujemy siebie i innych, szanujemy siebie i innych i wierzymy, że zarówno my, jak i inni, mamy potencjał do rozwoju i zmiany 🧠 (...). Pozycja ja jestem OK - ty jesteś OK to podstawa zdrowych relacji z innymi ludźmi" 👋.

Po więcej sięgnij do książki T. Harrisa „Ja jestem OK – Ty jesteś OK. Praktyczny przewodnik po analizie transakcyjnej”.

Psycholog 🍓 Zdrowie Psychiczne 🥭 Eric Berne 🥥 Analiza Transakcyjna 🍇 Jestem OK 🍏 Ty jesteś OK 🍊 Pozycje Życiowe 🫐 Skrypty Życiowe 🍉

24/12/2024

Drodzy! 🤝 Oby najważniejszym darem 🎁, jaki ofiarujemy sobie w Tym Czasie, był dar z samego siebie - wszak na stół wigilijny (tuż obok barszczu 🥣 czy pierogów 🥟...), damy to, kim jesteśmy.

🎄 Psycholog 🎄 Zdrowie Psychiczne 🎄 Dobrostan Psychiczny 🎄 Relacje 🎄 Rodzina 🎄 Wigilia 🎄