
26/09/2025
🐸Czy zdarza ci się odczuć silny lęk/stres w sytuacjach lub miejscach, które nie są tak na prawdę zagrożeniem dla twojego życia lub zdrowia? Są to często sytuacje dnia codziennego, gdzie spotykamy się z nowymi ludźmi, doświadczamy nowych dla nas okoliczności lub odwiedzamy miejsca nam jeszcze nieznane.
🐸Neurocepcja to nieświadome "skanowanie" otoczenia przez nasz autonomiczny układ nerwowy w celu wykrycia sygnałów bezpieczeństwa lub zagrożenia, zanim jeszcze świadomie zareagujemy. Piękny mechanizm, który pozwolił nam jako gatunkowi homo sapiens przetrwać (neurocepcja to mechanizm występujący również u zwierząt).
🐸Pamiętacie pierwszy dzień w nowej szkole lub w pracy? W takich właśnie sytuacjach nasza neurocepcja jest najbardziej odczuwalna, czujemy ścisk w żołądku, oddech staje się krótszy, mięśnie są bardziej napięte, mamy wrażenie wyczulenia na każdy dźwięk, nagle bardzo ważny staje się dla nas sposób w jaki pierwsza osoba się z nami wita. Czy ma szeroko otwarte oczy, uśmiecha się i mówi do nas wysokim życzliwym tonem głosu (często taki wysoki melodyjny ton głosu określany jest mianem prozodii głosu)? Czy jednak jego brwi są obniżone, ton głosu niski, twarz bez wyrazu? Oczywiście te ostatnie kwestie są dla nas ważne podświadomie, świadomie niewiele osób jest w stanie zaobserwować zmianę działania własnego układu nerwowego. Wynika to z faktu, że właśnie tak bardzo skupiamy się na środowisku zewnętrznym! :)
🐸U wielu osób błędna/wyczulona neurocepcja przeradza się w stan przewlekły, gdzie nie czujemy się pewnie w miejscach nawet tych które znamy. Wystarczy krytyczny głos szefa lub współpracownika, a przechodzimy w stan alarmowy, którego nie potrafimy wyłączyć mimo, że naszemu życiu nie zagraża niebezpieczeństwo. Ten stan trwać może prawie bez przerwy, nawet w nocy. Nierzadko takie stany trwające dni, miesiące, a nawet lata są wynikiem traum, które przeszliśmy wiele lat wcześniej.
🐸Dlatego tak ważna jest świadomość własnego ciała, uważność na to co się z nim dzieje w czasie rzeczywistym. Już samo zaobserwowanie reakcji ciała z perspektywy obserwatora, zmniejsza nieprzyjemne doznania. Im bardziej "wejdziemy" świadomością we własne ciało i im dłużej w tym wytrwamy tam bardziej łagodnieje reakcja ze strony układu nerwowego. "Wejść w ciało" możemy inaczej określić jako skupienie/koncentrację na odczuciach płynących z każdego punktu w ciele, powierzchownie oraz głęboko (np. koncentracja na ruchu żeber podczas oddechu). W tym stanie nasz autonomiczny układ nerwowy zaczyna przełączać tryb alarmowy (pobudzenie układu współczulnego lub grzbietowej części nerwu błędnego) na tryb normalny/ regeneracyjny (aktywacja brzusznej części nerwu błędnego).
🐸Ok teraz jak ćwiczyć (nie da się tego nauczyć w 10min) lepsze "czucie" własnego ciała i uważność na nie? Podaję przykłady najbardziej pomocnych nawyków.
👉ćwiczenia ruchowe - joga, gimnastyka, kalistenika, taniec, poniedziałkowe i środowe ćwiczenia pod moim okiem 😅
👉medytacja (szczególnie medytacja - skanowanie ciała)
👉masaż - dotyk masażysty przywraca prawidłowe napięcie mięśniowe i usprawnia komunikację w układzie nerwowym na linii mózg-ciało i ciało-mózg. Zachęcam (szczególnie w dzisiejszych czasach) do systematycznego korzystania z zabiegów masażu (oczywiście najlepiej do mnie ;) ale również do innych wspaniałych kolegów i koleżanek po fachu, którzy profesjonalnie i zaangażowaniem wykonują masaże ;) 👉).
Jeśli post jest dla ciebie wartościowy oraz interesujący, będę wdzięczny za udostępnienia.
Pozdrawiam serdecznie 🙏❤️☺
Daniel