29/05/2025
💬 Jak wspierać kolegów i koleżanki w kryzysie emocjonalnym? 💬
Ważne jest, abyśmy jako, nauczyciele i pracownicy szkoły, wspierali się nawzajem, szczególnie w trudnych momentach. Oto kilka konkretnych strategii, które pomagają w radzeniu sobie z kryzysami emocjonalnymi, bazując na modelu zasobowym i empatycznej komunikacji:
Dla pracowników szkoły
1️⃣ Modeluj postawę wsparcia
– Komunikaty dla uczniów: „W naszej szkole nikt nie jest sam z problemami”, „Każdy ma prawo do gorszego dnia”.
– Superwizje grupowe: Raz w miesiącu omawiajcie trudne przypadki, koncentrując się na zasobach ucznia i środowiska.
2️⃣ Wprowadź narzędzia profilaktyczne
– „Skrzynka zaufania” online: Umożliwiaj anonimowe zgłaszanie problemów (np. poprzez formularz Google).
– Lekcje empatii: Wprowadź scenki dramowe, np. „Jak zareagować, gdy kolega mówi, że nie chce już żyć?”.
3️⃣ Współpracuj z rodzicami
– Wywiad zasobowy: Zamiast pytać: „Dlaczego syn ma słabe oceny?”, zapytaj: „Co pomaga córce radzić sobie ze stresem?”.
– Warsztaty „Pierwsza pomoc emocjonalna”: Naucz rodziców, jak reagować na płacz, złość czy wycofanie.
Dla całej społeczności szkolnej
1️⃣ Stwórz sieć wsparcia
– Mapa zasobów: W pokoju nauczycielskim umieść listę specjalistów (psycholog, interwent kryzysowy) z numerami telefonów.
– System „buddy”: Paruj nowych nauczycieli z doświadczonymi mentorami, którzy pomogą w trudnych sytuacjach.
2️⃣ Działaj systemowo
– Protokół kryzysowy: Opracuj schemat postępowania (np. krok 1: zapewnij bezpieczeństwo, krok 2: powiadom psychologa, krok 3: zaangażuj rodziców).
– Szkolenia obowiązkowe: Wprowadź warsztaty z interwencji kryzysowej dla wszystkich pracowników.
3️⃣ Dbaj o siebie nawzajem
– „Kawa z życzliwością”: Raz w tygodniu organizuj spotkanie dla nauczycieli, gdzie każdy może podzielić się jednym sukcesem z pracy.
– Zasada 3 minut: Jeśli widzisz, że koleżanka jest zestresowana, zapytaj: „Masz 3 minuty na rozmowę? Chcę cię wysłuchać”.
Kluczowe zasady:
– Unikaj samotnego bohaterstwa: Nawet doświadczony nauczyciel powinien konsultować trudne przypadki z zespołem.
– Wykorzystuj lokalne zasoby: Współpracuj z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi i organizacjami typu „Życie warte jest rozmowy”.
– Pamiętaj o self-care: Stosuj techniki oddechowe (np. 4-7-8) przed trudnymi rozmowami – twój spokój jest kluczowy dla ucznia.
Wszystkie działania warto dokumentować w formie „Katalogu dobrych praktyk”, dostępnego dla całej społeczności szkolnej.
