Aleksandra Zawadowska Psychoterapeuta

19/12/2024

"Zdaniem Palikowskiego problem dotyczy przede wszystkim grupy kandydatów powyżej 40. roku życia – menedżerów, dyrektorów. – Osób, które piastowały bardzo wymagające, często eksponowane stanowiska, i doszły do wniosku, że mają dość: pracy pod presją, dużych dawek stresu, odpowiedzialności – wyjaśnia. I dodaje: – Doskonale rozumiem ten problem.
To ludzie mojego pokolenia, którzy płacą odroczone koszty szybkiego wzrostu gospodarczego. Kilkanaście, kilkadziesiąt lat temu jeszcze nikt nie mówił o tym, jak ważny jest work-life balance, jakie mogą być konsekwencje siedzenia w pracy do nocy, w weekendy. ."
Cytat.

https://weekend.gazeta.pl/weekend/7,177344,31534905,powiedzial-mi-wprost-byla-pani-najmocniejsza-kandydatka-ale.html =BoxMMtImg1

20/11/2024

17/11/2024

"Stopień intensywności cierpienia, jakie odczuwamy, jest równy dystansowi, jaki dzieli nas od rzeczywistości. Niestety, zamiast szukać uleczenia, zwracając się czym prędzej ku prawdzie, uciekamy od niej coraz dalej – w objadanie się, pracę, alkohol, narkotyki albo seks. Mówimy, że jesteśmy od tych rzeczy uzależnieni. Mylimy się. To tylko symptomy, a prawdziwe uzależnienie jest jedno – od złudzenia, że jesteśmy gdzie indziej, gdziekolwiek indziej niż tu i teraz, w rzeczywistości naszego życia. Nie chcemy czuć tego, co czujemy. Nie chcemy teraźniejszości, tylko wymyśloną przeszłość albo przyszłość."

Jon Frederickson, Kłamstwa, którymi żyjemy
fot Annie Spratt

12/11/2024

"Wielu ludziom pomaga krytyczne badanie przeszłości, zwłaszcza dzieciństwa, po to by prześledzić, w jaki sposób zinternalizowali przekonanie, że są bezwartościowi, nie dość dobrzy, nienormalni, głupi, okropni i tak dalej. Jednak samo odkrycie, skąd wzięło się w nas poczucie, że jesteśmy nic niewarci, rzadko umożliwia wprowadzenie zmian; zwykle jest to tylko jeden z etapów tego procesu. Mnie, podobnie jak wielu innym osobom, pomogło przeanalizowanie negatywnego myślenia i wzorców zachowań, które przyswoiłam sobie w dzieciństwie, w szczególności tych, które ukształtowały moją tożsamość i moje wyobrażenia na temat samej siebie. Ale to nie wystarczyło do uzdrowienia. To było za mało. Piszę o tym, ponieważ bardzo łatwo zatrzymać się na samym opisie, na opowiadaniu w kółko swojej historii, i utknąć w żalu albo w obwinianiu innych.
Zrozumienie, skąd wzięła się nasza niska samoocena, jest ważne, ale można też położyć fundament pod miłość własną, omijając etap, na którym określamy, kiedy i gdzie negatywnie nas uwarunkowano. Niektórzy od razu przechodzą do kolejnego, czyli aktywnego wprowadzania w życie konstruktywnych i afirmujących zachowań i wzorców myślowych. To, czy pamiętamy szczegóły doznanych krzywd, nie jest istotne. Gdy skutkują one poczuciem, że jesteśmy nic nie warci, możemy zacząć proces samoleczenia od razu od nauki doceniania samych siebie."

bell hooks, "Wszystko o miłości. Nowe wizje", przełożyła Karolina Iwaszkiewicz
fot Lions Roar

12/11/2024

Zostawię wam do przemyślenia:

"To, że miłość oznacza troskę, najwyraźniej można zaobserwować w miłości matki do dziecka. Nie uwierzylibyśmy żadnym zapewnieniom o jej miłości, gdybyśmy widzieli, że nie troszczy się o niemowlę, gdyby go nie karmiła, nie kąpała, gdyby nie starała się zapewnić mu wszelkich wygód; natomiast kiedy widzimy, jak troszczy się o dziecko, wierzymy w jej miłość. To samo jest z miłością do zwierząt czy kwiatów. Miłość jest czynnym zainteresowaniem się życiem i rozwojem tego, co kochamy. Jeżeli nie ma tego czynnego zainteresowania, nie ma miłości".
~Erich Fromm~

Troszczcie się o swoją miłość!

Iliana 💓

09/11/2024

🌿✨ Czasem warto odpuścić - to oczyszcza.

23/08/2024

23/08/2024

23/08/2024

16/08/2024

21/04/2024

Niektóre osoby spotykają się, widzą siebie i pragną się do siebie zbliżyć w ten sposób, żeby być w związku partnerskim. To, co codziennie wspoł-tworzą staje się dla nich całym kosmosem, który ich wypełnia, napędza, odżywiania, usensawnia, wspiera i buduje...
Różne zjawiska w tym kosmosie jak i wokół niego wpływają niekiedy znacząco na tę relację.
Czasami dystans się zwiększa, uczucia błędną, odpływają zostają "zapomniane".
Może być tak, że terapeuta pary służy przypomnieniu i sprawdzeniu, czy w tym.miescu drogi osoby z tej pary dalej chcą i czują/wiedzą, że jest dla nich możliwe wspólne i jakie to "razem" może być.

21/04/2024

Uczmy się szukać tego, co ważne, przede wszystkim w sobie.