Karolina Dałek Psycholog

27/02/2025

Ciekawe wydarzenie. Jeśli ktoś będzie w Warszawie 10 marca, spotkanie otwarte dla chętnych.

„Dorosłe dzieci z dysfunkcyjnych rodzin – smutna rzeczywistość czy nowy syndrom?” – zapraszamy na kolejną debatę z cyklu ,,Pro tempore. Dialog nauk”

Coraz częściej zdarza się, iż młodzi dorośli wchodzą w życie z dużym bagażem trudnych doświadczeń własnego dzieciństwa i skomplikowanych relacji rodzinnych. Czy dysfunkcyjna rodzina może być doświadczeniem, które da się przekroczyć wchodząc w dorosłość i budując własne życie? Czy trudne dzieciństwo może być kapitałem, który da się wykorzystać, aby zbudować szczęśliwe życie? Na te i inne pytania będą starali się znaleźć odpowiedź uczestnicy najbliższego spotkania z cyklu „Pro tempore. Dialog nauk”, organizowanego przez Akademię Katolicką w Warszawie wraz z Komitetem Nauk Teologicznych PAN oraz Akademią Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.

dr hab. Błażej Kmieciak, prof. ucz. – Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej

dr Lidia Zabłocka-Żytka – Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej

Maria Turek – psychoterapeutka

dr Janusz Pyda OP – Instytut Tomistyczny, Akademia Katolicka w Warszawie

Debata odbędzie się w poniedziałek, 10 marca o godzinie 10:00 w Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie (aula nr 4061, budynek D, parter,
ul. Szczęśliwicka 40). Wstęp wolny.

Nagranie ze spotkania będzie dostępne na stronach: www.protempore.mkw.pl oraz www.akademiakatolicka.pl . Zapraszamy!

22/01/2025

Jak coś, co wydaje się tak banalne - nauka sztuczek cyrkowych - może pomóc młodym ludziom odnaleźć sens życia?

W jaki sposób to innowacyjne połączenie interwencji społecznej ze sztuką cyrkową pomaga młodym ludziom (zwłaszcza tym zagrożonym wykluczeniem społecznym) zmienić swoje życie, rozwijać się zarówno osobiście, jak i społecznie?

Na Uniwersytecie Warszawskim (3.06.2024) odbyła się konferencja nt. "Zdrowie psychiczne dzieci i młodzieży - ujęcie interdyscyplinarne" , której byłam uczestnikiem. Wygłosiłam referat o zjawisku cyrku społecznego starając się odpowiedzieć na te pytania.

Z tego powodu podzieliłam się swoimi osobistymi doświadczeniami oraz zajęłam się dwiema teoriami psychologicznymi.
Najpierw logoterapią, której autorem jest Viktor Frankl (professor psychiatrii i neurologii z Wiednia) i jego wizją człowieka poszukującego sensu życia. Następnie przedstawiłam terapię integracji personalnej ADI/TIP stworzoną przez Renate Jost de Moraes.

Założyłam, że sens życia jest sposobem na zaproponowanie młodej osobie reorganizacji jego życia społecznego, a zwłaszcza wykorzystanie jego potencjału.
Doszłam do konkluzji, że cyrk społeczny to miejsce, w którym uczestnicy mają szansę wyjść poza samych siebie tzn., poznać się nawzajem i nawiązać wspaniałe przyjaźnie.

Dzięki logoterapii i terapii ADI/TIP poznajemy, jak ważne jest zdrowie i szczęście człowieka w sensie fizycznym, psychicznym i duchowym. Cyrk społeczny, jako interwencja społeczna, jest wielką pomocą dla osób, które nie mają możliwości lub dostępu do psychoterapii.

Foto:

24/06/2024

Na Uniwersytecie Warszawskim odbyła się konferencja pt. "Zdrowie psychiczne dzieci i młodzieży - ujęcie interdyscyplinarne". Miałam zaszczyt brać w niej czynny udział! To było bardzo cenne doświadczenie i dzień pełen inspirujących wystąpień, posterów i dyskusji.

Pani profesor Danuta Opozda mówiła o poczuciu sensu życia u dzieci i młodzieży. O tym jak ważne w wychowywaniu dzieci jest kształtowanie ich potrzeb (czyli związanego z tym systemu wartości), a nie samo zaspokajanie ich potrzeb.

Miałam też ogromną przyjemność wysłuchać wystąpienia profesora Marcina Szulca pt. „Cisnąć czy nie cisnąć?” O konsekwencjach presji edukacyjnej i szkolnym wypaleniu.” Pana profesora pamiętam z wykładów, z czasów moich studiów magisterskich na Uniwersytecie Gdańskim. Z niezwykłą empatią ale też z poczuciem humoru potrafi przekazać to co jest trudne dla dzieci, młodzieży i ich rodziców.

Pani doktor Dagmara Musiał zaprezentowała bardzo interesujące wyniki jej badań na temat roli mediów społecznościowych w kształtowaniu samooceny. Jedną z obserwacji jest to, że nie czas spędzony w SM wiąże się z samooceną ale to jaki rodzaj treści i jak wygląda aktywność, co się robi na tych platformach społecznościowych. Nie mogę się doczekać kiedy pełne wyniki tych badań będą upublicznione!

Na koniec, ogromną radość przyniosło mi wygłoszenie referatu, w którym podzieliłam się moimi doświadczeniami w pracy z dziećmi i młodzieżą. (Ale to już zostawię na kolejny post :) )



/tip

10/05/2024

Pod koniec kwietnia odbyło się sympozjum na temat ochrony dzieci w Kościele organizowane przez Centrum Ochrony Dziecka, na Uniwersytecie Ignatianum w Krakowie.

W programie były uwzględnione 3 perspektywy: socjologiczna, terapeutyczna i prawna.

To było spotkanie ukazujące realną pracę jaka już została włożona w ochronę dzieci i będące okazją do skonfrontowania się z tym co nadal trzeba zrobić w tej ważnej sprawie. Jakie działania należy podejmować. Co jeszcze istotne, przez cały dzień w spotkaniach uczestniczył prymas biskup P***k. To jest dowodem zaangażowania z jego strony.

Dla mnie osobiście, najwięcej wniosły kwestie prawne, wytłumaczenie jak wygląda proces wejścia na drogę prawną, co to oznacza dla pokrzywdzonego, z czym musi się mierzyć. Tak jak kwestia w wymiarze terapeutycznym jest mi bliska (prof. de Barbaro mówił, że psychoterapia pomaga w odzyskaniu podmiotowości, poczuciu sprawczości, czy odbudowaniu zaufania) to wstrząsające było dla mnie usłyszeć perspektywę prawną. Okazuje się, że pokrzywdzona osoba nie jest stroną, nie jest upodmiotowiona i najlepiej żeby nie miała roszczeń.

W mojej opinii najmocniejszym przekazem było prawo do bycia wysłuchanym. Okazanie otwartości na opowiedzenie swojej historii, by pokrzywdzeni zostali uwzględnieni i uznani. Samo bycie wysłuchanym i słuchanie innych może już być bardzo uzdrawiające.

Dziękuję za możliwość uczestniczenia

23/04/2024

16/03/2024

Justyna Dąbrowska: Dlaczego wybrała pani właśnie ten zawód, a nie inny?
prof. Irena Namysłowska: To proste. Byłam humanistką i chciałam studiować historię. Kiedy przed maturą wspomniałam o tym, mama powiedziała, że absolutnie nie ma mowy. Nie mogę iść na historię, bo nie usłyszę tam słowa prawdy, bo jest komunizm, zakłamanie. W takich czasach trzeba mieć wolny zawód, powiedziała i, że do wyboru mam medycynę albo prawo. Pomyślałam, że już wolę medycynę. I, że chyba psychiatria będzie humanistyce najbliższa.
Jak zdałam na studia, to bardzo szybko zapisałam się do kółka psychiatrycznego. Miałam tam wspaniałych nauczycieli, psychiatrów i humanistów: prof. Bizonia, Piotrowskiego. Znalazłam to, czego szukałam. Odnalazłam sens w psychoterapii rodzin.

JD: Wie pani, że psychoterapeuci żyją i pracują najdłużej?
IN: Nie wiedziałam! Ale czy to wypada tak długo pracować? Nie myśli pani, że jest w tym coś nienormalnego? Jednocześnie kocham tę pracę, kontakt z drugim człowiekiem jest bardzo ożywiający. (...)
Wracając do tego co ożywcze w tej pracy, to myślę sobie, że kardiolog widzi różne chore serca, ale one wszystkie są podobne. A my za każdym razem widzimy innego człowieka. Tu się nic nie powtarza. I to jest fascynujące, to jest coś, co pozwala mi w miarę fajnie żyć.

fragment książki "Zawsze jest ciąg dalszy"
fot. Marcin Kiedio - Zdjęcie pochodzi z sesji do wywiadu rzeki z panią profesor Ireną Namysłowską "Od rodziny nie można uciec".

07/02/2024

Renate Jost de Moraes(1936-2013). W 1975 roku rozpoczęła tworzenie i opracowywanie Metody Bezpośredniego Podejścia do Nieświadomości (Abordagem Direta do Inconsciente, ADI w języku portugalskim), której zastosowanie kliniczne odbywa się poprzez Terapię Integracji Personalnej (Terapia de Integração Pessoal, TIP w języku portugalskim).

02/02/2024

Jednym z najważniejszych psychologów broniących jakości pierwszych relacji jest Winnicott. Podkreśla on, że istota ludzka potrzebuje satysfakcjonujących relacji
interpersonalnych, aby ustrukturyzować siebie jako osobę.

To właśnie tutaj ADI/TIP stara się działać w swojej pracy klinicznej, podkreślając, że konieczne jest dotarcie do pierwotnych zranień emocjonalnych, od których wszystko się zaczyna: „Negatywne
afektywno-emocjonalne „zapisy” są związane. z brakiem równowagi, traumami i tendencjami do chorób fizycznych”.

Nie wszystkie aktualne podejścia psychologiczne są w stanie dotrzeć do ostatecznych korzeni ludzkiego cierpienia. Wkład metody ADI/TIP polega na ujawnieniu metodologii, która umożliwia człowiekowi nawiązanie kontaktu z jego pierwotnymi trudnościami i „rozszyfrowanie” podstawowych procesów, które są źródłem każdego złego samopoczucia.

Wizja antropologiczna, idea bardziej globalnego i pełnego zrozumienia zdrowia, znaczenie dotarcia do osobistego rdzenia i uwaga poświęcona pierwotnym
zranieniom emocjonalnym to tylko niektóre znaczące i ważne punkty książki Renate Jost de Moraes.

Prof. Dr José Paulo Giovanetti, ze wstępu do książki „Klucze do nieświadomości”

01/02/2024

ZWRÓCENIE SIĘ DO WEWNĄTRZ

Innym aspektem, który zasługuje na podkreślenie, jest to, że w dzisiejszym świecie, zwróconym ku zewnętrzności, w którym powierzchowne kontakty i radość życia są bardzo kultywowane, metoda ADI/TIP w pierwszym kroku ma umożliwić osobie „zwrócenie się do wewnątrz”, dostrojenie się do najgłębszej części siebie, która jest często zaciemniona przez obecną dynamikę.

Oznacza to, że podkreślenie wnętrza staje się kluczowym elementem w prowadzeniu tej pracy klinicznej. Poprzez zwrócenie szczególnej uwagi na wymiar wewnętrzności, jeden z głównych celów Metody staje się wyraźny. Chodzi o umożliwienie mi odkrycia mojego Ja-osobowego, czyli aspektu życia, który „czyni mnie odpowiedzialnym za moje istnienie i wymaga, abym „chciał chcieć” zmiany wszystkiego, co oddala mnie od mojej pierwotnej, zdrowej i doskonałej Istoty od zniekształceń, które wprowadziłem w ciągu mojego życia.

Warto również zauważyć, że duża część pracowników służby zdrowia jest przekonana, że większość obecnych chorób ma swoje pierwotne źródło w kwestiach psychologicznych. Widzieliśmy wiele refleksji na temat znaczenia zrozumienia zranień
emocjonalnych, czyli tych, które powstają na początku naszego życia, albo w łonie matki, albo w pierwszych relacjach, które człowiek nawiązuje ze swoim środowiskiem Wychowawczym.

Prof. Dr José Paulo Giovanetti, ze wstępu do książki „Klucze do nieświadomości”

30/01/2024

We współczesnym, nowoczesnym społeczeństwie doświadczamy wpływu fali
specjalizacji, która prowadząc do coraz bardziej fragmentarycznego obrazu
rzeczywistości, nieuchronnie rozczłonkowuje rozumienie człowieka.

W dzisiejszych czasach ocena każdego cierpienia jest sprowadzana do przyczyny biologicznej, co jest punktem widzenia wzmocnionym również przez rozwój neurobiologii i samej psychologii, które mają tendencję do postrzegania człowieka jedynie z punktu
widzenia praw regulujących funkcjonowanie psychiki i mózgu.

Wizja metody ADI/TIP zwraca się dokładnie w przeciwnym kierunku i rzuca nowe
światło na nieszczęścia ludzkiego życia. W rzeczywistości metodologia ta podkreśla,
że cierpienie jest postrzegane jako przejaw oderwania się od samego siebie i traktuje
życie w bardziej humanistyczny i kompletny sposób, przynosząc w konsekwencji
poszerzenie koncepcji zdrowia, a nie tylko specjalizację w rozumieniu cierpienia.

Potrzebujemy bardziej kompleksowej i ujmującej całościowo wizji ludzkiej
egzystencji. To właśnie w tej perspektywie sytuuje się Metoda ADI/TIP, gdyż jej
antropologiczna wizja dąży do integracji biologicznego, psychologicznego,
społecznego i duchowego wymiaru człowieka.

Bogactwo tej integralnej antropologii
pozwala nam na pełniejsze podejście do ludzkich trudności i cierpień, również
dlatego, że istnieje niewiele nurtów myślowych, które biorą pod uwagę aspekt
duchowy jako fundamentalny element konstytutywny ludzkiej egzystencji.

Prof. Dr José Paulo Giovanetti, ze wstępu do książki „Klucze do nieświadomości”

28/01/2024

Miłość jest źródłem kreatywności i radości 😄
Dobrej niedzieli!

26/01/2024

Nawet papież zna już terapię ADI/TIP! :)

Dzielimy się z wami wiadomością, że 15 stycznia 2024 r. mieliśmy okazję spotkać się z Jego Świątobliwością Papieżem Franciszkiem na audiencji, aby porozmawiać o pracy wykonywanej we współpracy z Instytutem Integracji Personalnej, Fazenda Esperança i Instytutem Naukowo-Badawczym Renate Jost de Moraes, odpowiedzialnym za metodę ADI/TIP.

Razem, te trzy instytucje, każda z własną specyfiką, starają się rozszerzyć możliwości opieki i pomocy dla osób cierpiących na choroby psychonosomatyczne.

Był to bardzo szczególny moment, który rozpoczął się od przemówienia Brata Hansa na temat owoców tego partnerstwa z młodymi ludźmi w Fazenda da Esperança; następnie pan Estevam Duarte de Assis opowiedział nam o wynikach osiągniętych w ramach tego partnerstwa.
Na zakończenie wręczyliśmy Jego Świątobliwości książki "Klucze do Nieświadomości" i biografię Renaty "Kobieta w poszukiwaniu prawdy", obie w języku włoskim, wydane przez Wydawnictwo Arcobaleno.

Ojciec Święty przyjął nas z wielką sympatią i w krótkim czasie wyjaśniliśmy, że jedną z głównych motywacji dr Renate do napisania tej książki było przyczynienie się do procesu "humanizacji ludzkości", podkreślając znaczenie rodzin w tym kontekście.

Aby zakończyć to spotkanie lżejszym akcentem, kiedy żegnaliśmy się z Jego Świątobliwością, po jego błogosławieństwie dla niniejszych dzieł, Maria Elisabeth, córka dr Renate, zażartowała z Papieżem, pytając go: "gdyby Bóg był naprawdę Brazylijczykiem...".
Uśmiechnął się i odpowiedział: "jeśli Bóg jest Brazylijczykiem, to Pelé jest Argentyńczykiem" pożegnał gości z uśmiechem!

Tłumaczenie relacji ze strony