Pomoc Emocjonalna

08/09/2024

Osoby wykazujące tendencję do bycia samotnymi, mają zwiększone ryzyko śmiertelności – wykazali naukowcy. Według Dirka Scheelego, profesora neurobiologii społecznej na Uniwersytecie Ruhry, samotność może być tak szkodliwa dla zdrowia, jak palenie 15 papierosów dziennie.

Osoby wykazujące tendencję do bycia samotnymi, mają zwiększone ryzyko śmiertelności – wykazali naukowcy. Według Dirka Scheelego, profesora neurobiologii społecznej na Uniwersytecie Ruhry, samotność może być tak szkodliwa dla zdrowia, jak palenie 15 papierosów dziennie.

02/09/2024

Depresja odbiera siły życiowe naszym seniorom, niszczy przyszłość naszych dzieci, wywraca dogóry nogami i tak trudny okres dojrzewania nastolatków, nie oszczędza nikogo.

Niestety system nie wyrabia, nie każdy mam możliwość leczyć się na NFZ , nie wszystkich stać by skorzystać z porady specjalisty prywatnie.
Sytuacja jest na prawdę tragiczna.
W Polsce brakuje 27,32 proc. psychologów na rok szkolny 2023/2024. Aż 450 gmin deklaruje, że nie ma ani jednego obsadzonego etatu.
W grupie wiekowej do 17. roku życia odsetek chorych także alarmująco wzrasta: w 2014 roku wynosił 1,4%, w 2019 roku 2,2%, a w 2021 roku – już 3,3%.

Jeśli chcesz pomóc nie musisz dawać pieniędzy za darmo. Spraw sobie prezent, dołącz do naszej inicjatywy. Kup sobie kubek w ten sposób wesprzesz darmowe wizyty dzieci, młodzieży i seniorów u terapeuty, psychologa, psychoterapeuty.

Koszt kubeczka to tylko 25zł ❤️‍🩹

Ty dołączysz do naszej społeczności wspierającej chorych na depresję, a oni zyskają możliwość porozmawiania z specjalistą. Czy może być lepszy dobry uczynek od takiego gdy wszyscy są zadowoleni.
Twój duch empatii i ta drobna kwota może uratować komuś życie.

Ten piękny ceramiczny kubek z specjalną grafiką czarno białą trafia tylko do osób z dobrym sercem, po tym rozpoznasz wrażliwego członka naszej społeczności.

https://allegrolokalnie.pl/oferta/kubek-wspieramosoby-w-depresji?utm_source=notification&utm_medium=01-newBuyNow&utm_campaign=fd3446a6-5a58-4807-8eca-7ee817a740cf

, , , , , ,

09/04/2024

Na czym polega metoda Wim Hofa?
Wim Hof popularnie zwany Iceman-em to sześćdziesięcioletni Holender, który udowodnił, że łączenie zimna z ćwiczeniami oddechowymi i medytacją może przynieść niesamowite korzyści każdemu z nas. Historia jego życia to znakomity materiał na scenariusz filmowy i to między innymi dzięki tym dość traumatycznym wydarzeniom Wim odkrył/opracował metodę, o której jest ten artykuł.
Wim Hof to człowiek wyjątkowy, bardzo charyzmatyczny, trochę szalony i niesamowicie otwarty na innych ludzi. Na swoim koncie ma ustanowienie wielu rekordów Guinnessa związanych z zimnem, kilkukrotnie wspiął się na Kilimandżaro w samych szortach, w ten sam sposób prawie udało mu się zdobyć Mount Everest, przebiegł półmaraton za kołem podbiegunowym w samych szortach i bez butów, przebiegł maraton na pustyni bez picia, wytrzymał w wannie z lodem prawie dwie godziny utrzymując temperaturę ciała na poziomie 34 stopni Celsjusza. Swoimi działaniami Wim pokazuje jak siła umysłu może wpływać na ciało i jak ciało może współpracować z umysłem.
Posiadane przez Wima niesamowite umiejętności kontroli organizmu potwierdził szereg badań, w których brał on udział. Ich opisy znajdziecie na oficjalnej stronie metody – https://www.wimhofmethod.com .
Jednym z ciekawszych i bardziej zaskakujących badań był eksperyment z udziałem holenderskich immunologów, którzy wstrzyknęli Wimowi do krwi substancję podobną do szczepu bakterii E. coli. W normalnych okolicznościach, gdy organizm wykryje bakterie, zaczyna produkować przeciwciała, wywołuje gorączkę i konkretną reakcję w celu powstrzymania infekcji. Wim udowodnił, że jest w stanie kontrolować działanie swojego układu odpornościowego, ponieważ po wstrzyknięciu niebezpiecznej substancji jego organizm prawie w ogóle nie zareagował. Niemożliwe stało się możliwe. Dotychczas sądzono, że nie jesteśmy w stanie świadomie wpłynąć na autonomiczny układ nerwowy. Wim udowodnił, że to nie prawda. Co lepsze. W kolejnych badaniach potwierdził, że jest on w stanie nauczyć inne osoby swojej metody i są one w stanie osiągnąć podobne rezultaty.
Na czym polega Metoda Wima Hofa?
Metoda Wima Hofa polega na specyficznym połączeniu trzech elementów – oddechu, ekspozycji na zimno i medytacji, w celu uzyskania konkretnych reakcji organizmu, a co za tym idzie polepszeniu jego funkcjonowania i ogólnego samopoczucia.
Pisząc prościej, metoda polega na stosowaniu trzech wymienionych wyżej elementów, by poczuć się lepiej ze sobą w swoim ciele i otaczającym go środowisku.
Sam Wim, mówi, że ta metoda pomaga nam w tym, by być szczęśliwym, silnym i zdrowym.
Korzyści
WHM to metoda trochę polegająca na treningu układów nerwowego, odpornościowego, sercowego i oddechowego. Do głównych korzyści wynikających ze stosowania metody zalicza się:
wzmocnienie systemu odpornościowego
regulacja systemu hormonalnego
lepsza kontrola stresu i przeżywanych emocji
oddziaływanie na autonomiczny układ nerwowy
poprawa samopoczucia i zastrzyk energii
uzyskanie większego wglądu w siebie
poprawa kondycji psychofizycznej
poczucie naturalnego haju – be on your own haj 😉
W tym roku Nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny otrzymali naukowcy zajmujący się mechanizmami, jakie dzieją się w naszych komórkach przy niskim dostępie tlenu. Metoda Wima Hofa właśnie taki tlenowy kontrolowany niedobór wywołuje. A reakcje komórek na hipoksję były właśnie przedmiotem badań naukowców.
Więcej na ten temat znajdziesz tu: Uniwersytet Jagielloński – Nagroda Nobla z medycyny i tu Polityka – Niech żyje tlen!
Przeciwskazania i bezpieczeństwo
Aby wynieść z metody wszystko co najlepsze, trzeba przestrzegać kilku ważnych z punktu widzenia bezpieczeństwa zasad.
Jeśli cierpisz na choroby serca, epilepsję, astmę, nadciśnienia albo masz Zespół Raynauda koniecznie przed rozpoczęciem praktyki skonsultuj się ze swoim lekarzem.
Nigdy nie wykonuj ćwiczeń oddechowych w wodzie, basenie, wannie ani w samochodzie. Czasem oddychanie tą metodą może prowadzić do niegroźnego omdlenia, dlatego najlepiej jest robić oddychanie w pozycji leżącej lub siedzącej.
Zimne kąpiele dobrze jest wykonywać w towarzystwie, zawsze dobrze mieć przy sobie kogoś na wypadek nieoczekiwanej sytuacji. Jeśli jesteś samotnikiem i uwielbiasz indywidualny kontakt z naturą, poinformuj znajomych, gdzie się wybierasz.
Jeśli planujesz zimowy spacer zgodnie z zasadami metody, też najlepiej rób to z kimś. Postępuj odpowiedzialnie. Właściwie się przygotuj, weź ze sobą ubrania, termos z gorącą herbatą i czekoladę. Ta metoda ma na celu wzmocnienia Ciebie i twojego organizmu, a nie zrobienie Ci krzywdy.
Trzy filary metody Wima Hofa
Metoda Wima Hofa składa się z trzech filarów, którymi są oddychanie, ekspozycja na zimno oraz medytacja. Nic nie stoi na przeszkodzie, byś zaczął praktykę od tylko jednego z filarów. Jednak aby odczuć jej korzyści trzeba jednocześnie stosować wszystkie trzy elementy. Dopiero wtedy wszystko działa tak jak trzeba.
Oddychanie
Ćwiczenia oddechowe według metody Wima Hofa to nic innego jak chwilowe wprowadzanie się w stan kontrolowanej hiperwentylacji. Aby było to całkowicie bezpieczne, podczas ich wykonywania trzeba przestrzegać kilku ważnych zasad. Jeśli nie przeczytałeś wcześniejszej części tego artykułu dotyczącej bezpieczeństwa, wróć proszę do góry i dopiero potem kontynuuj.
Jeśli chciałbyś wreszcie spróbować metody, na początek upewnij się, że masz odpowiednią ilość czasu. Za pierwszym razem niech będzie to godzina. Godzina, którą będziesz mógł przeznaczyć tylko dla siebie. Dzieci nie będą płakać, psy nie będą chciały iść na spacer, wszelkie obowiązki będą mogły poczekać.
Usiądź wygodnie w siadzie skrzyżnym lub się połóż, przygotuj zegarek lub stoper.
Postaraj się wyciszyć, zapomnieć o wszystkim co wokoło, skupić się na chwili obecnej.
Weź głęboki wdech nosem, potem spokojny wydech i po wydechu zatrzymaj oddech włączając stoper. Zmierz czas, jaki możesz wytrzymać bez oddychania. Zapamiętaj lub zapisz go na kartce.
Drugą rzecz, jaką chcemy sprawdzić są pompki. Zrób serię pompek, tyle ile potrafisz i zanotuj wynik.
Teraz pora na oddychanie właściwe. Najlepiej wytłumaczy to sam Wim. Pierwszy film to lekcja z jego darmowego – Free Mini Class. A w drugim sesja przez niego prowadzona:
Schemat jednej rundy oddychania wygląda więc następująco:
Wykonaj 30-40 oddechów w spokojnym, ale nie za wolnym tempie. Najlepiej wdech wykonywać nosem, a wydech ustami, ale jeśli robisz inaczej, nie ma w tym żadnego problemu. Staraj się oddychać głęboko, do całego ciała – stóp, nóg, bioder, przepony, płuc i głowy.
Pod koniec tej serii możesz zacząć odczuwać mrowienie w stopach i dłoniach a także w okolicy ust. Nie przejmuj się tym, to efekt procesów zachodzących w twoim organizmie.
Po ostatnim wydechu, gdy płuca są puste, robisz pauzę i zatrzymujesz oddychanie. Jeśli masz stoper albo aplikację wciskasz start. Relaksujesz się i odprężasz.
Gdy organizm zacznie dawać ci znać (przełykanie śliny, skurcze przepony), że już chciałby zaczerpnąć świeżego powietrza, zatrzymaj stoper lub licznik w aplikacji, wykonaj głęboki wdech (to tak zwany wdech regeneracyjny) i przy pełnych płucach wstrzymaj oddech na 10-15 sekund.
Wypuść powietrze z płuc, odetchnij (jeśli używasz stopera, to najlepszy moment na zapisanie czasu, jaki wytrzymałeś na bezdechu) i po kilku sekundach zacznij kolejną rundę.
Takich rund wykonaj cztery. Pierwsze trzy zgodnie z powyższym opisem.
Natomiast w czwartej rundzie po 30-40 wdechach, razem z zatrzymaniem oddechu zacznij robić pompki. Gdy opadniesz z sił i nie będziesz już w stanie zrobić ani jednej pompki więcej, zakończ ćwiczenie i zapisz liczbę pompek na kartce.
Po chwili uspokojenia popatrz na wyniki z kartki.
MAGIA???
Nie. Metoda Wima Hofa.
Wiem, w twojej głowie pojawia się zdziwienie, niepewność, pewnego rodzaju dysonans poznawczy.
Dokładne wytłumaczenie tego, co dzieję się w organizmie podczas sesji oddechowej znajdziesz w zakładce – pytania.
Ekspozycja na zimno
Drugim bardzo ważnym elementem metody Wima Hofa jest zimno i wszelkiego rodzaju formy ekspozycji naszego ciała na niskie temperatury. Mówimy tutaj głównie o zimnych prysznicach, lodowych kąpielach i spacerach w niskich temperaturach.
Ekspozycja na zimno według metody Wima Hofa wpływa pozytywnie zarówno na nasze ciało jak i psychikę. Podczas gdy hartujemy ciało i podnosimy jego odporność, bardzo mocno oddziałujemy również na strefę mentalną.
Podczas wejścia do zimnej wody lub też zimowego spaceru wprowadzamy swój organizm w sytuację kontrolowanego stresu. Wtedy w naszym ciele aktywowany jest układ współczulny odpowiedzialny za reakcję walcz albo uciekaj, wydziela się m.in. adrenalina, podwyższa tętno i skacze ciśnienie, wyczulają zmysły. Przez to, że jest to sytuacja przez nas kontrolowana mamy możliwość przeciwdziałania temu aktywując układ przywspółczulny. W skrócie, poprzez uspokojenie oddechu, rozluźnienie mięśni, obserwację i poniekąd poddanie się sytuacji odzyskujemy kontrolę nas swoim ciałem i jego reakcjami. Wszystko to potem bezpośrednio przekłada się na stresowe sytuacje, które przeżywamy w codziennym życiu.
Ekspozycja na zimno to też pewnego rodzaju forma medytacji. Nigdzie indziej nie możesz być bardziej tu i teraz niż w zimnej wodzie. Skupienie na reakcji ciała, tym co się z nim dzieje i jaki to ma wpływ na nas, jak my na to reagujemy. To trzeba i warto poczuć.
Zimny prysznic?
To od niego zaczynamy oswajanie się z zimnem. Wim poleca, by najpierw zacząć od ciepłej kąpieli, a potem na koniec przekręcić kurek z ciepłej na zimną wodę. Początkowo wystarczy wykonywać krótki 30 sekundowy prysznic, potem sukcesywnie wydłużać czas pozostawania pod zimnym strumieniem wody do 3-5 minut.
Ja nie wyobrażam sobie sytuacji, kiedy najpierw nagrzewamy organizm ciepłą wodą, a potem nagle zmieniamy ją na zimną. Zdecydowanie bardziej wolę od razu wejść pod zimną wodę.
Przed wejściem pod prysznic wyciszamy się i skupiamy nad tym, co ma nastąpić. Pod prysznicem oddychamy spokojnie, przyjmujemy zimno takie jakie ono jest i doświadczamy, uczymy się reakcji naszego organizmu. Obserwujemy siebie.
Lodowa kąpiel?
Kąpiel w zimnej wodzie to juz level wyżej niż zimny prysznic. Choć zdaniem wielu, kąpiel w zimnej wodzie jest dużo łatwiejsza niż wejście pod strumień wody z prysznica. Osobiście też jestem tego zadania.
Kąpiel, zamoczenie całego ciała w wodzie jest mocniejszym bodźcem dla naszego organizmu, szybciej wychładza, wywołuje gwałtowniejsze i mocniejsze reakcje.
Zimną kąpiel możemy zorganizować sobie w domowej wannie, jesli mamy ogródek, to w specjalnym basenie lub pojemniku, do którego wsypiemy lodu i zalejemy zimną wodą, albo, najlepiej, w naturze, wybierając się nad jezioro lub rzekę w okolicy.
Zgodnie z metodą Wima Hofa w wodzie najlepiej jest się zamoczyć całym, łącznie z dłońmi i głową. Najlepiej nie używać żadnych ułatwiaczy w postaci neoprenów, czapek czy rękawiczek. Bodziec dla organizmu powinien być konkretny, półśrodki nie są tutaj wskazane.
Wchodząc do wody jesteśmy skupieni na chwili obecnej, obserwujemy reakcje własnego organizmu, staramy się kontrolować nasz oddech poprzez wydłużanie fazy wydechu. Chwilowa hiperwentylacja zdarza się bardzo często, ale w miarę kolejnych kąpieli będzie nam coraz łatwiej zapanować nad oddechem. W trakcie pobytu w wodzie doświadczamy własnego ciała, obserwujemy reakcje, staramy się współpracować z naszym ciałem.
Jak długo powinna trwać taka zimna kąpiel? Nie ma reguły. Na początek często wystarczy po prostu zamoczyć całe ciało w wodzie, bo już to będzie wystarczającym bodźcem dla organizmu. Dla większości zdrowych, średnio aktywnych osób 3 minuty za pierwszym razem są w sam raz.
… czy zimowe spacery?
Adaptacja do zimna odbywać się może także podczas spacerów w niskich temperaturach. Jeśli słyszeliście o wariatach wchodzących w krótkich spodenkach na Śnieżkę i inne wyższe góry, to na 90% są to “wyznawcy” metody Wima Hofa. Nasz organizm zdolny jest do naprawdę niewyobrażalnych rzeczy, wystarczy tylko w to uwierzyć.
Wyprawiając się w góry w samych szortach pamiętaj jednak, by zawsze odpowiednio się do tego przygotować.
– sprawdź pogodę i warunki na planowanej trasie,
– najlepiej idź w grupie, nigdy samemu,
– miej odpowiednie buty i raki, jeśli to konieczne
– zawsze miej przy sobie ciepłe ubranie, termos z gorącą herbatą, tabliczkę czekolady i telefon na wypadek jakiegoś nieoczekiwanego zdarzenia.
Poniżej moja relacja z pierwszego takiego spaceru. Na filmie opowiadam trochę o sposobie radzenia sobie z chłodem za pomocą oddechu i odpowiedniego nastawienia mentalnego.
Medytacja
Trzecim elementem metody Wima Hofa jest medytacja, często zastępowana określeniem mindset lub nastawienie.
Mam wrażenie, że w wielu opisach i opracowaniach, ale też i u Wima ten element jest często pomijany i skupia się na nim najmniej uwagi. A siła umysłu w tej metodzie pełni przecież rolę zasadniczą.
I od razu przyznam szczerze, że sama nie wiem jak mam opisać medytację w tej metodzie.
Ona po prostu jest. Jest jak powietrze. Jak można opisać powietrze?
Albo jak duch święty w religii chrześcijańskiej (czy to porównanie jest dziwne?).
Medytacja, bycie tu i teraz, skupienie się na danej chwili, obecna jest w każdym z wcześniejszych dwóch elementów metody. Medytacja jest w oddychaniu, gdy według schematu wykonujesz oddechy, głęboko łączysz się ze swoim ciałem i myśli nie krążą po innych tematach, a po wszystkich seriach organizm sam domaga się chwili “posiedzenia” z samym sobą w ciszy. Medytacja jest w zimnych kąpielach, gdy w obliczu nagłej zmiany warunków zewnętrznych w głowie pojawia się cisza i spokój. A umysł nie zajmuje się niczym, co nie jest aktualnie niezbędne.
Medytacja jest i powinna jak powietrze towarzyszyć Ci cały czas.
Metoda Wima Hofa – pytania i odpowiedzi
Jak zacząć?
Zwyczajnie.
Przeczytać ten artykuł, zobaczyć Free Mini Class z oficjalnej strony, zainstalować na telefonie aplikację Wim Hof Method, znaleźć godzinę czasu najlepiej rano i zrobić oddychanie, medytację, a na koniec zimny prysznic. Potem wszystko potoczy się już samo.
Ile czasu i jak często wykonywać oddechy, brać zimny prysznic?
Najlepiej codziennie rano zaraz po przebudzeniu.
Wiadomo jednak, że nasze czasy nie sprzyjają takiej regularności. Spróbuj więc na początek trzy razy w tygodniu. Jeśli rano nie dasz rady inna pora dnia też wchodzi w grę. Lepsze to, niż nic.
Czy trzeba stosować wszystkie trzy filary metody?
Nie trzeba, ale jest to wskazane aby w pełni doświadczyć korzyści z praktykowania metody.
Czy warto iść na szkolenie?
Zdecydowanie TAK.
Kurs prowadzony przez certyfikowanego instruktora pomoże Ci dobrze zrozumieć metodę i doświadczyć jej zdecydowanie bardziej intensywnie.
Moim zdaniem najlepiej jest najpierw na podstawie dostępnych na oficjalnej stronie materiałów trochę popraktykować samemu, a dopiero gdy się ogarnie podstawy, iść na kurs prowadzony przez instruktora. Wtedy będziemy wiedzieli już na co zwracać uwagę, o co zapytać instruktora. Samo oddychanie w grupie to zupełnie inny wymiar doświadczenia.
Tu relacja z jednodniowego szkolenia, w którym uczestniczyłam – https://mambaonbike.pl/metoda-wima-hofa-szkolenie/
Co dzieje się w organizmie podczas oddychania?
Zdaniem niektórych (w tym i moim) wtedy dzieje się magia 😉
Podchodząc jednak bardziej naukowo do tematu, podczas oddychania według metody Wima Hofa dochodzi do szeregu zmian w zakresie poziomu tlenu, dwutlenku węgla, pH naszego organizmu oraz tetna.
Faza oddychania
spada poziom CO2 we krwi
nieznacznie rośnie poziom wysycenia krwi tlenem
pH rośnie, odczyn krwi robi się bardziej alkaliczny
tętno wzrasta
Faza retencji
rośnie poziom CO2 we krwi
spada poziom wysycenia krwi tlenem
pH obniża się, krew robi się bardziej kwaśna
tętno spada
Aby dokładnie zrozumieć działające tu mechanizmy polecam zapytać wujka Googla o Efekt Bohra.
Znakomicie wytłumaczył też sprawę jeden z instruktorów metody w grupie skupiającej jej członków na Facebooku – zajrzyjcie –https://www.facebook.com/.../permalink/2483450541974558/
Oddychanie metodą Wima Hofa okresowo zmienia pH naszej krwi. Podczas wykonywania oddechów poziom pH rośnie, czyli nasz krew staje się bardziej alkaliczna. Ma to podobno wpływ na nasze receptory bólu i odczucie strachu. Czyli – mniej czujemy i mniej się boimy 🙂
Co to jest afterdrop?
Kiedy wchodzimy do zimnej wody, nasz organizm stara się zapobiegać wyziębieniu organów wewnętrznych, dlatego w pewien sposób blokuje dostęp zimnej krwi z dalszych części ciała do serca.
Afterdrop to sytuacja kiedy chłodniejsza krew z kończyn nagle wróci do centralnej części ciała. Jest to niebezpieczne i może być przyczyną nawet zatrzymania akcji serca.
W trakcie praktykowania metody Wima Hofa do afterdropu może dojść, gdy np po zimnej kapieli od razu wejdziemy pod ciepły prysznic albo do sauny. Organizm zinterpretuje tą sytuację, jako koniec zagrożenia, otworzy obieg i zimna krew trafi do serca.
Dlatego i przy morsowaniu i w WHM w 90% przypadków raczej staramy się dojść do siebie naturalnymi metodami, bez pomocy sauny i ciepłych pryszniców.
Ciekawostki
Na koniec kilka ciekawostek i informacji dla tych którzy chcą jeszcze bardziej zgłebic temat.
Podobne techniki oddechowe stosowane są w jodze i noszą nazwę pranajamy.
Metoda Wima Hofa czerpie bardzo wiele z buddyjskiej medytacji tummo
Podczas sesji oddechowych w naszym mózgu podobno wydziela się DMT, to produkowany naturalnie przez nasz organizm psychodelik
Welcome to the Official Wim Hof Method Website

Discover your inner fire at the Wim Hof Method website. Become happy, strong & healthy with our online courses, workshops, travels & app. Visit us today.

04/04/2024

Wskazówki dla opiekunów dzieci doznających straty w wyniku śmierci bliskich. (Koc-Pankowska):

1. Rozmawiajcie z dzieckiem o doznanej stracie. Mówcie prawdę (bez drastycznych szczegółów), nie ukrywajcie faktów, nie unikajcie rozmowy i nie
odkładajcie jej na później. Unikajcie abstrakcyjnych pojęć i cierpliwie
odpowiadajcie nawet na powtarzające się pytania.

2.Zapewnijcie dziecko, że pomimo doznanej straty jego warunki życia się nie
zmienią (będzie miało opiekę, mieszkanie itd.), a jeśli wiadomo, że ulegną one
zmianie – powiedzcie mu o tym wprost. Wytłumaczcie, co, jak i kiedy się zmieni,
pamiętajcie, że im mniej zmian, tym lepiej.

3.Nie izolujcie dzieci od emocji związanych ze śmiercią. Nie ukrywajcie swoich łez,
nie udawajcie, że nic się nie dzieje, nie kończcie rozmów w pół zdania, kiedy
dziecko wchodzi do pokoju. To od Was dziecko uczy się, jak rozpoznawać i
nazywać emocje i jak sobie z nimi radzić. Smutek, rozpacz, czy tęsknota są
naturalne w przypadku żałoby i nie ustrzeżecie przed nimi dziecka. Jednocześnie
nie obciążajcie go swoimi doznaniami i poszukajcie dla siebie adekwatnego
wsparcia w tej trudnej sytuacji.

4. Włączcie dziecko w rytuał pogrzebowy.

5.Dajcie dziecku wsparcie emocjonalne i bądźcie blisko. Najtrudniejsze mogą być
wieczory, postarajcie się więc znaleźć wtedy czas dla dziecka.

6.Przyglądajcie się uważnie emocjom i zachowaniom dziecka. Jeśli coś Was
niepokoi, omówcie swoje obawy z psychologiem.

7.Powtarzajcie dziecku, że je kochacie i że poradzicie sobie w nowej sytuacji.

22/03/2024

Nie tylko ty tak masz, inni też tak mają:

" Jestem błędem,
martwym pikselem
na idealnie białym ekranie.
Zepsutą przerzutką w wyścigu szczurów.

Dusi mnie rzeczywistość,
przygniata pierś, ściska serce.
Chciałbym uciec
i biec tak długo aż przestanę się bać,
a stoję w miejscu jak sparaliżowany.

Chciałbym umrzeć, przymykam piekące i spuchnięte od płaczu powieki i odpędzam te myśli bezustannie.
Pochmurne niebo płacze deszczem, łka popołudniowa mżawka.
Zawiesiłem się jak wadliwy system.
Mam czasami wrażenie, że za chwilę rozpadnę się na kawałki. Nie będzie już czego zbierać. Jestem słaby i czuję się złamany jak źdźbło."

21/02/2024

Niezależnie od tego, czy mówisz o głębokiej zazdrości, jaką Iago żywił do Otella w Tragedii Otella Szekspira , czy o zazdrości, która rozegrała się między Cassie i Maddy w „Euforii” , zazdrość wśród przyjaciół nie jest niczym nowym. Ale to, że zazdrość jest powszechna, nie oznacza, że ​​jest to choroba NBD. W niektórych przypadkach może to mieć dramatyczne konsekwencje. (To znaczy, pomyśl tylko o wszystkich postaciach, które straciły życie w „Otello” z powodu zazdrości Iago.

„Zazdrość w przyjaźni może pojawiać się z różnych powodów, ale w większości przypadków dzieje się tak dlatego, że zazdrosny przyjaciel ma niską samoocenę, niską pewność siebie lub czuje się w jakiś sposób zagrożony” – mówi dr Kathy Nickerson. , licencjonowany psycholog kliniczny i ekspert ds. relacji. „Osoba o niskiej samoocenie ma na ogół negatywną opinię o sobie, więc kiedy [jej przyjaciel] odnosi sukces, porównuje się i czuje się gorsza… porównuje się i wierzy, że ma mniej szczęścia, talentu lub wartości niż druga osoba”.

W grę może wchodzić także strach przed porzuceniem, mówi Nickerson. Jeśli jednemu przyjacielowi nadal się to udaje, a drugiemu nie, przyjaciel pielęgnujący zazdrość może poczuć się zraniony i może martwić się, że przyjaciel może odejść i go przerosnąć.

To wszystko może wydawać się trudne, ale nie powinieneś się wstydzić, że doświadczasz zazdrości w przyjaźni. Zazdrość to tylko jedna emocja z szeregu ludzkich emocji, które czasami są naturalne.

„Zazdrość ma złą sławę” – mówi licencjonowana psycholog Pauline Yeghnazar Peck. Doktorat . „Ale to tylko emocja towarzysząca wszystkim innym. Biorąc to pod uwagę, tak jak od czasu do czasu możesz czuć się zraniony, zirytowany lub zły na swoich przyjaciół, tak też możesz czuć zazdrość. Często łączymy się z ludzie, z którymi mamy wspólne wartości, hobby i poglądy na świat. Przy takim podobieństwie nierzadko zdarza się, że czujemy się zazdrośni. Dopóki dana osoba nie rani Cię celowo, uczucia te nie są oznaką, że coś jest nie tak w związku”.
To, że w przyjaźni pojawia się zazdrość, nie oznacza, że ​​to koniec – to po prostu kwestia, którą musisz się zająć. Oto jak.
Rzeczywiście możesz poradzić sobie ze swoją zazdrością, rozpoznając ją w sobie, a następnie podejmując działania. Ale TBH, nie zawsze jest to łatwe, mówi Peck.

Po pierwsze, ważne jest, aby wiedzieć, że zazdrość to coś innego niż zazdrość, chociaż często są one używane wymiennie, mówi Peck. „Kiedy czujesz zazdrość, często chcesz tego, co ma ktoś inny. Kiedy czujesz się zazdrosny, możesz czuć się podejrzliwy wobec innych lub rywalizować z innymi. Powodem, dla którego ważne jest, aby pomyśleć o niuansach emocji w tym miejscu, jest to, że pierwszym krokiem w radzeniu sobie z czymkolwiek jest nadchodzi emocjonalnie, polega na pełnym zidentyfikowaniu, co to jest, a następnie zaciekawieniu się głębszym powodem twojej reakcji emocjonalnej.
Zadawanie sobie kilku pytań pomoże ci dotrzeć do sedna swoich uczuć, dzięki czemu będziesz mógł wykonać kolejny ruch i poradzić sobie z nimi w zdrowy sposób, wyjaśnia Peck. (Możesz także zwrócić się o pomoc do koła emocji .)

„Czy pożądasz osiągnięć swojego przyjaciela? Jeśli tak, możesz czuć niepokój związany z tym, gdzie jesteś zawodowo” – a to bardziej przypomina zazdrość – mówi Peck. „Czy czujesz, że rywalizujesz z bliskim przyjacielem? Możesz czuć się niepewnie co do swoich mocnych stron i wyjątkowej tożsamości”. Pierwszy przykład bardziej przypomina zazdrość, a drugi bardziej zazdrość – ale ważną rzeczą, którą należy wyciągnąć z tej refleksji, jest to, że nazwanie emocji pomaga ci zrozumieć przyczynę leżącą u podstaw tego, że tak się czujesz
W ten sposób możesz faktycznie zmienić swoją zazdrość w pozytywną rzecz, która nie tylko ci pomoże, ale może być korzystna dla twojej przyjaźni.
Ze względu na negatywne piętno związane z zazdrością czasami ludzie zapominają, jakie dobro może wyniknąć z tych uczuć. Z powodu negatywnego postrzegania zazdrości „ludzie nie postrzegają zazdrości jako narzędzia motywacyjnego” – mówi MA Shawnessa Devonish, licencjonowana doradczyni kliniczna w Maryland. „Ludzie mogą wykorzystywać zazdrość jako zachętę do osiągnięcia szczęścia lub sukcesu, jakiego doświadcza ich przyjaciel, osiągając własne cele”.
Silnym sposobem na zazdrość jest przyznanie, że to uczucie podkreśla wartość lub coś, co jest dla ciebie ważne” – mówi Peck. „Nie byłbyś zazdrosny o czyjąś bliską relację z rodziną, gdyby nie miało to dla ciebie znaczenia. Teraz, gdy już wiesz, że tak jest, możesz wykorzystać tę emocję jako informację i pozwolić, aby kierowała twoimi następnymi krokami (np. wysiłek, aby nawiązać kontakt z bliskimi). Zazdrość często może sprawić, że poczujemy, że coś jest dla nas nieuchwytne, ale kiedy użyjemy jej do zidentyfikowania naszych wartości i priorytetów, możemy podjąć konkretne kroki w celu kultywowania tego w naszym życiu.
Jesteś zazdrosny o swojego przyjaciela? Cóż, z pewnością nie jesteś pierwszą ani ostatnią osobą, która odczuwa tę emocję w stosunku do ważnej dla Ciebie osoby. „Ponownie zazdrość jest naturalna i doświadcza jej wiele osób” – mówi Devonish. „Ponadto pamiętaj, że uczucie zazdrości nie przeszkodzi ci czuć się szczęśliwym z powodu przyjaciela. Potrafisz doświadczać wielu emocji jednocześnie. Dlatego nie jesteś złą osobą”.
Pomocne może być zrozumienie, że nie ma nic złego w odczuwaniu zazdrości i trzymaniu się swoich uczuć, zamiast z nimi walczyć. „Poświęcenie chwili na nazwanie uczuć łagodzi je” – mówi Peck. Kiedy to robisz, nie marnujesz cennej energii, próbując nie czuć tego, co czujesz. „To tylko dodaje napięcia do sytuacji i rzadko działa. Wszystko, co odpychasz, zostaje wzmocnione. Zatem bezpośrednie spotkanie z uczuciami świetnie wykorzystuje twoją energię i jest dla ciebie milszym sposobem na bycie”.
To zrozumiałe, jeśli myśl o wyznaniu przyjacielowi, że jesteś o niego zazdrosny, wywołuje u ciebie wzdrygnięcie. Już wystarczająco trudno jest przyznać się do tej emocji przed sobą, a jeszcze trudniej przyznać się do niej osobie, o którą jesteś zazdrosny – ale trzeba to powiedzieć. Twój przyjaciel prawdopodobnie wykryje, że coś jest nie tak, więc nie ma sensu nie zwracać na to uwagi, mówi Devonish. Wydobywając swoje uczucia na światło dzienne, powstrzymujesz je przed przekształceniem się w coś jeszcze większego i straszniejszego w cieniu, powiedziała wcześniej Rachel Wright, MA, LMFT, Shape . Innymi słowy, kiedy wydobędziesz na światło dzienne swoje przerażające uczucia i zaradzisz im, odbiera to im moc.

Wybierz medium — e-mail, SMS, rozmowę telefoniczną — które Ci odpowiada i przeprowadź szczerą rozmowę ze swoim przyjacielem. Nie myśl, że musisz nawet używać słowa „zazdrosny”, ponieważ może to sprawić, że poczujesz się jeszcze bardziej niezręcznie, mówi Devonish. Ponieważ jest to rozmowa o tym, jak się czujesz, chcesz mieć pewność, że to ty przewodzisz. Możesz na przykład powiedzieć: „Czuję, że nie jestem na najlepszym etapie swojej kariery, co sprawia, że ​​czuję się trochę w dół” – oferuje Devonish. Warto zacząć od tego, dlaczego masz takie uczucia, ponieważ pozwala ci to rozpocząć szczery i płynący z serca dialog, który dotyczy tego, czego doświadczasz, w porównaniu z działaniami lub zachowaniem drugiej osoby.

Nawet jeśli w swoim życiu radzisz sobie świetnie i wszystko układa się naprawdę pomyślnie, ważne jest, aby od czasu do czasu cofnąć się o krok i zobaczyć, jak Twój sukces wpływa na innych w Twoim życiu. Chociaż nigdy nie powinieneś czuć się źle z powodu tego, co masz, czego inni nie mogą, powinieneś zdawać sobie sprawę z jego wpływu na osoby wokół ciebie, które mogą w tej chwili nie odnosić takich sukcesów. Nie chcesz zniechęcać najbliższych ani narażać swoich przyjaźni na niebezpieczeństwo, mówi Devonish.

Pamiętaj, że zazdrości często towarzyszy strach, niska samoocena, a nawet ból. Nie oznacza to, że twój przyjaciel życzy ci źle lub ma nadzieję, że poniesiesz porażkę. Istoty ludzkie są w stanie odczuwać wiele emocji na raz, a uczucie dumy i zazdrości o kogoś jednocześnie nie jest niczym niezwykłym.
Zapytaj przyjaciela, jak możesz pomóc mu pokonać zazdrość. Czy są jakieś rzeczy, które woleliby, żebyś zachował dla siebie? Czy boją się, że Cię zostawią? „Skoncentruj się na zastanowieniu się, jak najlepiej wesprzeć przyjaciela w tym czasie” – mówi Devonish.

„Jeśli Twój przyjaciel jest zazdrosny, możesz uprzejmie o to zapytać” – mówi Nickerson. Na przykład: „możesz powiedzieć: «Czy zraniłem cię tym, co właśnie powiedziałem? Jeśli tak, proszę, opowiedz mi o tym». Następnie posłuchaj i wskaż wszystko, co usłyszysz, co ma sens i z czym możesz się zgodzić. Potwierdź ból przyjaciela uczucia, a następnie zaproponuj inną wersję interpretacji przyjaciela, coś bardziej pozytywnego, co postawi was oboje w dobrym świetle”. Uspokój przyjaciela, zaoferuj wsparcie i wskaż dowody lub przykłady zaprzeczające wszelkiemu negatywnemu myśleniu.

Chociaż zasługujesz i powinieneś świętować każde osiągnięcie, które osiągniesz, możesz wyznaczyć zdrowe i realistyczne granice swojemu przyjacielowi, który zmaga się z zazdrością. „Jeśli przyjaciel swoim zachowaniem powoduje, że czujesz się winny lub nie jesteś tak podekscytowany Twoim sukcesem, możesz rozważyć ustalenie skutecznych granic, aby uniknąć całkowitego wyeliminowania przyjaźni” – mówi Devonish. (Zobacz: Jak wyznaczać granice z kimkolwiek w swoim życiu

Nawet jeśli jest Twoim najlepszym przyjacielem, nie musi wiedzieć o każdej podwyżce, każdej idealnej randce i nie tylko. Nie ukrywasz przed nimi niczego; wyznaczasz granice, aby je chronić. Z drugiej strony, jeśli prezentujesz znajomemu tylko skrót najważniejszych wydarzeń, być może będzie to tak proste, jak wspomnienie o niektórych niezbyt wspaniałych rzeczach, które dzieją się w twoim życiu. (W końcu życie nikogo nie jest idealne w 100 procentach.
Przyznanie się do własnej niepewności, szczególnie tej związanej z zazdrością, wymaga wiele czasu, więc miej to na pierwszym planie, spędzając czas ze swoim przyjacielem. „Zazdrość nie oznacza, że ​​przyjaciel sabotuje Twój sukces” – mówi Devonish. „Kontrola rzeczywistości: może się zdarzyć, że przyjaciel będzie jednocześnie zazdrosny o Ciebie i naprawdę szczęśliwy”.

Chociaż zdarzają się sytuacje, w których zazdrość w przyjaźni może wymknąć się spod kontroli, zwykle rozgrywa się ona w sytuacjach fikcyjnych lub skrajnych przypadkach, które ostatecznie trafiają na kanał Lifetime. Ale jeśli spojrzysz na wszystkie prawdziwe przyjaźnie na świecie, zobaczysz, że ta druga jest cholernie rzadka.

Ostatecznie, ponieważ zazdrość jest emocją, z czasem minie. Weźmy to od austriackiego poety Rainera Marii Rilke : „Po prostu idź dalej. Żadne uczucie nie jest ostateczne”. Zazdrość nie jest wyłączona z tej reguły