Gabinet logopedyczno-terapeutyczny Magdalena Starosta

Gabinet logopedyczno-terapeutyczny Magdalena Starosta Dane kontaktowe, mapa i wskazówki, formularz kontaktowy, godziny otwarcia, usługi, oceny, zdjęcia, filmy i ogłoszenia od Gabinet logopedyczno-terapeutyczny Magdalena Starosta, Zdrowie i medycyna, Sikorskiego 18, Sulechów.

17/08/2025

Zapraszam do zapisów - tel. 519 122 288 📲

Zajęcia Senso-logorytmiczne ✨Zapraszamy na wyjątkowe zajęcia dla dzieci w wieku 3-5 lat. Przygoda pełna ruchu, radości, ...
02/08/2025

Zajęcia Senso-logorytmiczne ✨

Zapraszamy na wyjątkowe zajęcia dla dzieci w wieku 3-5 lat. Przygoda pełna ruchu, radości, muzyki. Połączenie zabawy, ruchu i wspierania rozwoju.

⭐Co robimy na zajęciach?

-ćwiczymy motorykę małą i dużą,

- rozwijamy koordynację, równowagę, orientację w przestrzeni,

- ćwiczymy aparat mowy,

- stymulujemy zmysły.

🌟Dlaczego warto?

Zajęcia wspierają rozwój mowy,koncentrację, umiejętność słuchania , działania w grupie.

⭐Dla kogo?

Dzieci w wieku 3-5 lat, małe kameralne grupy. Zajęcia z rodzicem.

Zapisy poniżej w formularzu 👇

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSffzFaNQhLPiIoDo18fooJ722i_VHjncIShM-yOX8O0pjU2pQ/viewform?usp=dialog

Zachęcam do obejrzenia ❤️
09/06/2025

Zachęcam do obejrzenia ❤️

25/03/2025

Edit: nieaktualne
Poszukuję dwulatka, który ma opóźniony rozwój mowy (mówi 3/4 słowa, albo nie mówi, albo ma 30 słów, nie buduje prostych zdań typu: mama to, tata tu itp.).
Chciałabym pobawić się z nim logopedycznie, wspierając rozwój mowy, przez 5/6 spotkań (ok. 40 minut zabawy), móc nagrać i udostępnić nagranie uczestnikom szkolenia (grupa zamknięta).
Gdyby to dziecko niechętnie współpracowało i było bardzo ruchliwym dzieckiem to byłoby idealnie 🤭
Może macie takie dziecko, które potrzebuje?
Szczegóły można uzyskać pod nr tel. 888302322
Puście w świat Please
Września. Ewentualnie Kraków.

20/03/2025

Zachowanie. Ocena z zachowania.
Oczywiście że ocena zachowania i jasne określenie, co jest zgodne z zasadami społecznymi, a co nie, to ważna wskazówka dla dziecka. To pomaga mu zrozumieć, czy to, co robi, mieści się w normach i czy jest akceptowalne. Ale mówienie: „ma autyzm, ADHD, więc potrzebuje chodzić po klasie” – to dla mnie nie jest dobre rozwiązanie.
Można pójść o krok dalej i zauważyć, że nie każda potrzeba dziecka zawsze będzie spełniona szczególnie wtedy, gdy jest w grupie. Jeśli jedno dziecko nie może wysiedzieć i musi się ruszać, to co z tym drugim, które, żeby się skupić, nie może mieć nikogo krążącego wokół, bo go to rozprasza?

Gdy widzę w zaleceniach: „dziecko potrzebuje ruchu i należy mu pozwolić poruszać się po klasie”, od razu myślę: coś tu nie gra. Bo przecież można znaleźć sposób, by pomóc i jednemu, i drugiemu. Można doprecyzować, ustalić reguły, dać każdemu ulgę.

Czyli – dziecko może chodzić, ale:
• W określonym czasie – obserwujesz, kiedy jest mu najtrudniej. Może zawsze pod koniec piątej lekcji? Wtedy właśnie ma możliwość chodzenia po klasie.
• W określonym miejscu – może wiedzieć, że ma prawo do ruchu, ale w wyznaczonej przestrzeni. Można ją oznaczyć taśmą malarską, szarfą, materiałem.
• Na określonych zasadach – jeśli ono może chodzić, to inni też mogą mieć taką możliwość. Może warto tak zorganizować lekcję, żeby były przerwy na ruch – przynajmniej trzy razy w ciągu godziny.

Chodzi o to, żeby znaleźć balans.
Pominę dziś bezsensowne uwagi i bezsensowne oceny - wiadomo, że takie też mają miejsce, ale nie idźmy w kanał: „Ale przecież ma autyzm”
Fot. Własna.

19/03/2025
19/03/2025

Nie trzeba od razu reagować, kiedy dziecko nie sięga czegoś z blatu. Nie trzeba biec, gdy nie może dołożyć klocka. Wyczekanie jest okej. Danie mu chwili, żeby samo spróbowało, też jest okej. Nawet jeśli się dziecku nie uda i spotka się z frustracją – to też jest okej.
To niewielkie niepowodzenie. Takie, które pozwala mu doświadczyć frustracji, znaleźć własne rozwiązanie albo… po prostu się z nim zmierzyć. Przeżyć je, a potem przeżyć kolejne. To ważna część rozwoju, a nie coś, przed czym trzeba chronić.

Często nadopiekuńczy rodzic wcale nie chroni dziecka. Chroni siebie. Swój lęk, swój strach, swoje napięcie. Bo przecież kiedy dziecko jest w dyskomforcie, to dorosłemu też robi się niewygodnie. Tylko że to nie jest powód, żeby odbierać dziecku szansę na naukę radzenia sobie.
Miłość to NIE JEST zabezpieczanie wszystkiego, dawanie dziecku maksymalnej wygody, zgadzanie się na to czego chce dziecko.
To nie jest miłość.
Nie zabierajcie dzieciom mocy do rozwoju.
Fot. Własna

17/03/2025

Terapia logopedyczna dziecka z autyzmem to zupełnie inna historia niż praca z dzieckiem, z innymi zaburzeniami językowymi.
Tu nie chodzi o to, żeby „nauczyć słów”. Dziecko może znać mnóstwo słów, ale nie potrafić ich użyć w sposób funkcjonalny. Może mówić, ale się nie komunikować – powtarzać frazy, cytować bajki, używać słów w oderwaniu od kontekstu, a i tak nie być w stanie przekazać tego, co chce.
Bardzo często problemem jest planowanie wypowiedzi – to, co dla innych naturalne, tu wymaga ogromnego wysiłku. Zanim padnie słowo, musi się pojawić myśl, intencja, pomysł, jak to powiedzieć.

Pamiętaj, by początek wybrać słowa, które pomogą dziecku się komunikować – „daj”, „jeszcze”, „koniec”, „pomocy”, „nie chcę”. To słowa, które przydadzą się w codziennych sytuacjach i pokażą, że słowo ma moc!

Jak nauczyć komunikatu: NIE CHCĘ?
- Sami używamy „nie chcę” w naturalnych kontekstach: „Nie chcę więcej herbaty”, „Nie chcę spać!”.
- Jeśli dziecko nie mówi, ale pokazuje, że nie chce (odsuwając rękę, kręcąc głową), to i tak reagujemy: „Okej, nie chcesz!”. Ważne, żeby zobaczyło, że jego komunikat ma znaczenie.
- Nie czekamy, aż dziecko samo zacznie mówić „nie chcę” – dajemy mu ku temu okazje. Proponujemy coś, czego prawdopodobnie nie chce.
Jutro będę z Państwem przez 4 godziny zegarowe uczyć o tym jak wprowadzać słowa.
Jak wesprzeć naukę mowy.
Spotkanie nagrywane.
Drugie i ostatnie ❤️❤️❤️.

https://szkolenia.pareo.edu.pl/szkolenia/nauka-mowy-u-dzieci-z-autyzmem-1
Fot. Z albumu rodzinnego i jak na nią patrzę, to jest idealna do sytuacji, gdy dziecko zna słowa i nie wie co dalej…. Bo nikt nie nauczył go komunikacji.

17/03/2025

Mamo... Tato... Mam już roczek.

👶spędzaj ze mną czas... bardzo to lubię 👍
👶uwielbiam kiedy się do mnie uśmiechasz i mówisz do mnie
👶lubię obserwować Twoją twarz
👶lubię się z Tobą bawić w "A kuku"
👶lubię kiedy czytasz ze mną bajeczkę, albo pokazujesz mi obrazki
👶często wskazuję paluszkiem (gest wskazywania palcem pojawia się między 9 a 14 m.ż)
👶uczę się pić z kubeczka otwartego
👶radzę sobie z kawałkami na talerzu
👶mówię już mama i tata, baba... czasami jeszcze więcej
👶wiem gdzie mam oko, nosek...
👶potrafię już stać
👶często potrafię chodzić przy meblach lub samodzielnie (ale na naukę chodzenia mam jeszcze czas)
👶...................

Drogi Rodzicu ❗

❌ wyłącz urządzenia ekranowe oraz zabawki grające.

❌nie wsadzaj maluszka do chodzika i skoczka.

❌nie podawaj picia maluszkowi w niekapku.

✅obserwuj maluszka, spędzaj z maluchem czas...
❤️..z miłości do dzieci 🥰


📚...do poczytania.

http://badabada.pl/dla-rodzicow/155-rozwoj-dziecka-miedzy-12-18-mz

https://www.jaskoweklimaty.pl/jak-wspomagac-rozwoj-dziecka-miedzy-12-18-miesiacem-zabawy-z-roczniakiem/

Fot. Neurologopeda
Udostępnij. Nie kopiuj. Dziękuję. EP.

17/03/2025

Dzieci z ASD, jak wszyscy, uczą się najwięcej wtedy, gdy wychodzą poza swoją strefę komfortu. Ale często, chcąc je chronić, trzymamy je w tym, co znane i przewidywalne. Tylko że komfort nie jest miejscem, w którym rozwija się nowe umiejętności – tam jest za wygodnie. Przecież chodzi o to, żeby dzieci potrafiły radzić sobie w różnych sytuacjach, nie tylko w tych idealnie dopasowanych do ich potrzeb. Nie oznacza to rzucania na głęboką wodę, ale stwarzanie okazji do małych kroków poza to, co znane.

Jak wspierać dziecko z ASD w wychodzeniu poza strefę komfortu i podążać za jego gotowością do nauki:
Stopniowe wprowadzanie zmian
Jeśli dziecko je tylko określone potrawy, nie zmuszaj go do całkowitej zmiany diety. Zamiast tego dodaj nowy składnik do znanego posiłku lub pozwól mu dotknąć, powąchać i stopniowo oswoić się z nowym smakiem.

Zwiększanie tolerancji na zmiany
Jeśli dziecko lubi określoną trasę spaceru, spróbuj stopniowo dodawać małe zmiany – przejdź inną ulicą, dodaj nowy przystanek. Dzięki temu nauczy się, że drobne różnice nie oznaczają zagrożenia.

Wspieranie interakcji społecznych
Nie zmuszaj dziecka do zabawy w grupie od razu, jeśli to dla niego za duże wyzwanie. Zamiast tego zacznij od obecności obok innych dzieci, potem wprowadź wspólną aktywność, np. układanie klocków obok siebie, a dopiero potem współdziałanie.

Praca nad samodzielnością
Jeśli dziecko nie chce próbować nowych czynności, np. ubierania się, zacznij od pozwolenia mu na wykonanie jednego kroku (np. włożenie ręki do rękawa), potem stopniowo dodawaj kolejne etapy. Ważne, by nie wyręczać, ale też nie zostawiać z zadaniem bez wsparcia.

Wprowadzanie nowości w zabawie
Jeśli dziecko bawi się tylko w jeden określony sposób, nie przerywaj jego zabawy, ale stopniowo wprowadzaj małe zmiany – nowy element, nowy sposób użycia znanego przedmiotu. Możesz na przykład dodać dźwięk do zabawy autkami albo zaproponować inne ustawienie klocków.
Kluczowe jest obserwowanie dziecka i zauważanie momentów, kiedy może zrobić krok naprzód. Nie chodzi o zmuszanie, ale o stwarzanie okazji do rozwoju, nawet jeśli początkowo jest to trochę niewygodne.
Fot. Własna.

11/03/2025

Nie wszystko da się wytłumaczyć

Są rzeczy, których dzieciom po prostu NIE WOLNO. Nie wolno wybiegać na ulicę. Nie wolno wkładać palców do gniazdka. Nie wolno uderzać drugiej osoby.
I nie, nie zawsze trzeba (ani da się) tłumaczyć dlaczego. Dziecko, które nie rozumie podstawowych poleceń, nie zrozumie długiego wyjaśnienia. Nie przetworzy „bo to jest niebezpieczne”, „bo kogoś to boli”, „bo tak nie wolno”.

Co zamiast tego?
Krótki, jasny komunikat – „STOP!”, „NIE POZWALAM”. Krótkie, konkretne słowa są łatwiejsze do zrozumienia.
Działanie, nie gadanie – Jeśli dziecko biegnie na ulicę, nie tłumacz – zatrzymaj je. Jeśli bije, rozdziel ręce. Granice nie są do negocjacji, tylko do egzekwowania.
Alternatywa – Dziecko często robi coś nie dlatego, że „chce być niegrzeczne”, ale bo czegoś potrzebuje. Jeśli gryzie – daj coś, co może gryźć. Jeśli wali rękami – pokaż, gdzie może to robić.
Konsekwencja – Jeśli dziś nie wolno, to jutro też nie wolno. Zasady muszą być stałe, żeby dziecko mogło je zrozumieć i zapamiętać.
Dzieci uczą się świata nie tylko przez słowa, ale przede wszystkim przez doświadczenie. A w sytuacjach, gdzie chodzi o bezpieczeństwo – liczy się reakcja, nie wykład.
Wrzuciłam na naszej stronie nagrane 2 godziny szkolenia o granicach za połowę ceny -czyli 49 zł. Oglądać możecie od razu.
Zachęcam.

https://szkolenia.pareo.edu.pl/szkolenia/jak-ustalac-granice-i-reguly-w-codziennym-zyciu-malego-dziecka-z-asd-8

Fot. Własna.

08/03/2025

Granice to nie tylko „nie wolno”
Często myślimy o nich tylko jak o zasadach, które dziecko ma przestrzegać. „Nie bij”, „nie krzycz”, „nie ruszaj”. Granice to nie tylko nauka reguł, ale też nauka siebie.

Dziecko, które uczy się, że nie wolno bić, jednocześnie uczy się, jak inaczej można wyrazać złość. Kiedy uczymy je, że warto odpocząć, zanim emocje wybuchną – uczymy go rozumieć własne potrzeby. Tu nie chodzi tylko o dostosowanie się do zasad, ale o rozwijanie samoregulacji, czucia samego siebie.
Granice nie są po to, by dziecko tylko słuchało dorosłych. Są po to, by kiedyś potrafiło słuchać siebie.
Ale tak.. pojęcie granic budzi strach lęk i dla niektórych uczucie, że zabiera się dziecku wolność 🤷‍♀️
Fot. Własna.
Pamiętajcie, żeby zostawiać ślad, że czytacie ❤️❤️

Adres

Sikorskiego 18
Sulechów
66-100

Godziny Otwarcia

Poniedziałek 12:00 - 19:00
Wtorek 12:00 - 19:00
Środa 12:00 - 19:00
Czwartek 12:00 - 19:00
Piątek 12:00 - 19:00
Sobota 12:00 - 19:00

Strona Internetowa

Ostrzeżenia

Bądź na bieżąco i daj nam wysłać e-mail, gdy Gabinet logopedyczno-terapeutyczny Magdalena Starosta umieści wiadomości i promocje. Twój adres e-mail nie zostanie wykorzystany do żadnego innego celu i możesz zrezygnować z subskrypcji w dowolnym momencie.

Skontaktuj Się Z Praktyka

Wyślij wiadomość do Gabinet logopedyczno-terapeutyczny Magdalena Starosta:

Udostępnij