13/02/2025
Totalnie się zgadzam.👏🏻👏🏻👏🏻
Trochę się zastanawiałam, czy wrzucać ten post. W ostatnim czasie kilka razy słyszałam od różnych osób słowa typu: „A wiesz, że jakiś koleś polecał dietę ketogeniczną i teraz grozi mu za to więzienie”? Normalnie trzymam się bardzo z daleka od różnych afer, bo jest mi z tym totalnie nie po drodze. A jednak coraz więcej różnych medialnych osób, trenerów których szanowałam (bo teraz to już mam wątpliwości, ale o tym zaraz) nagrywa na ten temat filmiki, wrzuca posty – i jakoś mimochodem kilka obejrzałam. Co gorsza – trochę poczytałam komentarzy…upps. I jakoś intuicja kazała mi się odnieść po swojemu.. 😊
Na wstępie zaznaczę, że nie pamiętam nawet jak chłopak ma na nazwisko, nie obchodzi mnie czy ma jakiś tytuł czy nie i kim w ogóle jest. Nie jest to też post popierający takie działania, bo zdecydowanie nie popieram sytuacji, w których ktoś daje komuś fałszywe nadzieje. Nie znam też tej sprawy i intencji tej osoby. Piszę to, ponieważ chcę jedynie zwrócić uwagę na pewne zjawiska i być może niektórzy po przeczytaniu tego postu będą inaczej patrzeć na pewne kwestie..
Tak więc – z jednej strony mamy osoby, które promują różne alternatywne terapie wspierające zdrowie osób chorych. Osoby, które promują jakieś diety, suplementy, terapie, konsultacje. Najpewniej na tym zarabiają pieniądze. I tu pojawia się niebezpieczne zjawisko: brak szerokiego spojrzenia na zdrowie, ciało, umysł, duszę – może prowadzić do (błędnego) przekonania, że produkt X albo dieta Y może WYLECZYĆ pacjenta. I tak - takie wąskotorowe myślenie jest niebezpieczne. Polecanie jednego rozwiązania dla KAŻEGO jest niebezpieczne. Traktowanie diety jak religii jest niebezpieczne. Dawanie fałszywej nadziei osobom bardzo chorym, mówienie im że suplementacja taka i taka, czy jedyna słuszna dieta ich WYLECZY jest bardzo niebezpieczne, a nawet niemoralne. Czy warto o tym mówić publicznie i dążyć do tego, żeby było takich osób mniej? Tak.
Z drugiej strony jednak.. mamy lekarzy. Osoby, które także przepisują leki, różnego rodzaju kuracje. Osoby, które dostają pieniądze za to, że polecają pewne leki. Osoby, które mają zazwyczaj jeden słuszny protokół dla osób z konkretna jednostką chorobową. Osoby, które nie patrzą na styl życia, sposób żywienia, poziom stresu – traktują każdego jak statystykę. Co gorsza – są to osoby, które mówią do pacjentów bardzo często słowa: „Nic się nie da już zrobić”, „Nie da się Pani wyleczyć”, „Będzie Pani chora do końca życia”, „Zostało Pani kilka miesięcy życia” i wiele innych, które niemal całkowicie odbierają nadzieję ludziom na zdrowie. I mamy już naprawdę sporo badań naukowych, które pokazują jak silnie działa efekt nocebo na zdrowie innych ludzi, w tym dr Ellen Langer, która m.in. bada to zjawisko. Wiemy już sporo na temat tzw. „belief effect” i jego wpływu na zdrowie, geny, odporność, a nawet długość życia. Czy odbieranie jedynej nadziei choremu jest niemoralne i niebezpieczne? Według mnie - Tak.
I można by tutaj spekulować na temat tego, co gorsze – dawanie fałszywej nadziei, czy odbieranie jakiejkolwiek jest bardziej nieetyczne. Można robić debaty na temat tego, czy trzeba zamykać w więzieniu osoby, które poleciły jakieś suplementy czy dietę, która zaszkodziła osobie chorej (chociaż nie wiemy tak naprawdę, czy nie stosując tego zmarłaby szybciej czy później i się nie dowiemy), podczas gdy każdego roku średnio 2,6 MILIONA! ludzi umiera z powodu błędnych procedur medycznych i przepisywanych leków. (może warto by było porównać to z danymi nt. suplementacji??). I to jest jakby OK, więzienia nie są przepełnione lekarzami.
Pisząc ten post jednak nie mam na celu nagonki na wszystkich lekarzy. Są tacy, którzy mają wysoki poziom empatii, którzy patrzą holistycznie na człowieka. Sama kilku takich znam. Podobnie jak są osoby, które produkują suplementy czy wspierają dietetycznie pacjentów z dobrą intencją niesienia pomocy innym. Są też lekarze totalnie zamknięci w naszym matrixie, którzy patrzą tylko na pieniądze i mają kompletnie gdzieś zdrowie innych ludzi. Podobnie jak są osoby, które chcą jak najwięcej sprzedać swoich preparatów – dając fałszywe nadzieje na wyzdrowienie. Mamy różne osobowości, różny poziom empatii i świadomości. Czy ten chłopak, na którego wylano pomyje miał złe intencje? Chciał koniecznie wszystkim zaszkodzić? Celowo z premedytacją mówił innym nieprawdę dla swoich korzyści? NIE mam pojęcia. I TY też nie. W kulturze dalekiego wschodu bardzo ostrożnie podchodzi się do mówienia, że wiemy, co ktoś myślał, dlaczego i jakie miał intencje. Nawet jeśli jednak miał złe intencje – to odrobi swoją lekcje pokory. Już odrabia.
Co jest jeszcze nieetyczne i niemoralne według mnie? Napędzanie afery i wylewanie jadu publicznie. Jestem zszokowana, że wielu trenerów czy osób, które mają zasięgi znacznie większe niż mój skromny profil wypowiada się w niezwykle agresywny sposób. W dodatku pozwalają na ogrom pełnych jadu, przekleństw komentarzy pod swoimi wypowiedziami. Czy wysyłanie negatywnej energii sprawi, że świat będzie lepszym miejscem? Czy to pomoże chorym ludziom zyskać więcej świadomości? Szczerze wątpię. Raczej sprawi, że tacy ludzie pogubią się jeszcze bardziej w gąszczu informacji. Czy pisząc takie komentarze pełne jadu robisz to z poziomu bezwarunkowej miłości?
Jeśli bardzo chcemy pomóc ludziom zdroworozsądkowo wspierać zdrowie potrzeba edukacji. Dzielenia się wiedzą w sposób pełen empatii i zrozumienia. Osobiście nigdy nie mówię nikomu, że dieta X, suplement, medytacja, czy ogrom innych rzeczy, które polecam mogą kogoś na 100% wyleczyć. Nie odradzam odejścia od leczenia. Gdy ktoś mnie pyta: „Czy może mi Pani powiedzieć, czy X mnie wyleczy?” Zawsze odpowiadam: Nie znam odpowiedzi na to pytanie. Jeśli jednak uda nam się dobrze odżywić organizm, uzupełnić niedobory, poprawić jakość snu, obniżyć poziom stresu, pouwalniać emocje… jeśli podejdziemy od każdej możliwej strony do zdrowia na każdym poziomie – jest spora szansa, że uda nam się na tyle wzmocnić organizm, że uda się odzyskać zdrowie.
Nigdy jednak nie wiem: Jakie ktoś ma myśli na co dzień, co przeżył zanim zachorował. W jakich relacjach się znajduje. Czy ma stres w pracy? Jakie ma geny. Czy ma ukryte predyspozycje, o których nie wiem. Jak wygląda detoks? Czy ma narażenie na toksyny? Czy ma jakieś jednostki chorobowe, które nie dają objawów, a o których nie wiem? I wiesz co? TY też nie wiesz. Lekarze też nie zawsze wiedzą. Potrzeba nam pokory, edukacji, zrozumienia, empatii. :)
Peace!
