Zachodniopomorskie Centrum Neurorozwoju "Balans"

20/11/2023

Witajcie 💥
Ze względu na dużą ilość zapytań od rodziców, odnośnie warsztatów perkusyjnych dla maluchów w wieku od 2 do 6 lat,powstał pomysł aby od grudnia prowadzić takowe spotkania w naszej pięknej salce przy ul.Żubrów 😀(nie daleko byłego Domu Marynarza (którego już niema) oraz placówki Dzieńdoberek 😀
Aby odbyły się zajęcia, grupa minimum 4 dzieci z rodzicami jest wymagana do zorganizowania takich warsztatów 🎶🎵🎼🥁🥁🥁🥁
Celem spotkań jest aktywizacja dzieci do poznawania świata perkusjonaliòw 🥁
Kto może niech udostępnia te nowinę dalej 😀
Dziękuję 🤜🤛
www.christoradew.com.

02/09/2023

Zmieniamy się dla Was.
Zapraszamy 😊

17/05/2023

🤔 Dostajemy czasem pytania od Rodziców dzieci w terapii lub osób dorosłych szukających pomocy do jakiego wieku "można jeszcze coś zrobić". Odpowiadamy, że do wieku 99 lat. 😉

🤔 Program stymulacji i hamowania odruchów INPP jest programem ruchowym, więc może z niego korzystać każdy, kto ma wystarczające możliwości, żeby ćwiczyć.

🤔 Większość ćwiczeń robi się w pozycji leżącej na podłodze (niektóre w pozycji siedzącej na krześle), ważne jest wolne tempo, dokładność i powtarzalność. Ćwiczenia dopierane są indywidualnie po wnikliwej diagnozie neuromotorycznej, którą trzeba powtarzać co 8 tygodni.

🤔 Pewnie zastanawiacie się Państwo, po co dorosłym terapia odruchów... Przecież nie chodzą już do szkoły, a podstawowe umiejętności edukacyjne mają już dawno za sobą...

🤔 Otóż najczęstszą przyczyną decyzji dorosłych o podjęciu terapii programem stymulacji i hamowania odruchów INPP są emocje.

🤔 Niewyhamowany odruch Moro jest przyczyną licznych utrudnień w sferze emocjonalnej. Silnie wiąże się z lękami i obniżonym nastrojem, niepotrzebnie generuje stres, który wpływa na inne dziedziny życia (możliwa drażliwość, nadpobudliwość, wycofanie społeczne, agresja, trudności z radzeniem sobie ze zmianami i porażkami oraz wiele innych).

🤔 Terapię odruchów prowadzą terapeuci przygotowani do tego podczas rocznego szkolenia INPP. Przez rok uczymy, jak analizować wyniki diagnozy, aby prawidłowo i bezpiecznie dobrać indywidualny program dla konkretnego pacjenta.

🤔 Jednak terapia dorosłych jest bardziej wymagająca. Dlatego naszym standardem jest, aby terapeuci podejmujący się jej mieli minimum dwa lata doświadczenia w pracy programem INPP. Ponadto (i nie jest to mniej ważne) muszą chcieć pracować z dorosłymi. Na szczęście mamy takich śmiałków rozsypanych po Polsce:

29/03/2023

14/03/2023

Rodzice często nie zdaja sobie sprawy dlaczego ich dzicko jest takie, a nie inne...
Dlaczego tak dużo płacze...
Dlaczego jest nerwowe...
Wybuchowe...
Nadreaktywne...
Trudno ułożyć je do snu, wybudza je byle szelest.
Ukojenie znajduje jedynie przy piersi lub kołysane w ramionach opiekuna.

Dzieci te wywracają do góry nogami życie rodzinne, domagając się 100% uwagi.
Zapewnienie im spokoju i komfortu jest dla rodziców ogromnym wyzwaniem.
Czesto niestety sielankowa wizja rodzicielstwa bardzo szybko traci rację bytu...A rodzic obwinia się i wpada w frustrację.

Takie dzieci wymagają wiele uwagi i cierpliwości, dzieci te rodzą sie z zaburzoną metylacją, czyli między innymi maja bardzo mocno obciążony i nadwrazliwy układ nerwowy, czego jednym z objawów może być (ale też wcale nie musi) wzmożone lub osłabione napięcie mięśniowe, dlatego to co najważniejsze nie można narazić ich układ nerwowy na dodatkowe, niepotrzebne przebodzcowanie i przestymulowanie...
A niestety w takich przypadkach tak najczęściej jest.

🔥 PRZESTYMULOWANIE 🔥

Układ nerwowy dziecka od momentu narodzin jest bardzo wrażliwy i rozwija się z upływem pierwszych lat jego życia. W momencie, kiedy maluszek otrzymuje bodźce sensoryczne i nie jest w stanie ich przetworzyć ze względu na ich siłę oraz / lub ilość, często dochodzi do PRZESTYMULOWANIA.

To że malutkie dziecko cieszy się kiedy włącza mu się głośna muzyke lub grające bajki, świecące, piszczące gadżety itd. nie oznacza to , że jest to dla niego dobre...
Obciążony układ nerwowy może dać w przyszłości problem z nieprawidłową reakcją na stres lub uzależnieniem od bodźców ...tacy ludzie w wieku dorosłym ciągle szukają dopaminy którą te bodźce im zapewniały...Kiedy jej brakuje jest to prosta droga do wszelakich uzależnień w wieku dorosłym.

PRZESTYMULOWANIE u malutkich dzieci może to się wydarzyć nawet przy zwiększonej ilości osób w jego otoczeniu, a u starszaka przy zbyt dużej intensywności zabaw. Nie jesteśmy w stanie wskazać, jaka ilość, czy rodzaj aktywności jest właściwa. Każdy maluch ma swoją indywidualną wydolność układu nerwowego.
Warto jednak być uważnym i rozpoznawać sygnały, które dziecko może nam wysyłać.

PAMIĘTAJ :

- każde dziecko ma swój indywidualny próg tolerancji

- obserwuj swojego malucha i jego reakcje...szczególnie te odmienne od zwyczajnych.

- nie zmuszaj, jeśli dziecko komunikuje werbalnie lub niewerbalnie, że czegoś nie chce.
Zamiast tego powiedz , że widzisz, że czegoś nie chce. Zapytaj dlaczego ?

Przytulam 💗🤲💗

21/01/2023

„Przedłużająca się obecność tonicznego odruchu błędnikowego (TOB) może mieć niekorzystny wpływ na liczne obszary funkcjonowania. Zaburzone będą poczucie równowagi i czynności ruchowe, zaś utrzymanie pozycji stojącej może być męczące i wymuszać ciągłe zmiany postawy, aby zminimalizować działanie odruchu. Mogą pojawić się ogólne wygięcie ciała oraz skłonności do stania z głową wysuniętą do przodu. Dziecko może mieć niskie napięcie mięśniowe, a jego ruchy, szczególnie podczas chodzenia, biegu lub podskakiwania, mogą wydawać się niedbałe albo nieharmonijne i sztywne. Istnieje także ryzyko wystąpienia lęku wysokości, gdyż dziecko instynktownie zdaje sobie sprawę ze swoich trudności z równowagą i z tego, że pochylenie głowy sprawi, iż kolana ugną się, stwarzając złudzenie upadania do przodu, w przepaść. Trzymanie rąk w górze szybko spowoduje zmęczenie, a nierówności podłoża będą skrupulatnie rejestrowane przez dziecko, które będzie próbowało zachować równowagę, dociskając stopy do podłoża.
Dysfunkcje okoruchowe sprawią, że oczy będą „płatać figle”, a co za tym idzie, dziecko nie zawsze będzie mogło polegać na tym, co widzi. Postrzeganie głębi otoczenia może być zaburzone, a dziecko może mieć problem z odróżnianiem figury od tła.
Efekt figura–tło: dziecko nie potrafi w jasny sposób oddzielać i sortować kolidujących ze sobą informacji wzrokowych, np. podczas wchodzenia po schodach z prześwitem między stopniami lub przechodzenia po drewnianym moście, gdy między deskami widać wodę. Może doświadczać trudności z przenoszeniem wzroku z dalekiej odległości na bliską, efektem czego może być „ślepy punkt” w pozyskiwanej informacji wzrokowej. W konsekwencji zaburzone mogą być nie tylko zdolności odwołujące się do percepcji przestrzennej, ale również lokalizacja źródła dźwięku i zmysł orientacji.”
[Sally Goddard Blythe, Odruchy, uczenie się i zachowanie, Wydawnictwo PWN, Warszawa 2018, str. 45]

15/01/2023

Skutki niewyhamowanego asymetrycznego tonicznego odruchu szyjnego u dzieci w wieku szkolnym:
1. Brzydkie i wolne pismo
2. Nieprawidłowy chwyt pisaka
3. Słaba ortografia
4. Trudności z wyrażaniem myśli pisemnie
5. Obniżona koordynacja ręka-oko
6. Trudności z czytaniem
7. Trudności wzrokowe
8. Trudności z wodzeniem wzrokiem po linii poziomej
9. Obniżona percepcja kształtów symetrycznych
10. Nieustalona lateralizacja
11. Ruchy jednostronne
12. Trudności z przekraczaniem linii środkowej ciała
13. Zaburzenia równowagi przy ruchach głowy w bok
Zapraszamy do kontaktu 507156306

13/01/2023

Czy wiecie Państwo, że niektóre dzieci muszą być w ruchu, żeby być w stanie usłyszeć i zapamiętać to, co nauczyciel opowiada na lekcji? Takie dzieci, które w szkole zostaną zmuszone do pozostania w bezruchu, zamiast skierować swoją uwagę na słuchanie nauczyciela skupią się głównie na utrzymaniu wymuszonej pozycji. Czasem są to wręcz dzieci, których zdolność do koncentracji jest związana z ruchem i tylko wtedy mogą się uczyć.

Zapraszamy na diagnozę i terapię

17/11/2022

Dziś światowy dzień wcześniaka

Badania na zdrowych dzieciach (bez podejrzenia zaburzeń neurorozwojowych) urodzonych o czasie wskazują, że najpóźniej w wieku dwóch lat odruch Moro powinien być już wyhamowany. Jednak wcześniaki mają obciążenie układu nerwowego, które często wiąże się z niewyhamowanymi odruchami w starszym wieku.

Wielu naszych pacjentów w wieku szkolnym zmaga się z konsekwencjami występowania odruchu Moro: lękiem, nadwrażliwością, niechęcią do zmian, wahaniami i obniżonym nastrojem, nerwowością, nieśmiałością, wybuchami agresji.

Szczęśliwie u większości osób odruch Moro można wyhamować w każdym wieku. Wystarczy odpowiednio dobrać ćwiczenia terapeutyczne i ćwiczyć.

10/11/2022

🤔 Dostajemy czasem pytania od Rodziców dzieci w terapii lub osób dorosłych szukających pomocy, do jakiego wieku "można jeszcze coś zrobić". Odpowiadamy, że do wieku 99 lat. 😉

🤔 Program stymulacji i hamowania odruchów INPP jest programem ruchowym, więc może z niego korzystać każdy, kto ma wystarczające możliwości, żeby ćwiczyć.

🤔 Większość ćwiczeń robi się w pozycji leżącej na podłodze (niektóre w pozycji siedzącej na krześle), ważne jest wolne tempo, dokładność i powtarzalność. Ćwiczenia dopierane są indywidualnie po wnikliwej diagnozie neuromotorycznej, którą trzeba powtarzać co 8 tygodni.

🤔 Pewnie zastanawiacie się Państwo, po co dorosłym terapia odruchów... Przecież nie chodzą już do szkoły, a podstawowe umiejętności edukacyjne mają już dawno za sobą...

🤔 Otóż najczęstszą przyczyną decyzji dorosłych o podjęciu terapii programem stymulacji i hamowania odruchów INPP są emocje.

🤔 Niewyhamowany odruch Moro jest przyczyną licznych utrudnień w sferze emocjonalnej. Silnie wiąże się z lękami i obniżonym nastrojem, niepotrzebnie generuje stres, który wpływa na inne dziedziny życia (możliwa drażliwość, nadpobudliwość, wycofanie społeczne, agresja, trudności z radzeniem sobie ze zmianami i porażkami oraz wiele innych).

04/08/2022

Warto posłuchać.

Jakie symptomy u dzieci wskazują, że mogą mieć zaburzenia? Co w takich sytuacjach robić? Jak nie dopuścić do zaburzenia dziecka? Na te i wiele innych pytań o...

03/08/2022

Już niedługo rozpocznie się nowy rok szkolny.
Spora część dzieci tych modszych jak i starszych ma trudności z koncentracją, maj stwierdoną dysleksję, problemy z percepcją słuchową i wieloma innymi czynnikami, które znacznie utrudniają naukę.

Jeżeli zauważasz Drogi Rodzicu którąś z tych trudności u swojego dziecka -
NIE CZEKAJ - ZAPISZ JUŻ DZIŚ ‼️☝Zapraszamy na trening słuchowy Johansena

‼️Dla kogo?

Pracujemy z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi:

- z osobami z autyzmem
- małymi dziećmi ( od 3 r. ż),
- z opóźnionym rozwojem mowy,
- z dysleksją,
- z ADHD,
- z zaburzeniami koncentracji,
- z zaburzeniami uwagi słuchowej,
- z zaburzeniami percepcji słuchowej,
- z trudnościami w zrozumieniu i zapamiętaniu instrukcji, poleceń,
- z osobami z porażeniem mózgowym,
- z osobami, które wykazują nadwrażliwość na dźwięki.

‼️O metodzie:
Twórcą treningu jest dr Kjeld Johansen – duński nauczyciel i psycholog, dyrektor Bałtyckiego Laboratorium Badań Nad Dysleksją ( www.dyslexia-lab.dk). Wykładowca na Uniwersytecie Pedagogicznym w Kopenchadze . W swojej pracy Johansen oparł się na doświadczeniach dr Christiana A. Volfa.

‼️Zaletą metody Indywidualnej Stymulacji Słuchu Johansena jest:
• jej dostępność dla osób mieszkających daleko od dużych ośrodków, gdyż ma miejsce w domu dziecka,
• to, że odbywa się w przyjaznym, bezpiecznym, domowym otoczeniu, co jest istotne dla wielu dzieci np. z autyzmem
• w trakcje stymulacji Johansena IAS nie ma konieczności rezygnowania z innych form terapii, jakimi objęte jest dziecko w tym samym czasie.

‼️Diagnoza w Indywidualnej Stymulacji Słuchu Johansena opiera się na badaniu audiometrii tonalnej oraz testach mowy utrudnionej w tym teście dychotycznym – istotnych dla procesu uczenia się aspektów prawidłowego przetwarzania bodźców słuchowych.
‼️Program terapeutyczny w formie indywidualnie filtrowanej muzyki instrumentalnej i nagranej na syntetyzatorze nagrywany jest na płyty CD. Dziecko otrzymuje płytę do domu i słucha jej sześć dni w tygodniu przez 10 do 15 minut przez słuchawki. Postępy terapii kontrolowane są co 6 do 8 tygodni (zależnie od wieku), za każdym razem dziecko otrzymuje nową specjalnie dla niego przygotowaną płytę CD z programem terapeutycznym. Program stymulacji trwa około 8-12 miesięcy.

‼️Stymulacja słuchowa wg dr Kjelda Johansena poprawia nie tylko przetwarzanie bodźców słuchowych, ale również:
• zdolność utrzymywania uwagi i koncentracji na wypowiedziach ustnych,
• czytanie,
• rozumienie mowy,
• artykulację,
• komunikację,
• samoocenę,
• harmonizuje napięcie mięśniowe co wpływa na postawę ciała,
• utrzymanie równowagi,
• koordynację ruchów,
• motorykę

29/07/2022

😎 Koniec wakacji i początek szkoły już za miesiąc.
😎 Dla większości dzieci to wspaniały czas spotkania przyjaciół i wspólnego odkrywania tajników wiedzy.
😎 Niestety nie dla wszystkich dzieci.
😎 Są dzieci, które, mimo osiągnięcia odpowiedniego wieku metrykalnego, nie osiągają rozwojowej gotowości do podjęcia sformalizowanej edukacji szkolnej.
😎 Takie dzieci potrzebują wsparcia w zdobywaniu wiedzy.
😎 Jednak ważniejsze jest, że potrzebują wsparcia w rozwoju.
Zapraszamy do kontaktu 😊

Wielu rodziców zastanawia się nad wyborem najlepszej ścieżki terapeutycznej dla swojego dziecka z trudnościami rozwojowymi – zarówno z tym...

14/04/2022

Niech zajączek szczodry będzie i z jajeczkiem do Was przybędzie, niech święconka smaczna będzie, a w Dyngusa woda wszędzie.
Wesołych Świąt Wielkanocnych

03/04/2022

Z OKAZJI ŚWIATOWEGO DNIA ŚWIADOMOŚCI AUTYZMU PRZEGLĄD LITERATURY DOTYCZĄCEJ ZWIĄZKU ZABURZEŃ ZE SPEKTRUM AUTYZMU (AZD) Z ZABURZENIAMI ROZWOJU MOTORYCZNEGO (W TYM Z NIEWYHAMOWANYMI ODRUCHAMI PIERWOTNYMI).

Hudry i in., 2020:
Rozwój umiejętności motorycznych ma silny związek z wieloma domenami poznawczymi i społecznymi, a także z zaburzeniami neurorozwojowymi, w tym z ASD.

Leonard i Hill, 2014:
Zaburzenia motoryczne są powszechne w trzech zaburzeniach neurorozwojowych: ASD, rozwojowych zaburzeniach koordynacji (DCD) i rozwojowych zaburzeniach językowych (DLD). Nieprawidłowy rozwój motoryczny może być ważnym czynnikiem przyczyniającym się do problemów z rozwojem języka, rozumieniem, a także komunikacją społeczną i interakcjami, które występują w kilku zaburzeniach neurorozwojowych. Śledzenie rozwoju motorycznego w okresie niemowlęcym może pomóc we wczesnej diagnozie tych zaburzeń neurorozwojowych, które zwykle są rozpoznawane najwcześniej w wieku przedszkolnym, a często dopiero w wieku szkolnym.

Bhat, 2020:
Dzieci z ASD są zagrożone przynależnością do grupy dzieci z rozwojowymi zaburzeniami koordynacji (DCD).

Lourenço i wsp., 2020:
Dzieci z ASD mają słabą precyzję motoryki małej i zręczność manualną.

Chen i wsp., 2019; Stins i Emck, 2018:
Dzieci z ASD mają słabą równowagę i kontrolę postawy.

Ghaziuddin i wsp., 1998:
Dzieci z ASD mają słabą koordynację dużej motoryki.

Odeh i in., 2020:
Dzieci z ASD mają słabe złożone zdolności motoryczne.

Hughes, 1996:
Dzieci z ASD mają trudności w wykonywaniu czynności motorycznych ukierunkowanych na cel.

Dziuk i in., 2007:
Dzieci z ASD mają trudności w planowaniu motorycznym.

LeBarton i Land, 2019:
Na podstawie niskich zdolności motorycznych 6-miesięcznego dziecka można przewidywać zarówno przyszły ASD, jak i przyszły rozwój językowy dziecka.

Fournier et al., 2010; Sinha et al., 2014; Thomas et al., 2011; Thomas et al., 2015:
Dysfunkcja motoryczna może być wcześnie pojawiającym się objawem ASD.

Chinello i in., 2018; Teitelbaum i in., 2004:
U dzieci z ASD występują nieprawidłowości w rozwoju odruchów pierwotnych.

Nasi terapeuci INPP zapraszaja do kontaktu tel. 507156306

03/04/2022

NIE RÓB z dziecka "NIEZDARY", czyli lista domowych obowiązków dopasowanych do wieku:
3 lata
- zbieranie swoich zabawek
- samodzielne mycie zębów
- wkładanie wyznaczonych ubrań do pralki lub kosza
- ubieranie się
- pomoc w karmieniu zwierzaków
4- 5 lat
- ścieranie kurzu
- sprzątanie ze stołu
- zmiana pustej rolki po papierze toaletowym
- wyciąganie zakupów z toreb
- ścielenie swojego łóżka
6 - 8 lat
- opróżnianie i załadowanie zmywarki
- składanie prania
- podlewanie kwiatów
- ścieranie kurzu
- pomoc w ogródku (grabienie liści itp.)
9 - 11 lat
- wyjście do sklepu
- pomoc w przygotowaniu obiadu
- wyrzucanie śmieci
- odkurzanie
- wyprowadzanie psa
- samodzielna pobudka (z budzikiem)
12 lat i więcej
- opieka nad rodzeństwem
- pomoc w sprzątaniu kuchni i łazienki
- wspólne mycie samochodu
PAMIĘTAJ , dziecko wcale nie jest zbyt małe, żeby nie robić nic w domu - przyda Ci się pomoc, a dla niego to niesamowita LEKCJA ZARADNOŚCI.

~ Autor nieznany

27/03/2022

Do naszego zespołu dołączyła nowa osoba. Poniżej przedstawia parę słów o sobie:
Cześć, mam na imię Nikola! Z wykształcenia jestem logopedą klinicznym i audiologiem. Tytuł magistra zdobyłam na Uniwersytecie Marii Curie- Skłodowskiej w Lublinie. Doświadczenie zawodowe zaczęłam zdobywać już na studiach, odbywając liczne praktyki i prowadząc terapie logopedyczne w ramach Studenckiej Poradni Logopedycznej i Audiologicznej. Obecnie pracuję jako logopeda w Przedszkolu Integracyjnym, gdzie prowadzę zajęcia indywidualne oraz grupowe.
Do pracy z małym pacjentem podchodzę indywidualnie, przede wszystkim staram się podążać za dzieckiem, skupić na jego zainteresowaniach, tym co lubi. Terapię prowadzę w przyjaznej dla dziecka atmosferze, najczęściej w formie zabawy. Pracuję z dziećmi z opóźnionym rozwojem mowy, dyslalią, afazją, zespołem Aspergera, FAS, niepełnosprawnością intelektualną.
Cały czas staram się podnosić swoje kompetencje i poszerzać wiedzę w zakresie logopedii, dlatego też często uczestniczę w różnych kursach i szkoleniach m.in.: Terapia miofunkcjonalna, Masaż logopedyczny strefy orofacjalnej, Wpływ funkcji prymarnych na rozwój mowy, Wprowadzanie alternatywnych metod komunikacji, Terapia dzieci z afazją motoryczną.

Oferuję:

- Przeprowadzenie diagnozy logopedycznej,
- Stworzenie opinii logopedycznej,
- Prowadzenie terapii wad wymowy,
- Prowadzenie terapii dla dzieci z zaburzeniami rozwojowymi,
- Terapię z wykorzystaniem elementów masażu logopedycznego, w celu zwiększenia lub zmniejszenia napięcia mięśniowego,
- Materiały dydaktyczne do ćwiczenia w domu.

Zapraszamy do zapisów i korzystania z jej wiedzy :-)

18/02/2022

Asymetryczny Toniczny Odruch Szyjny (ATOS)
Prawidłowy czas pełnego wyhamowania tego odruchu to okres między 3 a 6/9 miesiącem życia dziecka.
Szczątkowo przetrwały utrudnia swobodne poruszanie kończynami podczas ruchu głowy (oraz pracę wzroku), co może mieć wpływ na:
* równowagę,
* przekraczanie linii środkowej ciała,
* pisanie i czytanie,
* sprawność manualną,
* kształtowanie się lateralizacji.
Zapraszamy do kontaktu. 507156306
Pamietaj! Tylko certyfikowany terapeuta pracuje nad odruchami i ma kwalifikacje do diagnozy i terapii nrutomotorycznej.
Jeśli dziecko ma w diagnozie Si stworzone odruchy poszukaj terapeuty Inpp aby zrobił diagnozę i ustawił terapie gdyż si nie pracuje na odruchach.

11/02/2022

06/02/2022

Zespół wrażliwości skotopowej a niewyhamowany odruch Moro

Objawy zespołu wrażliwości skotopowej:

1) Wrażliwość na światło wywołana przez:
• jaskrawe światło słoneczne lub jaskrawe oświetlenie,
• świetlówki, które zawierają dużo światła ultrafioletowego (niebieskiego),
• oślepiające światła, np. reflektory nadjeżdżających samochodów, utrudniające jazdę nocą;
2) Wrażliwość na kontrast spowodowana przez:
• czarny druk na białym papierze; druk lub tło wydają się poruszać, utrudniając czytanie,
• prążkowane, dziwaczne lub wyraziste wzory na meblach, odzieży itd.; wzory te wydają się poruszać lub zmieniać kształty,
• pionowe lub poziome żaluzje okienne, przy których światło wpada przez znajdujące się między nimi szpary,
• prowadzenie samochodu aleją, wzdłuż której rosną drzewa, w słoneczny dzień (zjawisko określane czasem jako efekt topoli);
3) Ograniczenie pola wyraźnego widzenia:
• może to powodować, że tylko niektóre litery w słowach lub strony będą wyraźne, a pozostałe nie będą ostre; może to wpływać na czytanie i ortografię;
4) Słaba percepcja głębi wpływająca na:
• świadomość przestrzenną,
• ocenę prędkości, czasu i odległości obiektów będących w ruchu, jak podczas łapania piłki czy wchodzenia i schodzenia po ruchomych schodach,
• efekt figura-tło, taki jak podczas przechodzenia przez most,
• obiektywne zawroty głowy;
5) Uwaga i koncentracja:
• trudności w przetwarzaniu wzrokowym, które wpływają na uwagę i koncentrację, podatność na rozproszenia, zatrzymywanie się na wykonywanym zadaniu oraz utrzymanie uwagi na zadaniach wzrokowych,
• trudności z przetwarzaniem wzrokowym wiążą się także ze zwiększonym niepokojem;
6) Objawy somatyczne:
• bóle głowy,
• migreny,
• zmęczenie.

Nie wszystkie osoby z zespołem wrażliwości skotopowej mają niewyhamowany odruch Moro; tak samo jak nie wszystkie osoby ze śladowym objawami odruchu Moro cierpią na zespół wrażliwości skotopowej. Jeśli jednak oba te objawy występują u jednej osoby, to wyhamowanie odruchu Moro będzie zmniejszać fotowrażliwość, eliminując potrzebę posługiwania się kolorowymi filtrami.

Dowody empiryczne pochodzące z obserwacji klinicznych wykazały, że starsze dzieci i dorośli ze szczątkowymi cechami niewyhamowanego odruchu Moro bywają nadwrażliwe na światło (fotowrażliwe). Mimo iż nie można stwierdzić, że to niewyhamowany odruch Moro jest przyczyną tej nadwrażliwości, w niektórych przypadkach, kiedy uda się zahamować odruch Moro stosując specyficzny program stymulacji i hamowania odruchów, dzieci, które wcześniej musiały wykorzystywać kolorowe filtry lub przesłony, aby móc przezwyciężyć trudności z czytaniem, wynikające ze specyficznych problemów z rozmazującym się tekstem, czy tekstem, który wydawał się poruszać, lub takim, na którym zdawały pojawiać się białe szlaczki biegnące między słowami na stronie, odkryły, że w miarę jak kontynuowały program hamowania odruchów nie potrzebują już dłużej posługiwać się filtrami czy koloryzowanymi soczewkami. Innymi słowy, wydaje się, że w niektórych przypadkach istnieje związek między wrażliwością na światło, efektem przywiązania do bodźca wzrokowego, niedojrzałością funkcjonowania wzrokowego a niewyhamowanym odruchem Moro.

Za: Sally Goddard Blythe "Jak osiągać sukcesy w nauce? Uwaga, równowaga i koordynacja", Warszawa, 2020, PWN.

Zapraszamy Zachodniopomorskie Centrum Neurorozwoju "Balans" tel.507156306 www.zcnbalans.pl

03/02/2022

😢🖤

Hołd dla dr Kjelda Johansena
1937 – 2022

Umysł stojący za indywidualnym treningiem stymulacji słuchowej Johansen IAS

Poznałam Kjelda Johansena w Chester w 1993 roku, kiedy był w drodze na spotkanie z Paulem Madaule w Kanadzie. Kjeld uczestniczył w szkoleniu z metody INPP z Catheriną Johannesson-Alvegård w Szwecji, a Catherina zasugerowała, że powinniśmy się spotkać.

Trudności słuchowe od dawna były uznawane za czynnik dysleksji, ale naukowcy w tym czasie nie mogli się zgodzić, czy były one głównie przyczynowe, składowe czy wewnętrzne. Podczas studiów Kjeld spotkał się z ludźmi stosującymi metodę stymulacji słuchowej opracowaną w Kalifornii przez duńsko-amerykańskiego badacza Christiana A. Volfa (1894-1967). Później, jako nauczyciel, zauważył, że kilku uczniów z problemami z językiem pisanym sklasyfikowanych jako mających dysleksję, faktycznie cierpiało na problemy z podstawowym wykrywaniem słuchowym i percepcją pewnych zakresów częstotliwości, a jednocześnie często miało problemy z preferencją ucha i niektórymi aspektami skrzyżowanej lateralizacji. W oparciu o pomysły Volfa, Tomatisa, Ortona i wielu innych, własną pracę i ulepszenia technologii, opracował metodę znaną obecnie jako Johansen Individualised Auditory Stimulation (Johansen IAS).

Jako nauczyciel, Kjeld poświęcił większość swojego wolnego czasu na przeprowadzanie ocen słuchu i słuchania oraz prezentowanie, zapisywanie i publikowanie swoich odkryć. Współpracował również z muzykiem Bentem Pederem Holbeckiem, który skomponował muzykę specyficzną dla częstotliwości w celu trenowania ścieżek między uchem a mózgiem, aby działały wydajniej w rozróżnianiu dźwięków mowy i języka pisanego oraz poprawie szybkości przetwarzania słuchowego i selektywnego słuchania. Wypracowany przez wiele lat skrupulatnej dbałości o szczegóły system służy wspieraniu dzieci i dorosłych cierpiących na problemy z uczeniem się, zachowaniem i społeczno-emocjonalne.

Skromny człowiek, bardziej zainteresowany zmienianiem jednostek niż promowaniem własnych metod, sławą lub fortuną, należał do rzadkiego pokolenia geniuszy, upartego w dążeniu do idei, po cichu wytrwałego w obliczu naukowego i akademickiego sceptycyzmu. Prawdziwy nauczyciel, który zainspirował studentów z całego świata do zadawania pytań, testowania i ćwiczenia idei i metody, które opracował.

Łagodny, nieinwazyjny system, który dał światu, był typowy dla Kjelda, jako człowieka. Cichy, zdeterminowany, z poczuciem humoru i bardzo miły. Kiedy spotkałam go po raz pierwszy, umówiliśmy się, że wróci do Wielkiej Brytanii w następnym roku, aby przeprowadzić szkolenie dla mojego zmarłego męża i dla mnie. Data została ustalona z góry. Nikt z nas nie pamiętał o tym, kiedy mój zmarły mąż ustalał datę naszego ślubu. Zanim zdaliśmy sobie z tego sprawę, było już za późno na wprowadzenie zmian. Tak więc Kjeld przybył w czwartek, Peter i ja pobraliśmy się w piątek, Kjeld i jego żona dołączyli do nas na naszej wieczornej uroczystości i spędziliśmy następne trzy dni trenując razem z moim ojcem, który przyjechał do Chester na nasz ślub. Kjeld nie powiedział nam wtedy, że kilka dni wcześniej doświadczył silnych bólów w klatce piersiowej i poradzono mu, aby nie podróżował. Te niezwykłe okoliczności, w których żadna ze stron nie była skłonna rozczarować drugiej, nadały ton temu, że Kjeld stał się bliski nie tylko dla INPP, ale także dla nas osobiście.

Jego ostatnia prezentacja na konferencji INPP w 2018 roku w Madrycie była dla mnie najlepsza. Pozbawiony wszystkich elementów technologii, usiadł na stołku na platformie i po prostu opowiedział historię - historię o tym, jak od chłopca podążał ścieżką do miejsca, w którym dziś jest JIAST. Ta historia była czymś więcej niż opowieścią o metodzie. Było to podsumowanie życia poszukiwań, odkrywania i ciągłego zadawania pytań.

Z wielkim smutkiem, ale także radością z powodu wszystkiego, co dał i różnicy, jaką uczynił dla tak wielu ludzi na całym świecie, składamy jego rodzinie kondolencje z powodu ich znacznie większej straty.

Sally Goddard Blythe
Dyrektor INPP International

Oryginalny tekst:
https://sallygoddardblythe.co.uk/sgb_blog/?fbclid=IwAR28qkZn43sJsxRZlw5-giEY0bR0p_MFit-rIymIaSUxqoG16ib-iqkv-RA

28/01/2022

Może niekoniecznie zgodnie z tym co robimy w Centrum ale ważne dla ciała
Temat, typowo na dobranoc🌛🌝🌜

NA KTÓREJ STRONIE ŚPISZ❓

Śpij po bezpiecznej

Według medycyny orientalnej, czy to indyjskiej, chińskiej, tybetańskiej czy tajskiej, lewa strona ciała jest zupełnie inna niż prawa.
Nawet niektóre buddyjskie tradycje klasztorne uwzględniają w swoich wskazaniach mnichów śpiących po ich lewej stronie.
Chociaż odpoczynek i spanie na lewym boku wydaje się dziwne,
ma to wiele zalet zdrowotnych.

Lewa strona ciała jest dominującą stroną układu limfatycznego. Większość chłonki spływa do przewodu piersiowego znajdującego się po lewej stronie.
Po drodze chłonka przenosi białka, metabolity glukozy i odpady, które są oczyszczane przez węzły chłonne, które są odprowadzane na lewą stronę.

Wychodząc z powyższego, w medycynie orientalnej często wnioskuje się, że choroby lewej strony ciała mogą być spowodowane przewlekłym zastojem układu limfatycznego.

Priorytety ciała.

Według Ajurwedy przekrwienie występuje w organizmie zgodnie z określonymi priorytetami.
Jeśli układ limfatyczny jest współzarządzany, wątroba i krew są nasycone substancjami toksycznymi. Główne objawy przekrwienia pojawiają się po lewej stronie ciała, zanim przejdą na prawą stronę, gdzie pojawiają się później.

Indyjska sugestia jest taka, że ​​jeśli robisz sobie przerwę po jedzeniu, kładziesz się na lewym boku. Odpoczynek nie powinien przekraczać 10 minut i różni się od popołudniowej drzemki, która zwykle trwa 20 minut lub dłużej.

Żołądek i trzustka zwisają z lewej strony. Kiedy leżysz na lewym boku, oboje zwisają naturalnie, co pozwala na optymalne i wydajne trawienie. Pożywienie porusza się naturalnie w żołądku, a enzymy trzustkowe są wydzielane stopniowo, a nie od razu, co dzieje się, gdy leżysz na prawym boku.

Kiedy leżysz na lewym boku, wątroba i woreczek żółciowy zwisają po prawej stronie. Odpoczynek na lewym boku pozwala im na zawieszenie i wydzielenie cennych enzymów w przewodzie pokarmowym, emulgujących tłuszcz i neutralizujących kwasy żołądkowe.

Gdy układ pokarmowy jest stymulowany w ten sposób,
Twój cykl trawienia jest krótszy i nie pozostawia Cię w stanie uśpienia przez resztę popołudnia.
Po jedzeniu wykonaj 10-minutowy test odpoczynku po lewej stronie.

Poczuj się energiczny i nie zmęczony po jedzeniu.

Staraj się jeść w południe zrelaksowany i pamiętaj, aby odpocząć na lewym boku i sprawdzić, czy poczujesz się bardziej energiczny i lepiej trawiony.

Magia spania po lewej stronie.

Jelito cienkie wypłukuje toksyny przez zastawkę krętniczo-kątniczą (VIC) po prawej stronie ciała na początku jelita grubego.
Jelito grube biegnie w dół po prawej stronie ciała, przez brzuch i w dół po lewej stronie.

Dzięki VIC spanie na lewym boku ułatwia grawitacji stymulację produktów przemiany materii do jelita grubego z jelita cienkiego.

W miarę jak mija noc i nadal będziesz spać na lewym boku, odpady będą łatwiej przesuwać się do okrężnicy zstępującej, a poranna eliminacja będzie łatwiejsza.

Lepsza praca serca.

Ponad 80% serca znajduje się po lewej stronie ciała. Jeśli śpisz na lewym boku, chłonka odprowadzana do serca zostanie przyciągnięta przez grawitację, powodując pracę serca podczas snu.

Aorta, która jest największą tętnicą w ciele, opuszcza górną część serca i wygina się łukiem w lewo, zanim zejdzie do brzucha.
Śpiąc na lewym boku serce łatwiej pompuje krew do aorty zstępującej.

Spanie na lewym boku pozwala jelitom odsunąć się od żyły głównej, która przenosi krew do serca. Warto zauważyć, że żyła główna spoczywa po prawej stronie kręgosłupa, więc kiedy leżysz na lewym boku, wnętrzności odsuwają się od żyły głównej. Ponownie, grawitacja ułatwia pracę serca.

Śledziona znajduje się po lewej stronie.

Śledziona jest częścią układu limfatycznego i znajduje się również po lewej stronie ciała. Jego funkcją jest duży węzeł chłonny, który filtruje limfę, a także krew.
Kiedy leżysz na lewym boku, powrót płynów do śledziony jest łatwiejszy i łatwiejszy pod wpływem grawitacji.

Układ limfatyczny drenuje wszystkie komórki ciała poprzez skurcze i ruchy mięśni, a nie poprzez pompowanie serca. Wspomaganie przepływu limfy do śledziony i serca za pomocą grawitacji to łatwy sposób na oczyszczenie organizmu.

I chociaż nie ma na to naukowych protokołów, spanie na lewym boku ma sens. Zrozumienie starożytnej mądrości opartej na znajomości współczesnej anatomii budzi wiele wątpliwości co do powodów, dla których na Wschodzie sugerują spać w określony sposób.

Oryginalny artykuł napisany przez dr Johna Doulla.

A Ty jak śpisz? Na której stronie?