Fizjoterapia Monika Jankowska

Fizjoterapia Monika Jankowska Fizjoterapia niemowląt, dzieci i młodzieży.

04/05/2025

„Moje dziecko nigdy nie lubi się przytulać...” — czy to powód do niepokoju?
Czasem rodzice mówią:
„On po prostu nie lubi się przytulać.”
Albo: „Ona chce tylko patrzeć na świat...”
Czy naprawdę każde dziecko musi się przytulać? A może to tylko indywidualna cecha?
Z perspektywy neurofizjoterapii i podejścia DNAJSPediatrics – kontakt fizyczny, przytulanie, noszenie dziecka przodem do rodzica oraz wspólny kontakt wzrokowy to fundament rozwoju emocjonalnego i posturalnego.

Jeśli Twój maluszek: – odpycha się, gdy próbujesz go położyć na sobie,
– odgina się, nie chce się przytulić,
– sztywnieje lub wykręca głowę w drugą stronę...
👉 warto wtedy przyjrzeć się jego postawie i wzorcom, w jakich funkcjonuje.

Dziecko od urodzenia interesuje się światem zewnętrznym — to naturalne.
Ale... nie rezygnuje przy tym z kontaktu z rodzicem.
Prawidłowo rozwijające się niemowlę: – potrafi skupić wzrok na twarzy mamy lub taty,
– około 9. miesiąca pokazuje palcem wskazującym interesujące go przedmioty,
– i co bardzo ważne — wraca spojrzeniem na twarz opiekuna.

Niektóre dzieci: – mają trudności z utrzymaniem prawidłowego ustawienia kręgosłupa,
– inne – z rotacją głowy,
– a jeszcze inne — były całe miesiące noszone tylko tyłem do rodzica i nigdy nie doświadczyły kontaktu przodem.

🔍 Zwróć uwagę na to wcześniej.
Maluszek powinien potrafić przytulić się do rodzica przodem, będąc trzymanym na rękach.
💡 Zadbajmy o to, by rodzice nie „utkwili” w jednej wyuczonej pozycji noszenia, często sugerowanej z zewnątrz.
To nie jest instynkt.
Instynkt mówi: noszę w różnych pozycjach, elastycznie — w zależności od potrzeb mojego dziecka.

Bo moje dziecko umie się do mnie przytulić. Zawsze.
Nie „wymusza” jednej pozycji — przodem do świata.
A ja, jako rodzic, noszę je na wiele sposobów,
ale nigdy nie zapominam o jednym:
Twarz rodzica to najważniejszy bodziec rozwojowy dla dziecka.

🌱 Tego uczę także na kursach – z perspektywy fizjoterapeutycznej, opartej na badaniach nad kręgosłupem i organizacją ruchu.
⚠️Kontakt wzrokowy, przytulanie, aktywne noszenie — to nie tylko emocje.
To także elementy układu posturalnego i funkcji lokomocyjnych.
Bo każda emocja ma swoje odbicie w ruchu i w postawie ciała dziecka.

Joanna Surowińska
Manus Medica

03/05/2025

Asymetria u niemowlęcia – gdzie naprawdę leży problem?

Przede wszystkim – spokój.
Zauważyłeś, że Twoje dziecko ma asymetrię?
Nie sięgaj od razu po przypadkowe ćwiczenia z internetu.
Nie próbuj samodzielnie „korygować” noszenia, układania czy ćwiczeń bez dobrej diagnozy.

Czym jest asymetria?
Na zdjęciach często widzimy dziecko z główką pochyloną do ramienia, a cały tułów ustawiony w literkę „C”.
I co robi wielu rodziców?
Szukają w internecie:
– Jak nosić dziecko, żeby zniknęła asymetria?
– Jakie ćwiczenia zastosować?

Problem polega na tym, że bardzo łatwo dojść wtedy do fiksacji na samym objawie – czyli na asymetrii – zamiast zrozumienia, dlaczego ona w ogóle się pojawiła.

👉 Czy asymetrię można zlikwidować tylko noszeniem?
Niestety nie.
Nie istnieje żadne badanie naukowe, które potwierdzałoby, że samo noszenie dziecka w określony sposób usuwa przyczynę asymetrii.

Asymetria może mieć wiele przyczyn: – od ułożeniowych,
– przez wady kręgosłupa,
– aż po zmiany w obrębie układu nerwowego czy rdzenia kręgowego.

A czasami — prawdziwa przyczyna wychodzi na jaw dopiero po kilku latach.
Dlatego:
⚠️samo noszenie „w literkę C” lub wykonywanie „ćwiczeń z internetu” bez postawienia dobrej diagnozy może sprawić, że przegapimy coś naprawdę ważnego.

📣 Dziś plaga internetowych kursów „jak nosić dziecko” czy „jak nauczyć dziecko obrotu” staje się coraz większa.
Ale każde dziecko to osobna historia — z własnym kodem genetycznym, własnym dojrzewaniem ośrodkowego układu nerwowego i własnym tempem rozwoju.

Twoje dziecko nie potrzebuje „szablonu z internetu”.
Twoje dziecko potrzebuje Ciebie – czujnego i mądrego rodzica, który nie podejmuje działań w ciemno, ale szuka rzetelnej diagnozy i indywidualnej ścieżki rozwoju.

📌Pamiętaj:
Internet daje wiele dobrego — ale w temacie asymetrii u niemowląt musimy szerzyć wiedzę opartą na faktach:
👉 Nie leczymy dziecka na podstawie filmików czy uniwersalnych kursów pielęgnacji.
👉 Najpierw diagnoza. Potem spokojne, dostosowane do Twojego dziecka działanie.

Bo rozwój to nie szybki kurs.
To proces, który toczy się zgodnie z rytmem Twojego dziecka — i razem z Tobą.

14/04/2025

Jesteś zaprogramowany na bycie rodzicem.
Kod genetyczny człowieka jasno wskazuje, że jesteśmy jedynym gatunkiem na świecie, który po urodzeniu naturalnie przyjmuje pozycję na plecach – pozycję sprzyjającą kontaktowi wzrokowemu, mimice i relacji twarzą w twarz.

To właśnie w tej pozycji rodzice pochylają się nad dzieckiem, całują je, mówią do niego – nawiązując relację, zanim padnie choć jedno słowo. To nie przypadek, lecz biologicznie zapisany scenariusz budowania więzi.

Oznacza to, że masz w sobie zakodowane zdolności do opieki nad swoim dzieckiem. Masz w sobie kod, który uczy Cię, jak tę opiekę realizować – nie przez instrukcję, lecz przez Twoje ciało, emocje, obecność. To właśnie kod, który stworzył Twój mózg, Twoje serce… i Twoją gotowość. Ale to Ty decydujesz, jakim rodzicem chcesz być.

Badania i doświadczenie pokazują, że relacja nie tworzy się sama – to my ją budujemy. Przez skórę dziecka, przez dotyk, przez kontakt wzrokowy – który jest bramą do głębokiej, wrodzonej komunikacji. Przytulaj, całuj, otwieraj twarz, mimikę. Bo wtedy wszystko się składa: geny, mózg, serce. I Ty – stajesz się rodzicem w pełni.

Pamiętaj: jesteśmy jedynym gatunkiem, którego oko jest zbudowane tak, by bodziec twardówka–tęczówka zapraszał do kontaktu. Dziecko patrzy. Szuka Twoich oczu. I właśnie wtedy – przez oczy – uruchamiają się głębsze mechanizmy: te zapisane w ciele i mózgu.

W DNAJSPEDIATRICS pokazujemy, jak kontakt wzrokowy współdziała z wrodzonymi wzorcami ruchowymi, które odkrył prof. Vojta. To nie tylko gesty – to zakodowane formy obecności, które otwierają dziecko na relację i rozwój. Ruch, który niesie sens.

Dlatego pokazujemy rodzicom, jak ogromną wartość ma instynktowna opieka nad dzieckiem. Instynktowne skupienie się na relacji – a nie na technice.

Czy naprawdę, podchodząc do dziecka, Twoim pierwszym odruchem powinno być pytanie: „Jak je teraz poprawnie przewrócić na bok?”

Jeśli Twoja pierwsza myśl to: „Muszę się specjalnie nauczyć, jak brać moje dziecko na ręce i zawsze robić to w jeden, sztywny sposób” – to jasne, to jest Twój wybór. Ale my – w koncepcji DNAJSPEDIATRICS, w ośrodku Manus Medica – pokazujemy, że można inaczej.

Można naturalnie. Instynktownie. W skupieniu na relacji, a nie na schemacie ruchu.

Piszę o tym, bo po raz kolejny trafiłam na kochających, ale przestraszonych rodziców – mamy i tatusiów, którzy są przekonani, że jeśli nie nauczą się „specjalnego sposobu brania na bok”, to nie mogą nosić własnego dziecka. Boją się dotyku innego niż ten z poradników. Boją się… być rodzicami po swojemu.

Ale ja też jestem w internecie. I stawiam na instynkt.

Badania naukowe jasno to potwierdzają: każdy rodzic wie, jak przytulić swoje dziecko. Jak wziąć je na ręce. Trzeba tylko dać sobie prawo do czucia. Nie pozwól, żeby ktoś zabrał Ci Twój instynkt.

Popatrz na zdjęcie i zastanów się… czy ten tata korzysta ze specjalnej instrukcji podnoszenia dziecka przez bok, czy też może kieruje się instynktem i chęcią nawiązania kontaktu…

Joanna Surowińska
Manus Medica

Adres

Ulica Poniatowskiego 76 B/3
Szczecin
71-112

Telefon

+48696306297

Strona Internetowa

Ostrzeżenia

Bądź na bieżąco i daj nam wysłać e-mail, gdy Fizjoterapia Monika Jankowska umieści wiadomości i promocje. Twój adres e-mail nie zostanie wykorzystany do żadnego innego celu i możesz zrezygnować z subskrypcji w dowolnym momencie.

Skontaktuj Się Z Praktyka

Wyślij wiadomość do Fizjoterapia Monika Jankowska:

Skróty

Udostępnij

Kategoria