Psycholog Wamka

25/08/2025

Nie zatrzymasz wieczoru w dłoniach. Nie zapakujesz ciszy po zachodzie słońca w pudełko. Ale możesz pozwolić, by przeszła przez Ciebie, zostawiając ślad w sercu. Emocje nie są czymś, co posiadamy. Są tym, co nas otwiera, co przypomina, że naprawdę żyjemy. Każdy oddech, każda chwila, to nie archiwum wspomnień, ale dar, który znika, jeśli go nie poczujemy.

16/08/2025

Urlop czas zacząć :) ❤️

26/05/2025

Codziennie pokazuję Ci, jak iść własną drogą… choć każda część mnie chciałaby iść obok Ciebie jeszcze chwilę dłużej.

Mam dwóch synów — Franciszka i Mieszka. Jeden ma 16 lat i coraz pewniej patrzy światu prosto w oczy. Drugi ma 11 lat i jeszcze z dziecięcą wrażliwością, ale już z młodzieńczą siłą, zaczyna iść własną ścieżką. I każdego dnia moje serce uczy się nowego języka — języka puszczania, zaufania i cichej obecności.

Bo macierzyństwo to nie tylko troska, przytulanie, bliskość. To także trudna sztuka oddalania się w odpowiednim momencie. To miłość, która nie zatrzymuje, tylko daje wolność. Która nie mówi „bądź przy mnie”, tylko „idź – a ja zawsze tu będę”.

Psychologicznie to jeden z najtrudniejszych procesów — bo uczyć dziecko życia bez matki to jak uczyć się oddychać, kiedy powietrze jest coraz rzadsze. Ale to też najczystszy dowód miłości: nie kontrolować, nie zatrzymywać, nie wiązać, tylko ufać. W ich siłę, w ich wartości, w to, co w nich zasiałam.

Franciszku, Mieszku – codziennie obserwuję, jak rośniecie. Jak zmienia się wasze spojrzenie, głos, gesty. Czasem już nie pytacie mnie o radę, tylko opowiadacie po wszystkim. Czasem nie potrzebujecie już odpowiedzi, tylko spokoju. I to dobrze. To znaczy, że idziecie. Że się rozwijacie. Że dojrzewacie.

A ja… Ja uczę się być w tle. Nie mniej obecna – tylko mniej widoczna. I choć uczę Was żyć beze mnie… ja bez Was żyć nie umiem. Na szczęście miłość matki nie zna odległości. Nie musi być przy uchu, by być słyszana. Nie musi być przy drzwiach, by być domem.

„Są dwie trwałe rzeczy, które możemy dać naszym dzieciom: korzenie i skrzydła.” – Hodding Carter

Z dedykacją dla Was, Franciszku i Mieszku – dwóch moich serc, które uczą się latać, a ja uczę się pozwalać. Kocham Was ponad wszystko.

01/03/2025

Czasami myślimy, że wszystko, co najpiękniejsze, już się wydarzyło. Że młodość była jak lato, które minęło, zostawiając po sobie tylko wspomnienie ciepłych dni. Że teraz pozostaje jedynie czekać, aż liście będą opadać coraz szybciej, aż dni staną się krótsze, a my powoli nauczymy się znikać.

Ale to nieprawda. 🌸

Życie nie jest książką, która zamyka się po kilku rozdziałach. Jest opowieścią, którą można pisać do ostatniego słowa. I czasem to właśnie te późniejsze strony kryją w sobie najwięcej światła.

Niektóre kwiaty kwitną dopiero jesienią. Niektóre melodie brzmią najpiękniej, gdy już dojrzeją w ciszy. Niektóre drogi odkrywamy dopiero wtedy, gdy zwalniamy i patrzymy uważniej.

Nie ma jednego momentu, w którym wszystko, co dobre, się kończy. Są tylko kolejne drzwi, które możemy otworzyć – o ile nie zdecydujemy się stanąć w miejscu.

To, co najlepsze, nie jest zapisane w kalendarzu przeszłości. To, co najlepsze, może się wydarzyć jutro.

Albo właśnie teraz. ❤️

19/02/2025

🔍 RODZIC vs. NASTOLATEK: Dwa różne światy?

Czy zastanawiałeś/aś się kiedyś, dlaczego tak trudno zrozumieć się z własnym nastolatkiem?

To nie jest tylko kwestia „trudnego wieku”. To zderzenie dwóch różnych światów, dwóch różnych rzeczywistości i sposobów patrzenia na życie.

➡️ Swipe, aby dowiedzieć się:
• Skąd biorą się te różnice
• Jak widzą świat obie strony
• Co możesz zrobić, aby znaleźć wspólny język
• Jakich błędów unikać

💡 Kluczowe przesłanie:
Różnice międzypokoleniowe nie muszą być źródłem konfliktu. Mogą stać się podstawą do budowania głębszego zrozumienia i silniejszej więzi - jeśli tylko podejdziemy do nich z właściwym nastawieniem.

🎯 Najważniejsze jest:

Otwarcie się na perspektywę drugiej strony
Szacunek dla odmienności
Gotowość do dialogu
Elastyczność w myśleniu
Pamiętaj: Twój nastolatek nie jest „trudny” - on po prostu żyje w innej rzeczywistości niż ta, w której Ty dorastałeś/aś.

❓ A Ty, z którymi różnicami międzypokoleniowymi mierzysz się najczęściej?

18/02/2025

Nauczyłam się, że życie jest jak rzeka — czasem płynie spokojnie, a czasem niesie ze sobą wiry i wodospady, ale zawsze posuwa się naprzód.

Nauczyłam się, że to, jak traktujemy siebie w trudnych chwilach, mówi o nas więcej niż jakiekolwiek sukcesy.

Nauczyłam się, że prawdziwa siła nie polega na tym, by nigdy nie upadać, ale by mieć odwagę wstać i iść dalej, nawet gdy wszystko w nas krzyczy, że nie damy rady.

Nauczyłam się, że największe ukojenie przynosi akceptacja rzeczy, na które nie mamy wpływu, i działanie tam, gdzie możemy coś zmienić.

Nauczyłam się, że ludzie nie zawsze pamiętają nasze słowa czy czyny, ale zawsze zapamiętają, czy byliśmy dla nich obecni.

Nauczyłam się, że empatia jest mostem, który łączy najtrudniejsze przepaści między ludźmi.

Nauczyłam się, że czasem trzeba odpuścić, by zrobić miejsce na nowe.

Nauczyłam się, że warto każdego dnia zatrzymać się, by zauważyć drobne cuda — promień słońca na twarzy, życzliwy uśmiech czy zapach porannej kawy.

Nauczyłam się, że jestem w ciągłym procesie uczenia się — o sobie, o ludziach, o życiu.

Nauczyłam się, że najważniejsze, co mogę dać światu, to obecność, zrozumienie i odrobinę ciepła. I że to właśnie zostaje w ludziach na długo, nawet gdy wszystko inne przemija.

14/02/2025

Prawdziwa miłość nie zmienia, nie naprawia, nie kształtuje kogoś według własnych oczekiwań. Nie szuka idealnej wersji drugiej osoby, ale przyjmuje ją taką, jaka jest – z jej światłem i cieniem, siłą i wrażliwością, radością i bólem.

Kiedy kochamy naprawdę, nie próbujemy dopasować drugiej osoby do naszych wyobrażeń. Zamiast tego dajemy jej przestrzeń do bycia sobą, do wzrastania we własnym tempie, do odkrywania siebie w sposób, jaki dla niej jest prawdziwy.

To nie znaczy, że wszystko nam się podoba, że zgadzamy się na wszystko. Ale akceptujemy, że drugi człowiek nie jest naszą własnością – jest odrębnym światem, który możemy poznawać, ale nigdy nie kontrolować.

Miłość nie więzi – miłość uwalnia.

14/02/2025

😍 tutaj link do dzisiejszej audycji

https://super.fm/podcasty/64/810-zaprasza-michal-kaczmarek

Anna Wamka, psycholog i psychoterapeutka będzie gościem Michała Kaczmarka w porannej rozmowie Radia Super FM po godzinie 8:10.

Będzie dzisiaj o tym, że z miłością nie zawsze jest łatwo 💗

10/02/2025

„Mamo, Tato, nie słyszę Cię!” – czyli co robić, gdy dziecko nas ignoruje

Dziecko Cię nie słucha? Może nie chodzi o brak posłuszeństwa, tylko o sposób, w jaki mówisz. Zamiast się frustrować, spróbuj podejść do tego mądrzej:

🔹 Złap kontakt, zanim wydasz komunikat – Wołanie z drugiego pokoju to przepis na ignorowanie. Podejdź, nawiąż kontakt wzrokowy, delikatnie dotknij ramienia.

🔹 Mów prosto i konkretnie – Zamiast „Zachowuj się!” powiedz „Proszę, mów ciszej, bo młodszy brat śpi”. Dziecko musi wiedzieć, czego od niego oczekujesz.

🔹 Daj czas na reakcję – Dzieci potrzebują kilku sekund na przetworzenie informacji. Zamiast od razu powtarzać, poczekaj chwilę.

🔹 Pokaż, że słuchanie się opłaca – Chwal za współpracę: „Dziękuję, że mnie wysłuchałeś!” – to wzmacnia dobre nawyki.

Dzieci nie rodzą się z umiejętnością uważnego słuchania. Uczą się tego… od nas! Jak mówisz do dziecka? Z szacunkiem, spokojem, a może w biegu i z pretensją? Zacznij od siebie, a zobaczysz, że ono też zacznie słuchać!

09/02/2025

Jeżeli w jakikolwiek sposób zapomniałam o sobie,
Zaniedbując swoje potrzeby, ignorując własne granice,
Z powodu pośpiechu, oczekiwań lub lęku –
Przyjmuję to z wyrozumiałością.

Jeżeli inni nie dostrzegli mojej wartości,
Nie uszanowali mojego czasu, uczuć czy wysiłku,
Z powodu własnych ograniczeń –
Pozwalam temu odejść.

Jeżeli są chwile, w których wciąż uczę się być dla siebie dobrą,
Przyjmuję ten proces z cierpliwością i czułością.

Za wszystkie momenty, gdy wątpiłam w swoje możliwości,
Odkładałam marzenia, porównywałam się do innych,
Zapominając, że jestem wystarczająca –
Daję sobie przestrzeń na nowy początek.

Codziennie uczę się akceptować siebie
Z całą swoją historią,
Wszystkimi niedoskonałościami i pięknem,
Które noszę w sobie.

07/02/2025

Ferie zimowe to czas, który powinien być wypełniony radością i odpoczynkiem. Jednak dla wielu rodziców może okazać się okresem zwiększonego stresu i emocjonalnego wyczerpania. Jak znaleźć złoty środek między potrzebami dzieci a własnym dobrostanem?

07/02/2025

🌟 KAŻDY DOROSŁY BYŁ KIEDYŚ DZIECKIEM
(choć niewielu o tym pamięta...)

Wyobraź sobie:
• Że jesteś mały/a
• Że wszystko jest dla Ciebie nowe
• Że emocje są silniejsze niż rozum
• Że świat czasem bardzo Cię przytłacza
• Że dorośli wydają się gigantami
• Że często czujesz się niezrozumiany/a

Pamiętasz?
▪️ Strach przed ciemnością
▪️ Łzy, gdy nikt nie chciał się z Tobą bawić
▪️ Złość, gdy ktoś zabrał Twoją zabawkę
▪️ Smutek, kiedy dorośli Cię nie słuchali
▪️ Radość z małych rzeczy
▪️ Potrzebę przytulenia, gdy było źle

Dziś, gdy patrzysz na swoje dziecko:
• Które płacze o „głupią” zabawkę
• Które złości się „bez powodu”
• Które „marudzi” przed snem
• Które „specjalnie” Cię nie słucha

📌 ZATRZYMAJ SIĘ na moment...

Przypomnij sobie SIEBIE z tamtych lat.
To dziecko wciąż jest częścią Ciebie.

Gdy następnym razem:
✨ Twoje dziecko będzie płakać - przypomnij sobie swoje łzy
✨ Będzie się złościć - przypomnij sobie swoją złość
✨ Będzie się bać - przypomnij sobie swoje lęki
✨ Będzie potrzebować przytulenia - przypomnij sobie, jak Ty tego potrzebowałeś/aś

Bo widzisz...
Dzieci nie są „trudne”.
One po prostu:
• Czują intensywnie
• Dopiero uczą się życia
• Potrzebują zrozumienia
• Szukają bezpieczeństwa
• Tak samo jak Ty kiedyś...

💡 ZŁOTA MYŚL:
„Gdybyśmy pamiętali siebie jako dzieci,
bylibyśmy lepszymi rodzicami”

❓ A Ty? Jakie wspomnienia z dzieciństwa najbardziej wpływają na to, jakim jesteś dziś rodzicem?