Pracownia Psychologiczna "Pępek Świata" Sylwia Rynkiewicz

15/03/2025

Trichotillomania jest mało popularnym zaburzeniem nawet w świadomości wielu specjalistów. Efekty terapii można zaobserwować na zdjęciach naszej pacjentki 😍

Trichotillomania – zaburzenie, które warto zrozumieć

Trichotillomania (od łacińskiego “tricho” – włosy) to rzadkie zaburzenie polegające na kompulsywnym wyrywaniu włosów. Około 30-40% osób z tym zaburzeniem również zjada wyrwane włosy (trichofagia). Kobiety stanowią około 80–90% przypadków.

W mojej pracy spotykam się z dziećmi dotkniętymi trichotillomanią. Przykładem jest 11-letnia dziewczynka, która wyrywała sobie rzęsy. Mimo silnej motywacji do wyleczenia, wynikającej z chęci malowania, potrzebne było wprowadzenie mechanizmów samokontroli. W leczeniu kluczowe jest stopniowe przejście od kontroli zewnętrznej do wewnętrznej oraz wzmacnianie drobnych efektów niewyrywania włosów, ponieważ motywacja wewnętrzna, jak np. chęć posiadania pięknych rzęs, wiąże się z zbyt długim odroczeniem gratyfikacji.

Przed i po terapii

Efekty terapii są wyraźne, co widać na załączonych zdjęciach. Pierwsze przedstawia stan przed rozpoczęciem leczenia, z widocznymi ubytkami w owłosieniu w okolicach rzęs. Drugie zdjęcie pokazuje wyraźną poprawę po terapii. Dzięki terapii udało się uzyskać lepsze efekty estetyczne i emocjonalne dla dziecka, co było ważnym motywatorem w dalszej walce z tym zaburzeniem.

Trichotillomania – zaburzenie, które warto znać

Do napisania tego tekstu skłoniła mnie wizyta u mamy dziewczynki, która od 2 lat szukała specjalisty, który choćby znał to zaburzenie. Była u wielu lekarzy i psychologów, ale niestety nie spotkała nikogo, kto rozpoznałby problem, nawet nie słyszał o tym zaburzeniu. Wciąż pozostaje wiele osób w środowisku medycznym, które nie mają świadomości istnienia trichotillomanii. Warto jednak o tym zaburzeniu mówić, edukować i uświadamiać, bo świadomość jest pierwszym krokiem do skutecznej terapii.

Błąd w leczeniu – wzmacnianie problemu

Osoby próbujące leczyć trichotillomanię często decydują się na stymulację okolic ust i rąk, ponieważ wg nich dzieci potrzebują ciągłej stymulacji sensorycznej. W tym celu stosuje się różne narzędzia, takie jak wibratory logopedyczne czy gryzaki, które mają pomóc w zajęciu rąk i ust. Niestety, dzieci które dostają takie stymulatory, otrzymują dodatkową uwagę do zachowań, które próbujemy wygasić, co może prowadzić do ich nasilenia zamiast zmniejszenia.

04/03/2022

Ciekawa dyskusja na temat aktualny i jak najbardziej ważny. Podsumowując: rozmawiając z dziećmi o wojnie zadbajmy o ich poczucie bezpieczeństwa, skoncentrujmy się na ich potrzebach, może oni wcale nie maja naszej dorosłej ciekawości informacyjnej dotyczących historii, poczynań pewnego prezydenta, najnowszych ruchów militarnych. Koncentracja na tych tematach może pogłębić ich lęki lub jeżeli ich nie mają pomóc im się w ogóle narodzić. Dajmy dzieciom stabilizację, trzymajmy się naszej wcześniejszej rutyny.

26/02/2022

Gdyby ktoś potrzebował ❤️

Niżej również po polsku!

Ми мовчали до цього часу,бо і далі важко знайти нам важкі слова. Завжди будемо допомагати тим,котрі потребують. Якщо хтось з вас потребує допомоги в організуванню опіки над дитиною з аутизмом або іншими проблемами в розвитку, після приїзду з України, будь ласка пишіть, телефонуйте -Допоможемо!( Звісно безкоштовно). Сказати що розмовляємо російською, важко сказати. Маємо тільки одну людину яка вільно володіє мовою,але багато з нас розуміє. Майже всі розмовляємо англійською. Завжди на боці дітей ❤️❤️❤️!

Milczeliśmy do tej pory bo nadal ciężko jest nam znaleźć właściwe słowa. Zawsze będziemy pomagać tym, którzy pomocy potrzebują. Jeśli ktoś z państwa potrzebuje pomocy w zorganizowaniu opieki nad dzieckiem z autyzmem lub innymi problemami rozwojowymi, po opuszczeniu Ukrainy, proszę pisać, dzwonić - Pomożemy! (Oczywiscie nieodpłatnie) Powiedzieć, że mówimy po rosyjsku to za dużo, mamy tylko jedna osoba posługująca się biegle tym językiem ale wielu z nas rozumie. Prawie wszyscy mówimy jednak biegle po angielsku.

Zawsze po stronie dzieci ❤️♥️♥️!

Na zdjęciu, Kamieniołom Kadykowski na Krymie na Ukrainie. Zdjęcie za: Vera Lapushka

23/02/2022

Obchodząc dzisiaj Międzynarodowy Dzień Walki z Depresją chciałabym zaproponować Wam jak działać w zakresie profilaktyki depresji. Podążając za słowami klasyka: „lepiej zapobiegać niż leczyć”. Niestety obecne czasy nie napawają optymizmem statystyki zatrważająco szybko rosną. I pamiętajcie nie jesteście sami. Warto zwrócić się po pomoc.

29/01/2022

Łyk świeżej wiedzy na temat Treningu Umiejętności Społecznych- co myślicie o zorganizowaniu takich zajęć w naszym mieście ? Macie dzieci, które zapisalibyście na takie zajęcia ?

24/12/2021

Radosnych i błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia❄️🎄☃️, cieszmy się każdą chwilą spędzoną z osobami, które kochamy ❤️ Zatrzymajmy się i celebrujmy ten cudowny czas 🎄🎅🏻 Odpocznijmy, szczególnie w naszych głowach😉

19/11/2021

Dla zobrazowania, dlaczego ząbkowanie tak boli nasze maluszki🥺

I've posted this before, but it never ceases to BLOW MY MIND. This is a child's skull (19th century) showing deciduous teeth (baby/primary teeth) and permanent teeth. Note the position of the canines in the upper jaw directly under the eye socket (hence the term "eye teeth"). It certainlly puts into perspective why teething is so painful! This skull is now housed at the Hunterian Collection in London.

24/10/2021

Poznaje coraz więcej osób nie mogących znieść odgłosów wydawanych przez innych podczas konsumpcji. Czy też się z tym spotkaliście ? Może sami czujecie dyskomfort kiedy spożywacie z kimś wspólny posiłek ? Naukowcy znaleźli na to określenie - mizofonia. Zapraszam do artykułu.

🔊 Czy zdarza Ci się doświadczać silnego uczucia złości, wtedy kiedy słyszysz, gdy ktoś mlaszcze? A może nie jesteś w stanie wytrzymać głośnego siorbania lub wydmuchiwania nosa przez innych ludzi? Być może doświadczasz mizofonii — zespołu objawów pojawiających się w odpowiedzi na nieprzyjemne bodźce (głównie o charakterze dźwiękowym, ale również wizualnym). Oprócz silnych emocji osoba nadwrażliwa na tego typu czynniki może doświadczać również gwałtownej reakcji o charakterze somatycznym (np. bólu lub gwałtownej akcji mięśni). Tego typu reakcje postrzegane są przez osobę ich doświadczającą jako nadmierne i nieuzasadnione, a samo doświadczenie „mizofoniczne” jest źródłem dużego dyskomfortu i stresu (https://bit.ly/2Zpt10H).

🔊 Choć mizofonia nie znajduje się w żadnej oficjalnej klasyfikacji zaburzeń, prowadzonych jest na jej temat co raz więcej badań, również takich, które usiłują ustalić jej biologiczne podstawy. Jedno z nich zostało opisane w niedawnej publikacji Kumara i współpracowników (https://bit.ly/3B9rMjf). Badacze ci postanowili określić połączenia funkcjonalne pomiędzy różnymi obszarami mózgu podczas badania jego aktywności spoczynkowej oraz w reakcji na bodźce „spustowe” (czyli potencjalnie wywołujące reakcję mizofoniczną; w tym badaniu wykorzystano odgłosy towarzyszące konsumpcji). Aktywność spoczynkową mózgu rejestruje się podczas badania w skanerze rezonansu magnetycznego, gdy osoba badana nie jest zajęta żadnym zadaniem. Połączenia funkcjonalne określa się poprzez analizowanie korelacji przebiegu sygnału z pewnego małego obszaru mózgu z sygnałem z wszystkich pozostałych miejsc w mózgu (osoby zainteresowane szczegółami tych metod odsyłam do ciekawego artykułu Katarzyny Jurewicz https://bit.ly/3pxu75e). W bardzo dużym uproszczeniu w ten sposób bada się jak „rozmawiają ze sobą” różne części mózgu.

🔊 Kumar i współpracownicy nie zaobserwowali żadnych różnic w aktywności kory słuchowej w odpowiedzi na bodźce spustowe pomiędzy osobami skarżącymi się na reakcje mizofoniczne i grupą kontrolną. Stwierdzili natomiast istnienie u osób z mizofonią silniejszych połączeń w trakcie aktywności spoczynkowej pomiędzy korą słuchową i wzrokową a tym obszarem kory motorycznej, która odpowiedzialna jest za odruchy ustno-twarzowe. Ten sam obszar wykazywał zwiększoną aktywność podczas prezentacji bodźców wywołujących reakcje mizofoniczne w pierwszej z grup.

🔊Jak tłumaczone są uzyskane wyniki? Badacze zakładają, że u osób cierpiących na mizofonię dochodzi do swoistego „uwrażliwienia” fragmentu kory motorycznej odpowiedzialnej za ruchy ustno-twarzowe. Jej nadmierna reakcja podczas ekspozycji na bodźce mizofoniczne, jak wyjaśniają autorzy, jest „odzwierciedleniem” ruchów towarzyszących produkcji tych dźwięków. U osób z mizofonią dochodzi zatem do pewnego rodzaju automatycznej (nieświadomej) imitacji aktywności kory mózgowej. To z kolei może poprzez np. poczucie utraty kontroli wywołać skrajnie negatywną reakcję emocjonalną. Oczywiście, opisywane tu badanie nie tłumaczy tego, jak rozwija się tego typu wzorzec aktywności mózgu. Na zakończenie, chyba warto zaznaczyć, że badanie Kumara, choć ciekawe, obejmuje tylko pewien specyficzny zakres bodźców, które mogą być związane z reakcją mizofoniczną. Być może to, co nazywamy mizofonią, jest tak naprawdę zbiorem podobnych reakcji związanych z różnymi mechanizmami u różnych osób.*

*(Ta ogólna uwaga dotyczy oczywiście wielu zaburzeń psychicznych, lecz jej wyjaśnienie to już całkiem inna historia, do której być może kiedyś wrócę).

Uwaga - linki prowadzą do publikacji w otwartym dostępie.
Jeżeli zainteresował Cię ten wpis - zostaw swoją reakcję (lub komentarz), polub lub obserwuj ten profil, podziel się ze swoimi znajomymi tym materiałem. Dziękuję!



Photo by Usman Yousaf on Unsplash

06/10/2021

Moment zostania rodzicem dostarcza nam całego wachlarza emocji od pełni miłości i szczęścia po stres, lęk a także towarzyszące mu fizyczne wyczerpanie. Jak radzić sobie z początkowymi trudami rodzicielstwa, aby wytworzyć harmonię pomiędzy zaprzątającym większość czasu i uwagi uroczym malcem a jego rodzicami? Z pomocą przychodzą różne sztuczki i triki. Jak wprowadzić więcej spokoju do waszego wspólnego od niedawna życia?
Tego dowiecie się na stronie https://dotidoti.pl/pl/blog/Maluchowe-powtarzanki%2C-czyli-moc-rytmow-i-rytualow/2?fbclid=IwAR0XeuRcnpzlTsOF5r2lhvBYLH-4qEh_DcUUnRzo8QPpYin2XaemTcAAQO4

Zapraszam jednocześnie do zapoznania się z przeuroczymi, wspierającymi rozwój produktami firmy doti doti❤️

POZNAJ WYPOWIEDZI EKSPERTÓW ⭐ 07.06.2021 | Sylwia Rynkiewicz, psycholog terapeuta „Kąp o 19:00”, „karm nie później niż 30 min przed snem”, „na spacer wychodź zawsze około południa