Gabinet psychoterapii Przestrzeń Spotkania

13/07/2025

Ważny fragment ważnej rozmowy, więc udostępniamy i zachęcamy do przeczytania!

13/07/2025

W Gabinecie Psychoterapii Przestrzeń Spotkania pracujemy w nurcie systemowym. Prawdopodobnie zetknęliście się z określeniem, że coś jest „systemowe” w odniesieniu do różnych działań, określanych jako terapeutyczne. Termin ten nie zawsze jednak oznacza to samo. Chcielibyśmy tutaj wyjaśnić, w jakim kontekście my używamy tego terminu i czym jest, a czym zdecydowanie nie jest trwała systemowa, którą praktykujemy. Zachęcamy do przeczytania artykułu zamieszczonego na stronie Wielkopolskiego Towarzystwa Terapii Systemowej, którego jesteśmy członkami:

W ostatnim czasie wzrosło w Polsce, zainteresowanie metodą pracy Berta Hellingera. W literaturze ukazującej się na ten temat a także w świadomości gremium psychoterapeutów kształtowanej również przez osoby propagujące ten sposób pracy z klientem, zaobserwować można zjawisko utożsamia...

12/07/2025

Gdybym miał wymienić mój ulubiony gatunek literacki, bez wahania wybrałbym fantasy. Zdecydowanie bardziej książki niż filmy, nawiasem mówiąc, bo są świetnym treningiem dla umysłu: uczą fantazjowania. A fantazjowanie to przecież pierwszy krok do stworzeniu dzieła, realizacji projektu, zrobienia czegoś ważnego, często przełomowego.
W książkach fantasy pojawiają się różne fantastyczne i baśniowe elementy. Oczywiście pojawiają się magiczne zaklęcia, czyli słowa, które kreują rzeczywistość. Czy jednak to tylko domena literatury? Myślę, że nie. To, co pojawia się u autorów fantasy jest w gruncie rzeczy zręczną metaforą całkiem realnej sprawy. Właśnie tak! W codziennym życiu używamy zaklęć, choć niekoniecznie z magiczną intencją. Jednak, jak się okazuje ich magicznemu działaniu to nie przeszkadza. Weźmy na przykład bardzo popularne zaklęcie, którego uczymy się niemal od urodzenia, a które brzmi „Nie Da Się”. Niby tylko trzy słowa, a jaka mają moc! Gdy nad jakąś sprawą, czy zadaniem to zaklęcie wypowiemy, ono w magiczny sposób się spełnia – rzeczywiście ta sprawa, czy zadanie staje się niewykonalne. Magia ta działa w ten sposób, że przestajemy próbować. „Nie Da Się” – mówimy i przestajemy próbować dalej, przestajemy sprawdzać, czy na pewno dobrze się przyjrzeliśmy, kończymy formułowanie testowanie hipotez na temat rozwiązania. Owszem, formułujemy opinie o tym, dlaczego „się nie da”, ale już nie sprawdzamy, czy to prawda. I dana rzecz, czy sprawa leży niedokończona (często nawet nie podjęta), a my, patrząc na nią, utwierdzamy się w przekonaniu o jedyności i nieodwracalności takiego stanu rzeczy.
Jest to bardzo mocne zaklęcie, jednak, jak się okazuje, kilka (lub może nawet więcej) razy w historii ludzkości udało się odczynić to zaklęcie. Jak się je odczynia? Metoda jest zaskakująco prosta – wystarczy po zdaniu „nie da się” postawić znak zapytania zamiast kropki. Jak to działa? Sprawia, że nie przestajemy szukać. I być może zaczynamy patrzeć uważniej, rozglądać się dookoła, poszerzać perspektywę. Być może zaczynamy testować nowe rozwiązania, takie, których jeszcze nie braliśmy pod uwagę. Zupełnie jak w tej zabawie - zagadce: rysujesz dziewięć punktów, trzy rzędy po trzy, tak, żeby powstał taki kwadrat i mówisz komuś:
- I teraz połącz te wszystkie punkty czterema liniami prostymi, nie odrywając długopisu od kartki.
Najczęściej, po trzech - czterech próbach ludzie wypowiadają to zaklęcie - nie da się - i przestają próbować. Sęk w tym, że jednak się da.
W zasadzie można powiedzieć, że ile razy udaje się odczynić to zaklęcie, robimy krok naprzód. Gdy kwestionujemy różne nasze „niedasie” i „niemaopcji”, zaczynamy więcej wiedzieć i potrafić. I zaryzykowałbym myśl, że stajemy się lepszymi wersjami siebie, czy - mówiąc jeszcze bardziej patetycznie - czynimy świat lepszym miejscem. A chyba odrobina patosu nie zaszkodzi 😉
A Ty, jakie zaklęcia chciałabyś, chciałbyś odczynić?

30/05/2025

Zapraszamy 😁

04/03/2025

Czy potraficie być wdzięczni? Od jakiegoś czasu chodzi za mną to pytanie, w odniesieniu do mnie i zastanawiam, jak u Was w tej kwestii. A więc, czy potrafimy być wdzięczni? Za ten rok, dzień, czy tą dokładnie chwilę, minutę życia? Ja ostatnio łapię się na tym, że nie zawsze. To chyba jest też fragment bardziej ogólnej kwestii, a mianowicie tego, jak to swoje życie traktuję. Jak się z nim obchodzę. Czym dla mnie jest czas, który mam, który został mi dany. W miarę upływu lat (możecie to nazywać kryzysem wieku, bardzo dobrze, to ładna nazwa), a szczególnie ostatnio, dociera do mnie, co to znaczy, że czas mojego życia płynie. Że - otóż to - upływa. Można by się tutaj posłużyć metaforą, użyć jakiegoś pięknego obrazu - na przykład, że płynie tak jak woda, powiedzmy wodospad, wypływający z jakiegoś malowniczego jeziora. Albo, jak kto woli, jak strumień wody wylewanej z jakiegoś naczynia. O takiej wodzie można powiedzieć, że upływa, w związku z czym jej jednak ubywa. W takiej perspektywie znaczenia nabiera pytanie, gdzie ta woda spada, czy coś nawadnia, na przykład piłkę albo ogród, albo chociaż doniczkę, z której potem coś wyrośnie i będzie żyło? Czy napełnia jakieś inne naczynie, zbiornik? Czy napędza coś, jakiś młyn, czy turbinę, która coś zasila, porusza, ogrzewa lub oświetla? Czy wylewa się na jakąś twardą skałę, powoli i konsekwentnie ją drążąc, rzeźbiąc? Czy ta woda robi to, co może zrobić? Wiele możliwości, jak widać, daje ta metafora. Tak czy owak jednak, w każdym z tych obrazów, ta woda coś zmienia. Czy jednak czasem jej nie przeszkadzam w tym zadaniu? Na przykład przerywając być uważnym na jej strumień, rozglądając się niecierpliwie wokół, wylewając ją gdzie popadnie? I potem narzekając, że tyle błota wokół?
Narzekanie to jest, nawiasem mówiąc, ciekawa sprawa. Ktoś mądry (chyba Michael White, twórca terapii narracyjnej, ale nie jestem pewien) powiedział kiedyś, że narzekanie to czasem jedyny sposób na utrzymanie relacji z tym, co dla nas ważne. Bo skoro narzekam na coś, to znaczy że tęsknię za czymś innym, co dla mnie jest wartością. I tu pełna zgoda, tylko czy dość starannie sprawdzamy i upewniamy się, że to jest naprawdę, w danej sytuacji, jedyny sposób? Bo coraz mocniej do mnie dociera, że ja nie sprawdzam tego, kiedy narzekam. I wylewam tą moją cenną wodę, która mi - tak czy owak - upływa, byle gdzie. Do jakichś kałuż, rowów.
Nie chcę tego robić. Chcę z wdzięcznością i szacunkiem troszczyć się o każdą kroplę. Chcę móc z wdzięcznością i uznaniem patrzeć, gdy już się skończy, na postęp jakiego woda mojego życia dokonała w tym dziele, do którego została zaproszona. A jak jest u Ciebie?

13/02/2025

Komu lub czemu oddaję się do dyspozycji? Kto, lub co ma dostęp do administrowania, zarządzania mną? Od razu nadmienię, że odpowiedź „nikt, tylko ja” jest tyleż naiwna, co absurdalna. żeby nie powiedzieć: niebezpieczna, bo zbudowana na odrzuceniu pewnej fundamentalnej sprawy. Tego, że żyjemy w świecie, w którym abordaż naszych serc i głów jest dokonywany bezbłędnie, bezwzględnie i skutecznie. I w sumie dość szybko i łatwo, bo nasze głowy i serca są zaanektowane przez rozmaitych piratów. najeźdźców permanentnie. O których władzy nad nami zresztą nawet mówimy: „muszę to, czy tamto, nie mogę tego, czy owego, powinienem, powinnam…” Przymus to nie wybór, tylko niewola, bycie jeńcem. I to chyba nie zawsze wojennym, bo czy z tymi najeźdźcami wojujemy? Czy raczej wpuszczamy ich tak po prostu, z braku innego pomysłu.
Tak więc, kochani, dzisiaj wrzucam tutaj takie właśnie pytanie do refleksji: Komu/czemu oddaję się do dyspozycji, komu/czemu służę? Czy oświetlając tę osobę, czy wartość, widzę to, co chciałbym, chciałabym widzieć w tym miejscu? Czy to jest osoba, czy wartość godna mojego zaufania? Godna tego, żeby powierzać zarządzanie, projektowanie, mojego pięknego, jedynego w tym Wszechświecie, niepowtarzalnego życia?
Pozdrawiam bardzo,
Marcin Ziemniewicz,
niestety bez wspomagania przez Sztuczną Inteligencję

28/01/2025

Przypominamy!

Send a message to learn more

28/01/2025

Gabinet Psychoterapii Przestrzeń Spotkania to miejsce, które stworzyliśmy najpierw z myślą o małżeństwach, zmagających się kryzysem relacji, z różnego rodzaju trudnościami komunikacyjnymi, poszukującymi terapii pary. Szybko jednak zdecydowaliśmy się rozszerzyć ofertę o psychoterapi...

28/01/2025

Drodzy Państwo,
Strona https://przespotkania.pl już działa, błąd serwera wyeliminowany, zapraszamy do odwiedzania naszej strony 😄
Dziękujemy Papillon Media za błyskawiczną i skuteczną interwencję

Gabinet Psychoterapii Przestrzeń Spotkania to miejsce, które stworzyliśmy najpierw z myślą o małżeństwach, zmagających się kryzysem relacji, z różnego rodzaju trudnościami komunikacyjnymi, poszukującymi terapii pary. Szybko jednak zdecydowaliśmy się rozszerzyć ofertę o psychoterapi...

27/01/2025

Uwaga, uwaga!
Chwilowo nasza strona https://przespotkania.pl jest niedostępna z powodu problemów technicznych serwera, problem jest w trakcie rozwiązywania. mamy nadzieję, że strona wkrótce ukaże się ponownie. Przepraszamy za niedogodności!

Gabinet Psychoterapii Przestrzeń Spotkania to miejsce, które stworzyliśmy najpierw z myślą o małżeństwach, zmagających się kryzysem relacji, z różnego rodzaju trudnościami komunikacyjnymi, poszukującymi terapii pary. Szybko jednak zdecydowaliśmy się rozszerzyć ofertę o psychoterapi...

20/01/2025

Send a message to learn more