15/01/2017
Terapia manualna holistyczna
Przedstawiając definicję omawianego modelu terapii manualnej należy podkreślić, iż podlega on ciągłemu rozwojowi oraz wzbogaca swoje procedury diagnostyczne i lecznicze. Zatem definicja będzie przedstawiać stan aktualny tego rozwoju.
„Terapia manualna w modelu holistycznym jest zwartym systemem zajmującym się leczeniem zaburzeń czynności narządu ruchu, ujmując go jako sferę integrującą osobowość człowieka. W następstwie tych zaburzeń, pojawia się czynnościowa zmiana stanu tkanek, które przyjmują patologiczną aktywność biologiczną. Świadomie i aktywnie podąża za dynamiczną zmiennością organizmu. Do tej zmienności dostosowuje swoje procedury diagnostyczne, a także lecznicze. Bodźcami są zabiegi biomechaniczne, odruchowe i słowo. Ich zadaniem jest pozytywne stymulowanie osobowości ludzkiej do uruchomienia, a następnie podtrzymywania procesów zdrowienia”[30,31,59].
Głębsza analiza powyższej definicji pozwala zrozumieć znaczenie poszczególnych jej części oraz zmusza do zastanowienia się nad kierunkiem rozważań jeżeli chodzi o zaburzenia czynności narządu ruchu.
Już w pierwszym zdaniu dostrzegamy podstawowe założenie mówiące o nierozerwalności osobowości człowieka z jego sferą parietalną. Zatem należy zwrócić uwagę na cywilizacyjne przyczyny zaburzeń narządu ruchu jak również pseudoorganicznych. Do tych przyczyn zaliczymy: tryb życia, rodzaj wykonywanej pracy, indywidualny poziom kultury fizycznej, przebyte choroby i urazy oraz stres, który potrafi „wymodelować” niczym plastyczną strukturę ciało ludzkie[13,30,31,51,59].
Dla uzmysłowienia sobie problemu stresu i zaburzeń czynności narządu ruchu należy zwrócić uwagę na badania, z których wynika iż „60% - 90% wizyt u lekarza wiąże się z dolegliwościami wywołanymi stresem" oraz „poznanie dróg łączących stany psychiczne ze zdrowiem i umiejętność świadomego poruszania się po nich - to najważniejsze wyzwanie współczesnej medycyny". Poza tym autor omawianej koncepcji dowodzi, iż „narząd ruchu jako pierwszy odbiera negatywne skutki przeciążeń statycznych, w tym stresu” [30,59].
