24/07/2025
Spieszymy się z powodu złożonej mieszanki zewnętrznych presji, wewnętrznych przekonań i nieuświadomionych nawyków. Zwolnienie tempa wymaga uważności na te siły i łagodnego ich zakwestionowania. Przyjrzyjmy się temu bliżej.
---
# # # 🔍 Dlaczego się spieszymy?
1. **Lęk przed brakiem czasu**
Poczucie, że nigdy nie ma wystarczająco dużo czasu, wywołuje pośpiech i niepokój. Ten lęk często wynika z mentalności niedoboru lub kultury chronicznego zabiegania.
2. **Wewnętrzna presja produktywności**
Wielu z nas uzależnia swoją wartość od efektów działania. „Im więcej robię, tym bardziej się liczę.” To przekonanie pcha nas do nieustannego działania i osiągania.
3. **Społeczne i kulturowe uwarunkowania**
Społeczeństwo gloryfikuje tempo i wielozadaniowość. „Kultura zapierdalania” nagradza przepracowanie – często kosztem zdrowia i dobrostanu.
4. **Unikanie emocji i bezruchu**
Czasami się spieszymy, by nie musieć konfrontować się z tym, co niewygodne – uczuciami, pustką, własną wrażliwością, która może się ujawnić w ciszy.
5. **Nawykowa reakcja układu nerwowego**
Stały pośpiech może stać się naszym domyślnym stanem – nasz układ nerwowy przyzwyczaja się do adrenaliny związanej z ciągłym „działaniem”. Zwolnienie tempa może wydawać się wtedy niebezpieczne lub obce.
Czy coś z tego brzmi znajomo?
---
# # # 🛑 Jak przestać się spieszyć?
1. **Nazwij to, co cię napędza**
Zadaj sobie pytanie: „Czego się boję, jeśli zwolnię?" Często już samo nazwanie lęku lub przekonania może osłabić jego wpływ.
2. **Ćwicz zatrzymywanie się**
Zacznij od mikro-pauz w ciągu dnia – zanim odpiszesz na wiadomość, zanim wstaniesz, zanim powiesz „tak”. Najpierw pozwól sobie odetchnąć.
3. **Zdefiniuj produktywność na nowo**
Zamiast pytać „ile zrobiłem?”, zapytaj „na ile byłem obecny w tym, co robiłem?”
Obecność przynosi jasność, radość i prawdziwą skuteczność.
4. **Wsłuchuj się w ciało**
Twoje ciało wie, kiedy się spieszysz. Zauważ napięcie w klatce piersiowej, płytki oddech, zaciśniętą szczękę... Wykorzystaj to jako sygnał, by się rozluźnić i zwolnić.
5. **Świadomie twórz przestrzeń na ciszę**
Nawet 5 minut ciszy lub nicnierobienia dziennie może nauczyć cię, że powoli oznacza bezpieczne. To właśnie tam mieszka głębia, jasność i twórczość.
6. **Częściej mów „nie”**
Zbyt dużo zobowiązań to główna przyczyna pośpiechu. Zadbaj o swoje granice, poziom energii, przestrzeń i czas. Nie jesteś zobowiązany do zadowalania wszystkich.
7. **Uzdrowienie wewnętrznego przekonania**
U podstaw pośpiechu często leży zranione przekonanie: „Będę kochany/kochana lub bezpieczny/bezpieczna tylko wtedy, gdy nie przestanę działać.” Praca z terapeutą, coachem lub poprzez ustawienia systemowe może pomóc to uzdrowić.
---
🌱 Pamiętaj!
Nie jesteś w tyle. Nie jesteś spóźniony. Życie to nie wyścig. Nic, co prawdziwe, nie wymaga pośpiechu.
Zwolnienie tempa to akt odwagi w świecie, który nieustannie żąda szybkości. To także sposób, by wrócić do siebie.
I jeśli czujesz, że pośpiech to twój wierny towarzysz na co dzień, ale jednocześnie masz poczucie, że to nie jest naprawdę twoje – być może niesiesz go za kogoś innego z twojej rodziny.
Ustawienia systemowe mogą pomóc ci odkryć, kto w twoim rodzie spóźnił się i jakie to miało konsekwencje. A ty – z lojalności – niesiesz teraz ten ciężar po nich. Jeśli czujesz, że nadszedł czas, by to puścić, możemy wspólnie przyjrzeć się historii twojej rodziny i pośpiechu w niej.
Sesję i Ciebie dzieli tylko kliknięcie.
