Anita Szlęzak- psycholog i psychoterapeuta

05/08/2025

To bardzo ważna zmiana prawna. Zwłaszcza dla rodziców, którzy stracili dziecko w wyniku poronienia….

19/07/2025

Wszystko zaczyna się w naszym środku, w psychice. Rzeczywistość psychiczna często mówi przez ciało. Potrzeba dbać o ciało, ale to tkanka emocjonalna dopomina się o naszą uwagę i stworzenie jej bezpiecznej przestrzeni do rozpoznawania, rozumienia, wyrażenia i przyjęcia.

Gdy ludzie wciąż są wściekli albo przerażeni, stałe napięcie mięśni prowadzi do skurczów, bólów pleców, migreny, fibromialgii i innych postaci przewlekłego bólu. Taki pacjent odwiedza wielu specjalistów, przechodzi poszerzoną diagnostykę i przepisują mu liczne leki, z których część przynosi czasową ulgę, ale żaden nie odnosi się do pierwotnej przyczyny zaburzeń.

📖 dr Bessel van der Kolk, „Strach ucieleśniony. Mózg, umysł i ciało w terapii traumy"
📸 Christopher Lemercier

10/07/2025

Drodzy!

Przebywam na urlopie i w drugiej połowie lipca wracam do pracy…. Tymczasem mam polecajkę 🙂 prostym i pięknym językiem opisane obszary związane z traumą i znaczeniem jej zapobiegania.
➡️ Kwartalnik Polskiego Instytutu Traumy do pobrania bezpłatnie w linku w pierwszym komentarzu 🙂
Dzielmy się tym co ważne i DOBRE.
Pozdrawiam serdecznie!

20/06/2025

Dziś odebrałam przepiękną publikację, której od niemal roku jestem skromną współredaktorką.
Wraz z grupą Koleżanek z Oddziału Dolnośląsko-Opolskiego Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Psychoanalitycznej (w skrócie ODOPTPP) co miesiąc współtworzę nasz oddziałowy biuletyn, składając graficznie jego strony, dostarczając wieści do stałej rubryki Kalendarium oraz od czasu do czasu dzieląc się swoimi myślami pod różną postacią.
To wielka przyjemność i prawdziwa zabawa, współtworzyć taką przestrzeń- z zamiarem konsolidacji środowiska psychoterapeutów psychoanalitycznych z naszego regionu, jak również poznawać się wzajemnie od tej bardziej osobistej strony…
Biuletyn jest niezmiernie pojemną przestrzenią, bogato ilustrowaną, otwartą na każdy temat, każdy nastrój, każde przemyślenie…
Dziś chciałam się podzielić z szerszym gronem tą „radosną twórczością”, którą mogę uprawiać „po godzinach” w prawdziwie życzliwym i wspierającym gronie Zespołu Redaktorskiego.
Już jestem ciekawa kolejnych wydań :)

20/05/2025

Czasami osoba zgłaszająca się po pomoc do psychoterapeuty oczekuje, że ten pomoże rozwiązać jej trudności, wskazując drogę, doradzając jak postąpić, znając odpowiedzi na pojawiające się pytania.

Tymczasem rola psychoterapeuty jest zgoła inna.

To zrozumienie wewnętrznego świata drugiego człowieka poprzez empatyzowanie z nim i z całą jego, niekiedy ukrytą poza świadomym poznaniem, historią życia.

Psychoterapia to coś innego niż poradnictwo czy couching. To towarzyszenie na najgłębszym poziomie drugiemu człowiekowi i odnajdywanie jego prawd wspólnie z nim.

11/05/2025

Myślę, że to ważne, żebyśmy taką wiedzę mieli. Wtedy łatwiej sobie radzić z przerażeniem i silnymi uczuciami, które zwrotnie wpływają na nasz własny umysł, poczucie bezpieczeństwa w świecie i zdrowie psychiczne.

1. Jedna wizyta u psychiatry to jedna wizyta u psychiatry.
Nie diagnoza.
Nie leczenie.
Nie „leczyła się psychiatrycznie”.
Po prostu: była.

2. Diagnoza z kategorii F to nie znaczy: niepoczytalny.
Niepoczytalność oceniają biegli. W chwili czynu.
Większość osób z F-ką wie, co robi.

3. Psychoza to nie „dziwne zachowanie”.
To zmiana postrzegania rzeczywistości. Omamy, urojenia.
I wtedy – często, ale nie zawsze – niepoczytalność.
Ale to nadal oceniają specjaliści, nie internet.

4. Nawet osoba ze schizofrenią może być w pełni poczytalna.
Bo liczy się jeden moment. Nie etykieta.

5. Schizofrenia to ok. 1% populacji.
Bardzo rzadko.
Jeśli wydaje ci się, że "wszyscy teraz mają psychozy" –
to znaczy, że media w kółko wałkują jedną historię.

6. Nie ma fali psychoz. Nie ma epidemii psychoz.
Liczba psychoz się nie zmienia.
Tak było. Tak jest.

7. W 2009 roku w Polsce: 763 zabójstwa.
55 sprawców uznanych za niepoczytalnych.
To nie jest większość. To 7%.

8. Ludzie z chorobami psychicznymi są częściej ofiarami przemocy niż sprawcami.
Fakty, nie lęki.

9. Ryzyko przemocy ze strony osób z zaburzeniem psychicznym?
Nie więcej niż 10%.
Czyli: 90% przemocy to nie osoby niepoczytalne.

10. Psychoza dla osoby spoza psychiatrii to coś trudnego do zrozumienia.
Ale uwierz: człowiek w psychozie nie ma władzy nad tym, co myśli i czuje.
U niego wszystko jest inne. Cała percepcja. Całe JA.
I często – na początku – to jest „ciche”.
Nie do zauważenia. Nawet przez specjalistki.
A co dopiero przez sąsiada z balkonu.

11. Nie obwiniaj człowieka za to, że ma chorobę, która zmienia go całego.
To się da leczyć. Skutecznie.

12. Jeśli ktoś był niepoczytalny w chwili czynu – nie podlega karze.
Bo nie można być winnym, jeśli nie wiedziało się, co się robi.

13. Ale to nie znaczy, że taka osoba wraca do domu.
Sąd nie orzeka o winie, tylko o przymusowej izolacji.
Szpital psychiatryczny o zaostrzonym rygorze.
Wygląda podobnie jak więzienie.
Tyle że z leczeniem.
I na lata.

14. A potem… jeśli wraca do siebie – to wraca też pamięć.
Wraca też zrozumienie czynu.
I przychodzi ból.
Bo widzi, co zrobił.
I czesto sam nie może sobie wybaczyć.

15. Niepoczytalność może dotyczyć nie tylko psychozy.
Może być skutkiem głębokiej niepełnosprawności intelektualnej, uszkodzeń organicznych mózgu, otępienia, padaczki, urazów.
I znów – nie rozpoznaje tego Instagram, Fb, czy X Rozpoznają to biegli.

Jeśli jesteś w kryzysie psychicznym – zadzwoń: 116 123 (bezpłatna linia wsparcia), 116 111 (dla dzieci i młodzieży), albo 112, jeśli zagrożone jest życie.
Nie jesteś sam. Serio.

30/04/2025

Słowa na dziś i na każdy czas.

Słowa , które zwierają głęboką prawdę o ludzkiej psychologii. Mechanizm ten można opisać tak:

Krytyka i zawstydzanie nie prowadzą do zmiany zachowania – wręcz przeciwnie, często powodują opór i zamknięcie się człowieka. Gdy ktoś czuje się atakowany, naturalnie przyjmuje postawę obronną.

Z drugiej strony, prawdziwa zmiana pojawia się w środowisku pełnym akceptacji. Kiedy człowiek czuje się wysłuchany, zrozumiany i kochany, tworzy się przestrzeń bezpieczeństwa emocjonalnego. W takim otoczeniu ludzie otwierają się na zmianę, bo nie muszą się bronić.

To właśnie bliska więź i współczucie stanowią podstawę dla rozwoju osobistego. Czując wsparcie innych, człowiek może podejmować ryzyko związane ze zmianą, eksplorować nowe sposoby zachowania i myślenia, ponieważ wie, że porażka nie oznacza odrzucenia.

Ten mechanizm działa zarówno w relacjach rodzinnych, przyjacielskich, jak i w środowisku pracy – wszędzie tam, gdzie ludzie wchodzą w interakcje i mogą wzajemnie wpływać na swoje zachowania.

28/04/2025

Inspirujące cytaty 📖 które czasami mają moc małych zmian 🍀

18/04/2025

Na nadchodzące świąteczne dni życzę każdemu z Nas żebyśmy mogli cieszyć się tym, co naprawdę sprawia nam radość, daję siłę, wytchnienie i oparcie. Bez względu na to, czego spodziewa się po nas świat, tradycja czy cudze oczekiwania.
Bądźmy blisko. Siebie. Wzajemnie.

09/04/2025

Ta ekscytująca naukowców z Tel Awiwu wiadomość może posłużyć za malowniczą metaforę.
Psychoterapia jest jak wędrowanie po górach- każdy zna te uczucia: wysiłek, ekscytacja, czasem pot i znój, różne warunki pogodowe, uciążliwa wędrówka, by dostać się na szczyt, z którego być może rozciągną się zachwycające widoki. A z pewnością- w chwilach słonecznych przejaśnień, ukaże się widok o wiele obszerniejszy, niż dane jest nam oglądać u podnóży.
Poszerzenie świadomości. Ukrytej, zdeponowanej, lub może tworzącej się najpierw w strukturze mózgu, jakże poetycko nazwanej: wzgórzu.

To tam docierają świadome informacje, stamtąd widzimy, czujemy, odbieramy więcej. Dopiero potem do akcji wkracza kora mózgowa- maszyna do tworzenia myśli i opracowywania dostępnych danych. Im większa świadomość, im więcej widzimy ze szczytu (co ciekawe- w ludzkim mózgu głęboko ukrytego, pośród innych struktur), tym możemy lepiej korzystać i używać naszej zdolności myślenia.
Może nieprzypadkowo S. Freud zachęcał, by sięgać wgłąb i wydobywać treści nieświadome na wierzch. Do wzgórza?

Bywa, że nie mamy siły podjąć wędrówki na sam szczyt, albo pada deszcz i warunki są niesprzyjające, czasem wzgórze jest otoczone miękką pierzynką mgły, bywa że gęstych chmur, które przesłaniają widoki. Czasem trzeba poczekać na słoneczną, przejrzysta aurę. Albo przetrwać wiatr, grad i ulewy….

Ciekawe to wzgórze. Tajemnicze a jednak odkryte w laboratoriach wiadomości wzbudzają rodzaj nadziei i ekscytacji.

Jeśli chcecie poczytać więcej- link w komentarzu. Enyoj 🌸

Zdjęcie z profilu National Geografik Magazin Poland.

06/04/2025

Dziś na profilu Rulez pojawił się gorzki wpis na temat dzieci, które mają olbrzymi kłopot z formułowaniem swoich wypowiedzi- pisemnych i słownych.

Najbardziej poruszający fragment w moim odczuciu to ten:

„za tym wszystkim stoi dziecko, które wie co chce przekazać, ale nie potrafi: nie ma narzędzi, nie ma nawyku, czasem nie ma już nawet przekonania, że warto próbować”.

Z punktu widzenia rozwoju emocjonalnego i psychicznego to jest bardzo powiązane, niestety.

Brak zdolności myślenia o sobie i swoim świecie wew a potem- co logiczne- dzielenia się tym z otoczeniem. To jest dramat. Prawie „autystyczny”. Jak budować więź i relacje z sobą i innymi, jeśli nie potrafimy opisać, co myślimy, co czujemy, czego pragniemy, co nas boli i czego potrzebujemy, gdy nie mamy na to odpowiednich słów?

Słowo to nie tylko zdolność operowania pisaniem i czytaniem. Słowo to zdolność używania swojego umysłu.

Rozmawiajmy ze swoimi dziećmi o tym, co w nich. To narzędzie samo się nie stworzy 😞

# psychoanalityczna

05/04/2025

Budzenie się do życia to często wyłanianie się z zakamarków niepamięci i zamrożenia.
Podczas głębokiej psychoterapii przywracamy siebie „stamtąd” do teraz.
Wychodzimy z przeszłości, której nikt nie nadał znaczenia do relacji, w której to co się „stamtąd” wyłania może zostać rozpoznane, wspólnie nazwane i może zostać połączone w całość, którą tworzymy dziś. Szczególne znaczenie mogą mieć kryzysu w procesie, które- jeśli je przetrwamy- odkrywają nam to, co było najgłębiej ukryte, pod warstwą słów i narracji, bo dotykało nas /zdarzało się nam, zanim zaczęliśmy operować słowem. Odlrywają w nas ukryte głęboko nasze istnienie i naszą żywotność.

Po latach praktyki widzę, że nie tylko czucie i działanie, ale też rozumienie i myślenie o naszym wewnętrznym świecie jest tym, co pozwala nam się rozwijać, mniej cierpieć i lepiej sobie z cierpieniem radzić. Przestajemy potrzebować objawów by komunikować się z sobą samym i sobą nawzajem. Możemy obserwować, jak zmienia się nasze czucie, myślenie i kontakt ze światem. Śmielej wychodzić do życia.