Ustawienia Systemowe Anita Pawlak

17/07/2025

Często boimy się odmowy.
Nie chcemy nikogo zawieść, urazić, stracić relacji.
Ale za każdym razem, gdy mówisz „tak” wbrew sobie – mówisz „nie” swoim potrzebom, granicom i energii.

Masz prawo odmówić.
Masz prawo nie mieć siły.
Masz prawo nie tłumaczyć się z każdej decyzji.
Masz prawo wybrać siebie – bez poczucia winy.

Mówienie „nie” to nie egoizm.
To akt odwagi i troski o siebie.
To „tak” dla swojego dobrostanu.

28/06/2025

„Odpuszczam”

Odpuszczam wszystko, co już mi nie odpowiada

Odpuszczam moje stare przekonania oparte na strachu lub winie

Odpuszczam wszystkie smutki i rozczarowania mojego zranionego dziecka

Odpuszczam każdego, kto nie wibruje już na tej samej częstotliwości co ja

Odpuszczam pozory i udawanie (moje i innych)

Odpuszczam nadzieję, że „jutro” będzie lepiej i akceptuję, że to, czego szukam, jest już w „teraz”

Odpuszczam każdą część mnie, która jest zraniona, zniszczona i cierpiąca

Odpuszczam swoją ciemność i zamiast tego wpuszczam uzdrawiające światło

Odpuszczam wszystkie nadzieje, które zbudowałem, i wszystkie projekty, które nigdy nie działały, aby otworzyć mnie na nowe propozycje bardziej dostosowane do tego, czym się stałem

Odpuszczam wszelkie zniekształcenia i chore części we mnie,

Odpuszczam smutek wszystkich moich przodków, który zaprosiłem, aby trzymać go we mnie, niosąc w swoim własnym ciele, jak mogiłę, ich rozdarte wspomnienia w imię słynnej „lojalności rodzinnej”

Odpuszczam poczucie winy moich starych karm, ponieważ wybaczam sobie zamiast karać siebie

Odpuszczam niepokój i lęk mojego wewnętrznego dziecka, dbając o to, by dać mu to, czego nigdy nie otrzymało

Odpuszczam smutek, by zastąpić go radością

Odpuszczam rozpacz, aby żywić się nadzieją

Odpuszczam nietolerancje i niecierpliwość i zastępuję i je mądrością i dystansem

Odpuszczam wszystkie moje obawy by
zastąpić je całą Miłością, która we mnie żyje ...

Mario Wiśniewski
art Franzi

24/05/2025

MIŁOŚĆ BEZWARUNKOWA W ZWIĄZKU

Miłość między partnerami nie jest bezwarunkowa.
Ktoś powie: "jak to? Przecież w środowisku rozwojowym tyle się mówi o akceptacji partnera takim, jaki jest..."

Oczywistym jest, że kiedy kochamy z wzajemnością, to nie patrzymy na wady partnera. Nie nadajemy im zbyt dużej rangi. Kiedy zachowujemy równowagę między dawaniem a przyjmowaniem, szanujemy się i chcemy razem iść przez życie, to zgadzamy się na swoje słabe strony i niedociągnięcia.

Miłość nie oznacza jednak, że jesteśmy ślepi na wady drugiej osoby.
Ona pozwala je zaakceptować. Daje nam siłę, by razem iść naprzód, nawet kiedy nie wszystko jest idealne.

Jednak to nie znaczy, że powinniśmy wytrzymywać wszystko. Są granice w zwiazku, których nie wolno przekroczyć.

Przykład:
Jeśli mój partner pije codziennie, albo jest kontrolujący i nie liczy się ze mną, lub jest przemocowy, to nie jest już kwestia zgody na jego wady. To jest kwestia przetrwania.
Bowiem jego uzależnienie lub inne trudne zachowanie ciągnie mnie w dół. Nie mogę nic zrobić, aby mu pomóc lub go zmienić.
Wtedy nie mogę zostać dłużej w tej relacji. Mam nie tylko prawo, ale wręcz obowiązek ratować się.

To nie oznacza, że przestaję kochać. To oznacza, że postanawiam zadbać o siebie. Znajduję siłę, żeby ochronić siebie.
Jedyne co mogę, to wycofać się z bliskości i wzmocnić. Dla siebie i naszych dzieci.

Dopiero kiedy zaakceptuję swoją bezsilność np wobec picia męża, będę mogła powiedzieć: „Mój kochany widzę, że nie masz siły. Coś ciągnie cię do śmierci. Wobec twojego ruchu jestem zupełnie bezsilna. Mogę się tylko zgodzić, że działa na ciebie coś silniejszego od ciebie i ode mnie, co cię tam ciągnie. W obliczu twojego losu i tego co cię przygniata jestem mała"

W takiej sytuacji więcej nic nie można zrobić. Miłość to zgoda. Ma ona jednak granice . Wyznacza je szacunek do siebie i partnera.

Małgorzata Rajchert-Lewandowska
Kopiowanie wymaga podania źródła.
____________________
🤍Zapisy na warsztaty odbywają się przez stronę internetową. Link do zapisów znajduje się w prezentacji (na górze) fanpage'a.
🤍Trwają zapisy na XVI edycję Szkoły Ustawień Systemowych. Więcej informacji oraz zapisy na stronie internetowej. Link w prezentacji fanpage'a (na górze strony, pod zdjęciem).

03/05/2025

04/04/2025

„SZANUJĘ TWOJĄ BURZĘ, ALE TO JEST TWOJA BURZA”

„Przyjdzie czas w życiu, kiedy będziesz musiał spojrzeć w oczy komuś bliskiemu – twojemu partnerowi, przyjacielowi, bratu – i powiedzieć stanowczo i delikatnie:
„Będę z tobą szczery. Od teraz nie będę już wchodził w wir twoich emocji. Szanuję je, rozumiem je, nawet je honoruję... ale to są twoje emocje, nie moje. Nie mogę ich przeżywać tak, jakby były częścią mojej duszy, bo w tej podróży niosę również swój własny plecak emocjonalny, i to jest jedyna rzecz, którą mogę nieść.

Jeśli zdecydujesz się pozostać w tej burzy, będę cię wspierał, zawsze z mojego miejsca, z mojej ciszy. Nie opuszczę cię, ale też nie zgubię się w twoich emocjach. Stąd, z mojego centrum, mogę być latarnią, a nie statkiem, który tonie razem z tobą. Kocham cię, i właśnie dlatego, że cię kocham, muszę dbać o swoją równowagę.

Kochać to nie nosić ciężaru czyjegoś życia na plecach; to chodzić razem, wolno, lekko, każdy z własnymi burzami. Miłość nie musi boleć bardziej niż to konieczne; miłość, kiedy jest prawdziwa, buduje, a nie niszczy.”

Czasami miłość to także umiejętność powiedzenia: „Jestem tutaj, ale nie zapominając o sobie.”

— Fernando D'Sandi

31/03/2025

"Do porządków miłości należy więc to, że dziecko bierze swoje życie tak, jak rodzice je dają, jako całość, że zgadza się na rodziców takich, jacy są, nie życzy sobie niczego innego, niczego się nie boi i przed niczym się nie broni.

Branie w ten sposób jest aktem pokory. Oznacza zgodę na takie życie i taki los, jakie dali mi moi rodzice. Na ograniczenia mi wyznaczone, na możliwości mi ofiarowane. Na uwikłania w los tej rodziny a nawet w jej winę, na ciężkie i lekkie sprawy w tej rodzinie, cokolwiek by to było."

Bert Hellinger
"Porządki Miłości"

💙Jak przekazać taką postawę własnym dzieciom, klientom?

Sądzę, że kiedy sami jesteśmy bliscy urzeczywistnienia tego porządku, to stajemy się inspiracją dla innych. Inni to czują i nieświadomie chłoną. W myśl zasady "możesz doprowadzić innych tak daleko jak sam doszedłeś". Moim zdaniem osiągnięcie takiej postawy o jakiej mówi tu Bert świadczy o zaawansowaniu w rozwoju duchowym i wykracza poza efekty psychoterapii. Jednocześnie psychoterapia bywa pierwszym etapem na drodze duchowego rozwoju. Po buddyjsku powiedziałabym, że do tak pełnej zgody na to co się wydarza zdolni są tylko oświeceni, którzy osiągają ten stan dzięki intensywnej pracy z umysłem. Nie pozostaje nam zatem nic innego jak praktyka wdzięczności i pokory: Cokolwiek się w życiu dzieje, mówimy temu wewnętrznie: TAK. Staram się to praktykować. Przyznaję, że to jest trudne, ale kiedy mi się udaję, to doświadczam niesamowitego uczucia wolności.

Małgorzata Rajchert-Lewandowska
Kopiowanie wymaga podania źródła.

________________________________
🤍Webinar "O uzależnieniach", 01.04.2025, 18:00-20:00.
Link w prezentacji fanpage ( na górze, pod zdjęciem profilowym)
🤍Zapisy na warsztaty odbywają się przez stronę internetową.
Linki do zapisów na warsztaty w prezentacji (na górze) strony Fb.

28/01/2025

❤️

Pożegnanie otwiera.

Zmusza nas, aby spojrzeć do przodu, ku następnemu, które chce i musi nadejść. Na przykład pożegnanie z dzieciństwem, z domem, z marzeniami, pożegnanie z długim przygotowaniem do stanięcia na własnych nogach i tego, aż samodzielnie zatroszczymy się o siebie, o własne utrzymanie i o utrzymanie tych, dla których staliśmy się partnerem i ojcem albo matką.

Teraz brama do pełni życia jest szeroko otwarta.

Bert Hellinger
____________________
🤍Serdecznie zapraszam na webinar ,,Pożegnanie ze starym i otwarcie się na nowe” odbędzie się 31.01.2025, 18:00. Link do zapisów w prezentacji strony
🤍Link do zapisów na warsztaty i webinar znajduje się w prezentacji (na górze) strony FB