Zdrowy Rozwój

  • Home
  • Zdrowy Rozwój

Zdrowy Rozwój PodarujSOBIEuważność, akceptację i czułość.Oswój emocje, zyskaj spokój i zaufanie doSIEBIE

"Maluj. Nie myśl o tym, czy to się komuś spodo­ba. Nawet tobie. Po pro­stu otwórz serce i nie po­zwól oczom oce­niać teg...
18/08/2025

"Maluj. Nie myśl o tym, czy to się komuś spodo­ba. Nawet tobie. Po pro­stu otwórz serce i nie po­zwól oczom oce­niać tego, co wy­szło spod two­ich rąk."

Lucyna Leśniowska, Ruchome piaski

~
W czasie kiedy świat i moje działania online zwolniły, ukończyłam (składając egzamin zawodowy) terapię zajęciową z arteterapią.
Ten kierunek podyktowany był ścieżką zawodową, na którą wstąpiłam w 2018 roku ale z czasem okazało się, że to czego uczyłam się na terapii zajęciowej, stało się dla mnie inspiracją do późniejszych zajęć z przedszkolakami oraz osobistą metodą na reset po stresujących okresach.

Szczególnie polubiłam wszelkie formy związane z malarstwem i technikami plastycznymi.
Do dziś wykorzystuję wiele z tego, czego nauczyłam się wtedy jako formę oswajania, odreagowania ale i wyrażania emocji.
Już jako mała dziewczynka lubiłam rysować. W zeszytach, na marginesach, na mokrej, piaszczystej ziemi przed domem mojej babci, na tekturze. Pamiętam, że lubiłam rysować postacie, które potem wycinałam i ożywiałam w zabawie w szkołę, barokowy pałac albo w świat gwiazd filmowych.

Dziś jako psycholog na co dzień pracujący z dziećmi i młodzieżą ale także w swoich osobistych momentach, w których potrzebuję ukojenia albo wyrażenia siebie w kreatywny sposób, zawsze wracam do pędzli, kredek, flamastrów, bibuły i wody, etc;
Od 2022 roku wykorzystuję z powodzeniem arteterapię do pracy terapeutycznej z dziećmi w każdym wieku.

Dlaczego zaufałam tej metodzie?

Ponieważ arteterapia to wszechstronna metoda terapeutyczna, która wykorzystuje twórczy potencjał człowieka, do poprawy samopoczucia oraz podniesienia jakości funkcjonowania w życiu codziennym. Sprzyja budowaniu odporności psychicznej, co w dzisiejszym czasie, stanowi niebagatelną korzyść.

Arteterapia nazywana jest terapią przez sztukę. To metoda terapeutyczna, która wykorzystuje twórcze działania artystyczne do leczenia i wspierania zdrowia psychicznego. Polega na wyrażaniu emocji, myśli i doświadczeń za pomocą różnych form sztuki, takich jak malarstwo, rzeźba, muzyka, taniec, teatr, czy literatura.

Arteterapia nie ocenia walorów estetycznych wytworów, a skupia się na procesie twórczym i jego wpływie na samopoczucie

Życia nie żyje się od świętaKiedy to zrozumiesz, odpuścisz wiele. I na wiele otworzysz ramiona. Zdołasz uśmiechnąć się d...
18/08/2025

Życia nie żyje się od święta

Kiedy to zrozumiesz, odpuścisz wiele. I na wiele otworzysz ramiona.
Zdołasz uśmiechnąć się do siebie zanim przydarzy Ci się coś zabawnego. Zdołasz sprawić sobie przyjemność, nie czekając na sprzyjające okoliczności. Podejmiesz wyzwanie choćbyś drżała z niepewności.
Po prostu dasz sobie szansę celebrowania każdego dnia swojego życia.

Żyjąc życie tu i teraz, masz w pamięci że jesteś tylko gościem na tej planecie, w tym lesie, nad tym jeziorem, u boku tych osób, z którymi tworzysz relację, etc;

W autoempatii ważnym aspektem jest umiejętność wchodzenia w relację ze światem zewnętrznym z szacunkiem i akceptacją faktu przemijania. Najważniejsza jest relacja jaką masz z samą sobą, bo od niej zaczyna się Twoje podejście do świata zewnętrznego.

W podejściu autoempatycznym czerpiesz siłę z uważności wobec siebie. Pozwalasz płynąć łzom, kiedy tego potrzebujesz, z otwartością witasz śmiech i poszukujesz w sobie szczerych odpowiedzi na niełatwe pytania. Bierzesz odpowiedzialność za ster życia, którym żyjesz.
ACF 💚

💚 www.zdrowyrozwoj.eu

Skoro przywódcy duchowi, tacy jak Budda, Ghandi czy Jezus Chrystus głosili, że powołaniem człowieka jest żyć w zdrowiu, ...
17/08/2025

Skoro przywódcy duchowi, tacy jak Budda, Ghandi czy Jezus Chrystus głosili, że powołaniem człowieka jest żyć w zdrowiu, szczęściu i pomyślności, to można przypuszczać, że dobrobyt opiera się na podstawowej zasadzie jaką jest wymiana wartości i szeroko pojęta jakość. Darmowy ser, jak wiadomo, można znaleźć jedynie w pułapce na myszy. 😉
A zatem logicznie rzecz biorąc wszelkie działania przeciw temu, to sprzeniewierzanie się powołaniu człowieka.

Przyglądając się ludziom, ich automatycznym reakcjom i mało przemyślanym krokom, spostrzec można fascynujące różnice w mentalności. A ta oprócz tego, że wiedzie czasem na manowce i oddala od szczęścia, to ma fascynujące znaczenie zdrowotne. Różnice w mentalności przekładają się nie tylko na jakość życia i stan zdrowia ale także na to, jak dwoje ludzi o podobnych szansach zdrowotnych, znosi swój stan chorobowy.

Mentalność jest tym, na co nie zwracamy uwagi, dopóki nas nie razi u innych. Zwłaszcza u tych, którzy mają wpływ na to jak żyje się nam. A przecież to zaczyna się znacznie wcześniej...
Wtedy, kiedy ilość przekłada się na jakość.
Wtedy, kiedy ignorujemy pierwsze symptomy braku w ważnych obszarach naszego życia.
Wtedy, kiedy chowamy swoje NIE za wstydem wpojonych nam rzekomo egoistycznych oczekiwań.
Wtedy, kiedy wyciągamy zbyt często pięść zamiast otwartych ramion.
Wtedy, kiedy uznajemy, że emocje nasze,innych, nie mają znaczenia.
Wtedy, kiedy... dopisz swoją myśl.

Jakiś czas temu oglądałam film "Samotny peron - miłość" i bajkę
Lorax. Dwa różne spojrzenia na to, jak bardzo istotna dla jakości życia, jest ludzka mentalność i jak ważne jest szukanie wspólnych połączeń, zamiast podkreślania różnic. Nieustannie mam poczucie, że wojna w słusznej sprawie, to nadal wojna.
A co by było gdybyśmy wyobrazili sobie, że każdy pragnie miłości, szczęścia i zdrowia? I co by było gdyby każdy w imię tych wartości rozwijał w drobnych krokach swoją świadomość, robiąc zoom na to, co służy miłości, szczęściu i zdrowiu?
Czy możesz sobie to wyobrazić?
🤔🌺
Swoją drogą polecam obejrzeć z dziećmi "Lorax" a z partnerem "Samotny peron-miłość". Obie propozycje zachęcają do głębszych refleksji

Z doświadczenia wiem, że rodzice dzieci w wieku przedszkolnym (3–6 lat) przeżywają różnorodne obawy, wynikające zarówno ...
16/08/2025

Z doświadczenia wiem, że rodzice dzieci w wieku przedszkolnym (3–6 lat) przeżywają różnorodne obawy, wynikające zarówno z troski o rozwój dziecka, jak i z niepewności co do tego, co może wymagać wsparcia.

W gabinecie psychologa, jak i w rozmowach z nauczycielami, wybrzmiewają najczęstsze obawy:

▪︎dotyczące trudności z regulacją emocji

Slyszę, że dziecko bardzo często się złości, wpada w histerię, nieadekwatnie radzi sobie z frustracją, wszystko musi być po jego myśli, często płacze z byle powodu i nie potrafi się uspokoić.

Tymczasem trudności z regulacją emocji są powszechne w tym wieku. I w zależności od wieku, mogą być mniej lub bardziej nasilone. Zwracam także uwagę, że mogą wymagać wsparcia im dłużej i intensywniej utrzymują się.

▪︎ problemy w relacjach z rówieśnikami

Słyszę, że dziecko nie chce się bawić z innymi, bije dzieci albo nie potrafi się z nimi dogadać, jest bardzo nieśmiałe i wycofane albo zbyt ekspansywne, narzucające się innym dzieciom, wchodzące z nimi w chaotyczny kontakt, który prowadzi do konfliktów.

Warto pamiętać, że w tym wieku dzieci dopiero uczą się zasad współpracy, dzielenia się i rozwiązywania konfliktów – te umiejętności nie przychodzą automatycznie, wymagają modelowania i czasu.

▪︎opóźnienia w rozwoju mowy

Najczęściej słyszę, że inne dzieci już mówią pełnymi zdaniami, a on/ona nie, nikt go nie rozumie poza domownikami.
Tym historiom, towarzyszy niepokój o to czy brak zrozumiałej mowy to objaw zaburzeń w rozwoju?

Trzeba podkreślić, że rozwój językowy bardzo różni się indywidualnie, ale niepokój rodzica bywa uzasadniony – szczególnie, jeśli opóźnienia wpływają na funkcjonowanie społeczne dziecka.
Najczęściej w takich przypadkach kieruję dziecko na diagnozę logopedyczną oraz kontynuację wsparcia psychologicznego.

Najczęstsze we wrześniu są
▪︎trudności z adaptacją do przedszkola

Jako psycholog pracujący od kilku lat w przedszkolu, często słyszę w rozmowach z rodzicami, że:
• dziecko codziennie rano płacze i nie chce iść do przedszkola
▪︎mówi, że boli je brzuszek, ale lekarz nic nie znajduje
• dziecko nie chce w przedszkolu jeść ani korzystać z toalety

Trudności dziecka z adaptacją do warunków przedszkolnych, związane są z lękiem separacyjnym. Lęk ten ma swoje etapy i raczej jego przebieg nie odbiega od normy, zwłaszcza, przy zmianach w życiu dziecka.

I to kluczowe zagadnienie, jak ZMIANA wiąże się z czasem trwania, z tym czy dziecko było przygotowane do tego, co ma nastąpić a jego uczucia zostały w zdrowy sposób odzwierciedlone. A także na ile silny stres ta zmiana u dziecka wywołała. Dochodzi do tego jeszcze wrażliwość samego dziecka czyli tzw. czynnik osobniczy.

Dlatego chociaż lęk separacyjny jest typowy dla wieku wczesnodziecięcego, nie można go bagatelizować. Fundamentalne w tym czasie jest wsparcie emocjonalne dziecka i współpraca z kadrą przedszkolną.

▪︎ problemy z jedzeniem / wybiórczość pokarmowa

Z mojego doświadczenia wynika, że te trudności dostrzegają wychowawcy przedszkolni i wtedy słyszę, że dziecko je tylko kilka rzeczy, odmawia warzyw i nowych potraw lub zdarza się, że nie je nic przez cały dzień w przedszkolu.
Z kolei w rozmowie z rodzicami słyszę, że dziecko jest bardzo wrażliwe na konsystencję i zapachy pokarmów

Z pewnością warto przyjrzeć się, czy to typowa wybiórczość wieku przedszkolnego, czy już coś, co może mieć podłoże sensoryczne lub emocjonalne.

▪︎lęki i trudne zachowania wieczorem / w nocy

Najczęściej podczas wywiadów, kiedy spotykam się z rodzicami w gabinecie, bez dziecka, słyszę że maluch boi się ciemności, potworów, zasypia tylko przy rodzicach albo budzi się w nocy z krzykiem i przez dłuższy czas nie chce spać sam w pokoju

Uspokajam rodziców, że lęki nocne i wyobrażeniowe są powszechne w tym wieku. Podkreślam często ich rozwojowy charakter, ale też proponuję konkretne strategie wspierające.

▪︎lęk o samodzielność i „odstawanie” od grupy

Rodzic obawia się czy jego dziecko będzie potrafiło samodzielnie ubrać się i obsłużyć w toalecie. Porównując umiejętności własnego dziecka do jego rówieśników.

Słyszę, że dziecko jest jeszcze mało samodzielne, nie potrafi nawiązywać relacjj, boi się podejść do innych dzieci i nie radzi sobie w sytuacjach mało znanych.

Te obawy wynikają z doświadczeń rodziców i ich obserwacji, że dziecko nie nadąża za rówieśnikami i z lęku projekcyjnego, że być może nie poradzi sobie w życiu.

Zwykle w gabinecie normalizujemy rozwój jako taki.
Podkreślam, że dzieci mają swoje tempo i różnice w obszarach, w których rozwijają się szybciej niż rówieśnicy. Zapraszam rodziców do regularnych konsultacji i mojej indywidualnej pracy z dzieckiem, nad jego pewnością siebie.
A jeśli mam możliwość obserwować dziecko w grupie, to bardzo często i tam wspieram je w sposób uczestniczący.

Podsumowując:
Obawy rodziców przedszkolaków najczęściej dotyczą:
* emocji i zachowania,
* relacji społecznych,
* rozwoju mowy,
* adaptacji przedszkolnej,
* samodzielności,
* zdrowia psychicznego i fizycznego dziecka.

Warto skonsultować swoje obawy ze specjalistą aby mieć pewność, że rozwój dziecka przebiega bez zakłóceń lub żeby w razie konieczności wdrożyć odpowiednie wsparcie.
Ania Czupryniak-Fabiniak
psycholog, pedagog, terapeutka;
Gabinet psychologiczny w Dąbrowie Górniczej Zdrowy Rozwój
▪︎aby umówić wizytę, trzeba wysłać sms na nr tel: 665▪︎235▪︎584
💚



AUTOEMPATIA a MOTYWACJANazbyt często kierujemy się w życiu wymówkami: "nie ten czas, nie ta pogoda, nie ten człowiek, ni...
14/08/2025

AUTOEMPATIA a MOTYWACJA

Nazbyt często kierujemy się w życiu wymówkami: "nie ten czas, nie ta pogoda, nie ten człowiek, nie to miejsce, nie taka ja..." I stanowczo zbyt mało czasu poświęcamy na refleksję nad doznaniami z ciała. Które w przypadku stawiania sobie blokad mentalnych, ujawniają się w gorszym samopoczuciu.
Bez refleksji dodajemy chętniej (choć mam przekonanie, że robimy to bardzo często z automatu ;-) ) "źle się czuję, nie mam nastroju, boli mnie głowa, boli mnie brzuch, ciężko mi się oddycha, etc;"
Teraz uczciwie spójrz na takie sytuacje w swoim życiu, w których odczuwałaś gorsze samopoczucie.
Co robiłaś z tym?
Czy dostrzegłaś nieprzyjemne doznania z ciała?
Czy zastanawiałaś się, co było ich powodem?
Czy zastanawiałaś się jak przekuć to, co nieprzyjemne w to, co wzmacniające?
Czy raczej zignorowałaś, wzięłaś tabletkę od bólu, zrzuciłaś odpowiedzialność na kogoś za własne samopoczucie?A może dołożyłaś sobie ciosu, wsłuchując się w głos samokrytyka?
CO ZROBIŁAŚ KONKRETNIE?

Motywacja osobista w autoempatii to temat poruszający obszar gotowości do zmian. Jaką masz motywację aby zmienić to, co nieprzyjemne? Jaką masz motywację aby lepiej radzić sobie z emocjami albo przejść mentalny trening obniżający wpływ samokrytyka? Jaką masz motywację aby Twoje relacje z innymi były budujące?
Cudów nie ma! Autoempatia to mniej filtrów (fałszywych przekonań) więcej faktów (to co widzisz, słyszysz, czujesz, smakujesz) i zoom na Twoje potrzeby. (od tego czy umiesz zaspokajać swoje potrzeby bez wyrzutów sumienia, zależy czy potrafisz pozbawić się oczekiwań w stosunku do innych, w zakresie zaspokajania Twoich potrzeb);
Komunikowanie potrzeb nie jest tym samym co oczekiwanie spełnienia ;-) (jasne?)
Motywacja w autoempatii to trzeci krok. Ważny ale nie istnieje bez uważności i akceptacji. Jeśli nie opanowałaś uważności wobec siebie i nie przyjęłaś samej siebie z akceptacją, to trudniej będzie Ci utrzymać własną motywację do zmian.

www.zdrowyrozwoj.eu

Bądź ODWAŻNA i odkryj ścieżkę, która wiedzie do siebie. Otaczaj siebie troską i szacunkiem. Doceniaj chwile, w których c...
11/08/2025

Bądź ODWAŻNA i odkryj ścieżkę, która wiedzie do siebie. Otaczaj siebie troską i szacunkiem. Doceniaj chwile, w których czujesz miłość bliskich. Zasilaj swoje ciało tym wszystkim, co je wzmacnia. Bądź wdzięczna za dary, które zostawił Twój ród. Ochłoń kiedy ból nie pozwala Ci widzieć tego co jest pod nim. Stań blisko przy sobie, najbliżej wtedy kiedy czujesz, że nie dasz rady. Odszukaj siebie w gąszczu ról, które wyznaczyła Ci kultura.
Bądź autentyczna.
Bądź mistrzynią rzeczywistości.
Bądź odważna.

💚

Wczoraj wróciłam z 3tygodniowej podróży. W jej trakcie robiłam to, co służy mojemu dobrostanowi. Czerpałam przyjemność z...
10/08/2025

Wczoraj wróciłam z 3tygodniowej podróży. W jej trakcie robiłam to, co służy mojemu dobrostanowi. Czerpałam przyjemność z codziennego obcowania z naturą. Świadomego wybierania tego, co jem i piję. Powolnego rozpoczynania dnia i przedłużania nocnych posiedzeń w towarzystwie ciszy, przerywanej szumem drzew, z pobliskiego lasu.

Tak bardzo tego potrzebowałam, że zdałam sobie z tego sprawę, kiedy wróciłam do domu.
Jestem wypoczęta, wyspana, dotleniona, nakarmiona dobrem, ubrana we wspomnienia, uspokojona rytmem jaki wyznacza matka natura. W dobrostanie.

3tygodniowe oderwanie od tego, co znane i odmierzane rytmem planów z kalendarza, robi konkretny restart systemu - i to jest moja lepsza wersja siebie 😎🥰 Polecam, jeśli jeszcze nie próbowałaś.

Apropos,
Słyszę kobiety, które z odwagą przyznają, że dały się ponieść mitowi "lepszej wersji siebie", że robiły wszystko co miało im przynieść upragnione szczęście a tymczasem czują się zmęczone i zagubione.
Coraz częściej słyszę też kobiety, które szczerze przyznają, że "nie tędy droga", bo nie ma jednej właściwej wszystkim drogi.
Każda z nas ma swoją i powtarzam to od lat.

Na tej własnej drodze jedną z najważniejszych rzeczy jest Twoje samopoczucie. Bo nawet jeśli droga jest trudna, Ty musisz czuć że jest to Twoja droga.

Samopoczucie jest wskazówką, bo dobrostanu nie osiąga się dbaniem o pozorny spokój umysłu czy umalowane paznokcie. Dobrostan to stan absolutnej pewności, że będąc ze sobą w kontakcie, wybierzesz dla siebie to, co w danej sytuacji wspiera Twoje zdrowie i przyczynia się do poczucia spełnienia.
Bez względu na to, co jest aktualnie trendy. I bez względu na to, co wypada w Twoim otoczeniu. Bez względu na przyzwyczajenia wyssane z mlekiem matki i to, co promują w tv.

Oddalanie się od tego stanu to normalne zjawisko wypadnięcia z toru. Ważne by nauczyć się rozpoznawać ten moment na tyle wcześnie aby ponownie wrócić na własne tory. Nauczyć się mówić sobie samej TAK bez zawahania i poczucia winy.
Bo bez Twojego TAK dla siebie, nie ma mowy o dobrostanie.

Zacznij od drobnych przyjemności - zauważ je, czerp z nich radość, niech będą jak małe iskry miłości wobec siebie. Mają Cię wzmacniać, napełniać pogodą ducha lub koić. Mają być czymś w zasięgu ręki, co sprzyja Twojemu samopoczuciu i zdrowiu.
Śmiało!
Obdarowuj się nimi każdego dnia.
💚
www.zdrowyrozwoj.eu

Dlaczego psycholog dziecięcy może spotkać się z rodzicami bez dziecka?•Rodzice mogą mieć trudności w wychowywaniu dzieck...
08/08/2025

Dlaczego psycholog dziecięcy może spotkać się z rodzicami bez dziecka?

•Rodzice mogą mieć trudności w wychowywaniu dziecka, które niekoniecznie związane są z samym dzieckiem, ale z relacjami rodzinnymi, dynamiką w rodzinie czy problemami emocjonalnymi rodziców.

•Rodzice mogą potrzebować wsparcia psychologicznego, aby lepiej radzić sobie z własnymi emocjami, lękami czy stresem związanym z macierzyństwem lub ojcostwem.

•Psycholog może pomóc rodzicom w nauce skutecznych strategii wychowawczych, które mogą być stosowane w codziennym życiu, nawet jeśli dziecko nie jest obecne na sesji.

Psycholog potrzebuje zrozumieć kontekst rodzinny i sytuację, w jakiej funkcjonuje dziecko, a rozmowa z rodzicami może dostarczyć ważnych informacji.

•Spotkania mogą być także okazją do pracy nad relacjami między rodzicami, co może mieć pozytywny wpływ na dziecko.

•Rodzice mogą być w stanie lepiej zrozumieć potrzeby swojego dziecka, kiedy omówią swoje obserwacje i obawy z profesjonalistą.

Tego typu spotkania mogą być istotne dla zapewnienia wsparcia zarówno dla dzieci, jak i dla całej rodziny.

Ponadto...

👉Rodzina jest pierwszym środowiskiem, w którym człowiek się rozwija. Dynamika rodzinna, relacje między członkami rodziny oraz wzorce zachowań mogą mieć długotrwały wpływ na osobowość, emocje i sposób radzenia sobie ze stresem.

👉Rodzina może być zarówno źródłem wsparcia, jak i stresu. Konflikty rodzinne, brak komunikacji, problemy z akceptacją czy różnice w wartościach mogą prowadzić do trudności emocjonalnych, które często są przyczyną konsultacji psychologicznych.

👉Każda osoba funkcjonuje w określonym kontekście społecznym. Zrozumienie sytuacji rodzinnej pacjenta pozwala psychologowi lepiej ocenić jego zachowania, emocje i problemy, co jest kluczowe dla skutecznej pomocy.

👉Relacje w rodzinie mogą wpływać na to, jak dana osoba nawiązuje relacje z innymi ludźmi. Problemy w rodzinie mogą prowadzić do trudności w nawiązywaniu bliskich relacji.

👉 Wiele zachowań, w tym te dotyczące zdrowia psychicznego, ma swoje korzenie w rodzinie.

Z tych powodów sytuacja rodzinna jest kluczowym elementem, który należy uwzględnić w pracy terapeutycznej, aby osiągnąć pełniejsze zrozumienie osoby i skuteczniej jej pomóc.

Ania Czupryniak-Fabiniak
psycholog, pedagog, terapeutka
💚


08/08/2025

Drodzy,
Gabinet psychologiczny Zdrowy Rozwój
by Ania Czupryniak-Fabiniak
mieści się niedaleko dąbrowskiego szpitala.
Mam jeszcze na wrzesień.
Przyjmuję dzieci już od 3 r.ż. Pierwszorazowa konsultacja odbywa się z rodzicami bez obecności dziecka.

W razie pytań lub uzgodnienia terminu,
zachęcam do kontaktu przez messenger lub sms : 665▪︎235▪︎584
💚

Wakacje na półmetku i niebawem nasze dzieci i młodzież pojawią w placówkach oświatowych.To czego w wakacje nie widać na ...
08/08/2025

Wakacje na półmetku i niebawem nasze dzieci i młodzież pojawią w placówkach oświatowych.
To czego w wakacje nie widać na taką skalę, jak w roku szkolnym, to: lęki, stres, niepokoje, trudności w relacjach czy doświadczenie przemocy rówieśniczej.
Rzeczywistość młodych, która nierzadko kończy się kryzysem psychicznym.

A zatem co my jako dorośli możemy zrobić? Jak wspierać dzieci w kryzysie psychicznym?

Wspieranie dzieci w kryzysie psychicznym wymaga empatii, cierpliwości i konkretnego działania.
Pamiętaj, że dzieci nie zawsze potrafią wyrazić to, co czują.

Dlatego koniecznie zwróć uwagę na nagłe zmiany w zachowaniu, takie jak: wycofanie, agresja, drażliwość, apatia.

Kryzys psychiczny może powodować problemy ze snem. Dziecku mogą śnić się koszmary, może mieć trudności z zasypianiem, cierpieć na bezsenność lub nadmierną senność.

Jeśli zauważysz spadek zainteresowań – w tym rezygnację z ulubionych zajęć, trudności z koncentracją, z pamięcią albo z wysławianiem się, skonsultuj się z psychologiem dziecięcym.

Często pierwsze, co dziecko sygnalizuje, to dolegliwości somatyczne: bóle brzucha czy głowy. Wszelkie tego typu nasilające się objawy, warto potraktować poważnie. Zwłaszcza kiedy towarzyszą im wzmianki o braku sensu życia czy ślady samookaleczeń.

Jeśli chcesz wesprzeć dziecko w kryzysie, stwórz bezpieczną przestrzeń emocjonalną.
Słuchaj bez oceniania – zamiast radzić od razu, okaż zrozumienie („Widzę, że to dla ciebie trudne”).
Daj dziecku czas i przestrzeń – nie naciskaj, ale pokaż, że jesteś obecny/a.
Zachęcaj do mówienia o emocjach – używaj prostych pytań: „Co dzisiaj było dla ciebie trudne?”

Edukuj i normalizuj
Powiedz, że każdy może przeżywać trudne emocje i że to nic wstydliwego. Pomóż dziecku nazywać emocje.

Nie bój się sięgnąć po pomoc psychologa dziecięcego.

Kryzys to nie porażka wychowawcza, tylko sygnał, że dziecko potrzebuje wsparcia.

Co jeszcze możesz zrobić?
Wzmacniaj poczucie sprawczości i wartości dziecka. Zauważaj i chwal wysiłki, nie tylko efekty: „Widzę, że bardzo się starałeś mimo trudności”.
Dzieci czują się bezpieczniej, gdy dzień ma określoną strukturę a codzienność swoje ramy czasowe.

Regularność snu, posiłków i odpoczynku wpływa pozytywnie na psychikę.

W sytuacji zagrożenia życia lub zdrowia psychicznego
Nie zostawiaj dziecka samego.

Zadzwoń na odpowiednie służby:

112 – w nagłych przypadkach

116 111 – telefon zaufania dla dzieci i młodzieży (całodobowo, bezpłatnie)

Pamiętaj, szukanie profesjonalnego wsparcia dla dziecka ( a często także dla siebie), nie jest oznaką słabości tylko dojrzałości.
💚
Potrzebujesz terminu do psychologa?
Napisz SMS:
665-235-584


Address


Opening Hours

Monday 09:00 - 17:00

Alerts

Be the first to know and let us send you an email when Zdrowy Rozwój posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.

Contact The Practice

Send a message to Zdrowy Rozwój:

  • Want your practice to be the top-listed Clinic?

Share

Droga nie musi być prosta, ważne żeby była Twoja ;)

Dlaczego możesz mi zaufać?

Od kilkunastu lat jestem związana z psychologią zdrowia i choroby, edukacją zdrowotną i publikacjami w tych obszarach.

Przez wiele lat zajmowałam się edukacją terapeutyczną oraz wsparciem osób z chorobami przewlekłymi. Dostrzegłam, że skoncentrowanie uwagi pacjentów, na ich potrzebach i danie im możliwości werbalizowania własnych emocji, wspiera procesy naprawcze związane z samopoczuciem. A tym samym z lepszym funkcjonowanie na co dzień.