Karolina Piasecka - psychologia i psychoterapia

05/07/2025

są słowa, w których można się odnaleźć.
uwielbiam 🧡

30/06/2025

Weekend szybko minął - tak to właśnie jest z czasem spędzonym w dobrym towarzystwie. A kiedy dodatkowo rozmawia się o tworzeniu dobrego życia, regulacji układu nerwowego i szeroko pojętym dobrostanie to już jest ogóle 🏎️

Mam ten przywilej, że w swojej pracy spotykam się z różnymi pięknymi osobami, w różnych miejscach i z różnymi tematami. Tym razem gościłam u Gabinet masażu i treningu funkcjonalnego FunkcjoMasaż przy okazji projektu, który totalnie skrada serce. 🫶

Ruchowe poranki kawowe marzą mi się na czas, kiedy sama będę 60plus! Kobieca mądrość i energia nie zna wieku. ⚡️

A kolejnym razem z Paniami Pilateskami widzę się… w lesie, ale to będzie przygoda. 🌳🌲🌿

25/06/2025

https://youtu.be/Qq6tSvY6O24?si=n8nMfZpgK5JeYB6i

Nieustająco w moim sercu siedzi ten filmik. Siedzi i porusza.
Lata mijają, a każdy dzień mojej pracy z seniorami przynosi mi podobne wzruszenie.

Film powstał przy okazji Międzynarodowej Konferencji Solidarności Międzypokoleniowej zorganizowanej przez Centrum Inicjatyw Senioralnych w Poznaniu (www.cent...

22/06/2025

💔 w pojedynkę nikt nie wygra tej walki, ale jak się ma drużynę dobrych serc to już wszystko jest możliwe. dołączcie i dołóżcie cegiełkę - wpłatę, udostępnienie, polubienie - stawką jest życie Misi. Misia ma 7 lat. 🧸

Michasia.
Pisząc ten post podjąłem decyzję, że wchodzę w coś co pokaleczy moją psychikę, wyssie ze mnie energię jaką udało mi się w ostatnim czasie skumulować i sponiewiera fizycznie. Ale już po pierwszej rozmowie z mamą dziewczynki wiedziałem, że innego wyjścia nie mam.

Jeśli jednak chcecie wypisać się z tej historii to właśnie teraz jest odpowiedni moment. Za chwilę będzie za późno. Jeśli nie wyłączycie ekranu teraz, jeśli nie odwrócicie głowy, historia Michasi zostanie z Wami na długo. Głupie filmiki w necie przestaną być śmieszne, spóźniony kurier nie będzie oznaczał końca świata, a marudzenie, że czerwiec jest chłodny przyprawi Was o zażenowanie.
Jeśli jednak nadal to czytacie proszę abyście poświęcili Misi (uwielbia gdy bliscy mówią tak do niej) mały ułamek dzisiejszego wieczoru.

Misia ma 7 lat. Dwa lata temu zdiagnozowano u niej padaczkę, co dla rodziców okazało się wielkim ciosem. Jednak w porównaniu z tym co wydarzyło się później brzmiała ona tylko jak niewinny żart. Była tylko efektem ubocznym koszmarnej choroby neurologicznej - zespołu Rasmussena. Cierpi na nią jedynie dwoje na dziesięć milionów dzieci na świecie. Postępuje z ogromną prędkością, odbierając dziecku zdrowie kawałek po kawałku. Misi również nie oszczędza. Mimo leczenia choroba nie ustępuje. Niedowład połowiczny ciała, dziesiątki ataków epilepsji dziennie, coraz większe trudności poznawcze. Po rozmowie z mamą wiem, że dziewczynka ma już krótszą nogę - wyczerpaną przez jednostronne, częste napady epilepsji.
Zapomina coraz więcej wyrazów, które znała i umiała, ma trudności z wyszukaniem i dobraniem właściwych słów oraz zaniki pamięci. Wszystko to jest skutkiem zainfekowanej półkuli mózgu.
Niezbędna jest operacja polegająca na przecięciu połączeń między półkulami.
Taki zabieg przeprowadzany jest w Barcelonie. Obecnie dziewczynka przebywa tam na diagnostyce. Po operacji Misia będzie niepełnosprawna. Możliwe że będzie mówić, ale dopiero kilka miesięcy po niej.
Długo też nie poruszy jedną stroną ciała - będzie wymagała ciężkiej i intensywnej rehabilitacji.
Rodzice stoją przed tragicznym wyborem. Jednak wiedzą, że to jest jedyna szansa, żeby mieć dziecko przy sobie. Wybierają mniejsze zło, godzą się z góry na niepełnosprawność, ale mają nadzieję, że dzięki temu dziewczynce będzie lżej.
Życie dziecka wyceniono na ogromne pieniądze. Ja ich nie mam. Wy też nie macie. Ale wiele razy udowodniliśmy, że wspólnie moglibyśmy znaleźć nawet złoty pociąg więc tym bardziej możliwe jest uratować znowu czyjeś życie.
Zamknijcie na moment oczy i przypomnijcie sobie najmilsze momenty z dzieciństwa. Bieganie za piłką po trawie? Pierwsza miłość, a może otwieranie długo wyczekiwanych prezentów pod choinką?
Każdy z nas wspomina dzieciństwo inaczej, ale praktycznie każde było szczęśliwe. Chciałbym, żeby kiedyś Michasia opowiedziała mi o swoim. Chciałbym mieć wtedy łzy w oczach słuchając tych opowieści.
Internet to wyjątkowe, a zarazem dziwne miejsce. Możemy tutaj robić co chcemy i zależy to wyłącznie od nas. Nie zmuszę Was do wpłat, udostępnień czy polubień tego posta, żeby usłyszało o nim jak najwięcej osób.
Mogę tylko prosić. I właśnie w tym momencie to czynię.

https://pomagam.pl/michalina-fafara

19/06/2025

23 czerwca we Włocławku stanie mobilny gabinet terapeutyczny - Terapiobus. Mieszkańcy Włocławka i okolic, będą mogli skorzystać w godzinach 12 – 18 z bezpłatnych konsultacji psychologicznych. Wg raportu Komendy Głównej Policji na dzień 17.01.2025 Samobójstwa i próby samobójcze w Polsce w latach 2020-2024, każdego dnia w Polsce około 13 osób odbiera sobie życie, z czego około 11 to mężczyźni. Mężczyźni prawie 5 razy częściej odbierają sobie życie, niż kobiety. W analizowanym okresie liczba samobójstw w populacji ogólnopolskiej nieznacznie zmieniała się, praktycznie można mówić o spadkach i wzrostach na poziomie maksymalnie 2,4% (rok 2022 i 2023). W stosunku do roku 2020 w roku 2023 nastąpił wzrost liczby samobójstw o 1,3%. Porównując jednak rok 2020 do 2024 widzimy spadek liczby samobójstw o 6,2%. Najbardziej widoczny spadek liczby samobójstw w Polsce nastąpił
pomiędzy rokiem 2023 a 2024 (7,4%) – 388 samobójstw mniej. To największy spadek od 10 lat! W 2014 roku liczba samobójstw wynosiła 6165 a w roku 2024 już 4845. W tym okresie odnotowano spadek aż o 21,4% – 1320 samobójstw mniej! Głównym powodem podejmowania prób samobójczych jest zawód miłosny, nieporozumienia rodzinne lub przemoc w rodzinie, jednak jak wynika z policyjnych statystyk prawie 40% z prób samobójczych
podejmowanych w 2022 roku nie była możliwa do ustalenia. Stereotypy, wstyd, niskie poczucie wartości, lęk przed odrzuceniem lub przed oceną, brak poczucia akceptacji przez otoczenie oraz brak profilaktyki zdrowia psychicznego to główne przyczyny, które stoją za znacznym procentem tych statystyk.

09/06/2025

Książka jest prezentem od i przepięknie mi towarzyszy w codziennych różnościach. Temat kryzysu, ogrodu, zwierząt i relacji jest dla mnie wyjątkowo na czasie, więc z mieszanki lektury i życia skleiłam ten post. 🙃

28/05/2025

„Myślenie systemowe nie jest techniką czy metodą. To raczej pewna postawa poznawcza, sposób patrzenia na świat z szerszej perspektywy. To uważność na to, że rzeczy, ludzie i zjawiska nie działają w próżni. Że wszystko jest z czymś powiązane, a zmieniając jeden element, zmienia się całość.

(…) Wymaga ono także gotowości do przyjęcia, że nie wszystko da się raz na zawsze zrozumieć, że granice bywają płynne, a ludzie - zbyt złożeni, by zamykać ich w prostych teoriach.

To myślenie opiera się na akceptacji niepewności i na pokorze wobec złożoności”.

Joanna Flis „Gry rodzinne. Jak myślenie systemowe może uratować ciebie, twoją rodzinę i świat”

14/05/2025

moje notatki terapeutyczne.
moje przypominajki.
moje kotwice.
słowa, do których wracam.
słowa, które ucieleśniam.

🌿

12/05/2025

Gdyby istniały słowa, które chcę raz za razem przypominać i sobie, i każdemu z kim rozmawiam (w pracy i poza nią) to byłyby właśnie te.

„Desiderata” Max Ehrmann.

09/05/2025

Podróżuję sobie dalej przez tę książkę, ale nieustannie powracam do tych słów, do obrazu, który tworzą w mojej głowie:

„Gdyby ktoś spytał, co jest dla mnie najlepszą metaforą życia, tobym powiedział, że przypomina mi ono poruszanie się po ogromnym lejku. Na początku na umownej dorosłości znajdujesz się na samej górze, na zewnętrznej krawędzi tego lejka, gdzie masz potężny obszar do spenetrowania i bardzo szeroki horyzont, ale w miarę upływu czasu, z każdym kolejnym ruchem, schodzisz coraz niżej, kręgi, które zataczasz, robią się coraz węższe, coraz mniej widzisz i coraz bliżej jesteś wylotu, który prowadzi przez długa i wąską rurę gdzieś na zewnątrz, czyli do śmierci”.

Bartłomiej Dobroczyński, Agnieszka Jucewicz „Tańcząc. Rozmowy o kryzysie i przemianie”

09/04/2025

Kiedyś się jej bałam.

Później wcale nie chciałam o niej myśleć, widzieć jej sygnałów, dopuszczać do siebie. Próbowałam wtedy trzymać się z dala od wszystkiego, co z nią związane. A życie, jak to życie, przynosiło jej zapowiedzi: choroby, diagnozy, zmiany, niepewności i nieprzewidywalności. Miałam czas, żeby się z nią opatrzeć, poznać, oswoić. Nie weszła nagle, zbliżała się małymi krokami, powoli, ale wyraźnie. Aż w końcu trzymałam ją za rękę, świat położył mi ją jak na tacy, tyle że tacą było szpitalne łóżko. Nie bałam się jej już wtedy, chciałam towarzyszyć. Gdzieś w środku pomimo smutku, łączyła mi się z ulgą i spokojem, z możliwością wytchnienia.

Wiedziałam, że to już, że to jej czas. I tak oto stała się dla mnie, w mojej głowie i sercu, naturalnym etapem naszego ludzkiego istnienia. Połączyła się z czułym pożegnaniem, ostatnim biciem serca przez koszulę nocną, cicho wypowiedzianym „do zobaczenia”.

Każdy z nas ma swoją własną historię relacji ze śmiercią. To właśnie kawałek mojej - podróż od przerażenia do ukojenia. Z tęsknotą, jako nieodłączną towarzyszką drogi.

Kiedy zobaczyłam tytuł tej książki, przyszła ciekawość. Nie miałam pojęcia, co w sobie skrywa, ale wyciągnęłam po nią rękę. Chwyciłam kolejną historię bycia z tematem śmierci, napisaną z lekkością i humorem. Pełno w niej wzmianek o miłości, życzliwości i spełnieniu, wybaczaniu i widzeniu w ludziach tego, co najlepsze. Ta książka to nawoływanie do bycia w świecie pełnym barw i możliwości. Pomimo tego, że w tytule ma o umieraniu, przeczytasz w niej o życiu.

Zostawiam Was dziś z moimi refleksjami, z opowieścią o „Poradniku umierania dla początkujących” i kilkoma cytatami z tej książki. ✨

Książka jest prezentem od , dziękuję 💕

07/04/2025

Nieustannie toczymy w swoich głowach wewnętrzne rozmowy i opowiadamy sobie rzeczywistość. Te słowa, którymi do siebie mówimy mogą być wspierające, mogą dodawać bezpieczeństwa lub odwagi, koić, łagodzić trudne.

Wczoraj podzieliłam się z Wami zdaniem, które mi towarzyszy w codziennych zadaniach i wyzwaniach.
A Wy dorzuciliście swoje, dziękuję! ✨