Certyfikowane Centrum Medycyny Podróży NZOZ Natamed

20/03/2019

Planujesz wyjazd do dalekich krajów? Warto zatem skonsultować się z lekarzem medycyny podróży, który udzieli Ci informacji, jakie szczepienia koniecznie musisz wykonać, aby bezpiecznie zwiedzać kraj, do którego pragniesz się wybrać.

22/06/2018

20/11/2017

Dziś Encyklopedia chorób tropikalnych" - a w niej: Żółta febra (żółta gorączka)

Opis choroby

Żółta gorączka jest wywoływana przez wirusy z rodziny Flaviviridae, należy do chorób szczególnie niebezpiecznych. Jest przenoszona poprzez ukąszenie zakażonego wirusami komara z rodzaju Aedes, Haemagogus lub Sabethes. Choroba może przebiegać bezobjawowo, w ciężkich przypadkach prowadzi jednak do śmierci. Typowymi objawami są gorączka, bóle głowy, dreszcze, nudności, osłabienie, zażółcenie skóry i zaczerwienienie spojówek. Wśród ciężkich powikłań wymienia się uszkodzenie wątroby i nerek oraz krwawienia z przewodu pokarmowego (gorączka krwotoczna).

Występowanie

Regiony Kraje
Afryka Angola, Benin, Burkina Faso, Burundi, Czad, Demokratyczna Republika Konga, Erytrea*, Etiopia, Gabon, Gambia, Ghana, Gwinea, Gwinea Bissau, Gwinea Równikowa, Kamerun, Kenia, Kongo, Liberia, Mali, Mauretania, Niger, Nigeria, Rwanda, Senegal, Sierra Leone, Somalia, Sudan, Tanzania*, Togo, Uganda, Wybrzeże Kości Słoniowej, Wyspy Świętego Tomasza i Książęca*, Zambia*
Ameryka Poludniowa i Środkowa Argentyna, Boliwia, Brazylia, Ekwador, Gujana, Gujana Francuska, Kolumbia, Panama, Paragwaj, Peru, Surinam, Trynidad i Tobago, Wenezuela
*kraje, gdzie występuje potencjalnie niskie ryzyko wystąpienia transmisji choroby

Ryzyko dla podróżujących

Ryzyko zakażenia żółtą gorączką jest dziesięć razy większe w Afryce niż w Ameryce Południowej. W zachodniej części Afryki do zakażeń dochodzi najczęściej w późnej porze deszczowej oraz wczesnej porze suchej (lipiec-październik). W Ameryce Południowej największą aktywność transmisji choroby odnotowuje się w Brazylii i w Peru (ryzyko zakażenia występuje zwłaszcza podczas pory deszczowej trwającej od stycznia do marca). Ryzyko zapadnięcia na ciężką postać choroby, a w konsekwencji zgonu, u niezaszczepionych turystów podczas 2-tygodniowego pobytu wynosi odpowiednio 1:2000 – 1:10000 w Afryce oraz 1:20000 – 1:100000 w Ameryce Południowej i Środkowej.

Profilaktyka

Najskuteczniejszym sposobem prewencji przed żółtą gorączką jest szczepienie ochronne przed podróżą w rejony endemiczne (95% prawdopodobieństwa wykształcenia w organizmie odporności). Szczepienie przeciw żółtej gorączce należy do szczepień obowiązkowych, a okazanie świadectwa wakcynacji, potwierdzonego w Międzynarodowym Świadectwie Szczepień (International Certificate of Vaccination, żółta książeczka), stanowi warunek wjazdu do wielu krajów

W Polsce dostępna jest szczepionka, która zawiera żywy, atenuowany szczep 17 DAKAR wirusa żółtej gorączki. Jednorazowa dawka uodparnia na okres 10 lat. Pełna protekcja następuje 10 dni po zaszczepieniu.

20/11/2017

Oficjalnym dokumentem potwierdzającym przebycie wakcynacji lub innej formy profilaktyki przed podróżą jest Międzynarodowa Książeczka Szczepień (ang. International Certificate of Vaccination and Prophylaxis), czyli tzw. żółta książeczka szczepień. Wydawana jest przez poradnie medycyny podróży oraz punkty szczepień dla wyjeżdżających za granicę. Wpisy do książeczki dotyczące szczepień obowiązkowych mogą być sprawdzane podczas przekraczania granic państwowych. Podróżny, który nie potrafi udowodnić faktu nabycia wymaganej odporności, naraża się na odmowę pozwolenia na wjazd do danego kraju, może zostać także przymusowo zaszczepiony na granicy lub poddany kwarantannie na własny koszt.

12/11/2017

Stop WZW A -zaszczep się już dziś

12/11/2017

Czy grozi nam epidemia WZW A? Zdaniem specjalistów w Polsce można już mówić o epidemii wirusowego zapalenia wątroby typu A (żółtaczki pokarmowej). W 2016 roku roku zanotowano jedynie 35 przypadków tej choroby. Tylko do końca września 2017 roku w całym kraju na WZW A zachorowało aż 1685 osób i z tygodnia na tydzień przybywa zarażonych. Na szczęście rozwojowi epidemii można zapobiec.

Ważne
Przeniesienie wirusa HAV następuje drogą pokarmową lub przez brudne ręce, najczęściej pomiędzy osobami pozostającymi ze sobą w bliskim kontakcie. Wirus może znajdować się na produktach pokarmowych.
Najlepszym sposobem uniknięcia powikłań WZW A oraz epidemii wyrównawczych oprócz profilaktyki nieswoistej (higiena osobista) są szczepienia ochronne, zalecane zwłaszcza u osób z grup podwyższonego ryzyka.

12/11/2017

Dziś Encyklopedia chorób tropikalnych" a w nim WZW A

Czym jest WZW typu A?
Wirusowe zapalenie wątroby typu A (WZW typu A) tzw. żółtaczka pokarmowa to poważna choroba zakaźna wywołana przez wirusa zapalenia wątroby typu A (HAV). Jest to bardzo groźna choroba o możliwym dramatycznym przebiegu. Rocznie na świecie odnotowuje się 1 400 000 nowych przypadków zachorowań.

Jakie są objawy?
Objawy grypopodobne: osłabienie, bóle brzucha, stawów i mięśni, gorączka, nudności, biegunki
Żółtaczka
Powiększona wątroba
Jakie skutki pozostawia WZW typu A?
Nadostre zapalenie wątroby, niekiedy prowadzące do śmierci
Choroba potrafi wyłączyć z normalnego funkcjonowania na okres nawet do pół roku (20% chorych wymaga hospitalizacji)
Skąd wiadomo, że to właśnie WZW typu A?
Z badania krwi – wzrost miana enzymów wątrobowych: aminotransferazy asparaginianowej i alaninowej, wzrost stężenia bilirubiny
Wykrycie przeciwciał anty – HAV w klasie IgM, w badaniu serologicznym krwi
Jak można się zarazić?
Przyczyną zakażania w 95% przypadków jest droga pokarmowa, czyli picie nieprzegotowanej wody oraz jedzenie skażonych wirusem produktów, a także niemycie rąk. W pozostałych 5% przyczyną jest bliski kontakt z nosicielem wirusa. Rzadko odnotowuje się przypadki zakażenia poprzez skaleczenia, czy kontakty seksualne. Wirusem możemy się zarazić w czasie podróży, ale także w restauracji.

Gdzie występuje ryzyko zakażenia?
Wirus zapalenia wątroby typu A występuje na całym świecie, jednak na zakażenie szczególnie narażeni są turyści podróżujący do krajów Europy Wschodniej, Rosji, a także w obszar basenu Morza Śródziemnego. Szczególnie niebezpieczne są kraje rozwijające się o złym stanie sanitarnym w Azji i Afryce.

Jak zapobiegać?
Najbardziej skuteczną metodą zapobiegania zakażeniom wirusem WZW typu A są szczepienia ochronne oraz rygorystyczne przestrzeganie higieny osobistej. Dodatkowo należy unikać spożywania żywności i wody niewiadomego pochodzenia.
Dysponujemy szczepionką dla dzieci od 1 roku życia do 18 roku życia oraz szczepionką dla dorosłych. Pełny schemat szczepienia składa się dwóch dawek podanych w odstępie 6/9 miesięcy.

19/10/2017

Dziś Encyklopedia chorób tropikalnych" - a w niej: dur brzuszny.
Dur brzuszny jest ostrą chorobą zakaźną, wywoływaną przez pałeczkę duru brzusznego Salmonella typhi. Drogi szerzenia się duru brzusznego mogą być różne. Najczęściej bakterie z rodzaju Salmonella typhi rozchodzą się za pośrednictwem:
• owadów;
• zanieczyszczonej wody (zwłaszcza z naturalnych cieków i zbiorników wodnych na terenach endemicznych choroby);
• zakażonych produktów spożywczych (głównie produkty przemysłu mleczarskiego, owoce, warzywa i mięso);
• nosicieli lub chorych po bezpośrednim kontakcie z nimi.
Dur brzuszny powszechnie występuje w krajach rozwijających się. Każdego roku choruje tam około 21,5 mln osób, z czego ponad 200 tysięcy umiera.
Ryzyko zakażenia Salmonella typhi jest uwarunkowane w znacznym stopniu geograficznie: w Indiach i w okolicznych państwach w Azji Południowej jest ono nawet do 30 razy większe niż w pozostałych częściach świata. Za szczególnie zagrożone durem brzusznym uważa się także kraje Afryki Północnej i Zachodniej, niektóre wyspy Indonezji oraz część tropikalnej Ameryki Południowej (przede wszystkim Peru).
OBJAWY
Początkowe objawy duru brzusznego są niecharakterystyczne, np. pogorszenie samopoczucia, niezbyt nasilone bóle głowy, utrata łaknienia, stany podgorączkowe, bezsenność. Powiększona może być wątroba, śledziona i węzły chłonne.
Po około 6 dniach gorączka stabilizuje się na poziomie 39-40 °C, a po 10 na klatce piersiowej i brzuchu pojawiają się bladoróżowe plamki (wysypka) zwane różyczką durową. Znika ona w kilka dni później. Pozostawia jednak na skórze drobne przebarwienia. Po około 4 tygodniach dur brzuszny zaczyna ustępować. Najważniejsze jest jednak to czy wystąpiły u chorego powikłania. Konsekwencją choroby może być zapalenie jelit, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowych, zapalenie pęcherzyka żółciowego. Najgroźniejszym powikłaniem duru brzusznego jest perforacja jelita i jego niedrożność.
PROFILAKTYKA
Aby skutecznie zabezpieczyć się przed durem brzusznym należy połączyć dwa sposoby profilaktyki: szczepienia przeciw tej chorobie oraz przestrzeganie zasad higieny, zwłaszcza podczas przygotowywania, jak również spożywania posiłków. W centrach medycyny podróży jest dostępna szczepionka, która zabezpiecza podróżnika na 3 lata. Po 3 latach należy podać dawkę przypominającą. Szczepienie należy przeprowadzić przynajmniej 1 tydzień przed planowanym wyjazdem. Skuteczność działania szczepionek to około 90 proc.
LECZENIE
Leczenie duru opiera się głównie na zwalczaniu gorączki poprzez podawanie antybiotyków, przede wszystkim ampicyliny w okresie występowania gorączki oraz kilka dni po jej ustąpieniu, a także wyrównywaniu gospodarki wodno-elektrolitowej.

28/09/2017

Dziś o biegunce podróżnych - niezwykle częstej przypadłości wśród osób wyjeżdżających do krajów azjatyckich, afrykańskich czy Ameryki Łacińskiej. Najmniejsze ryzyko wystąpienia tego zaburzenia dotyczy krajów europejskich, a także Australii, Nowej Zelandii oraz Stanów Zjednoczonych i Kanady. Nie ma jednak reguły – w wielu przypadkach biegunka podróżnych może być wywołana przez samą zmianę diety, spożywanej wody lub stres związany z podróżą.
Co roku biegunka podróżnych dotyka miliona turystów na całym świecie, dlatego czytajcie i cieszcie się zdrowiem na wakacjach :)
Wszyscy doskonale wiemy, że biegunka jest problemem bardzo przykrym i uciążliwym dla chorego. Może okazać się niezwykle niebezpieczna, zwłaszcza dla osób starszych i niemowląt, w przypadku, gdy jest ona przewlekła i dochodzi do odwodnienia organizmu. W krajach Trzeciego Świata biegunka jest główną przyczyną śmierci niemowląt, zabijając ponad 1,5 miliona dzieci rocznie !!!
Do zakażenia chorobą dochodzi drogą kropelkową (np. przez skażoną wodę, brudne ręce). Za około 80% przypadków biegunki podróżnych odpowiadają bakterie E. Coli (Escherichia Coli). Do innych czynników infekcyjnych/inwazyjnych należą bakterie (Salmonella, Shigella), wirusy (rotawirusy) oraz pierwotniaki.
Objawy są bardzo uciążliwe dla chorego i obejmują biegunkę o różnym nasileniu, nudności, silne kurcze i bóle brzucha, wymioty, gorączkę i ogólne złe samopoczucie.
W leczeniu biegunki podróżnych ważne jest uzupełnienie utraconych płynów. Warto wypijać przynajmniej 1 litr czystych, wyłącznie przegotowanych lub sterylizowanych, niesłodzonych płynów. W przypadkach lekkich biegunek lekarze polecają wodę mineralną, napoje niegazowane, soki owocowe i buliony.
Dobrym pomysłem na zabezpieczenie przewodu pokarmowego przed obcą florą bakteryjną oraz regulację pracy jelit jest przyjmowanie probiotyków, czyli dobroczynnych bakterii odpowiedzialnych za zachowanie równowagi w jelitach. Bakterie wchodzące w skład preparatów probiotycznych uniemożliwiają rozwój patogenów w przewodzie pokarmowym, wpływają na prawidłową pracę jelit, a co za tym idzie, chronią przed biegunkami, zaparciami oraz innymi zaburzeniami układu trawiennego. Warto zakupić je przed podróżą, gdyż nie zajmują w bagażu zbyt wiele miejsca (w aptekach są dostępne w postaci proszku), a mogą sprawić, że przykre niespodzianki nie zepsują Wam zasłużonego odpoczynku :)
Kategorycznie zakazane jest spożywanie alkoholu, kawy i wody z kranu. Jeśli często wydala się kał, to do każdego litra wypijanego płynu należy dodać łyżeczkę soli lub stosować gotowe porcje glukozy i soli mineralnych.
Aby uchronić się przed biegunką podróżnych, należy przestrzegać kilku zasad:
• należy przestrzegać zasad higieny (obowiązkowo należy myć ręce przed posiłkami oraz po skorzystaniu z toalety);
• należy pamiętać o piciu wyłącznie przegotowanej lub butelkowanej wody mineralnej;
• unikać picia napojów z lodem niewiadomego pochodzenia;
• owoce należy obierać ze skórki;
• spożywać jedynie potrawy przygotowane na gorąco i ze znanego źródła;
• należy unikać spożycia surowych potraw (jarzyn, mięsa lub ryb), sałatek, majonezu, nadpsutych produktów spożywczych;
• unikać konsumpcji niepasteryzowanych produktów mlecznych oraz lodów lokalnej produkcji;
• nie spożywać żywności z ulicznych restauracji ze względu na możliwość niezapewnienia warunków sanitarnych;
• nie należy używać nieprzegotowanej wody do mycia zębów.
Leczenie biegunki antybiotykami jest konieczne przy:
• krwawej biegunce, której towarzyszy wydzielanie śluzu,
• ostrej biegunce z gorączką i pojawiającą się sennością,
• rozwolnieniu trwającym ponad 5 dni,
• silnej biegunce, jeśli trzeba kontynuować podróż.

20/06/2017

07/06/2016

Lepiej zapobiegać, niż leczyć

Daleka podróż oznacza dla turysty narażenie na „egzotyczne" drobnoustroje, infekcje przenoszone przez owady czy też dolegliwości związane z konsekwencjami niskiego poziomu higieny w miejscowych restauracjach. Safari w Kenii zakończone malarią bądź urlop z „klątwą Faraona" w hotelowej toalecie w Hurgadzie to tylko przykłady nieprzyjemnych przygód, których każdy chciałby uniknąć. Dobrą wiadomością jest to, że większości chorób tropikalnych możemy uniknąć dzięki profilaktyce i przestrzeganiu kilku prostych zasad podczas wycieczki.
Lepiej zapobiegać, niż leczyć - ta zasada sprawdza się także w podróżach, a jednym z filarów profilaktyki dla turystów są szczepienia ochronne. Są one bardzo skuteczną formą ochrony zdrowia. Wykorzystują naturalne zdolności obronne, często zapewniając odporność na wiele lat.

29/10/2015

Nie pozwól by choroba zakłóciła Twoją wymarzoną podróż. Przygotuj się właściwie do podróży. U nas szczepienia przed wyjazdem do tropików

08/10/2015

Różne informacje można wyczytać w Internecie - również o konieczności szczepień przed podróżą.

Szczepienia przeciwko WZW typu A i durowi brzusznemu są zwykle zalecane. Obie choroby przenoszone są drogą pokarmową, przez zanieczyszczone mikrobiologicznie posiłki i napoje.

Ze względu na ryzyko zachorowania szczepienie przeciwko WZW typu A rekomendowane jest wszystkim nieodpornym dorosłym podróżującym do tych krajów, niezależnie od długości podróży i planowanych warunków pobytu.

Szczepienie przeciwko durowi brzusznemu polecane jest przede wszystkim osobom, które mogą korzystać z wyżywienia w złych warunkach sanitarnych.

Zarówno WZW typu A, jak i dur brzuszny, występują u podróżnych dużo rzadziej niż np. "zwykła" biegunka podróżnych, natomiast obie wymagają leczenia szpitalnego i bywają poważnym zagrożeniem dla zdrowia. Te wszystkie informacje warto wziąć pod uwagę.

Szczepienia zalecane wykonujemy dla ochrony własnego zdrowia i nie jest to związane z obowiązkiem szczepień narzuconym przez przepisy sanitarne. Wiele wątpliwości może rozwiązać konsultacja z lekarzem w poradni medycyny podróży, do czego zachęcam.

08/10/2015

15/06/2015

07/06/2015

Dobre rady przed wyjazdem:

Zapytaj swojego lekarza o niezbędną profilaktykę przed wyjazdem (badania i szczepienia). Nigdy nie jest za późno na konsultacje z lekarzem i podjęcie niezbędnych środków ostrożności.
Nie kupuj leków w internecie, ani nie zakładaj, że kupisz je na miejscu (w egzotycznych krajach istnieje handel fałszywymi lekami, a przez to nieskutecznymi).
Zawsze podróżuj z podręczną apteczką, która będzie zawierać niezbędne leki i środki opatrunkowe.
Zadbaj o higienę i dietę. Zanieczyszczone produkty spożywcze i woda są częstym źródłem zakażenia wirusowym zapaleniem wątroby typu A. Zawsze myj i susz ręce przed posiłkiem. Pij wyłącznie butelkowaną lub przegotowaną wodę. Unikaj kostek lodu. Obieraj wszystkie owoce i warzywa. Chroń jedzenie przed owadami. Unikaj niegotowanego mięsa oraz skorupiaków.
Uważaj na owady, na przykład na komary, które mogą przenosić szereg chorób (np. malarię, żółtą gorączkę). Stosuj preparaty odstraszające owady.
Korzystaj ze słońca z umiarem. Unikaj przebywania na słońcu, gdy jego oddziaływanie jest najsilniejsze. Stosuj kremy ochronne.
Unikaj przypadkowych kontaktów seksualnych, które mogą być przyczyną zakażeń wirusem WZW typu B3 czy HIV.
Zrezygnuj z robienia tatuaży czy wizyt w lokalnych salonach fryzjerskich czy kosmetycznych - możesz zakazić się tam wieloma chorobami w tym WZW typu C.
Po powrocie skontaktuj się z lekarzem. Jeśli po powrocie twoje samopoczucie nie będzie najlepsze, bezzwłocznie udaj się do lekarza i zasięgnij jego porady.

07/06/2015

Lato i okres wakacji zbliżają się dużymi krokami. Coraz więcej osób planuje wakacje za granicą. Za cel podróży często wybierają kraje bardzo egzotyczne. Często pobyt organizowany jest na własną rękę.

Planując wakacje za granicą, szczególnie w krajach usytuowanych na innych kontynentach i o niskim poziomie higieny, warto pokusić się o zapoznanie się z zagrożeniami dla naszego zdrowia. Przed wyjazdem porozmawiajmy z lekarzem medycyny podróży jak dobrze przygotować się do wypoczynku za granicą, szczególnie w krajach egzotycznych, aby uniknąć niebezpiecznych chorób np. malarii, duru brzusznego, żółtej febry, „żółtaczki” pokarmowej lub wszczepiennej.
Certyfikowane Centrum Medycyny Podróży mieszczące się w NZOZ NATAMED w Wągrowcu ul. Libelta 9 zaprasza podróżników do skorzystania do konsultacji z lekarzem medycyny podróży.
Aby skorzystać z wizyty, należy umówić się do lekarza medycyny podróży dzwoniąc pod numer telefonu 67 2624456, lub przyjść osobiście do przychodni .

23/09/2014

SZCZEPIENIA PRZED PODRÓŻA