Co to jest strona internetowa?

https://pracowniahygge.com/, https://szkolahygge.com/

Pracownia Psychoterapii Hygge, Marszałkowska 10/16 m. 51, Warsaw (2025)

22/09/2025

Może i Ty masz takie chwile, w których wolisz założyć na twarz maskę „wszystko jest okej”, choć w środku czujesz ciężar nie do opisania — bo paradoksalnie, czasem przy cierpieniu łatwiej o uśmiech niż o okazanie tego, co naprawdę się odczuwa. Uśmiech nie prowokuje pytań, nie otwiera trudnych rozmów, nie zmusza do tłumaczenia, dlaczego dziś nie masz siły.

🔎 Dlaczego ukrywamy trudne emocje?
- Lęk przed odrzuceniem: „Co, jeśli ktoś pomyśli, że przesadzam?”.
- Nieumiejętność wyrażenia tego, co boli: „Nawet nie wiem, jak o tym powiedzieć”.
- Niechęć do rozmowy o danych tematach: „Będzie drążyć, a ja chcę, tylko żeby ten dzień się skończył”.
- Przekonanie, że nic to nie zmieni: „Nikt i tak nie ma dobrej rady, więc po co mówić”.
- Brak zaufanej osoby: „Oni nie zrozumieją, będą krytykować, oceniać”.

Zatem uśmiech staje się tarczą, która z jednej strony chroni przed ciekawskimi pytaniami, lecz z drugiej jeszcze bardziej oddala od innych. Niestety ukrywanie emocji ma swoją cenę, bo maski noszone zbyt długo zaczynają ciążyć. Trudne emocje, zamiast znikać, gromadzą się w środku... a samotność? Choć nikt jej nie widzi, potrafi być najbardziej bolesna.

🔎 Jak sobie poradzić?
W wielu sytuacjach najlepszym początkiem jest mały krok — jedno zdanie powiedziane komuś bliskiemu, zapisanie myśli w notesie, czy nawet przyznanie przed sobą, że nie czuje się dobrze. Nie zawsze trzeba mieć rozwiązanie od razu, czas wystarczy pozwolić sobie czuć, zamiast tłumić.

Warto także pamiętać o możliwości porozmawiania z osobą, która nie ocenia, nie krytykuje, za to daje Ci możliwość swobodnego opowiedzenia o wszystkim, z czym się zmagasz — z terapeutą.

____
Możesz na nas liczyć 🤗
Pracownia Psychoterapii Hygge

19/09/2025

Nie trzeba pracować po 16 godzin dziennie, żeby czuć się wypalonym/ą.
Nie trzeba mieć wymagającego szefa ani trudnego zawodu.

Czasem to, co najbardziej kradnie nam siły, kryje się wewnątrz — w naszych emocjach, w naszych relacjach, w sposobie, w jaki traktujemy siebie. To stan, w którym czujemy się puści/puste w środku, jakby ktoś wyłączył w nas światło... I bardzo często nie zauważamy, że krok po kroku prowadzimy się w tę stronę sami/e — przez brak granic, przez życie w trybie „muszę”, przez uciekanie od własnych potrzeb.

Wypalenie emocjonalne ma swoje źródło zwykle w codziennych sytuacjach, które z pozoru wydają się „normalne”... a jednak powoli odbierają nam energię, radość i spokój.

👉 Ciągłe tłumienie emocji. Kiedy nie pozwalasz sobie płakać, złościć się, czy czuć smutku, emocje nie znikają, a się kumulują. Z czasem zaczynasz czuć, że jesteś pełen/na napięcia i drażliwości, bez jasnego powodu.
👉 Życie w trybie „muszę”. Muszę być lepszy/a, muszę udowodnić, muszę zasłużyć... Ten wewnętrzny przymus sprawia, że nigdy nie czujesz satysfakcji, a każda chwila odpoczynku rodzi poczucie winy.
👉 Relacje, które są jednostronne. Gdy ciągle dajesz — uwagę, wsparcie, czas — a druga osoba tylko bierze, to prędzej czy później poczujesz się pusty/a. Bliskość powinna działać w dwie strony.
👉 Brak granic. Zgadzanie się na coś wbrew sobie, rezygnowanie z własnych potrzeb „dla świętego spokoju” — to szybka droga do poczucia bezsilności i złości skierowanej do samego/ej siebie.
👉 Udawanie, że wszystko jest w porządku. Zakładanie maski silnego/ej na co dzień kosztuje mnóstwo energii.
👉 Bycie dla wszystkich, a nie dla siebie. Kiedy stale zaspokajasz cudze potrzeby, a swoje odkładasz na później, to przychodzi dzień, w którym czujesz, że nie masz już nic do dania.

Wypalenie nie dzieje się nagle, to efekt wielu małych kroków w stronę zapominania o sobie — dlatego warto się zastanowić: co w moim życiu zabiera mi energię, a co ją przywraca?
____
Możesz na nas liczyć 🤗
Pracownia Psychoterapii Hygge

15/09/2025

Pamiętasz te chwile, kiedy całe dnie spędzałeś/aś się na zamartwianiu o coś, co z perspektywy czasu okazało się zupełnie nieistotne? Albo momenty, w których goniłeś/aś za kolejnym celem, a dopiero później zorientowałeś/aś się, że w tym biegu zgubiłaś/eś to, co naprawdę dawało radość? Życie ma w sobie pewną przewrotność — najważniejsze lekcje często docierają do nas wtedy, gdy jest już „po wszystkim”. Dopiero z dystansu widzimy, że wiele rzeczy można było odpuścić, a inne — pielęgnować dużo mocniej.

Co zwykle uświadamiamy sobie zbyt późno?
1) Czas jest najcenniejszą walutą. Możemy zarobić więcej pieniędzy, ale nie odzyskamy chwil z bliskimi, które minęły.
2) Ludzie odchodzą, wspomnienia zostają. Nawet najzwyklejszy dzień spędzony z kimś ważnym może stać się później bezcennym skarbem.
3) Nie trzeba zasługiwać na odpoczynek. Odpoczynek to nie nagroda, ale podstawowa potrzeba.
4) Bycie zajętym/ą nie oznacza bycia szczęśliwym. Czasem pogoń za „więcej” zabiera nam szansę, by docenić to, co już mamy.
5) Zdrowie to fundament. Doceniamy je najmocniej dopiero wtedy, gdy zaczyna szwankować.
6) Ludzie rzadko pamiętają, co mówiliśmy, jak wyglądaliśmy — ale zawsze pamiętają, jak się przy nas czuli.
7) Perfekcja nie istnieje. To, co naprawdę się liczy, to autentyczność i odwaga bycia sobą.
8) Nie zawsze będzie „odpowiedni moment”. Jeśli ciągle na niego czekamy, możemy przeoczyć całe życie.
9) Najtrudniejsze rozmowy to często te, których najbardziej potrzebujemy. O miłości, o granicach, o tym, że tęsknimy.
10) Największą stratą nie są błędy, tylko rzeczy, których nigdy nie spróbowaliśmy.

Życie nie jest próbą generalną — toczy się tu i teraz. Może warto już dziś zatrzymać się na chwilę, docenić moment, zrobić coś, co w przyszłości chcielibyśmy wspominać z wdzięcznością, a nie z żalem. Jeśli doświadczasz blokad przed działaniem, mimo że bardzo go chcesz, to warto poszukać wsparcia na psychoterapii.
____
Możesz na nas liczyć 🤗
Pracownia Psychoterapii Hygge

12/09/2025

W codziennym pędzie łatwo zapomnieć o tym, co naprawdę ważne dla Twojej równowagi psychicznej. Budzisz się rano, od razu myśląc o liście zadań, a w ciągu dnia próbujesz sprostać wszystkim oczekiwaniom — swoim i innych... A gdyby tak, choć na chwilę, spróbować zwolnić? Zamiast wymagać od siebie więcej i więcej, zatrzymać się, zapytać siebie: „czego JA teraz naprawdę potrzebuję?”.

Czasem wcale nie musi chodzić o wielkie rzeczy, tylko o małe przypomnienia, które trzymają przy zdrowiu psychicznym. Poniżej 10 myśli, które mogą być Twoim codziennym drogowskazem 🧡👇

1) Mogę powiedzieć „nie”, gdy coś mi nie odpowiada. Odmowa nie czyni mnie złym człowiekiem, to wyraz szacunku do siebie.
2) Jestem wystarczający/a taki/a, jaki/a jestem. Moja wartość nie zależy od osiągnięć, opinii innych, czy liczby zrealizowanych zadań.
3) Mam prawo do odpoczynku, nawet jeszcze zanim zrobię wszystko. Zmęczenie nie jest lenistwem, to sygnał, że moje ciało i umysł potrzebują regeneracji.
4) Nie muszę zawsze mieć siły, mogę czuć się gorzej i to jest w porządku. Emocje są zmienne, lecz każda z nich ma prawo się pojawić.
5) Moje granice są ważne. Jeśli je stawiam i empatyczne komunikuję, nie ranię innych, a dbam o własne bezpieczeństwo oraz spokój.
6) Nie jestem odpowiedzialny/a za cudze emocje. Mogę wspierać, ale nie muszę dźwigać na sobie tego, co nie należy do mnie.
7) Błędy są częścią procesu. Nie definiują mnie, lecz uczą i pozwalają się rozwijać.
8) Mam prawo zmieniać zdanie. To nie słabość, tylko dowód, że się rozwijam, że się uczę.
9) Nie muszę być dostępny/a 24/7. Mogę odłożyć telefon, nie odpisać od razu, pobyć offline.
10) Zasługuję na życzliwość — również od samego/ej siebie. Mogę mówić do siebie tak, jak do najlepszego przyjaciela.

Presja osiągania, udowadniania, porównywania się... potrafi odebrać spokój — ale to nie jest wyścig, w którym musisz brać udział. Troska o zdrowie psychiczne jest ważna tak, jak dbanie o ciało, to podstawa życia w zgodzie ze sobą. Pamiętaj też, że nie musisz wszystkiego dźwigać sam/a.

____
Możesz na nas liczyć 🤗
Pracownia Psychoterapii Hygge

08/09/2025

💡 Zdrowa miłość nie ucieka, lecz dodaje sił, by biec wspólnie w jednym kierunku.

💭 Może znasz to uczucie, gdy serce bije szybciej, bo znowu zastanawiasz się, czy wystarczająco się starasz...?
💭 Czy wyglądasz tak, jak „powinneś/aś”...?
💭 Czy mówisz to, co „wypada”...?
💭 Czy robisz wszystko, żeby zasłużyć na uwagę, na bycie wybranym/ą, na bycie kochanym/ą...?

To trochę jak bieg, w którym meta ciągle się przesuwa, lecz im szybciej biegniesz, tym bardziej się oddala.

Często już od najmłodszych lat — czy to pod wpływem atmosfery w domu i doświadczenia warunkowej akceptacji, czy przekazu popkulturowego i romantycznych filmów — uczymy się, że o miłość trzeba walczyć, że trzeba ją zdobywać, udowadniać swoją wartość, czasem wręcz błagać o nią zachowaniem, które sprawia, że gubimy siebie... Więc gonimy: za czyjąś aprobatą, za obietnicami, za wyobrażeniem, że „jeśli tylko bardziej się postaram, to w końcu mnie pokocha”.

Prawda jest jednak taka, że prawdziwej miłości nie trzeba wcale gonić, choć oczywiście o relację należy dbać, to nie musisz udawać kogoś innego, nie musisz spalać się w nieustannym staraniu, nie musisz tłumaczyć, dlaczego zasługujesz. Nie musisz starać się o uznanie kogoś, kto Cię nie docenia, kto daje Ci uwagę jedynie, gdy ma z tego korzyść.

Tam, gdzie jest autentyczne uczucie, znajdziesz przestrzeń na bycie sobą i spotkasz się z akceptacją, bo relacja nie powinna sprawiać, że czujesz się ciągle niewystarczający/a. Prawdziwa miłość przychodzi spokojnie, daje oparcie, bezpieczeństwo i poczucie, że jesteś ważny/a — bez testów, bez warunków.

To nie znaczy, że w związku nie ma wysiłku. Jest, ale to wysiłek budowania, dbania, pielęgnowania — a to ogromna różnica wobec sytuacji, w której wciąż musisz udowadniać, że w ogóle zasługujesz na miejsce w czyimś sercu.

Jeśli ciągle za kimś gonisz, może warto się zatrzymać w tym pościgu, zastanowić się — czy to czasem nie jest pogoń za iluzją? Czy nie gubisz najcenniejszego — siebie?

Pamiętaj, że zawsze warto szukać wsparcia.
____
Możesz na nas liczyć 🤗
Pracownia Psychoterapii Hygge

05/09/2025

Nie zmienisz go/jej na siłę... Czyli dlaczego próby „naprawiania" partnera/ki niszczą relację? 👇👇

W relacjach może pojawić się kusząca myśl: „Gdyby tylko on/ona się zmienił/a, byłoby nam łatwiej”. Łudzisz się, że jeśli wystarczająco mocno wytłumaczysz, pokażesz, poprosisz — druga osoba w końcu zacznie zachowywać się tak, jak tego potrzebujesz.

Niestety bywa, że wkładasz w to ogrom energii, a mimo to nic się nie zmienia... więc pojawia się frustracja, poczucie bezradności, a czasem także rozczarowanie — i wtedy także przychodzi bolesna, ale ważna świadomość: nie zmienisz drugiego człowieka na siłę.

Możesz inspirować, wspierać, pokazywać inną perspektywę, ale decyzja o zmianie zawsze należy do tej osoby, to ona musi chcieć, być gotowa i wziąć odpowiedzialność za swoje zachowania.

Jeśli próbujesz zrobić to za nią, wpadasz w rolę „ratownika” — stajesz się kimś, kto „naprawia” partnera/kę, zamiast być w autentycznej, obustronnej relacji... A to nie sprzyja bliskości, tylko oddala.

To, co możesz zrobić, to:
- jasno komunikować swoje granice i potrzeby;
- zdecydować, czy chcesz być w relacji z tą wersją osoby, którą masz przed sobą,
- zadbać o siebie — swoje emocje, oczekiwania i wybory.

Nie oznacza to, że musisz akceptować wszystko w milczeniu. Masz prawo odejść, jeśli ktoś uporczywie przekracza Twoje granice. Masz prawo chronić siebie przed bólem, który się powtarza — ale równie ważne jest zrozumienie, że to nie Ty odpowiadasz za zmianę drugiego człowieka.

Pamiętaj, że miłość to nie projekt naprawczy, tylko spotkanie dwóch osób — ze swoimi wadami, historią i tempem rozwoju. Największą wolnością w relacjach jest uznanie, że jedyną osobą, którą naprawdę możesz zmieniać, jesteś Ty sam/a.

____
Możesz na nas liczyć 🤗
Pracownia Psychoterapii Hygge

01/09/2025

👪 Drodzy rodzice, ważne przypomnienie! Nowy rok szkolny to dla dziecka coś więcej niż tylko nowe zeszyty i plan lekcji, to także ogrom emocji — z jednej strony radość ze spotkania z rówieśnikami, ciekawość, ale z drugiej też stres, niepewność i lęk przed nowymi obowiązkami.

Jako rodzice często skupiamy się na tym, by dziecko było „gotowe do szkoły” w sensie praktycznym — plecak, przybory, zajęcia dodatkowe... A tymczasem najważniejszy bagaż, jaki niesie ze sobą, to emocje.

💭 Na co zwrócić uwagę i udzielić wsparcia? Jeśli Twoje dziecko zaczyna częściej niż zwykle narzekać na bóle brzucha, głowy, jest rozdrażnione lub wycofane — może to być sygnał, że mierzy się z napięciem, którego nie potrafi nazwać. Zmiany w zachowaniu, np. nagła niechęć do szkoły, unikanie kontaktu z rówieśnikami, czy trudności ze snem, często są „językiem”, w jakim dzieci komunikują swoje trudne emocje.

💭 Pamiętajcie też, że dzieci nie zawsze potrafią wprost powiedzieć: „boję się” albo „jest mi trudno” — czasem zamiast tego usłyszycie, że szkoła jest „głupia” albo „nudna”. W takich chwilach ważne jest to, by być obok, wysłuchać, dać poczucie bezpieczeństwa. Zwykłe: „Widzę, że to dla Ciebie trudne. Jestem tutaj” potrafi zdziałać naprawdę wiele dla samopoczucia pociechy.

Twoje dziecko potrzebuje wiedzieć, że ma prawo czuć lęk, czy złość, a Ty jesteś obok, gotowy/a wysłuchać i wspierać. Tak buduje się jego odporność emocjonalna — nie przez unikanie trudnych emocji, ale przez doświadczanie ich w obecności dorosłego, który daje akceptację oraz spokój.

Nowy rok szkolny to szansa nie tylko na rozwój intelektualny, ale też emocjonalny, a największym wsparciem, jakie możesz dać swojemu dziecku, jest Twoja uważność i obecność.

Jeśli u pociechy pojawiły się niepokojące objawy, poszukaj także wsparcia u specjalisty.

____
Możesz na nas liczyć 🤗
Pracownia Psychoterapii Hygge

29/08/2025

Jak rozpoznać kryzys w związku i co można zrobić...? 💔

Kryzys w związku nie zawsze wygląda stereotypowo — bo nie zawsze wiąże się z głośnymi kłótniami, czy cichymi dniami przeciągającymi się w tygodnie. Czasem zaczyna się od drobiazgów: mniej rozmów, więcej złości, dystans, który rośnie niemal niezauważalnie... I nagle orientujesz się, że choć jesteście razem, to jesteście obok, nie ze sobą. Mimo że w teorii żyjecie wspólnie, to jak współlokatorzy.

Jak rozpoznać, że związek przechodzi kryzys?
Przede wszystkim — oznaki kryzysu mogą być jednakowo subtelne lub bardzo wyraźne:
🔸 Zmniejszona bliskość emocjonalna i fizyczna;
🔸 unikanie rozmów, zwłaszcza o uczuciach i problemach;
🔸 częste nieporozumienia i poczucie niezrozumienia;
🔸 obniżona satysfakcja ze wspólnego czasu;
🔸 brak zaangażowania w codzienność drugiej osoby;
🔸 fantazje o byciu z kimś innym lub samotności jako ulgi.

Wbrew pozorom, kryzys w związku nie musi oznaczać jego końca — za to często stanowi sygnał, że coś wymaga zmiany, przemyślenia, odbudowania.

Co możesz zrobić?
🔸 Zacznij od rozmowy, jednak nie z wyrzutami, ale z pytaniem: „Co się z nami dzieje?”, „Jak się czujesz w naszym związku?”
🔸 Zamiast oceniać, wysłuchaj, bo prawdziwa zmiana rodzi się z empatii, nie z walki o rację.
🔸 Przypomnijcie sobie, co was kiedyś łączyło. Wspomnienia mogą obudzić potrzebę bliskości.
🔸 Zadbajcie o wspólny czas — nie jako obowiązek, ale wybór. Bez telefonów, dzieci, rozpraszaczy.
🔸 Jeśli trudno rozmawiać we dwoje, skorzystajcie z pomocy specjalisty. Terapia par może być przestrzenią do zrozumienia siebie nawzajem na nowo.

Kryzys nie jest porażką, co więcej może otworzyć nowy rozdział, pod warunkiem, że obie strony będą gotowe nad tym pracować. Związek to nie coś, co „się ma”, to relacja, którą buduje się każdego dnia.

Zapraszamy: https://pracowniahygge.com/porady-dla-par/
____
Możesz na nas liczyć 🤗
Pracownia Psychoterapii Hygge

Pracownia Psychoterapii Hygge

22/09/2025

19/09/2025

15/09/2025

12/09/2025

08/09/2025

05/09/2025

01/09/2025

29/08/2025

Adres

Telefon

Strona Internetowa

Ostrzeżenia

Skontaktuj Się Z Praktyka

Skróty

Udostępnij

Kategoria