Psychoterapia i konsultacje Elżbieta Szmigielska-Narbutt

07/08/2025

Również miałam przyjemność słuchać wykładu p. Agaty na konferencji (i nie tylko tam!) i jestem przekonana, że ta rozmowa będzie bardzo wartościowa🤩

W grudniu miałam przyjemność wysłuchać wykładu Agaty na konferencji “Jakość życia w niepłodności. Rodzicielstwo niegenetyczne – szanse i wyzwania kliniczne.”.

Agata mówiła wtedy o ciekawej metodzie pracy z parami w trakcie procedury in vitro:

✨Mówiła o dialogu matka-zarodek✨

Bardzo chciałabym, abyście Wy też usłyszeli jak Agata mówi o znaczeniu zwrócenia się do wewnątrz, o doświadczaniu ciała w leczeniu niepłodności i o radzeniu sobie z lękiem w ciąży, która przychodzi o długich staraniach.

Zapraszam Was na live, w najbliższy piątek o 20.00. Porozmawiamy o ciąży, leczeniu niepłodności i więzi z dzieckiem, które pojawiło się dzięki in vitro.

Agata Buszman jest psycholożką i psychoterapeutką psychoanalityczną. To dzięki Agacie analiza więzi prenatalnej stała się w Polsce obecna (i są wolne miejsca na szkolenie, które rusza od września!).

Spojrzenie Agaty i teksty analityków prenatalnych wnoszą wiele ciekawych perspektyw do myślenia o psychologii okołoporodowej.
Dlatego zapraszam Was do wysłuchania naszej rozmowy na żywo i współtworzenia jej z nami Waszymi komentarzami!

To z kim się widzę? A komu zapisać live? :)

25/07/2025

„To jest właśnie ten najbardziej subtelny i zupełnie z zewnątrz niewidoczny efekt procesu terapeutycznego- zmiana perspektywy. Życie człowieka, który pomyślnie przezeń przechodzi, nie skręca nagle w jakąś zupełnie inną stronę (choć może tak się zdarzyć, oczywiście) ani też nie dokonuje się w nim jednorazowy, punktowy, jakościowy zwrot (przynajmniej zazwyczaj). Najpotężniejsza zmiana rozgrywa się tam, gdzie nie da się - jak już mówiłem- zajrzeć z zewnątrz, czyli w subiektywnym doświadczeniu. W sposobie widzenia siebie, w perspektywie, która myśli, zdarzenia, emocje, wyobrażenia, pamięć, indywidualną historię i inne konteksty jednostkowego życia układa we względnie spójny wizerunek. Może być więc tak, że wszystkie widoczne z boku parametry się nie zmieniają. Człowiek funkcjonuje w tym samym związku, z tymi samymi problemami, obawami, trudnościami i troskami. A jednak od jakiegoś niedającego się precyzyjnie wytypować momentu jego postrzeganie i przeżywanie tych samych spraw przyjmuje odmienną niż wcześniej postać”.

Tomasz Stawiszyński
„Powrót fatum”

03/07/2025

"Zrozumienie specyfiki ról domagającej i wycofującej ( w związku) jest pierwszym krokiem ku bardziej spokojnemu życiu we dwoje. Najważniejszym elementem zmiany dla osoby domagającej się bywa przeniesienie nacisku z gniewu na faktyczne uczucia, które kryją się za maską złości. Kiedy osoba domagająca się zdoła w bezpieczny sposób ukazać swój smutek, samotność i tęsknotę za uwagą, wzrasta szansa, że partner to zauważy i inaczej na to zareaguje.
Innym istotnym krokiem jest uświadomienie sobie, jak własne zachowania (nawet jeśli całkowicie zrozumiałe z perspektywy osoby domagającej się) mogą oddziaływać na drugą stronę, dodatkowo ją raniąc i powodując jeszcze mocniejsze wycofanie. Zmiana nie polega na udawaniu, że nie ma problemu, lecz na świadomym komunikowaniu się z większą wrażliwością i otwartością – zarówno na swoje emocje, jak i na emocje partnera.

Aby przerwać ten cykl, kluczowe jest też zrozumienie, że w głębi duszy również osoba wycofująca się pragnie bliskości, lecz boi się odrzucenia i braku akceptacji. Przełom może nastąpić, gdy zdecyduje się pokazać partnerowi swoje uczucia i lęki – zamiast milczeć lub uciekać, może nazwać swój stan: „Czuję się przytłoczony/a”, „Boję się, że i tak cię zawiodę”. Wówczas domagający się ma szansę zauważyć prawdziwe emocje, a nie tylko mur obojętności. Z perspektywy pracy nad związkiem istotne jest, aby wycofujący się zyskał przestrzeń i odwagę do wyrażania własnych emocji i potrzeb, zamiast w nieskończoność rezygnować z siebie w obawie przed konfliktem. Chodzi tu o naukę akceptowania i komunikowania pragnień (np. „Chcę czasem pobyć sam/a, ale to nie znaczy, że cię odrzucam”) oraz obaw („Boję się, że znowu zrobię coś nie tak i cię zawiodę”).
Otworzenie się na rozmowę o potrzebach i obawach pozwala obojgu partnerom zbudować zrozumienie, które jest pierwszym krokiem do przełamania spirali nieporozumień i odbudowy bliskości."

Matylda Porębska
fot Alexander Gray

01/06/2025

-DZIEŃ DZIECKA-
„Bo dzieciństwo to nie trening przed byciem człowiekiem. DZIECIŃSTWO TO BYCIE CZŁOWIEKIEM”

🎈 „Nie ma dzieci – są ludzie.” 🎈
Janusz Korczak naprawdę widział dzieci. Jak równych sobie. Jako pełnoprawnych ludzi, z własnymi uczuciami, potrzebami, granicami. Nie miniaturki dorosłych, nie „kiedyś-ludzi”, tylko ludzi tu i teraz.

Z okazji Dnia Dziecka przypominamy:
🧠 Dzieci myślą.
❤️ Dzieci czują.
🙋‍♀️ Dzieci mają swoje potrzeby.
🙅‍♂️ Dzieci mają prawo do swojego „nie”.
👣 Dzieci są w drodze – ale to ich droga, nie nasza.

Zasługują na szacunek nie za coś, ale dlatego, że są. Tak samo jak my chcą być wysłuchane, zauważone, wzięte pod uwagę. Tak samo jak my potrzebują przestrzeni, autonomii, bezpieczeństwa.

👂Chcesz, by twoje dziecko w przyszłości umiało mówić o sobie, wyznaczać granice, dbać o relacje?
Zacznij dziś. Traktując je jak człowieka. Bo dzieciństwo to nie trening przed byciem człowiekiem. Dzieciństwo to bycie człowiekiem.

31/05/2025

Udziałem w Konferencji „Siła Więzi. Między terapeutą, matką i dzieckiem” domknęłam kolejny, bo już 5 rok pracy, nauki i doświadczenia w Seminarium dot. psychoterapii okołoporodowej i pracy psychoterapeutycznej z diadą rodzic- dziecko.
Dziękuję Eli, Patrycji, Paulinie, Gabrysi, Agnieszce, Marcie, Ani W PEŁNI Psychoterapia i Rozwój Osobisty
Zostaje z wdzięcznością za ten czas♥️

26/05/2025

-Dzień MAMY-

Spójrz dzisiaj w lustro. Widzisz ją?

Widzisz jak się stara, jak odnosi sukcesy i małe zwycięstwa?
Widzisz jak próbuje, ale czasem jej nie wychodzi, upada, ma ochotę wyć?
Widzisz to wspomnienie, piękny, wymarzony poród?
Widzisz poród, o którym nie śniła nawet w najgorszych snach?
Maratony karmień, wyparzanie butelek, pogryzione sutki, podgrzewanie mleka. Widzisz ją? Jak słucha porad i uwag? Jak marzy o wsparciu, czasem je ma, a czasem nigdy nie dostaje?
Widzisz ją pijącą zimną kawę i dojadającą obiad przy zlewie, w biegu?
Widzisz jak spokojnie kończy posiłek i cieszy się z drzemki? Jak kołysze, śpiewa, wozi po parku, delikatnie odkłada, a strzał w kolanie psuje całą robotę?
Widzisz jak pada i nawet Netflix nie k**i?
Widzisz jak cieszy się wyjściem z przyjaciółmi, wypadem bez dzieci, książką przeczytaną w dwa dni?
Widzisz jak kupuje organizer, a potem przeklina stwierdzenie, że wszystko jest kwestią organizacji?
Widzisz jak wzrusza się na pierwsze "mama"? I jak przewraca w myślach oczami, kiedy to mama słyszy 136437 razy dziennie?

Popatrz w lustro.

Widzisz jak łapie na zdjęciach pierwsze kroki, a w pamięci zapisuje wszystkie pierwsze razy? Zasypianie bez niej, droga do przedszkola, przyjaźnie z piaskownicy, pierwszy plecak i piórnik, warkocze i zdarte kolana.
Widzisz jak przytula, wspiera, nie reaguje, ma dość, kocha, chce uciec na koniec świata, nie widzi świata poza oczami dziecka, marzy, żeby przestało tyle mówić, cieszy się skakaniem w kałuży i przeklina zabawy w udawanie.
Widzisz jak idzie na wywiadówkę, macha dyskretnie na pierwszej szkolnej wycieczce, tłumaczy czym są podpaski i wysłuchuje opowieści o Minecrafcie.
Widzisz jak marzy o chwili, kiedy przestanie być taka ważna i jak bardzo za tą chwilą tęskni.
Jak wścieka się, broni, odmawia, zgadza się. Jak nie śpi, gdy gorączkują, zapomina o bałaganie, a potem to przez niego puszczają jej nerwy.
Widzisz jak "siedzi w domu" na urlopie. Jak znosi wózek po schodach. Spina włosy, rozpuszcza, prowadzi spotkanie w pracy, nurkuje, gubi się w poradach.
Widzisz jak nie może się skupić, bo czeka na usg, bo chce być wszędzie i z każdym, chce zniknąć, być sama ze sobą.
Widzisz, jak nie wie, kiedy one tak urosły i jak one mogą się tak do niej odzywać. Jak teraz to one stają się rodzicami, a przecież nadal są takie małe. Jak wyjeżdżają, nie dzwonią, robią sesje na zoomie i wysyłają kwiaty kurierem albo stają z nimi w drzwiach.
Widzisz ją, jedną i jedyną. Utkaną z chwil, elementów, cząstek, momentów. Każdego "tak" , "nie", "mam dość", "niech czas nie mija tak szybko".

Widzisz ją?
Co jej dzisiaj powiesz? Co jej wybaczysz, co docenisz, w czym pomożesz odpieprzyć się od siebie? Czym ją obdarujesz, przy czym ją zatrzymasz?
A może właśnie dzisiaj przytulisz ją tak, jak nigdy dotąd?
---
autorka: Anita Janeczek-Romanowska
Źródło zdjęcia: Steven Aguilar, unsplash

15/05/2025

-DLA OJCÓW-

Telefon zaufania, grupy wsparcia, ebooki, profesjonaliści wspierający ojców- lista miejsc, osób, inicjatyw. Wszystko w jednym miejscu!

Praktycznie nie ma tygodnia, żeby ktoś mnie nie pytał o polecenie jakiś grup wsparcia, warsztatów, czy też publikacji dla ojców. Albo psychoterapeutów pracujących z ojcami i wrażliwych na ojcowską perspektywę. Z Waszą pomocą (dziękuję za wszystkie polecenia!) stworzyłem listę takich inicjatyw, miejsc i osób.

Znajdziecie tam m.in. informacje o:
👉 Telefonie Zaufania dla Mężczyzn;
👉 różnych grupach wsparcia i kręgach ojcowskich;
👉 tym, gdzie szukać pomocy w sytuacji utraty okołoporodowej albo doświadczania niepłodności;
👉 kilku książkach i e-bookach o ojcostwie/ męskości;
👉 profesjonalist(k)ach pracujących wokół różnych ojcowskich tematów (psychoterapia indywidualna, par, konsultacje, warsztaty);
👉 warsztatach i kursach dla ojców;
👉 poradach prawnych.

Lista jest w formie wpisu na moim blogu (namiary w Linktree i pod postem).

Starałem się przede wszystkim zebrać inicjatywy i działania, które są bezpłatne. Kilka rzeczy to działania komercyjne, jednak uznaję je za wartościowe, więc dodałem je do listy. Przeważającą większość osób, których działania znajdziecie na liście miałem okazję poznać osobiście w ramach różnych szkoleń i współprac.

Listę będę starał się systematycznie aktualizować. Jeśli macie poczucie, że kogoś/ czegoś tu brakuje, dajcie znać w komentarzu.

A jeśli widzicie wartość w tej inicjatywie, to zachęcam Was do reakcji ❤, zostawienia komentarza 💬 oraz udostępnienia 📨 tego dalej – niech jak najwięcej ojców dowie się, gdzie może znaleźć potrzebną im pomoc.

I na koniec krótka refleksja. Tworząc tę listę, miałem taką obserwację, że jest całkiem dużo propozycji związanych z kryzysami (strata dziecka, niepłodność), a relatywnie mało, które wspierałyby mężczyzn w takiej „zwykłej ojcowskiej codzienności” albo pomagały im się przygotować do tego ojcostwa. To jest nadal spora luka do wypełnienia…

Tata ▪ ojcostwo ▪ wsparcie ▪ pomoc ▪ psychoterapia ▪ rodzicielstwo

20/04/2025

Z okazji, ale i bez okazji. Dla wszystkich☺️

Zdjęcie z książki
„Lowizm, czyli na szlaku po ulgę”
Filip Cembala

11/03/2025

Ważna, potrzebna rozmowa. Cieszę się, że ten temat ma nareszcie miejsce w przestrzeni społecznej.

„Kiedy zaczęłam o tym mówić, nagle wokół mnie pojawiły się tysiące osób z tym samym doświadczeniem. Odezwali się do mnie znajomi, którzy leczą się na niepłodność i nie wiedzieli, że też się z tym mierzę. Zaczęliśmy rozmawiać, to mi pomogło. Mam też nadzieję, że moje opowieści publikowane w serwisach społecznościowych zwiększą świadomość społeczną. I znikną komentarze, że kobiety powinny w ukryciu przeżywać niepłodność”.

https://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/7,163229,31741843,maja-stasko-o-in-vitro-musze-miec-teraz-czas-na-zalobe.html?utm_source=http%3A%2F%2Ffacebook.com&utm_medium=SM&utm_campaign=FB_wysokieobcasy&fbclid=IwZXh0bgNhZW0CMTEAAR1_OAKHTqkmNVnuISMHXpHhENxsuulc7wL4dVoKL3MkwO4JBe237-5Eu7w_aem_sCVp8pDlZBIXd7z6o2nYTA&disableRedirects=true

O dziecku rozmawialiśmy z moim partnerem już na pierwszych randkach. Poznaliśmy się po trzydziestce, byliśmy więc dorośli, dojrzali emocjonalnie. Całe życie zakładaliśmy, że w pewnym momencie chcielibyśmy zdecydować się na potomstwo. Rozmowa z Mają Staśko, pisarką, publicystką i a...

05/03/2025

Właśnie minął rok od wydania przez nas e-booka „Kiedy uspokój się nie działa” więc i jest okazja do świętowania:)
Z okazji I urodzin e-book jest w promocyjnej cenie.
Zajrzyjcie na stronę Pracownia Dobrych Relacji

23/02/2025

„Ale to, co człowiek sam wie i to, czego dowiedział się od kogoś innego, to nie to samo.”

Zygmund Freud
„Sztuki plastyczne i literatura”

Idąc za mądrością klasyka, to ja dziś czerpie wiedzę od wspaniałych terapeutek okołoporodowych na kolejnym spotkaniu seminaryjnym- praca psychoterapeutyczna z kobietami w ciąży, połogu oraz z diadami matka -dziecko od urodzenia do 3. roku życia.

Pozdrowienia z Wrocławia od Freudka😁

19/02/2025

☘️ Dobrego dnia☘️

(z kolejnym kadrem z cudownej książki)
„Chłopiec, kret, lis i koń” Charlie Mackesy