Alicja Drobiszewska Gabinet Psychoterapii "Odnaleźć siebie"

22/04/2025

WSPÓŁCZUCIE – SIŁA, KTÓRA LECZY (ALE TEŻ POTRAFI ZRANIĆ)

Współczucie to jedno z tych uczuć, które potrafi być zarówno ogromnym zasobem, jak i obciążeniem – wszystko zależy od kontekstu, granic i relacji, w której się pojawia.

Z czego "składa się" współczucie?
Choć często mylimy je z litością, współczucie to znacznie więcej. To emocjonalna reakcja na cierpienie drugiej osoby, zbudowana z empatii (czyli zdolności do odczuwania tego, co czuje ktoś inny), troski, życzliwości i potrzeby pomocy. Czasem towarzyszy mu również smutek, bezradność albo frustracja – szczególnie gdy nie możemy ulżyć czyjemuś bólowi.

Dlaczego współczucie jest nam potrzebne?
Z punktu widzenia rozwoju psychicznego i społecznego – to niezbędna umiejętność. Umożliwia budowanie więzi, wspiera empatyczną komunikację, rozwija nasze poczucie sensu i wspólnoty. Dzięki niemu uczymy się dostrzegać cierpienie, a nie od niego uciekać. Pomaga tworzyć głębokie, autentyczne relacje. W kontekście samorozwoju – współczucie dla samego siebie (self-compassion) bywa kluczowe w procesie leczenia emocjonalnych ran.

Ale czy współczucie może przeszkadzać?
Tak – zwłaszcza gdy przestajemy odróżniać je od współuzależnienia lub nadmiernego brania odpowiedzialności za emocje innych. Toksyczne współczucie to takie, które prowadzi do poświęcania siebie, zaniedbywania swoich potrzeb, "ratowania" innych kosztem własnego zdrowia psychicznego. To pułapka, w którą łatwo wpaść, zwłaszcza jeśli mamy historię bycia "tym, który zawsze pomaga".

Zdrowe współczucie.....to takie, które zakłada obecność i uważność, ale nie oznacza, że przejmujemy cierpienie innych jako swoje. To umiejętność bycia obok – z otwartością, empatią i gotowością do wsparcia, ale także z jasnymi granicami. Nie musimy "naprawiać" czyjegoś bólu – czasem wystarczy go zobaczyć i nazwać.

A kiedy robi się toksyczne?
Gdy czujemy, że MUSIMY komuś pomóc, bo inaczej nie zasługujemy na miłość. Gdy nie potrafimy odmówić. Gdy odczuwamy winę, że nie jesteśmy w stanie ulżyć cierpieniu innych. Gdy współczucie staje się mechanizmem regulowania naszej własnej wartości.

W terapii często pracujemy nad tym, by nauczyć się współczuć – innym i sobie – w sposób, który leczy, a nie unieważnia naszych potrzeb. To trudna, ale niezwykle uwalniająca droga.

A Ty – jak czujesz współczucie? Czy potrafisz współczuć sobie tak samo, jak innym?

24/12/2024

Przepiękne i bliskie mi życzenia więc przekazuję dalej. Wesołych Świąt 🧑‍🎄🌲

ŻYCZENIA PROSTO Z SERCA

Pragnęłabym, aby ci, którzy ciągle dają siebie innym, zostali nareszcie obdarowani w sposób, na jaki zasługują. Oby świat ich cudownie zaskoczył i wynagrodził wszystkie ich starania...♡

Pragnęłabym, aby ci, którzy wątpią w siebie, a jednocześnie zawsze wierzą w to, co najlepsze u innych, gdy następnym razem spojrzą w lustro, poczuli intensywny i prawdziwy przypływ pewności siebie i miłości do siebie...♡

Pragnęłabym, aby ci, którzy są wyczerpani ciągłym upewnianiem się, że wszystkie potrzeby ich bliskich są zaspokojone, mieli nareszcie zdjęte z głowy pewne sprawy, które ich przytłaczają i spotkali kogoś, dla kogo to ich potrzeby staną się priorytetem...♡

A ci, którzy dźwigają ciężar bólu innych ludzi, otrzymali wsparcie, które pozwoli im uwolnić się od ich trosk i zmęczenia. Przywróci im oddech, radość i lekkość w życiu...♡

I jeszcze pragnęłabym, aby ci, którzy ciągle inicjują, zapraszają i regularnie wyciągają rękę do innych, nagle poczuli, że są tak samo chciani i mile widziani. Poczuli się kochani i potrzebni, tak jak wszyscy inni...♡

A ci, którzy nieustannie się starają, aby zadowolić każdego, kogo spotykają, zostali obdarowani falą wewnętrznego spokoju i zrozumieli kim są, co mają do zaoferowania światu i zaczęli cenić siebie...♡

Zobaczyli, że nie ma powodu, aby udawać kogoś, kim się nie jest, aby spełnić oczekiwania innych i można być w pełni sobą. A prędzej czy później, znajdą się osoby, które pokochają nas nie za to, co dla nich robimy, ale za to jacy naprawdę jesteśmy...♡

Z miłością

Źródło Empatii

Grafika: Maja Lindberg

14/11/2024

Zatroszcz się o siebie 🤗

„Co znaczy popularne dziś coraz bardziej: „zatroszcz się o siebie”? I kto właściwie ma się zatroszczyć, skoro ten kto potrzebuje troski i ten kto ją daje to ta sama osoba? Mówiąc najprościej, zatroszczyć można się tylko wtedy, gdy w nas samych odnajdziemy wewnętrzną ciepłą i opiekuńczą instancję, która wie, co znaczy troska. Jeśli mieliśmy w naszym życiu troskliwych opiekunów to zadanie nie będzie trudne. Nauczyli nas tych spraw. Trudniej, gdy takich osób nie było, lub gdy oprócz troski dostaliśmy za dużo do dźwigania lub za mało tego, co karmi. Ponieważ drugiego dzieciństwa nie będzie (choć może kiedyś wrócimy do pieluch) te sprawy są niestety tylko i wyłącznie w naszych rękach. Troskliwego opiekuna trzeba odnaleźć w sobie samej, w sobie samym – wspierającym nauczycielem będzie tu nasze własne dziecko albo pies, miłosna relacja, satysfakcjonująca psychoterapia. Trzeba nauczyć się siebie lubić i być dla siebie życzliwą. Troska będzie polegać na tym, że zanim zaczniemy ratować świat założymy sobie samym tlenową maseczkę.

Troska zaczyna się od podstaw, od oddychania, jedzenia, picia i ruchu. Żeby żyć dobrym życiem musimy pozostać żywi. Nie tylko formalnie. A więc oddech. Woda. Jedzenie. Może takie które nie krzywdzi innych? Ruch. Może jeszcze kontakt z przyrodą? Spójrzmy na dzieci, one to wszystko potrafią bez żadnych instrukcji.”

Justyna Dąbrowska, fragment wystąpienia na festiwalu SLOT Art
Fot unsplash

28/06/2024

Masyw Świadomości
Ziutkainspiruje

11/05/2024

"Miłość do siebie zaczyna się od słów: wolno mi.
Mogę być z kimś lub być sama.
Wolno mi być piękną na swój sposób. Nie muszę przestrzegać standardów piękna z magazynów.
Mogę wybrać zasady swojego życia.
Mam prawo do samodzielnego wyboru przebiegu mojego czasu.
Nic nie jest dla mnie za wcześnie i nic nie jest za późno.
Wszystko w moim życiu jest na czas.
Wolno mi być zabawną, głupią, szaloną, smutną, śmieszną.
I Ty też możesz.
Ale przy Tobie nadal jestem sobą, bez względu na to, co myślisz.
Wolno mi się nie zgadzać.
Wolno mi mówić Nie, nawet jeśli wszyscy wokół
mają nadzieję usłyszeć, że mówię Tak.
Wolno mi płakać, gdy wszyscy inni się śmieją,
stać, gdy wszyscy inni biegają.
Wolno mi określić własne granice komfortowej komunikacji z innymi.
Nawet jeśli "inni" to moja najbliższa rodzina.
Wolno mi nie być najlepszą.
Wolno mi być wystarczająco dobrą dla siebie.
Mam prawo odejść i zacząć od nowa, nawet jeśli wiele zostało zainwestowane.
Miłość do siebie zaczyna się od słów - wolno mi.
Wolno mi słuchać siebie, dbać o siebie
i być swoim własnym empatycznym i akceptującym przyjacielem."
Anna Lapina

fot.Jade

19/02/2024

O roli ojca w życiu syna i córki

Dla chłopca ojciec to jest obraz mężczyzny, męskości, a więc także jego samego. Wielu mężczyzn, którzy wychowali się bez ojców, boryka się z poczuciem własnej wartości i tożsamości męskiej. Nie są pewni tego, jaki ten mężczyzna tak naprawdę ma być i jacy oni sami w związku z tym mają być. Dla dziewczynek brak ojca to jest opowieść o czym innym. Nie stanowi podstawy do budowania tożsamości, bo dziewczynka to robi, przeglądając się w matce, ale za to ma decydujące znaczenie w budowaniu relacji z innymi mężczyznami. One często nie wiedzą, jak się zbliżać do mężczyzn i tworzyć zdrowe relacje. Z jednej strony mogą być bardzo uwodzące, z drugiej boją się, że on je opuści. Często nie wybierają tych mężczyzn, którzy tak naprawdę są dla nich atrakcyjni, z lęku przed odrzuceniem. Wybierają za to tych, a raczej dają się wybrać tym, którzy je chcą, i te związki bywają potem mało satysfakcjonujące.

Ewa Chalimoniuk w rozmowie z Agnieszką Jucewicz, Wysokie Obcasy 23.08.2013
kadr z filmu "Boyhood", reż. Richard Linklater

13/02/2024

Karanie ciszą tzw często "ciche dni" to forma biernej, pasywnej agresji. Jest przemocą wobec drugiej osoby, dlatego zerknij jakie niesie konsekwencje dla dziecka 😔

12/12/2023

… Wiesz kiedy zaczyna się szczęście?
Wtedy kiedy człowiek przestaje się bać
Tego co „ludzie powiedzą”
Tego jak go ocenią
Tego co zrobią jak się dowiedzą
Kiedy przestaje się bać:
Żyć po swojemu
Żyć na własny rachunek i odpowiedzialność
Wybierać, chociaż wybory te nie zawsze są oczywiste i klarowne
Kiedy przestaje się bać:
Chwilowej samotności
Własnego towarzystwa
Własnych uczuć
Kiedy zaczyna wierzyć, że życie jest dobre
I rozumie, że sam strach zabija życie

P.S. I nie chodzi tu o nie odczuwanie strachu, bo to niemożliwe tylko o jego blokująca rolę.

Guus Kuijer
fot Erwan Letue

… Wiesz kiedy zaczyna się szczęście?
Wtedy kiedy człowiek przestaje się bać
Tego co „ludzie powiedzą”
Tego jak go ocenią
Tego co zrobią jak się dowiedzą
Kiedy przestaje się bać:
Żyć po swojemu
Żyć na własny rachunek i odpowiedzialność
Wybierać, chociaż wybory te nie zawsze są oczywiste i klarowne
Kiedy przestaje się bać:
Chwilowej samotności
Własnego towarzystwa
Własnych uczuć
Kiedy zaczyna wierzyć, że życie jest dobre
I rozumie, że sam strach zabija życie

Guus Kuijer
fot Erwan Letue