24/05/2025
Jak praktykować empatię na co dzień?
Empatia to nie tylko sposób mówienia – to sposób bycia. Możemy ją rozwijać codziennie, w najprostszych gestach: w tym, jak słuchamy, jak pytamy, jak jesteśmy obecni. Oto kilka propozycji, które wspierają empatyczną codzienność:
🗣️ Rozmawiaj o tym, co czujesz i co jest dla Ciebie ważne
Według badań samo nazywanie uczuć zmniejsza poziom stresu aż o 50%! Dodatkowo rozwija empatyczny mózg. Mówienie o emocjach i potrzebach buduje most między Tobą a drugą osobą.
👂 Słuchaj, aby zrozumieć
Słuchaj, aby poznać perspektywę drugiej osoby, a nie po to, by przygotować miażdżącą ripostę. Bądź ciekaw_a, z kim rozmawiasz – nie z kimś „do przekonania”, ale z kimś, kogo warto usłyszeć.
🧳 Rób wycieczki do świata rozmówcy/czyni
Co jest dla niej/go ważne? Jak się może czuć? Czego najbardziej potrzebuje?
Uwaga: nie czego Ty byś potrzebował_a na jego/jej miejscu – ale czego on_a potrzebuje.
🌱 Praktykuj empatię wobec siebie
Poszukaj w sobie spokojnego miejsca – pozycji obserwatora_ki, który_a widzi cały Twój wewnętrzny świat, nie ocenia go, ani mu nie pobłaża. Widzi i przyjmuje ze współczuciem. Przez minutę dziennie zapytaj: „Czym jest empatia wobec siebie?”
🌸 Szukaj powodów do wdzięczności
Każdego dnia poświęć minutę na poszukanie, za co możesz być wdzięczny_a – sobie lub innym. Zauważaj to, co dobre, i rozmawiaj o tym z innymi.
👥 Bądź w żywym kontakcie
Zamiast snuć fantazje o tym, co ktoś myśli, zamykać się w sobie czy obgadywać – porozmawiaj z tą osobą. Zainteresuj się i zapytaj, jak ta historia wygląda z jej perspektywy.
⏳ Bądź tu i teraz
Twoja akceptująca, uważna obecność to najważniejsza rzecz, którą możesz ofiarować drugiej osobie. Czas i uwaga są bezcenne.
❤️ Patrz na świat z uczuciem
W głębi jesteśmy tacy sami. Tęsknimy za tym samym (miłością, bezpieczeństwem, bliskością, sensem), boimy się tych samych rzeczy (śmierci, utraty pracy, choroby). Patrząc przez pryzmat uczuć i potrzeb, zbliżamy się do tego, co nas łączy.
---
Na koniec:
Empatia nie jest czymś, co „mamy” albo nie – to coś, co pielęgnujemy.
Codziennymi wyborami, chwilami ciszy, pytaniami zadanymi z ciekawością zamiast z oceną.
To sposób, w jaki jesteśmy ze sobą i z innymi.
Nie musi być idealnie.
Wystarczy, że będzie prawdziwie.
Zatrzymaj się dziś na chwilę. Zauważ. Posłuchaj. Zapytaj.
To może wystarczyć, żeby coś ważnego się wydarzyło.
