Z uwagi na chorobę mojej mamy - aby móc samodzielnie ją rehabilitować - zdobyłam uprawnienia do prowadzenia terapii czaszkowo-krzyżowej. Ukończyłam też indywidualny kurs bioenergoterapii u bioenergoterapeutki dr. med. Terapia czaszkowo-krzyżowa
Główne założenie terapii czaszkowo-krzyżowej to przekonanie, że nasze zdrowie nigdy nie ginie. Matryca zdrowia jest zapisana w płynie mózgowo-rdzeniowym, a informacja o potencjale naszego zdrowia jest przekazywana poprzez układ nerwowym. Twórcą terapii czaszkowo-krzyżowej był amerykański lekarz William Garner Sutherland (1873 -1954). Odkrył on, że zarówno kości czaszki, jak i kość krzyżowa kręgosłupa przez całe nasze życie zachowują pewną, chociaż nieznaczną, ruchomość. Ich ruchy wyzwalane są przez pulsujący płyn mózgowo-rdzeniowy uciskający błony wewnątrzczaszkowe (w tym oponę twardą). Ten ruch , nazwany przez Sutherlanda „oddechem życia”, przenoszony jest – tak jak w sprawnie działającym systemie hydraulicznym – na kości, powięzie mięśni, torebki narządów wewnętrznych, otrzewną, opłucną, otoczki nerwów i naczyń, itd. Dopóki odbywa się on w sposób niezakłócony, człowiek pozostaje zdrowy. Niestety, pod wpływem rozmaitych czynników, takich jak choroby, wszelkie urazy fizyczne i psychiczne, jakie przeżywamy od wczesnego dzieciństwa, powstają energetyczne blokady, które manifestują się jako przewlekłe bóle i różnego rodzaju niedomagania. Przywrócenie prawidłowych funkcji układowi czaszkowo-krzyżowemu, pomaga odzyskać organizmowi utracony stan równowagi. Pod wpływem terapii tkanki mają możliwość powrócenia do swojej pierwotnej architektoniki, a my mamy szansę zwiększyć naszą witalność i odzyskać dobre samopoczucie. Główne wskazania do terapii czaszkowo-krzyżowej
• migrenowe bóle głowy
• bóle kręgosłupa szyjnego, piersiowego, lędźwiowego i pleców, zapalenie korzonków, bolesne napięcie barków
• choroby centralnego układu nerwowego
• urazy głowy i kręgosłupa
• urazy ortopedyczne
• skoliozy
• stres i uczucie napięcia nerwowego
• chroniczne zmęczenie
• kolki
• problemy gastryczne, urologiczne
zaburzenia układu immunologicznego
• dysfunkcje pooperacyjne
• autyzm
• ADHD - zespół nadpobudliwości
psychoruchowej
• PTSD - zespół stresu pourazowego
• problemy emocjonalne
• psychozy, kłopoty z nauką i koncentracją, stres, depresja, dysleksja
• bóle i zawroty głowy, migreny, kłopoty ze wzrokiem i słuchem, nawracające zapalenie uszu u dzieci i dorosłych
• zespół wypalenia zawodowego
• choroby z autoagresji
• kłopoty oddechowe u astmatyków, kłopoty z krążeniem, złą pracą układu limfatycznego
• urazy poporodowe.
• terapia czaszkowo-krzyżowa znajduje również zastosowanie w poprawie skuteczności innych terapii fizjoterapeutycznych czy psychologicznych. Na czym polega i na co pomaga terapia czaszkowo – krzyżowa? Każdy zabieg terapii czaszkowo-krzyżowej (w skrócie zwanej TCK) trwa około 60 minut. Pierwsze spotkanie z terapeutą zaczyna się od wywiadu na temat dolegliwości, jakie nam dokuczają. Terapeuta ocenia też naszą fizjonomię i ewentualne wady postawy. Terapia nie wymaga bezpośredniego kontaktu ze skórą pacjenta, tym niemniej zalecana jest dla pacjenta odzież miękka, lekka, nie krępująca ruchów, bezuciskowa. Terapeuta w czasie zabiegu, wykonuje konkretne układy terapeutyczne ( stosowane również w innych podejściach osteopatycznych ), dotykając ciała pacjenta w różnych miejscach: na czaszce, klatce piersiowej, kości krzyżowej, stopach. Terapeuta stosuje delikatny dotyk umożliwiający rozluźnienie tkanek miękkich i kostnych w obrębie układu czaszkowo-krzyżowego (zespołu membranowego opony twardej mózgu i rdzenia kręgowego i przyczepionych do niej struktur kostnych: czaszki, kręgosłupa szyjnego i kości krzyżowych ). Rozpoczęty podczas terapii proces równoważenia w ciele pacjenta nie kończy się w chwili zakończenia zabiegu, ale ma trwający ok. 48 h czas dostrajania się organizmu do nowego poziomu równowagi. Z tego powodu zaleca się prowadzenie terapii nie częściej niż co dwa, trzy dni. TCK nie wolno traktować jako zamiennika zaleconych leków, zwłaszcza w chorobach nowotworowych, zakaźnych, urazowych (świeże złamania, zwichnięcia, skręcenia stawów, krwotoki) i innych, gdzie pacjent wymaga specjalistycznej opieki medycznej
Przeciwwskazaniem będą:
• ostre stany wymagające natychmiastowej interwencji lekarskiej
• świeże urazy przebiegające z krwotokiem
• aktywne fazy schorzeń psychicznych
• pierwsze trzy miesiące ciąży, zagrożenie poronienia
Ile powinna trwać terapia? Ilość sesji zależy od rodzaju dysfunkcji, która poddawana jest terapii. Stan ostry, pourazowy wymaga 2–6 wizyt, choroby przewlekłe i poważne urazy – większej ich liczby. Cały zabieg trwa ok. 60 minut
