
20/08/2025
Perfekcjonizm – dobre czy złe zjawisko?
Staje się problematyczny, gdy:
– standardy są nierealnie wysokie
– pojawia się lęk przed negatywną oceną
– trudno czerpać satysfakcję z własnych rezultatów
– skupiamy się wyłącznie na „wadach” i deprecjonujemy to, co dobre
Perfekcjonizm może rozwijać się jako efekt określonych przekonań wyniesionych z domu – np. potrzeby zasłużenia na miłość czy uznanie rodziców. Wpływ mają także media społecznościowe, gdzie „wszyscy mają idealne życie”.
Typowe wewnętrzne przekonania brzmią mniej więcej tak:
👉 „Moje cele są tak wysokie, że nigdy ich nie osiągnę”
👉 „Nie mogę popełniać błędów”
👉 „Skupiam się raczej na negatywach niż na tym, co mi wychodzi”
👉 „Nic, co robię, nie daje mi wystarczającej satysfakcji”
Perfekcjonizm dzielimy na:
🔹 Osobisty – standardy, które sami sobie narzucamy
🔹 Społeczny – oczekiwania, które – jak nam się wydaje – mają wobec nas inni
🔹 Nakładany na innych – wymagania wobec zachowań otoczenia
Perfekcjonizm często towarzyszy różnym zaburzeniom psychicznym, takim jak:
🔸depresja i zaburzenia lękowe (nawet u dzieci)
🔸samookaleczanie
🔸fobia społeczna i agorafobia
🔸zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne
🔸anoreksja, bulimia i inne zaburzenia odżywiania
„Doskonała niedoskonałość” działa lepiej niż perfekcja za wszelką cenę.
A Ty?
📌 Czy jesteś zadowolony_a ze swoich efektów pracy?
📌 Czy ciągle gonisz za ideałem?
📌 Czy „wystarczająco dobrze” to dla Ciebie w ogóle opcja?
📞 +48 515 374 395
🌐 psychokrates.pl