Ewa Kaczorkiewicz Psycholog Psychoterapeutka

03/04/2025

Ta prosta myśl wcale nie jest oczywista - ważyłam ją długo zanim ubrałam w słowa, wciąż zadając sobie nowe pytania. Na przykład takie... A co, jeśli decydowanie o sobie jest bardzo bolesną nauką, bo brak nam wsparcia z zewnątrz? Nikt nie daje wskazówek, nie asekuruje, a czasem wręcz bliscy (i reszta świata) zamiast pomóc, to rzucają kłody pod nogi? Wtedy w tej naszej życiowej drodze obijamy się o wiele przeszkód i mocno siniaczymy... Czy w takiej sytuacji lepiej by było jednak nie decydować i nie szukać siebie, tylko po prostu się dostosować? ... Ja wciąż wybieram decydowanie, nawet jeśli moja sprawczość polega na tym tylko, że po rozważeniu opcji z różnych istotnych względów decyduję się spełnić czyjeś oczekiwania. To daje mi jakąkolwiek kontrolę i pozwala zachować nadzieję, że za rogiem czekają inne okoliczności - takie, w których będę mogła żyć w zgodzie ze sobą, chociaż częściowo. Gdy po prostu się dostosowuję do wersji życia narzuconej mi przez inne osoby, gdy to regularnie się powtarza i trwa, to bez względu na to, jak silna i sprawna jestem, poczuję w końcu wszechoobecną niewygodę, fruztrację, ból, złość, bezsilność, beznadzieję, niemoc, gorycz... To ślepa uliczka, z której może być trudno zawrócić.
EK.

🌐www.kaczorkiewicz.pl 📞+48 575 614 564

23/03/2025

24/02/2025

Czy sensownie dysponujesz swoimi zasobami? Czy masz odwagę sama o nich decydować? Poniższe cytaty dotyczą głównie pieniędzy, ale równie dobrze mogłbyby być o czasie, energii, uczuciach...

"Według raportu mBanku 74 proc. Polek zastanawia się nad wysokością przyszłej emerytury, ale tylko co trzecia podejmuje jakieś działania, żeby zadbać o dodatkowe pieniądze. 35 proc. ma w planie bliżej nieokreślone kroki, a dla 32 proc. temat na razie nie istnieje. (...) 26 proc. Polek oszczędza pieniądze, by wydać je w perspektywie od roku do pięciu lat i tylko 8 proc. planuje zrobić z nich użytek za 10 lat albo później. Komentuje Ewa Kaczorkiewicz, psycholożka i psychoterapeutka: - Tak się dzieje, bo kobiety częsciej niż mężczyźni stwiają dobro innych przed swoim. Gdy dysponują ograniczonymi zasobami, takimi jak pieniądze, czas czy energia, w pierwszej kolejności przeznaczają je na to, by zadbać o potrzeby dzieci i rodziny. Dopiero jeśli zostanie nadwyżka, gotowe są przeznaczyć ją dla siebie. Ale o nadwyżki dziś trudno. Poza tym kobiety mają skłonność do zamartwiania się. Straszą same siebie scenariuszami, w których ewentualne zaniedbania, np. w kwestii zdrowia czy rozwoju dzieci, prowadzą do katastrofy. Dlatego skłonne są dużo inwestować w to, by problemom zapobiegać. A kwoty, które zostają, wydają raczej na wakacje czy remont, bo takie inwestycje poprawiają codzienny komfort życia - tłumaczy Ewa. To prowadzi do wniosku: Wolimy zadbać o "tu i teraz". Swoją drogą, czy nie do tego nakłaniają nas różni coachowie i poradniki? (...)"

"Ale przecież ja nie mam pojęcia o inwestowaniu! Czy kobiety w ogóle się tym zajmują? W moim domu o pieniądzach zawsze decydował ojciec. Uważał, że zna się na tym lepiej, za to mama jest mistrzynią w kuchni i ogródku - wzrusza ramionami Dagmara. Epoka takiego myślenia minęła, ale konsekwencje trwają. Ewa Kaczorkiewicz kwituje: - Wciąż pokutuje wiele przekonań, które podcinają nam skrzydła: "nie dam rady, nie potrafię, nie znam się" oraz "kobiety tak się nie zachowują - nie proszą o podwyżkę, nie decydują o inwestycjach". To utrudnia zmianę. Może pora przełamać stereotypy?"

Źródło: Twój Styl, wrzesień 2024, raport "Polka (wkrótce) na emeryturze" autorstwa Agnieszki Litorowicz-Siegert

19/02/2025

Dobry związek to nie tylko miłość, bliskość i zaufanie, ale także kłótnie, zazdrość, dystans i rutyna. Tak naprawdę dobry związek to skomplikowana i zmienna w czasie całość, którą na bieżąco współ-tworzymy z naszym partnerem. Bardzo ważne w tym procesie jest, byśmy robili to razem - uważni na siebie i drugą osobę, komunikując się ze sobą, pamiętając, że dziś jest inne niż miesiąc czy rok temu.

15/02/2025

Bardzo ważną częścią psychoterapii jest uświadomienie sobie, za co jesteśmy odpowiedzialni a za co nie. To, co nam się zdarzyło w przeszłości - w jakim miejscu i w jakich warunkach wzrastaliśmy, historia życia i relacji z innymi ludźmi, doświadczenia szkolene, zasoby i deficyty osób nas otaczających, krzywdy, których doświadczyliśmy, bolesne rozczarowania, trudne emocje i reakcje bliskich, wypadki i traumy - to nie jest nasza odpowiedzialność. Nie odpowiadamy także za to, że do tego, co się działo w przeszłości i jak wtedy wyglądało nasze życie, dostosowaliśmy się w najlepszy dostępny nam sposób - ucząc się reagować, czuć, zachowywać i myśleć tak, by przetrwać. To wszystko jest jak najbardziej naturalne. Dostosowujemy się do warunków, w których funkcjonujemy. I chcemy przetrwać. Nie ma za co się obwiniać czy wstydzić. Ważne jest natomiast, by zobaczyć swoją dorosłą odpowiedzialność - odpowiedzialność za to, co zrobimy z tym, co się nam przydarzyło i z tym, jak się do tego przystosowaliśmy. Odpowiedzialność za reakcję na to. Tu i teraz. Być może warto coś sobie uświadomić? Przyjrzeć temu, jak obecnie funkcjonujemy? Naszym uczuciom i myślom? Temu, jak budujemy relacje i co w nich robimy? Naszym nawykowym zachowaniom i reakcjom? Temu, jak siebie traktujemy?

14/02/2025

Jeszcze jeden post nieco na przekór...

Dzisiejszy dzień - Walentynki - może być trudny dla osób samotnych, zwłaszcza tych, którzy są "singlami" nie z wyboru. Jak sobie radzić? Jak wspierać samych siebie? Co robić, by obsesyjne myśli i dołujące emocje nas nie przytłoczyły i byśmy mogli cieszyć się życiem bez względu na "status związku"? Oraz czy można jakoś pomóc przyjacielowi, który jest "nieparzysty"? Pomyślałam, że właśnie dzisiaj warto przypomnieć tekst "Singiel(ka) w morzu par", który napisany kilka lat temu dla portalu razem50plus.pl.
https://www.razem50plus.pl/article/132809/singiel-ka-w-morzu-par/