05/07/2025
Z historii Duchowego Uzdrawiania
Z historii Duchowego Uzdrawiania: mniej więcej w szóstym wieku p.n.e. Pitagoras – lekarz, matematyk, a także astronom i filozof – uznał uzdrawianie za najbardziej szlachetne spośród swoich zajęć i włączył je w rozważania na temat etyki, umysłu i duszy.
Energię związaną z uzdrawianiem nazwał pneuma. Jego następcy pojmowali pneumę jako byt widoczny w świetlanym ciele oraz wierzyli, że światło może leczyć choroby.
Sto lat później:
…[Hipokrates] mówi: „Doświadczeni lekarze wierzą, że ciepło, którym emanują dłonie po przyłożeniu do chorego, ma bardzo dobroczynne działanie. (…)
Często, gdy starałem się ukoić ból moich pacjentów, miałem wrażenie, jakby moje ręce miały jakąś dziwną właściwość usuwania z chorych miejsc bólu i różnych nieczystości, poprzez nakładanie rąk na tym miejscu i wyciągnięcie palców w jego stronę.
Stąd wiadomo niektórym spośród mędrców, że zdrowie można zaszczepić chorym za pomocą pewnych gestów i poprzez dotyk, podobnie jak niektóre choroby przenoszą się z jednej osoby na drugą.
"Around the sixth century BC, Pythagoras, a physician as well as a mathematician, astronomer, and
philosopher, considered healing the noblest of his pursuits and integrated healing into his considerations
of ethics, mind, and soul. He called the energy associated with healing pneuma. His followers conceived of
the pneuma as being visible in a luminous body, and they believed that light could cure illness. A century
later,
… [Hippocrates] says, “It is believed by experienced doctors that the heat which oozes out of the hand, on being applied to the sick, is highly salutary… It has often appeared, while I have been soothing my patients, as if there was a singular property in my hands to pull and draw away from the affected parts aches and diverse impurities, by laying
my hand upon the place, and by extending my fingers towards it.
Thus it is known to some of the learned that health may be implanted in the sick by certain gestures, and by contact, as some diseases may be communicated from one to another” .
