PoMoc Psychologiczna - Bernadetta Błaszkowska

10/10/2025

Światowy Dzień Zdrowia Psychicznego obchodzony jest co roku 10 października. To dzień, który ma na celu zwiększenie świadomości na temat znaczenia zdrowia psychicznego oraz zachęcenie ludzi do rozmowy o emocjach, stresie i sposobach radzenia sobie z trudnościami. Współcześnie coraz więcej osób doświadcza problemów takich jak lęk, depresja czy wypalenie, dlatego tak ważne jest, by o siebie dbać — nie tylko fizycznie, ale też psychicznie.

Aby wspierać swoje zdrowie psychiczne, warto:

🗣️rozmawiać o swoich emocjach i nie bać się prosić o pomoc,

💤dbać o odpoczynek i sen,

👩‍❤️‍👨💃spędzać czas z bliskimi i robić rzeczy, które sprawiają radość,

🧘ograniczać stres poprzez ruch, relaks czy medytację,

🤗być dla siebie życzliwym i wyrozumiałym i nie porównywać się z innymi.

Dbanie o zdrowie psychiczne to nie luksus, lecz codzienna potrzeba – tak samo ważna jak troska o ciało.

09/10/2025

Masz czas na bycie szczęśliwym czy jesteś zbyt zajęty byciem silnym ?!

08/10/2025

Żałoba to naturalny stan psychiczny po śmierci lub stracie kogoś bliskiego. Śmierć jest nieuchronnym końcem życia, ale mimo, że jesteśmy tego świadomi trudno nam się z tym pogodzić. Może być spodziewana lub nagła – tragiczna. Składową żałoby jest lęk przed nieznanym - co jest po śmierci? Jak żyć bez tej osoby, którą w wyniku śmierci tracimy? Jak radzić sobie z bólem i innymi uczuciami wywołanymi stratą?
Mogą pojawiać się także inne obawy związane ze stratą, bo śmierć bliskiego człowieka uruchamia w ludziach strach przed własną śmiertelnością o której na co dzień nie myślimy i nie dopuszczamy do siebie związanych z tym tematem emocji.
Powodem zablokowania przeżycia żałoby może być także zadaniowe traktowanie siebie (muszę być silny, dzielny), brak wsparcia ze strony najbliższego otoczenia lub spełnianie oczekiwania ważnych osób, by nie przeżywać żałoby.
Proces żałoby jest nieuchronny i nie do powstrzymania, ale może być blokowany na różne sposoby – może być wyparty, zaprzeczony, przemieszczony, zracjonalizowany, odroczony.
Zablokowany proces żałoby ma swoje konsekwencje w dalszym życiu danej osoby. Odciska się śladem na jej psychice, może mieć też skutki dla dalszego życia innych członków rodziny.
Nie przeżyta do końca żałoba może przerodzić się w traumę i odbijać negatywnie nawet na życiu następnych pokoleń (zjawisko traumy transgeneracyjnej). Częstym skutkiem takiej zaprzeczonej żałoby bywa uznanie czyjejś śmierci lub śmierci w ogóle jako rodzinnego tabu o którym się nie mówi.
Niedokończona żałoba może przerodzić się w depresję, inne zaburzenia emocjonalne lub somatyczne.
Pomimo osobistych różnic, proces żałoby ma przebieg, który można ująć w kilka faz .Mogą one się przeplatać, ale ważne jest by każda z tych faz zaistniała i została przeżyta tak, by żałoba mogła się zakończyć.
Po szoku i zaprzeczaniu śmierci przychodzi czas na odczuwanie gniewu, złości, pretensji do zmarłej osoby. Pojawiają się także uczucia winy, rozpaczy, pustki, smutku, żalu. Następna faza to etap „targowania się” z losem lub Bogiem by ta osoba mogła żyć, a następnie żegnania i rozstawania z rzeczami zmarłego. Kolejny etap to zadośćuczynienie woli zmarłego (lub rozliczenie winnych tragicznej śmierci), powolne rozstawanie się i planowanie życia bez zmarłej osoby. Ostatnim etapem żałoby jest akceptacja, czyli mentalna zgoda na śmierć i rozstanie.
W różnych tradycjach i religiach żałoba ma swój określony czas trwania. Towarzyszą jej i rytuały, które pomagają ją przeżyć i zakończyć, ale zawsze jest to indywidualny proces.
Żałoba nie wymaga leczenia. Jeżeli jednak w żałobie znacząco spada poczucie własnej wartości, chęć i sens życia i stan ten się utrzymuje, potrzebna jest pomoc terapeutyczna.
red. zespół LP

07/10/2025

„W cyklicznym podejściu psychodynamicznym rozumienie lęku jest szczególnie istotne w odniesieniu do zmiany. Uważa się, że problemy pacjenta biorą się przede wszystkim stąd, iż we wczesnych latach życia nauczył się on, że powinien bać się swoich uczuć, myśli i skłonności. Dlatego pomoc w przezwyciężeniu problemu polega głównie na tym, żeby pacjent ponownie uznał pewne uczucia za swoje oraz włączył je w pełniejsze, bogatsze poczucie siebie i poczucie różnych możliwości w życiu”.

Paul L. Wachte

03/10/2025

😀 Co roku, w pierwszy piątek października obchodzony jest Światowy Dzień Uśmiechu! 😀 To radosne święto obchodzone jest od 1999 roku.
😀 Pomysłodawcą tego dnia jest Harvey Ball, autor znanego na całym świecie symbolu żółtej uśmiechniętej buzi, tzw. „smiley face”, która została stworzona w 1963 roku.
😀 Symbol ten reprezentować ma dokładnie to, co na co dzień chcemy widzieć jak najczęściej u innych ludzi czyli bezinteresowny uśmiech i radość życia 😀
😀 Śmiech to zdrowie, bo:

👍poprawia odporność a także wspomaga pracę wszystkich organów wewnętrznych.

👍wpływa pozytywnie na rozładowanie stresu i podniesienie nastroju

👍ułatwia nawiązywanie relacji międzyludzkich, które bywają czynnikiem chroniącym w trudnych sytuacjach

Dobrego dnia życzy
uśmiechnięta Pani Benia !

02/10/2025

"Rodzice, którzy w dobrej wierze wychowują swoje dzieci w bańce satysfakcji, chroniąc je przed frustracją, konsekwencjami i nieprzyjemnymi emocjami, mogą je krzywdzić. Czasami blokują rozwój kompetencji, samokontroli, tolerancji frustracji i samozarządzania emocjonalnego. Różne badania pokazują, że takie „rozpieszczanie” lub „rodzicielstwo helikopterowe” koreluje z późniejszymi zaburzeniami lękowymi i niskim poczuciem własnej sprawczości, które polega na przekonaniu, że można samemu zrobić to, co potrzebne jest do osiągnięcia celów oraz z trudnościami dopasowania się w szkole."

Jonathan Haidt.

01/10/2025

A gdyby tak dzisiaj powiedzieć, do swojego dziecka?!⤵️

słyszę Cię
dobrze, że jesteś
lubię z tobą spędzać czas
dobrze mi się z tobą rozmawia
tęskniłem/ am
rozumię, akceptuję...kocham

30/09/2025

29/09/2025

„To, co zdecydujesz się tolerować więcej niż raz, nieuchronnie stanie się wzorcem, który będzie się powtarzał.
Nie wyznaczając jasnych granic, uczysz innych, że pewne zachowania lub sytuacje są akceptowalne, nawet jeśli sprawiają, że Cię ranią i czujesz się niekomfortowo.

Za każdym razem, gdy pozwalasz na coś, co jest sprzeczne z twoimi zasadami lub dobrym samopoczuciem, otwierasz drzwi, aby to się powtórzyło.
Wyznaczanie granic to nie tylko stanowczość, ale także szacunek do samego siebie."

24/09/2025

Na środę 🙂

23/09/2025

Związek partnerski jest jedną z najbliższych możliwych więzi w życiu człowieka. To relacja, która z jednej strony konfrontuje nas z niekomfortową niekiedy prawdą o nas samych, naszym funkcjonowaniu, cierpliwości, zdolności do stawiania granic i szanowania granic drugiego, a także rozwiązywania konfliktów czy ogólnej gotowości do tworzenia więzi i budowania międzyludzkiej intymności. Z drugiej strony w bliskiej relacji do głosu dochodzą nasze najgłębsze pragnienia, tęsknoty i potrzeby w spełnieniu i kojeniu których zwracamy się ku drugiej osobie. (...) W bliskiej partnerskiej więzi mamy poczucie zależności oraz pokładamy wielkie nadzieje w tym, że druga osoba zareaguje na nasze trudności i cierpienia. Co sprawia, że stajemy się niezwykle wrażliwi i podatni na wszelkie przejawy obojętności czy wrogości, nieporozumienia i rozwinięcia się we wzajemnym kontakcie.

Anna Król - Kuczkowska, Diagnoza w psychoterapii par. Tom 2. Specyficzne zjawiska w diagnostyce par

18/09/2025

Próby samobójcze często podejmują ludzie, którzy byli silni zbyt długo. Osoba w kryzysie ciągnie za sobą przez życie nie wagonik, a wagon problemów. Bywa, że zupełnie samotnie. Wielokrotnie zdarza się tak, że osoby, które podejmują próby samobójcze, o swoich trudnościach nie mówiły wcześniej otoczeniu albo próbowały, ale to otoczenie - w ich ocenie - nie zareagowało adekwatnie. Są próby samobójcze, które ewidentnie stanowią próbę komunikacji. Osoba odczuwa ogromny ból psychiczny, a nie ma narzędzi do tego, żeby go wyrazić. I podejmuje próbę.

Dziwi mnie, gdy określenie „zwrócić na siebie uwagę", „wołać o pomoc" jest traktowane pobłażliwie, pejoratywnie. Jeśli mam złamaną rękę, nogę lub jestem chora na cukrzycę, mogę o tym mówić, a w zamian dostanę wsparcie, pomoc. Dlaczego ból psychiczny ma być ukrywany? Nie ma nic złego w tym, że ktoś chce zwrócić czyjąś uwagę na swoje cierpienie. Często mam takie trudne rozmowy z nauczycielami po konferencjach czy szkoleniach. Słyszę opowieść o uczennicy lub uczniu i stwierdzenie: „Ona chciała, on chciał tylko zwrócić na siebie uwagę". Zawsze wtedy pytam, co musiało się dziać w życiu tego młodego człowieka, że nie miał innych narzędzi do komunikacji niż próba samobójcza.

Fragment wywiadu z dr Halszką Witkowską na temat najnowszej książki "Przywróceni do życia. Pokonać samobójstwo"