04/10/2022
"Bezpieczne przywiązanie nierozerwalnie wiąże się z mentalizacją, czyli zdolnością - pierwotnie opiekuna, później również dziecka - do rozumienia zachowań swoich i innych ludzi w kategoriach towarzyszących im niewidocznych stanów mentalnych (myśli, pragnień, uczuć).
W najprostszych słowach możemy opisać tę bardzo zaawansowaną funkcję psychiczną jako elastyczną i wrażliwą na kontekst zdolność do obejmowania własnym umysłem umysłu drugiego człowieka.
Czyli z jednej strony jesteśmy świadomi tego, co sami myślimy i czujemy, a z drugiej jesteśmy gotowi wyobrażać sobie procesy zachodzące w świecie wewnętrznym na przykład dziecka. Nawet jeśli te procesy są bardzo różne od naszych. Co ważne, próbując sobie te procesy wyobrazić, zawsze świadomi jesteśmy swojej omylności i tego, że nie jesteśmy w stanie bezpośrednio zajrzeć do umysłu drugiego człowieka, w związku z czym możemy w swoich przypuszczeniach mylić się. To niezwykle ważna okoliczność, rozgraniczająca mentalizację od projekcji."
Źródło: Anna Król-Kuczkowska: "Wstyd, mentalizacja i agresja" w książce "Agresja - perspektywa psychoterapeutów", 2017
Link do pełnego tekstu w formacie PDF znajduje się w pierwszym komentarzu pod postem.
