15/07/2025
90% procesów psychoterapeutycznych w mojej praktyce gabinetowej dotyczy pracy w obszarze osobowości.
Oczywiście, pacjenci mierzą się z konkretnymi wyzwaniami w regulacji emocji, przechodzą kryzysy związane z podejmowaniem decyzji czy uczą się nowych strategii komunikacji i rozwiązywania konfliktów. Jednak każde z tych wyzwań rozgrywa się w kontekście struktury osobowości człowieka.
Osoba neurotyczna będzie miała problem z wprowadzeniem zmiany, bo bezpiecznie czuje się w swoich dość sztywnych i znajomych sposobach myślenia i działania.
Osoba o strukturze osobowości z pogranicza może być wściekła, że musi podejmować decyzje i będzie stawiała czoła pragnieniu aby przerwać proces zmiany i nie doświadczać napięcia, które trudno jej regulować.
Osoba, której osobowość ma strukturę psychotyczną może mierzyć się z lękiem wynikającym z przekonania, że padła ofiarą spisku, który ma utrudnić jej życie, podczas gdy jest to odbicie sposobu w jaki sama siebie prześladuje.
O osobowości można mówić wiele i wiele już zostało napisane, gdyż jest to podstawowy „stelaż”, na którym opierają się nasze interakcje w świecie. Osobowość buduje się na styku biologii, środowiska i psychiki.
Problemy w obszarze osobowości nie zawsze wynikają z zaburzenia, leczenie osobowości nie zawsze jest konieczne i nie zawsze odbywa się w gabinecie psychoterapeutycznym - leczące mogą być nowe, dobre relacje, wspierające środowisko czy znaczące życiowe doświadczenie. Jednak przy większych problemach, wynikających z doświadczonych traum i kryzysów, specjalistyczna pomoc jest kluczowa, gdyż emocjonalne i behawioralne następstwa tych zdarzeń - depresje, stany lękowe, uzależnienia, zachowania destrukcyjne i wiele innych - mogą zagrażać relacjom, zdrowiu a nawet życiu.
A jakie są typy osobowości, jak ujawniają się w życiu i jakie maja znaczenie dla procesu psychoterapii? O tym napiszę w części drugiej.
