Aleksandra Baca-Marzecka • psychoterapia

20/11/2025

„Nieprzerwanie od 84 lat w ramach harwardzkiego Badania śledzimy losy tych samych osób. Zadajemy im tysiące pytań i dokonujemy setek pomiarów, aby dowiedzieć się, co tak naprawdę sprawia, że ludzie czują się zdrowi i szczęśliwi. Przez wszystkie lata studiowania życia uczestników projektu stale i konsekwentnie wyróżniał się jeden kluczowy czynnik, wpływający zarówno na zdrowie psychiczne i fizyczne, jak i na długowieczność. Wbrew temu, co wiele osób może pomyśleć, nie chodzi tu o sukcesy zawodowe, ruch fizyczny ani zdrowe odżywianie. Nie zrozumcie nas źle: te kwestie też mają duże znaczenie. Jednak czynnik, który nieustannie potwierdza swój silny i trwały wpływ na nasze życie, jest jeden.
Prawdę mówiąc, dobre relacje odgrywają na tyle ważną rolę, że gdybyśmy mieli sprowadzić 84 lata harwardzkiego Badania do jednej zasady życiowej, do jednej porady, którą potwierdzałyby podobne wnioski płynące z rozmaitych innych badań, to brzmiałaby ona następująco:
Dobre relacje czynią nas zdrowszymi i szczęśliwszymi. Kropka".

Robert Waldinger, Marc Schulz, „Dobre życie, Lekcje z najdłuższego na świecie badania nad szczęściem". Tłumaczenie Mariusz Gądek, Wyd. Znak

fot. Atul Vinayak

05/11/2025

17/10/2025

"....Używanie substancji psychoaktywnych oraz zachowania uzależnieniowe w specyficzne sposoby oddziałują na autonomiczny układ nerwowy - nie bez powodu mówimy, że jedne narkotyki 'dają kopa', a inne 'zamulają'. Kokaina, amfetamina, ecstazy, ritalin, aderall, metamfetamina oraz wiele innych stymulantów to środki wybierane przez pacjentów pragnących zaradzić ogarniającemu ich uczuciu zobojętnienia i pustki lub przyjmowane w celu wzmocnienia poczucia siły i kontroli albo podtrzymania stanu pobudzenia przez osoby, które obawiają się rozluźnienia lub mylą je z niedostateczną czujnością. Z kolei alkohol, ma*****na, benzodiazepiny oraz opioidy takie jak heroina, oksykodon czy morfina redukują objawy nadmiernego pobudzenia i niwelują uczucie przytłoczenia, poza tym bywają używane do podtrzymania przewlekłego stanu niedostatecznego pobudzenia przez osoby dążące do stłumienia uczuć i doznań . Szczególnie w przypadku zaburzeń odżywiania i uzależnień często całkowitemu zatarciu ulega poczucie związku pomiędzy
substancją czy zachowaniem oraz tłumionymi przez nie objawami traumy. "

Janina Fisher, "Terapia osób, które przetrwały traumy złożone."
fot Alan Bowman

03/10/2025

"Nieustępliwa nadzieja stanowi obronę przed poczuciem żalu i rozpaczą. Pozwala uniknąć bólu i rozczarowania ludźmi, zwłaszcza tymi, którzy znaczą dla nas najwięcej. Trzymamy się uporczywej wiary, że może jednak uda nam się zmienić bliską osobę w taką, jaką chcielibyśmy, żeby była, a z drugiej strony ogarnia nas nieustępliwa wściekłość, kiedy uświadamiamy sobie, że mimo naszych wysiłków i żarliwego pragnienia być może nigdy nam się to nie uda. Innymi słowy, tym, co napędza nieustępliwość – zarówno nadziei, jak i wściekłości – jest nieumiejętność pogodzenia się z cierpieniem płynącym z rozczarowania obiektem naszego pożądania; nieumiejętność przyznania, że nie jest on tym kimś, kim chcielibyśmy, żeby był.
Zdrowa reakcja wymaga, byśmy dopuścili do siebie cały ból związany z rozczarowaniem i poczuli wszystko to, co musimy wtedy poczuć – zawód, żal, oburzenie i złość. Musimy tego doświadczyć, by ostatecznie pogodzić się ze stratą i uznać, że druga osoba – choć nie jest taka, jak chcielibyśmy, by była – jednak jest „wystarczająco dobra”. Alternatywą dla nieustępliwej nadziei i wściekłości jest akceptacja. Nieustępliwa nadzieja i nieustępliwa wściekłość są reakcjami obronnymi, natomiast dojrzała akceptacja jest reakcją adaptacyjną. Dochodzimy do niej, gdy wreszcie wybaczymy i godzimy się z rzeczywistością – z tym, że świat nie musi być i nie będzie taki, jaki chcielibyśmy, żeby był."

Dr Martha Stark, psychiatra i psychoanalityczka, autorka książki "Stres optymalny w psychoterapii".

fot Annie Spratt

25/09/2025

Związek partnerski jest jedną z najbliższych możliwych więzi w życiu człowieka. To relacja, która z jednej strony konfrontuje nas z niekomfortową niekiedy prawdą o nas samych, naszym funkcjonowaniu, cierpliwości, zdolności do stawiania granic i szanowania granic drugiego, a także rozwiązywania konfliktów czy ogólnej gotowości do tworzenia więzi i budowania międzyludzkiej intymności. Z drugiej strony w bliskiej relacji do głosu dochodzą nasze najgłębsze pragnienia, tęsknoty i potrzeby w spełnieniu i kojeniu których zwracamy się ku drugiej osobie. (...) W bliskiej partnerskiej więzi mamy poczucie zależności oraz pokładamy wielkie nadzieje w tym, że druga osoba zareaguje na nasze trudności i cierpienia. Co sprawia, że stajemy się niezwykle wrażliwi i podatni na wszelkie przejawy obojętności czy wrogości, nieporozumienia i rozwinięcia się we wzajemnym kontakcie.

Anna Król - Kuczkowska, Diagnoza w psychoterapii par. Tom 2. Specyficzne zjawiska w diagnostyce par
Redakcja naukowa Hanna Pinkowska-Zielińska, Bartosz Zalewski
Rozdział 6 Mentalizacja w diagnozie par- możliwe zastosowania
Str.214
fot Cor Dulce

05/09/2025

Co o tym myślisz?

25/08/2025

"Wygląda na to, że cały cykl życia człowieka obejmuje na przemian okresy stabilizacji i transformacji. W okresach stabilizacji nadajemy pewien kształt własnemu życiu – dokonujemy kluczowych wyborów, dążymy do pewnych celów. W okresach transformacji podważamy fundamenty zbudowanej przez nas struktury – stawiamy pytania, badamy nowe możliwości. Każda poważna przemiana, to kres poprzedniej formy naszego życia, w co wpisuje się proces utraty."

Judith Viorst, To, co musimy utracić
fot Maria Thalassinou