23/07/2025
Częstym obrazem narastającej dysfunkcjonalności barku jest "wysuwanie się" ramienia w przód (protrakcja). Ruchem sprzężonym z protrakcją barku jest m.in rotacja wewnętrzna. W przypadku zaburzenia siły mięśniowej stabilizatorów łopatki, ruch rotacji wewnętrznej może doprowadzać do nadmiernej i patologicznej protrakcji. Nadmierna protrakcja może być źródłem dolegliwości, stanowi częsty mechanizm rozwijania niestabilności/podwichania stawu (przez to, że ramię rozciąga przednią ścianę torebki), prowokuje konflikt podbarkowy i dalsze uszkadzanie tkanek. Uszkodzenia wynikłe z tego procederu mogą niestety wymagać leczenia operacyjnego. Niezwykle kluczowe jest by w dyscyplinach sportowych wymagających rotacji wewnętrznej ramienia (wszystkie dyscypliny rzutowe, pływanie, siatkówka, tenis itp) dbać o równoległy rozwój siły mięśni stabilizujących łopatkę i monitorować stan barku w kontekście nadmiernej protrakcji.
Na filmie przedstawioną zawodową pływaczkę, u której zaobserwowano fenomen nadmiernej protrakcji barku. Na przestrzeni 4 miesięcy intensywnych ćwiczeń (wzmacnianie stabilizacji łopatki i rotatorów zewnętrznych) udało się "ustabilizować" bark i praktycznie zupełnie wycofać fenomen wysuwania ramienia.