Anna Wolff - Ustawienia Systemowe met. B. Hellingera

10/02/2025

❤️

31/01/2025

Już jutro widzimy się w Gdańsku na warsztatach ustawień systemowych "Miłość, Sukces i Pieniądze" ❤️ Do zobaczenia

18/01/2025

System rodzinny a samorealizacja.

Ludzie przeważnie powtarzają po swoich przodkach niepowodzenia, a nie sukcesy. Jodorowsky.

Członkowie rodziny są ze sobą mocno związani, nawet jeśli jest to temat tabu. Relacje między krewnymi są wzmacniane przez rywalizację, miłość, solidarność, współpracę lub konflikty między rodzeństwem albo między rodzicami a dziećmi. W każdej rodzinie powstają tego rodzaju zależności.
Sieć preferencji i konfliktów jest podstawowym elementem dynamiki rodzinnej. Większość z nas jest świadoma sympatii i antypatii, które miały na nas wpływ w dzieciństwie. Ogromne znaczenie ma jednak to, abyśmy dotarli do informacji o dzieciństwie naszych rodziców i dziadków. Kto był „preferowany”, a kto „niekochany”. Kto był „miły”, a kto „złośliwy”. Powinniśmy się dowiedzieć, w jaki sposób poszczególne osoby zostały zmuszone do odegrania swojej roli w systemie rodzinnym.
Problemy fizyczne i psychiczne są reakcjami na traumę, którą Nieświadomość utrzymuje w tajemnicy. Abyśmy mogli wyzdrowieć, musimy się dowiedzieć, czego tak naprawdę chcemy. Nasza ścieżka życiowa stanowi wypadkową dwóch czynników. Pierwszy z nich to nasza przeszłość, która jest reprezentowana przez pytanie: „Skąd pochodzę?”. Jeśli chcemy na nie odpowiedzieć, powinniśmy przeanalizować swoje wychowanie, warunki rodzinne i nabytą osobowość. Drugi czynnik to nasza przyszłość, która jest reprezentowana przez pytanie: „Dokąd zmierzam?”. Jeśli chcemy na nie odpowiedzieć, musimy określić nasz prawdziwy cel.
Tak zwana „Świadomość” jest tak naprawdę przebudzonym indywidualizmem.
Abyśmy mogli zrobić krok naprzód, musimy wyznaczyć sobie cel, który pozwoli nam zjednoczyć nasz świat wewnętrzny (odkryć naszą prawdziwą tożsamość) z naszym światem zewnętrznym (urzeczywistnić nasze prawdziwe przeznaczenie i postępować w szczery sposób). Powinniśmy jednak pamiętać, że drzewo genealogiczne może zaszczepić w nas fikcyjne cele, których realizacja będzie od nas wymagała ogromnej ilości energii. Możemy na przykład dążyć do tego, aby zostać milionerem, znaleźć „drugą połówkę” albo przewyższyć innych ludzi pod względem kreatywności lub seksualności. Ludzie liczą na to, że osiągnięcie tych fałszywych celów pozwoli im osiągnąć głębokie poczucie satysfakcji. To właśnie dlatego osoby obsypywane pieniędzmi, zaszczytami lub chwałą często są pogrążone w depresji. Niektóre z nich rujnują sobie życie albo nawet popełniają samobójstwo. Osoba powtarzająca cele swojego drzewa genealogicznego na nieuświadamianym poziomie zawsze będzie nieszczęśliwa – nawet jeśli uda jej się owe cele osiągnąć.
We wszystkich tego rodzaju przypadkach powinniśmy się skoncentrować przede wszystkim na podejściu rodziny do utajonych informacji oraz na namacalnych konsekwencjach emocjonalnych i psychicznych dla następnych pokoleń. W pewnym sensie „tajemnicą rodzinną” jest wszystko, co zostało przemilczane. Wyobraźmy sobie, że nasza prababcia była samotną matką i została zgwałcona przez członka lokalnej arystokracji. Nie musimy wciągać jej w nasze badania, aby uwolnić drzewo rodzinne od jej cierpienia.
Mówiąc innymi słowy: nie powinniśmy liczyć na to, że badanie naszej historii rodowej pozwoli nam wyeliminować wszystkie tajemnice rodzinne. Musimy pamiętać o tym, że praca z systemem rodzinnym powinna z założenia opierać się głównie na naszym osobistym celu, a najbardziej fundamentalne pytania brzmią: „Dlaczego nie mogę żyć życiem, którego naprawdę pragnę? Dlaczego nie mogę doświadczać tego, na co mam ochotę? Dlaczego nie jestem w stanie poczuć spokoju w swoim sercu, myśleć swobodnie i wieść satysfakcjonującego życia?”. Jeżeli drzewo genealogiczne zawiera jakiś sekret, nasze głębokie, autentyczne i intymne pytania będą z nim powiązane.
Wiele sekretów opiera się wyłącznie na bólu wynikającym z tego, że dana osoba nie była w stanie wyrazić swojej wewnętrznej prawdy. Przyczyny takiego stanu rzeczy mogły być różne. Być może jakiś członek rodziny odczuwał miłość, która była potępiana przez otaczające ją społeczeństwo. Być może jego orientacja seksualna lub jego działania kolidowały z rodzinną moralnością. Być może doświadczył przemocy, która w danym kontekście była tak rozpowszechniona, że uważano ją za coś normalnego. Doświadczenie, obserwacja i praca nad sobą pozwalają nam dotrzeć do istoty rzeczy. Pomagają nam również przybliżyć się do naszego celu.

Zdjęcie: grupa superwizyjna 12.01.2025 Wrocław

14/01/2025

Zapraszam Cię do Gdańska - na "Miłość, Sukces i Pieniądze" - warsztaty ustawień systemowych met. B. Hellingera 1 luty 2025 r.

01 lut 2025, 10:00 – 18:00

06/01/2025

https://fb.watch/wXssyZ1Jni/

31/12/2024

Szanowni Państwo,
Dzisiaj ostatni dzień roku czas podsumowań, refleksji.
To był intensywny rok – kursy Akademii, warsztaty, sesje – towarzyszenie w procesach tak wielu osób. Bycie w otwartości serca, uważności – wzruszając się i ciesząc z Waszych sukcesów.
Kolejny rok na mojej drodze jako terapeuty, mentora, coacha uświadamiający i gruntujący w poczuciu, że jestem na swoim miejscu, że to co robię ma głęboki sens, służy innym i jest w absolutnej zgodzie z moją duszą.
Czuję ogromną wdzięczność za Wasze zaufanie, otwartość i niezwykłą życzliwość, z którą się na co dzień spotykam. Ze względu na wykształcenie i doświadczenie zawodowe mam wiele możliwości jednak ścieżka, którą obrałam, kiedy poznałam ustawienia systemowe zmieniła moje życie i życie moich bliskich.
Praca, którą na co dzień wykonuję, słuchając Was i prowadząc w procesie, doświadczając działania Pola informacyjnego, poszerzając świadomość i zrozumienie tego co na nas działa – jest najpiękniejszą podróżą mojego życia. Jestem wdzięczna Bertowi Hellingerowi za otwarcie nas na doświadczanie pozazmysłowe ułatwiające porządkowanie i zrozumienie tego co na nas działa w życiu. Jestem szczęśliwa, że było mi dane uczyć się od wspaniałych nauczycieli a teraz przekazywać tą wiedzę dalej.
W tym roku skończyłam 50 lat – dla mnie to czas kobiecej pełni, ugruntowania i poczucia, że jestem w swoim życiu prowadzona i mogę być w ciekawości do tego co się wydarza, zrozumieniu tego co było i ufności i otwartości do tego co będzie.
Dziękuję Wam Wszystkim za Waszą obecność i życzę Wam Pięknego, pełnego życzliwości i wewnętrznego spokoju Nowego Roku – niech Wam się darzy w każdej dziedzinie Życia – spełniajcie swoje małe i duże marzenia, realizujcie cele, cieszcie się każdą chwilą i doświadczajcie piękna w relacjach i bliskości.

Anna Wolff
Terapeuta i Mentor ustawień systemowych metodą Berta Hellingera.
Psychotraumatolog. Life&Business Coach

28/12/2024

Jeżeli jesteś zainteresowana wpływem Twojego Kobiecego Rodu na to co przydarza Ci się w życiu - zawodowo, jakie tworzysz związki i jaki to ma związek z Twoim zdrowiem - zapraszam serdecznie na webinar o kobiecej energii, kobiecych losach, uwikłaniach, pułapkach systemowych, schematach i programach, które bezpośrednio mogą wpływać na Twój los tym samym jakość Twojego życia.
Połączymy się z mocą naszych Przodkiń podczas medytacji "Moja Kobieca Moc "
Potem będę odpowiadać na Wasze pytania i dzielić się swoją wiedzą i doświadczeniem wynikającym z pracy z kobietami podczas warsztatów i z sesji ustawień systemowych.
Zapraszam ❤️

Anna Wolff
Certyfikowany Terapeuta Ustawień Systemowych
Psychotraumatolog
Life&Business Coach

23/12/2024

22/12/2024

Nie ma trudnych dzieci. trudny jest system, coś w rodzinie znajduje się w nieporządku. Głównym nieporządkiem w rodzinie jest sytuacja, kiedy ktoś został wykluczony lub zapomniany. Co czas trudne dziecko? Patrzy na tych, którzy zostali wykluczeni. Skoro tylko wykluczeni zostaną zobaczeni, dziecko czuje się odciążone. Zaobserwowałem na przykład, że tak zwany wiercipięta, czyli dziecko, które jest niespokojne, patrzy na kogoś, kto zmarł, kogo w rodzinie nikt nie widzi. To dlatego powtarzam wciąż zdanie, które wielu przyprawia o zdziwienie: „Wszystkie dzieci są dobre”. Że tak jest, można pokazać w ustawieniu rodziny. Do tego zdania jeszcze dodałem: „Ich rodzice też — jako dzieci”. Rodzice, kiedy byli dziećmi, także często na kogoś patrzyli, Szczególnie ci rodzice, którzy uchodzą za trudnych, są dziećmi, które patrzą na jakąś wykluczoną osobę. Są oni często dla własnych dzieci niedostępni, właśnie dlatego, że na tę osobę patrzą. O co więc ostatecznie chodzi? O to, aby ci, którym odmówiono miejsca, je odzyskali. Wtedy wszyscy mogą z ulgą odetchnąć. Posłużę się tu przykładem: przyszedł do mnie kiedyś pewien nauczyciel zajmujący się trudnymi dziećmi, które miały zostać usunięte ze szkoły. Z wielką miłością i z sukcesami zabiegał o ich integrację. Pewnego dnia zadzwonił do mnie i powiedział: „Mój najmłodszy syn jest tak agresywny, że grozi mu wyrzucenie ze szkoły. Co mam robić?” Widać na tym przykładzie, że także ktoś, kto dysponuje bogatym doświadczeniem i zdziałał wiele dobrego, może zostać zdany na los. Nie chodzi tu jednak o jego los, lecz o los innych członków rodziny. Powiedziałem temu człowiekowi, by wziął razem z całą swoją rodziną udział w jednym z moich warsztatów. Agresywny syn był najmłodszym dzieckiem, miał około czternastu lat. Kiedy na nich wszystkich spojrzałem, od razu zauważyłem, że matka pragnie umrzeć. To było powodem agresji syna. Powiedziałem do niej: Kiedy na ciebie patrzę, widzę, że chcesz umrzeć”. Jej odpowiedź Lecz dlaczego chciała ona umrzeć? Naturalnie dlatego, że była dzieckiem. Nie podjąłem bezpośrednio problemu, najpierw jej matkę. Ta od razu spojrzała w ziemię, czyli zmarłych. Zapytałem kobietę: „Na kogo patrzy twoja matka? Pragnie dołączyć do zmarłych”. Odpowiedziała: „Moja matka miała kogoś. kogo ogromnie kochała. Zginął w wypadku samochodowym.
Wybrałem reprezentanta dla zmarłego przyjaciela i poprosiłem go, by położył się na podłodze. Widać było, że matkę ze zmarłym łączyła wielka miłość. Ciągnęło ją do niego. Podeszła do niego i oboje wzięli się w ramiona. Zmarły zamknął następnie oczy, był zadowolony.
Matka kobiety wróciła na swoje miejsce i głęboko odetchnęła. Wtedy ustawiłem kobietę przed matką i poprosiłem, by matka do niej powiedziała: „Teraz zostaję”. Kobieta była bardzo szczęśliwa i uścisnęły się obie. Było jasne, że chciała przedtem umrzeć zamiast swojej matki. Teraz przywarła do niej plecami i promieniowała radością.
Ustawiłem przed nią reprezentanta syna i kazałem mu powiedzieć: „Teraz zostaję i cieszę się, jeśli ty zostajesz. Syna zalała głęboka tkliwość i z miłością przytulił się do matki. Tym sposobem wszystko wróciło do porządku. Nagle stał się kochanym dzieckiem. Trudne dzieci są tymi, które kochają najbardziej.
Często nie wiemy tylko, w jakim kierunku patrzą. Bert Hellinger

Anna Wolff
Certyfikowany Terapeuta Ustawień Systemowych
Psychotraumatolog
Life&Business Coach

22/12/2024

W połowie mego życia zwrócony byłem z wdzięcznością i pokorą ku rodzicom. Każdemu wydaje się w tym czasie, że na przykład relacja z matką jest w porządku. Ale kiedy zajrzeć głębiej, odkrywamy, że sam pogląd nie wystarcza. Nie w tym rzecz, by myśleć lub być zdania, że relacja z matką jest harmonijna, rzecz w tym, by to z pełnym przekonaniem i z całą intensywnością w sobie czuć. Im więcej konfrontujemy się z takimi sytuacjami, na przykład z tym, co z matką przeżyliśmy, tym częściej powracają wspomnienia wcześniejszych zranień, które nie zostały uleczone. Dopiero kiedy ulegną one zapomnieniu, kiedy nie sposób ich sobie przypomnieć, nawet, gdyby się chciało, dopiero wtedy można mówić o uzdrowieniu. Jestem głęboko przekonany, że każdy z nas miał okazję zaobserwować tego rodzaju zjawiska u siebie. I jestem tak samo przekonany, że dzięki różnym formom ustawień możliwe jest wejście w rezonans z matką i ujawnienie wypartych, nieuświadomionych sytuacji. Przeżyte wydarzenie ulega niejako aktywacji, a jego skutki rozwiązaniu. To proces trwający przez całe życie. Każdy krok ma własny punkt wyjścia, zależny od danej zmiany w relacji z matką. Mniej więcej tak, jak nigdy nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki.
jej miłość. Kiedy matka próbuje się do dziecka zbliżyć, przytulić je, ono odrzuca ją wewnętrznie, a często i zewnętrznie. Matka myśli wtedy, że zrobiła coś niewłaściwie i też się odsuwa. W ten sposób trudno będzie obojgu znaleźć do siebie drogę, Skutki tego odczuwalne są także w późniejszym życiu. Nawet w dorosłym dziecko takie często odczuwa lęk przed bliskością. Za każdym razem, kiedy się ku komuś zwraca, odżywa w nim wspomnienie doznanego bólu, co powoduje przerwanie impulsu ruchu ku danej osobie. Na przykład w przypadku par, jeden z partnerów, zamiast do drugiego, czeka, aż ten wyjdzie do niego. Często jednak i wtedy trudno mu będzie znieść bliskość. Zamiast serdecznie przyjąć inicjatywę partnera, zareaguje różnymi formami odrzucenia. Kto doznał takiej traumy, mimo że z jej powodu cierpi, otwiera się z dużymi oporami, a i to udaje mu się zazwyczaj jedynie na chwilę. Reaguje często w ten sposób nawet w przypadku własnego dziecka. Trauma ta ulegnie rozwiązaniu zarówno w sferze uczuć, jak i w sferze pamięci, kiedy, pomimo całego lęku, osoba nią dotknięta powróci do sytuacji rozłąki i powtórzy przerwany ruch ku matce, przezywając go ponownie lub przepracowując go podczas sesji ustawień rodziny. Mimo powracającego bólu, mimo przeżytego rozczarowania i dawnej złości trzeba małymi krokami, z miłością, ruszyć ku matce, aż do momentu, kiedy można będzie paść jej w ramiona, a ona odwzajemni uścisk, tak że ostatecznie znowu będziemy oboje razem stanowili jedność. Bert Hellinger

Anna Wolff
Certyfikowany Terapeuta Ustawień Systemowych
Psychotraumatolog
Life&Business Coach
www.annawolff.pl

21/12/2024

Nie wolno prosić
o wybaczenie. Człowiek nie ma prawa wybaczać. Żaden człowiek nie ma
prawa wybaczyć. Gdy ktoś prosi mnie o wybaczenie, wtedy przerzuca na
mnie odpowiedzialność za swoją winę. Tak samo dzieje się wtedy, gdy ktoś
się spowiada. Wtedy przerzuca na drugiego człowieka skutki swojego
zachowania. Niektórzy spowiadają się psychoterapeucie. Gdy im na to
pozwoli, bierze ich winy na siebie i wtedy musi je dźwigać. Może się
przed tym ochronić, jeśli powie: „Nie chcę tego wiedzieć”. Ten, kto
przebacza, stoi zawsze wyżej. To uniemożliwia równorzędną relację. Jeśli
powiesz: „Przykro mi”, jesteś partnerem. Wtedy zachowujesz swoją godność
i wtedy druga osoba może prędzej wyjść ci naprzeciw. Bert Hellinger

Anna Wolff
Certyfikowany Terapeuta Ustawień Systemowych
Psychotraumatolg
Life&Business Coach
www.annawolff.pl
www.akademiaustawien.pl

21/12/2024

Trzeba świadomie wyjść z roli. Jeśli się uczestniczy w ustawieniu, można doświadczyć, jak łatwo pojawia się uwikłanie w obcy system. Pomyślmy wobec tego, jak szybko dzieje się to z dzieckiem, które na co dzień żyje w systemie. Jak szybko zostaje ono uwikłane w dynamikę i w uczucia, które tam działają.
Doświadczamy przy tym, jak zmienne i jak zawodne są nasze uczucia, skoro już po jednym kroku totalnie się zmieniają.”

Bert Hellinger

Anna Wolff
Certyfikowany Terapeuta Ustawień Systemowych
Psychotraumatolg
Life&Business Coach

www.annawolff.pl
www.akademiaustawien.pl